Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Pandemia COVID-19 wywołała poruszenie na całym świecie, czego odzwierciedlenie można zaobserwować nie tylko w działaniach rządów czy organizacji zdrowia, ale także w języku. Pandemia wpłynęła na wszystkie możliwe aspekty naszego życia, a potrzeba komunikowania się w nowej rzeczywistości wywołała potrzebę przystosowania języka do zmieniających się realiów. Zmiany te można obserwować w języku mediów, polityki, a także w mowie i piśmie społeczeństwa. Od marca 2020 roku cały świat ogarnięty został paniką, która narastała, by później stopniowo maleć. Co zrozumiałe, zagrożenie, jakie stanowił nowy wirus, o którym początkowo nic nie było wiadomo, od samego początku wzbudzało strach i panikę. Jednak duży wpływ na reakcje i zachowanie społeczeństwa miały też komunikaty przekazywane przez rządzących, jak i rozmowy toczące się w Sejmie i Senacie. W marcu 2020 roku Światowa Organizacja Zdrowia uznała, że epidemia koronawirusa osiągnęła poziom, który należy określić mianem pandemii. W Polsce wprowadzono wtedy stan zagrożenia epidemicznego, który następnie zmieniono na stan epidemii (Ministerstwo Zdrowia, 2020). Takie słowa, jak epidemia czy kwarantanna, były w języku polskim znane od dawna, jednak nowa sytuacja sprawiła, że leksemy te wykazywały w tym okresie dużo większą frekwencję, a tym samym, będąc w powszechnym użyciu, stanowiły ważną część języka. (...) Celem niniejszego rozdziału jest weryfikacja hipotezy badawczej, wedle której w polskim dyskursie politycznym dominowały retoryka strachu i odwoływanie się do poczucia zagrożenia. W tym celu badaniu poddane zostały wypowiedzi polityków w Sejmie i Senacie RP na temat pandemii koronawirusa w latach 2020-2021, przekazane przez Korpus Dyskursu Parlamentarnego (b.r.). Poprzez analizę konkordancji opisano konteksty użycia leksemu koronawirus w interesującym nas okresie.(abstrakt oryginalny)
Rocznik
Strony
231--246
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
autor
- Uniwersytet Warszawski
Bibliografia
- Balczyńska-Kosman, A. (2013). Język dyskursu publicznego w polskim systemie politycznym. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2, s. 143-154.
- Cohen, S. (1972). Folk devils and moral panics: The creation of the mods and rocker. Oxford: Martin Robertson.
- Frach, S. (2021). Retoryka strachu w czasie pandemii COVID-19. Przypadek Emmanuela Macrona. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 70(2), s. 7-19.
- Korpus Dyskursu Parlamentarnego, https://kdp.nlp.ipipan.waw.pl/query_corpus/ | (dostęp: 11.03.2022).
- Ministerstwo Zdrowia (2020). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 roku w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii. Dz. U. 2020, poz. 491.
- Miodek, J. (2015). Wojna w języku. Oblicza Komunikacji, 8, s. 9-13.
- N-gramy z wystąpień sejmowych, http://ngram.kdp.nlp.ipipan.waw.pl/ (dostęp: 11.03.2022).
- Ogrodniczuk, M. (2018). Polish parliamentary corpus. W: D. Fišer, M. Eskevich, F. de Jong (red.). Proceedings of the LREC 2018 Workshop ParlaCLARIN: Creating and using parliamentary corpora (s. 15-19). Paris: European Language Resources Association.
- Przepiórkowski, A., Bańko, M., Górski, R.L., Lewandowska-Tomaszczyk, B. (2012). Narodowy Korpus Języka Polskiego. Warszawa: WN PWN.
- Słowosieć, http://plwordnet.pwr.wroc.pl/wordnet/ (dostęp: 15.03.2022).
- Szczyszek, M. (w druku). Epidemia koronawirusa w świetle danych językowych współczesnej polszczyzny. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.
- Ziółek, M. (2021). Koronawirus. Eksperci UAM o wirusie. Życie Uniwersyteckie, https://uniwersyteckie.pl/nauka/koronawirus-eksperci-uam-o-wirusie (dostęp: 14.03.2022).
- Żmigrodzki, P., red. Wielki Słownik Języka Polskiego, https://wsjp.pl/ (dostęp: 15.03. 2022).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171663710