Glosa aprobująca do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 27 stycznia 2022 roku, II SA/Sz 1182/21

• Autorzy: Ewa Basior

Warianty tytułu

Gloss of Approval to the Judgment of the Provincial Administrative Court in Szczecin of 27 January 2022, Reference Number II SA / Sz 1182/21

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Analizie został poddany Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (dalej: WSA) z 27 stycznia 2022 roku, sygn. akt II SA/Sz 1182/211 dotyczący przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych2 (dalej: u.ś.r.), w szczególności jej art. 17 ust. 1, który wywołuje kontrowersje zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie, gdyż nie może na tle jednego przepisu prawnego dochodzić do różnicowania sytuacji osób przysługującym prawo do świadczeń rodzinnych. Zapis ten wywołuje kontrowersje zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie, gdyż nie można na podstawie jednego przepisu prawnego różnicować sytuacji osób, którym przysługuje prawo do świadczeń rodzinnych. Jak wyraźnie stanowi art. 17 ust. 1 u.ś.r., przedmiotowe świadczenie adresowane. W art. 17 ust. 1 u.ś.r. wyraźnie wskazano, że przedmiotowe świadczenie adresowane jest do osób, które nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, aby sprawować opiekę nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Nacisk, jak widać, położony został na związek pomiędzy brakiem pozostawania w zatrudnieniu czy wykonywania pracy zarobkowej a czynnościami opiekuńczymi. Zanegowanie związku przyczynowo-skutkowego między niepodejmowaniem zatrudnienia przez wnioskodawcę a sprawowaną opieką musiałby się opierać na w pełni miarodajnych przesłankach jednoznacznie podważających ten związek w aspekcie subiektywnym lub obiektywnym. Nie sposób znaleźć przekonujących argumentów uzasadniających zróżnicowanie sytuacji opiekunów osób niepełnosprawnych, polegające na wyłączeniu w całości prawa do świadczenia pielęgnacyjnego tych opiekunów, którzy mają ustalone prawo do jednego ze świadczeń wymienionych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., w sytuacji, gdy to świadczenie jest niższe niż świadczenie pielęgnacyjne. Należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że celem świadczenia pielęgnacyjnego jest rekompensowanie braku dochodów z pracy zarobkowej z powodu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. Pozbawienie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osób pobierających emeryturę w niższej wysokości niż kwota świadczenia powoduje, że w przypadku tej grupy cel nie jest realizowany, mimo że sprawując opiekę po uzyskaniu prawa do emerytury, opiekun nie może podjąć pracy zarobkowej. Funkcję art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych rozumieć należy jako drogę do uniknięcia kumulacji pobieranych świadczeń, nie zaś jako wykluczenie możliwości ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy osoba ubiegająca się o to świadczenie spełnia przesłanki do uzyskania innego świadczenia określonego w tym przepisie. Tym samym w celu uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego nie ma konieczności występowania o uchylenie decyzji ustalającej prawo do emerytury i wystarczające jest zawieszenie jej wypłaty. (abstrakt oryginalny)

EN

The analysis was carried out on the Judgment of the Provincial Administrative Court of November 27, 2022 with reference number II SA/Sz 1182/21 concerning the provisions of the Act on family benefits (hereinafter referred to as the Act on differentiate the situation of persons with the right to family benefits), as clearly stated in Art. 17 sec. 1 u.ś.r., the benefit in question is addressed to people who do not take up or resign from employment or other gainful work in order to take care of a person who has a certificate of severe disability. The negation of the causal relationship between the applicant's failure to take up employment and the care provided would have to be based on fully authoritative premises, clearly undermining this relationship in a subjective or objective aspect. caregivers of disabled people, consisting in the exclusion of the entire right to the care benefit of those caregivers who have an established right to one of the benefits listed in art. 17 sec. 5 point 1 lit. a u.ś.r., in a situation where this benefit is lower than the nursing benefit. First of all, it should be noted that the purpose of the nursing benefit is to compensate for the lack of income from gainful employment due to caring for a disabled family member. for this group of caregivers, despite the fact that while providing care after obtaining the right to retirement, the guardian may not take up gainful employment. 17 sec. 5 point 1 lit. and the Act on family benefits should be understood as a way to avoid the accumulation of received benefits, and not as the exclusion of the possibility of establishing the right to a nursing benefit in a situation where the person applying for this benefit meets the conditions for obtaining another benefit specified in this provision. to obtain a nursing benefit, it is not necessary to apply for the revocation of the decision establishing the right to a retirement pension, and it is sufficient to suspend its payment. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

System emerytalny; Emerytury; Polityka społeczna; Dyskryminacja

EN

Pension schemes; Pensions; Societal policy; Discrimination

• Czasopismo: Studia Administracyjne
• Rocznik: 2022
• Numer: nr 1(15)
• Strony: 75--83

Twórcy

autor

Ewa Basior

• Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Bibliografia

• Maciejko W. (red.), Świadczenia rodzinne. Komentarz, Warszawa 2019, Legalis.
• Nitecki S., Przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w części stanowiącej różnicę pomiędzy uzyskiwaną emeryturą a kwotą tego świadczenia. Glosa do wyroku NSA z dnia 8 stycznia 2020 r., I OSK 2392/19, LEX.
• Rozbicka-Ostrowska M., Okoliczności wyłączające przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, (w:) Komentarz do spraw administracyjnych. Wybrane zagadnienia, I. Kamińska, J. Matarewicz, M. Rozbicka-Ostrowska, 2015, LEX.
• Szczechowicz A., Prawo do emerytury a świadczenie pielęgnacyjne - spory i kontrowersje, RPEiS 2021/1/157-170, LEX.
• Wincenciak M., Zasady w prawie pomocy społecznej, (w:) Z. Duniewska, A. Krakała, M. Stahl (red.), Zasady w prawie administracyjnym. Teoria, praktyka, orzecznictwo, RPEiS 2021/1/157-170.
• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2009 r., nr 114, poz. 946).
• Konwencja z dnia 13 grudnia 2006 r. o Prawach Osób Niepełnosprawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 1169).
• Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 2052).
• Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 615).
• Ustawa z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 1051).
• Wyrok NSA z 1 października 2015 r., I OSK 519/14, Legalis nr 1394634.
• Wyrok NSA z 10 sierpnia 2021 r., I OSK 433/21,LEX nr 3212463.
• Wyrok NSA z 15 grudnia 2020 r., I OSK 2006/20, LEX nr 3266305.
• Wyrok NSA z 16 grudnia 2021 r., I OSK 716/21,LEX nr 328296.
• Wyrok NSA z 17 listopada 2021 r., I OSK 324/21,LEX nr 3284038.
• Wyrok NSA z 6 października 2021 r., I OSK 537/21,LEX nr 3244314.
• Wyrok NSA z 1 grudnia 2021 r., I OSK 282/20,Legalis nr 2683748.
• Wyrok TK z 21 października 2014 r., K 38/13, Legalis nr 1073312.
• Wyrok WSA w Bydgoszczy z 1 czerwca 2015 r., II SA/Bd 366/15, Legalis nr 1338199.
• Wyrok WSA w Bydgoszczy z 10 lutego 2016 r., II SA.Bd 1431/15, Legalis nr 1430919.
• Wyrok WSA w Bydgoszczy z 20 grudnia 2021r., II SA/Bd 1109/21,LEX nr 3323168.
• Wyrok WSA w Gliwicach z 14 stycznia 2015 r., IV SA/Gl 1085/14, Legalis nr 1196947.
• Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 10 grudnia 2014 r., II SA/Go 818/14, Legalis nr 1193135.
• Wyrok WSA w Kielcach z 19 czerwca 2020 r., II SA/Ke 364/20, LEX nr 3026404.
• Wyrok WSA w Łodzi z 11 grudnia 2019 r., II SA/ŁD 653/19, LEX nr 2759894.
• Wyrok WSA w Olsztynie z 30 czerwca 2020 r., II SA/Ol 210/20, LEX nr 3032373.
• Wyrok WSA w Poznaniu z 23 października 2014 r., IV SA/Po 969/14, Legalis nr 1104896.
• Wyrok WSA w Rzeszowie z 25 lipca 2019 r., II SA/Rz 676/19, LEX nr 2724052.
• Wyrok WSA w Rzeszowie z 9 czerwca 2020 r., II SA/Rz 27/20, LEX nr 3030299.
• Wyrok WSA w Warszawie z 20 grudnia 2021r., II SA/Wa 1374/21,LEX nr 3323206.

Identyfikatory

DOI

10.18276/sa.2022.15-06