Ewolucja instytucji interwencji poselskiej w regulaminie Sejmu PRL i w praktyce

• Autorzy: Ryszard Paweł Krawczyk

Warianty tytułu

Evolution der Einrichtung des Abgeordneteneinfreifens in der Ordnung im Polnischen Parlament und in der Praxis

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Instytucja interwencji poselskiej pojawiła się stosunkowo niedawno w polskim regulaminie parlamentarnym. Nie znał jej ani regulamin obrad Krajowej Rady Narodowej z 6 V 1945 r., ani regulamin Sejmu Ustawodawczego Rzeczypospolitej Polskiej z 25 VI 1948 r. Instytucji interwencji nie przewidywał także regulamin Sejmu PRL z 21 XI 1952 r. (obowiązujący tylko w okresie I kadencji), jak również regulamin uchwalony przez Sejm II kadencji w dniu 1 III 1957 r. Dopiero uchwała Sejmu z 29 III 1972 r. wprowadza i czyni interwencję poselską kolejnym z instrumentów zabezpieczających więź posła z wyborcami. Tę gwarancję prawną będącą jednym z obowiązków wpływających na codzienną pracę posłów, wymienia jednakże tylko regulamin, nie wspomina o niej konstytucja - choć ta ustanawia i doskonale uwidacznia inne pozwalające zabezpieczyć ten związek, np. obowiązek zdawania sprawy przez przedstawicieli ze swej działalności, możliwość odwołania, odpowiedzialność przed swymi wyborcami. (...) Ewolucja jaką wykazuje instytucja interwencji poselskiej (co autor chciałby niżej ukazać), przejście od uprawnienia domniemywanego wynikającego z właściwej realizacji zasady więzi posłów z wyborcami i spełniania kontrolnych funkcji przez parlament, do konkretnego uregulowania prawnego - świadczy o tym, że zamierzeniem parlamentu było uczynienie z interwencji jednego z efektywnych środków kontroli przedstawicieli legislatywy nad egzekutywą. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Polityka; Instytucje; Parlament

EN

Politics; Institutions; Parliament

• Czasopismo: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
• Rocznik: 1988
• Numer: nr 38
• Strony: 207--233

Twórcy

autor

Ryszard Paweł Krawczyk

Bibliografia

• 1. J. Bafia, Polityczno-społeczne założenia sądowej kontroli decyzji administracyjnych, s. 55, [w:] Kodeks postępowania administracyjnego po nowelizacji, Warszawa 1980.
• 2. W. Berutowicz, Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 1978, s. 282.
• 3. A. Burda, Niektóre zagadnienia regulaminu sejmowego w Polsce Ludowej, "Państwo i Prawo" 1957, s. 1032-1033.
• 4. A. Gwiżdż, Istota i charakter prawny regulaminu sejmowego, "Państwo i Prawo" 1962, z. 7, s. 51.
• 5. A. Gwiżdż, O zmianach w regulaminie Sejmu, "Państwo i Prawo" 1972, z. 10, s. 7.
• 6. Z. Jarosz, S. Zawadzki, Prawo konstytucyjne, Warszawa 1980, s. 342.
• 7. R. Klimowiecki, A. Burda, Polskie prawo państwowe, Warszawa 1959, s. 213.
• 8. J. Kowalski, Wstęp do nauk o państwie i prawie, Warszawa 1971, s. 87.
• 9. M. Kudej, Charakter mandatu poselskiego w państwie socjalistycznym, "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny" 1976, s. 30.
• 10. M. Kudej, Komentarz do regulaminu Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Katowice 1974, s. 31.
• 11. M. Kudej, Konstytucyjne obowiązki posła wobec wyborców, "Państwo i Prawo" 1973, z. 7, s. 52.
• 12. B. Ostapczuk, Sejm a rady narodowe, "Państwo i Prawo"1962, z. 12, s. 965.
• 13. L. Pol, Nowe momenty w działalności parlamentarnej i terenowej posłów po dwóch Jatach pracy Sejmu IV kadencji, "Państwo i Prawo" 1967, z. 8-9, s. 258.
• 14. L. Pol, Uwagi o pracy Sejmu III kadencji, "Państwo i Prawo"1963, z. 5-6, s. 790, 794-797.
• 15. J. Repel, Regulamin Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Wrocław 1978, s. 100.
• 16. W. Zakrzewski, Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jako najwyższy przedstawicielski organ władzy państwowej, s. 87, [w:] Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, red. A. Burda, Wrocław 1975.
• 17. B. Zawadzka, Socjalistyczny mandat przedstawicielski, "Państwo i Prawo" 1973, z. 12. 1973, s. 67.