Kreatywność sektora kultury i jej rola we współczesnym świecie

• Autorzy: Anna Kwiecień
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Aby przedstawić kreatywność jako cechę sektora kultury, warto zwrócić uwagę na kwestie postrzegania tego sektora przez otoczenie. Badania nad sektorami kreatywnymi (creative industries) są prowadzone od niedawna. Nie została wypracowana jedna, uniwersalna definicja, podobnie jak nie przyjęto jeszcze jednego tłumaczenia angielskiego terminu na język polski. Termin "creative industries" w języku polskim najczęściej tłumaczony jest jako "sektory kreatywne" lub "przemysły kreatywne" [Mackiewicz, Michorowska, Śliwka, 2009]. Współcześnie funkcjonują równolegle dwa pojęcia: sektor kultury i sektor kreatywny, które często są stosowane zamiennie [por. Garnham, 2005; Cunningham, 2011]. Pod nimi kryją się wszystkie sektory, których działalność opiera się na wartościach kulturowych lub innych rodzajach artystycznej i innej, indywidualnej lub zbiorowej, twórczej ekspresji niezależnie od tego, czy ta działalność ma charakter zorientowany na rynek, bez względu na rodzaj struktury, w ramach której jest ona prowadzona, oraz niezależnie od sposobu finansowania tej struktury [Komisja Europejska, 2018]. Sektory te obejmują działania, które biorą się z indywidualnej kreatywności i talentu, a także które mają zarazem potencjał kreowania bogactwa oraz zatrudnienia poprzez wytwarzanie i wykorzystywanie praw własności intelektualnej. Sektor kultury i sektor kreatywny w istotny sposób przyczyniają się do ciągłego rozwoju społeczeństw i stanowią podstawę gospodarki kreatywnej2 [Mirski, 2012]. Są to sektory oparte na wiedzy oraz kreatywności i talencie ludzi, stanowiące źródło znacznego bogactwa gospodarczego. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Kultura; Organizacja; Wpływ kulturowy

EN

Culture; Organisation; Cultural influence

• Czasopismo: Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
• Rocznik: 2023
• Tom: Biznes w kulturze - kultura w biznesie : kreatywność w kulturze
• Strony: 9--18

Twórcy

autor

Anna Kwiecień

• University of Economics in Katowice, Poland

Bibliografia

• Kaliński M. (2007). Państwo w kreatywnej gospodarce XXI wieku. W: G. Wrzeszcz- -Kamińska (red.). Społeczeństwo i gospodarka w Europie XXI wieku. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Handlowej. Wrocław, s. 100-120.
• Törnqvist G. (1983). Creativity and the Renewal of Regional Life. "Lund Studies in Geography. Serie B. Human Geography", no. 50, s. 91-112
• Szymańska K. (2017). Uwarunkowania rozwoju sektorów kreatywnych. "Management Forum", t. 5, nr 4, s. 33-38
• Throsby D. (2010). The Economics of Cultural Policy. Cambridge University Press. Cambridge
• Mackiewicz M., Michorowska B., Śliwka A. (2009). Raport: Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych (creative industries). Ministerstwo Gospodarki. Warszawa
• Garnham N. (2005). From Cultural to Creative Industries. "International Journal of Cultural Policy", no. 2005/03/01, s. 15-29
• Cunningham S. (2011). Developments in Measuring the 'Creative' Workforce. "Cultural Trends", no. 20, s. 25-40
• Komisja Europejska (2018). Kreatywna Europa, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/ EN/TXT/?uri=COM%3A2018%3A366%3AFIN (dostęp: 1.12.2022).
• Komisja Europejska (2022). Sektor kultury i sektor kreatywny, https://culture.ec.europa. eu/pl/cultural-and-creative-sectors/cultural-and-creative-sectors (dostęp: 6.12.2022).
• Mirski A. (2012). Zarzadzanie w sektorze gospodarki kreatywnej. "Państwo i Społeczeństwo", nr 4(XII), s. 47-64
• Obłąkowska-Kubiak K. (2014). Sektor kultury i kreatywny jako wyzwanie dla małych i średnich przedsiębiorstw w Polsce. "Studia Ekonomiczne Regionu Łódzkiego", nr 13, s. 33-45
• Dobry Słownik. Kreatywny, https://dobryslownik.pl/slowo/kreatywny/23426/ (dostęp: 18.09.2019).
• United Nations Conference on Trade and Development (2008). Creative Economy. The Challenge of Assessing the Creative Economy: Towards Informed Policy Making. Report
• Żardecki W. (2019). Kreatywność kultury artystycznej jako współczesne wyzwanie pedagogiki. "Lubelski Rocznik Pedagogiczny", t. XXX
• West M.A. (2000). Rozwijanie kreatywności wewnątrz organizacji. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
• Andrzejewska B. (2003). Kreatywność, tożsamość, adaptacja w dobie zmian społeczno- -gospodarczych. "Socjologia Wychowania", nr XV, z. 360, s. 23-30
• Niedzielski P., Rychlik K. (2007). Kreatywność a rozwój technologii informacyjnych - nowe obszary innowacyjności. "Zarządzanie Zasobami Ludzkimi", nr 1, s. 21-31
• Roszkowska D. (2020). Znaczenie i sposoby rozwoju kreatywności w gospodarce cyfrowej. Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, https://www.frse.org.pl/storage/ brepo/panel_repo_files/2021/05/25/p7h0ro/kreatywnosc-srodek-roszkowska.pdf (dostęp: 1.12.2022).
• Dimov D. (2007). Beyond the Single-Person. Single-Insight Attribution in Understand ing Entrepreneurial Opportunities. "Entrepreneurship. Theory & Practice", vol. 31(5), s. 713-732
• Catmull E., Wallace A. (2019). Kreatywność S.A. Droga do prawdziwej inspiracji. Wy dawnictwo MT Biznes. Warszawa.
• Szromnik A. (2016). Marketing terytorialny. Miasto i region na rynku. Wolters Kluwer. Warszawa
• Proctor T. (2002). Twórcze rozwiazywanie problemów. Gdańskie Wydawnictwo Psychoogiczne. Gdańsk.
• Nęcka E. (2012). Psychologia twórczości. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk.
• Newbigin J. (2010). Kreatywna gospodarka: przewodnik dla początkujących. British Council
• Hausner J. (2010). Kultura w cywilizacji informacyjnej. Wprowadzenie. W: A. Gwóźdź (red.). Od przemysłów kultury do kreatywnej gospodarki. Narodowe Centrum Kul tury. Warszawa, s. 7-13.
• Harrison L.E., Huntington S.P. (2003). Kultura ma znaczenie. Wydawnictwo Zysk i S-ka. Warszawa.
• Scruton R. (2010). Kultura jest ważna. Wiara i uczucie w osaczonym świecie. Wydawnictwo Zysk i S-ka. Warszawa
• Florida R. (2010). Narodziny klasy kreatywnej. Narodowe Centrum Kultury. Warszawa.
• Landry Ch. (2013). Kreatywne miasto: zestaw narzędzi dla miejskich innowatorów. Narodowe Centrum Kultury. Warszawa
• Throsby D. (2001). Economics and Culture. Cambridge University Press. New York.
• Reid B., Albert A., Hopkins L. (2010). A Creative Block? The Future of the UK. Creative Industries a Knowledge Economy & Creative Industries Report. Workfoundation
• Szultka S. (2012). Klastry w sektorach kreatywnych - motory rozwoju miast i regionów. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Warszawa
• Szultka S. (2012). Klastry w sektorach kreatywnych - motory rozwoju miast i regionów. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Warszawa
• Czyżewski M. (2013). W kręgu społecznej pedagogii. "Societas/Communitas", no. 2(16), s. 45-75
• Lewandowska K. (2014). Bądź kreatywny lub zgiń!. Narodowe Centrum Kultury, https://nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kultura-sie-liczy-/blog/badz-kreatywny lub-zgin- (dostęp: 1.12.2022).
• Pięta-Kanurska M. (2013). Znaczenie sektora kreatywnego w rozwoju miast i regionów. "Acta Universitatis Lodziensis, Folia Oeconomica", t. 290, s. 71-82.
• Westlund H., Adam F. (2010). Social Capital and Economic Performance: A Meta- -Analysis of 65 Studies. "European Planning Studies", no. 18, s. 893-919.
• Czyżewski K., Fogler J., Gałązka A., Hausner J., Machnowska-Góra A., Niezabitowski M., Komar M., Łysak P., Opatowicz A., Piaskowski R., Purchla J., Ronduda Ł., Sanetra- -Szeliga J., Szlendak T., Szymańska A., Świątkowska B. (2020). Raport Kultura. Pierwsza do zamknięcia, ostatnia do otwarcia. Kultura w czasie pandemii Covid-19. Fundacja GAP, Open Eyes Economy Summit.
• Franczak K. (2015). Kultura jako źródło zysku? Etos kreatywności i współczesny dyskurs modernizacyjny. "Przegląd Socjologiczny", t. LXIV(64), s. 89-112
• Reckwitz A. (2013). Die Erfindung der Kreativität. "Kulturpolitische Mitteilungen", vol. II(141), s. 23-34

Identyfikatory

DOI

10.22367/uekat.9788378758518