Warianty tytułu
Road Agreement - the Law vs. Practice
Języki publikacji
Abstrakty
Umowa drogowa jest obecnie powszechnie stosowaną umową partycypacyjną. Obowiązek jej zawarcia nakładany jest w ramach procesu inwestycyjno-budowlanego. Bardzo lakoniczna podstawa prawna, a także brak efektywności opłaty adiacenckiej doprowadziły w ostatnim czasie do znaczącego nadużywania tej instytucji przez jednostki samorządu terytorialnego. Inwestorzy niedrogowi są zobowiązywani do zawierania umów także wtedy, gdy brak jest do tego podstaw, a zakres wymaganej przebudowy lub budowy drogi często znacząco wykracza poza ustawowe ramy. Co więcej, zawierane są umowy nakładające na inwestorów obowiązek świadczeń pieniężnych (w miejsce wykonania budowy lub przebudowy drogi), które w świetle najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego należy uznać za nieważne. Niezależnie od tego gminy podejmują pozbawione podstawy prawnej działania mające na celu obciążanie inwestorów tzw. daninami drogowymi (tj. zryczałtowanymi opłatami) w miejsce obowiązku budowy lub przebudowy drogi publicznej. Celem artykułu jest określenie normatywnej treści art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych, a także przedstawienie zaobserwowanych w praktyce problemów z jego stosowaniem. Z rozważań wyłączony został przypadek, w którym inwestycję niedrogową stanowi kanał technologiczny (tj. art. 16 ust. 3 i 4 ustawy o drogach publicznych).(abstrakt oryginalny)
A road agreement is now a commonly used participation agreement. The obligation to conclude it is imposed as part of the investment and construction process. The very laconic legal basis and the ineffectiveness of the betterment levy have recently led to a significant abuse of this institution by territorial self-government units. Non-road investors are also required to conclude agreements if there is no basis for this and the scope of the required reconstruction or construction of the road often extends substantially beyond the statutory framework. Furthermore, agreements are concluded, which impose an obligation on investors to make payments (instead of building or rebuilding a road), which, in the light of recent Supreme Court case law should be considered invalid. Regardless of this, municipalities are taking action without legal grounds to charge investors with so-called road levies (i.e. lump-sum charges) instead of the obligation to build or rebuild a public road. The objective of this article is to specify the normative content of Article 16, para. 1 and 2 of the Act on Public Roads, as well as to present the problems with its application observed in practice. The case in which a non-road investment is a technological duct (i.e. Article 16, para. 3 and 4 of the Act on Public Roads) has been omitted from the considerations.(original abstract)
Twórcy
autor
- Sekcja Prawa Nieruchomości przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie
Bibliografia
- Gawroński T., Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową a obowiązki dewelopera, LEX 2022.
- Kornecka A., Kornecki J., Drogi publiczne i wewnętrzne - zarządzanie pasem drogowym, Warszawa 2021.
- Rychter R.A., Ustawa o drogach publicznych. Komentarz, LEX 2019.
- Tomaszewski K., Realizacja inwestycji drogowych we współpracy z podmiotem prywatnym, "Przegląd Prawa Publicznego" 2012/7-8.
- Zaborniak P., Komentarz do art. 16 [w:] Maciejko W., Zaborniak P., Ustawa o drogach publicznych. Komentarz, Warszawa 2010.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171665179