Kreatywne narzędzia popularyzacji nauki - dwie strony medalu

• Autorzy: Katarzyna Żak
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Kultura jest wielopoziomowym, złożonym konstruktem, na którym rozgrywa się nie tylko pojedyncza egzystencja ludzka, ale cały spektakl społecznych zachowań, kształtujących się relacji człowieka wobec drugiego człowieka oraz świata (materialnego, jak i duchowego) [Hańderek, 2015, s. 23-42]. W szerokim ujęciu można stwierdzić, iż nauka, jako działalność poznawcza, jest częścią kultury. Swoistym wyzwaniem dzisiejszych czasów staje się spowodowanie, aby to, co się dzieje w laboratoriach oraz salach wykładowych wielu uczelni, przybliżyć, udostępnić szerokiej rzeszy odbiorców i przekonać ich, że nauka może być pożyteczna, ciekawa i zrozumiała. Stąd pomysł organizowania imprez popularnonaukowych, których w Polsce i na świecie stale przybywa. Istotnym atrybutem takich przedsięwzięć jest kreatywność - termin w ostatnich latach bardzo popularny. Szybko zmieniający się współczesny świat stawia wymagania, którym często można efektywnie sprostać, podejmując działania nietypowe, oryginalne, nowatorskie, wykraczające poza schematy. Kreatywność stanowi klucz do postępu i rozwoju, źródło innowacji, ulepszeń i odkryć w różnych sferach życia społecznego, kulturowego i ekonomicznego; wpływa na sposób działania jednostki nie tylko w sytuacjach problemowych, lecz także w zwyczajnych, codziennych, w ramach funkcjonowania w świecie [Parczewska, Zwierzchowska, 2017, s. 34]. Dlatego tak ważną i potrzebną kompetencją okazuje się kreatywność rozumiana jako zdolność do tworzenia nowych, lepszych rozwiązań napotykanych problemów(fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Kultura; Nauka

EN

Culture; Science

• Czasopismo: Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
• Rocznik: 2023
• Tom: Biznes w kulturze - kultura w biznesie : kreatywność w kulturze
• Strony: 19--29

Twórcy

autor

Katarzyna Żak

• University of Economics in Katowice, Poland

Bibliografia

• Hańderek J. (2015). Pojęcia i definicje kultury. W: P. Mróz (red.). Filozofia kultury. Księgarnia Akademicka. Kraków, s. 23-42.
• Parczewska T., Zwierzchowska I. (2017). Swoistość postrzegania kreatywności. W: J. Bałachowicz, I. Adamek (red.). Kreatywność jako wymiar profesjonalizacji przyszłych nauczycieli wczesnej edukacji. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej. Warszawa, s. 18-40.
• Kosik E. (2017). Noce Naukowców i Festiwale Nauki jako forma popularyzacji nauki oraz sposób komunikacji ludzi nauki z otoczeniem. "Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media", nr 3(26), s. 95-116.
• Krąpiec M.A. (2008). Człowiek i kultura. Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu. Lublin
• Piontek B., Buczek P. (2014). Integracja wiedzy i edukacji i jej znaczenie dla zarządzania rozwojem społeczno-gospodarczym. "Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy", nr 39, s. 190-215.
• Toffler A. (1995). Trzecia fala. Państwowy Instytut Wydawniczy. Warszawa.
• Drucker P.F. (1994). The Age of Social Transformation. "The Atlantic Monthly", vol. 274, no. 5, s. 53-58
• Wojnar I. (1997). Światowa dekada rozwoju kulturalnego - nowe propozycje dla edukacji. W: J. Kubin, I. Wojnar (red.). Edukacja wobec wyzwań XXI wieku. Wydawnictwo Elipsa. Warszawa, s. 129-149.
• Bruner J. (2006). Kultura edukacji. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas. Kraków
• Schlutz E. (2010). Weiterbildung und Kultur. W: R. Tippelt, A.V. Hippel (Hrsg.). Hand buch Erwachsenenbildung / Weiterbildung. VS Verlag für Sozialwissenschaften. Wiesbaden, s. 621-634
• Przyborowska B. (2013). Pedagogika innowacyjności: między teorią a praktyką. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Toruń
• Szymczak M. (1979). Słownik języka polskiego. L-P. T. 2. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa.
• Bańko M. (red.) (2003). Wielki słownik wyrazów obcych. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
• Śmigielski J. (1993). Oddziaływanie społeczne nauki. "Nauka Polska", nr 2/3, s. 113-120. Tarnowska B. (2001). PWN Leksykon Nagrody Nobla. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
• Janas M., Zając R.M. (2012). Popularyzacja wiedzy naukowej i upowszechnianie kultury w bibliotece akademickiej. "Bibliotheca Nostra: Śląski Kwartalnik Naukowy", t. 1, nr 1, s. 52-64
• Rhodes J.M. (1961). An Analysis of Creativity. "Phi Delta Kappan", vol. 42, no. 7, s. 305-310.
• Nęcka E. (2012). Psychologia twórczości. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. Gdańsk.
• Szmidt K.J. (2005). Pedagogika twórczości. Idee - aplikacje - rady na twórczą drogę. Oficyna Wydawnicza Impuls. Kraków
• Cyboran B. (2008). Nauczyciele akademiccy a popularyzacja wiedzy. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków
• Shamos M.H. (1995). The Myths of Scietific Literacy. Rutgers University Press. New Brunswick
• Kozłowski J. (2001). Popularyzacja nauki na cenzurowanym. "Forum Akademickie", nr 4, https://forumakademickie.pl/fa-archiwum/archiwum/2001/04/index.html (dostęp: 4.01.2023).
• Heller M., Musioł K., Tałasiewicz M., Mączka J., Urbaniec J. (2008). Czy nauka jest częścią kultury?. Polskie Radio, https://www.polskieradio.pl/23/266/Artykul/1861 84,Czy-nauka-jest-czescia-kultury (dostęp: 15.12.2022).
• Heller M. (2009). Jak być uczonym. Wydawnictwo Znak. Kraków.
• Gajda S. (1982). Podstawy badań stylistycznych nad językiem naukowym. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa-Wrocław
• Jankowski D. (2010). Pedagogika kultury: studia i koncepcja. Oficyna Wydawnicza Impuls. Kraków

Identyfikatory

DOI

10.22367/uekat.9788378758518