Warianty tytułu
Determining the Scope of the Designation to Perform Activities in Matters of Labour Law in the Light of Art. 3 § 1 of the Labour Code
Języki publikacji
Abstrakty
Norma wywiedziona z art. 3 § 1 k.p. daje pracodawcy legitymację do wyznaczenia wybranej osoby do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Przepis prima facie wydaje się oczywisty i nie wymagający szczególnych zabiegów interpretacyjnych. Jednak po jego głębszej analizie nasuwają się wątpliwości dotyczące zakresu czynności, do których wyznaczana jest osoba oraz samego sposobu dokonania tego wyznaczenia. Wprawdzie w uzasadnieniu do projektu ustawy, wprowadzającej przepis projektodawca wskazał cel nowelizacji, niemniej jednak już sam sposób sformułowania przepisu nie pozwala uznać, by wyrażony cel ustawy w tym zakresie został zrealizowany. Według projektodawcy (a także części doktryny i judykatury) wyznaczenie w rozumieniu art. 3 § 1 k.p. obejmuje swoim zakresem wszelkie czynności tak z zakresu indywidualnych stosunków pracy, jak też z zakresu zbiorowego prawa pracy, zarówno czynności materialnoprawne, jak tez procesowe. Przytoczone powyżej stwierdzenie o szerokim zakresie wyznaczenia wydaje się jednak zbyt daleko idące, rodząc możliwe ryzyko dla pracodawcy, w postaci potencjalnych konsekwencji (także ekonomicznych) działań podjętych przez wyznaczoną osobę. Trudno także przyjąć by prezes zarządu, umocowując pracownika kadr do dokonywania czynności w zakresie art. 3 § 1 k.p. miał świadomość, że ten pracownik może prowadzić spór zbiorowy, zawrzeć zakładowy układ zbiorowy, czy prowadzić dialog społeczny ze związkami zawodowymi. Nieodzowne wydaje się w takiej sytuacji sięgnięcie do przepisów Kodeksu cywilnego, regulujących instytucję pełnomocnictwa. Takie działanie będzie możliwe poprzez art. 300 k.p., albowiem są spełnione przesłanki zastosowania Kodeksu cywilnego w sprawie nieuregulowane przepisami prawa pracy. Zastosowanie przepisów o pełnomocnictwie pozwala zarówno precyzyjnie określić zarówno sam sposób wyznaczenia, jak też jego zakres. Przeprowadzona w tekście analiza prowadzi do wniosku, że prawidłowe wyznaczenie zostaje zrealizowane poprzez komplementarne zastosowanie art. 3 § 1 k.p. oraz przepisów k.c. Autor wyróżnia przy tym dwa etapy wyznaczenia, w postaci "etapu abstrakcyjnego wyznaczenia", oraz "etapu konkretnego umocowania". W konsekwencji należy stwierdzić, że art. 3 § 1 k.p. statuuje generalną kompetencję pracodawcy do wyznaczenia osoby, natomiast sam sposób jej realizacji będzie mógł zostać zrealizowany dopiero poprzez odpowiednie zastosowanie przepisów Kodeksu cywilnego o pełnomocnictwie. (abstrakt oryginalny)
The legal norm derived from art. 3 § 1 of the Labour Code gives the employer the right to appoint a selected person to perform activities in labour law matters. Prima facie provision seems obvious and does not require any special interpretation. However, after its deeper analysis, doubts arise regarding the scope of activities for which the person is appointed and the very method of making this appointment. Although in the explanatory memorandum to the bill introducing the provision, the bill's originator indicated the purpose of the amendment, nevertheless, the wording of the provision itself does not allow to conclude that the stated purpose of the act in this regard has been achieved. According to the drafters (as well as part of the doctrine and jurisprudence), the designation within the meaning of Art. 3 § 1 of the Labour Code covers all activities both in the field of individual employment relationships as well as in the field of collective labour law, both substantive and procedural activities. However, the above statement about the broad scope of the designation seems to be too far-reaching, giving rise to a possible risk for the employer in the form of potential consequences (also economic) of actions taken by the designated person. It is also difficult to assume that the president of the management board, authorizing a human resources employee to perform activities within the scope of Art. 3 § 1 of the Labour Code, he was aware that this employee could lead a collective dispute, conclude a company collective agreement, or conduct a social dialogue with trade unions. In such a situation, it seems indispensable to refer to the provisions of the Civil Code governing the institution of power of attorney. Such action will be possible through Art. 300 of the Labour Code, because the conditions for the application of the Civil Code are met in a case not regulated by labour law. The application of the provisions on the power of attorney allows both to precisely define both the method of designation itself and its scope. The analysis carried out in the text leads to the conclusion that the correct designation is achieved through the complementary application of Art. 3 § 1 of the Labour Code and the provisions of the Civil Code. The author distinguishes two stages of designation, in the form of the "stage of abstract designation" and the "stage of concrete empowerment". Consequently, it should be stated that Art. 3 § 1 of the Labour Code establishes the employerls general competence to appoint a person, while the manner of its implementation can be implemented only through the appropriate application of the provisions of the Civil Code on the power of attorney. (original abstract)
Słowa kluczowe
Twórcy
autor
- Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Bibliografia
- Balwicka-Szczyrba, M., Sylwestrzak, A. (2022). (Red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Wolters Kluwer, https://sip.lex.pl/
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171666025
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.