Włączenie interesariuszy w proces realizacji regionalnych programów operacyjnych w Polsce w kontekście stosowania horyzontalnej zasady partnerstwa w perspektywie finansowej 2014-2020

• Autorzy: Michał Niebylski

Warianty tytułu

Involvement of stakeholders in the implementation of regional operational programmes in Poland in terms of the application of the horizontal partnership rule in the 2014-2020 financial perspective

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem niniejszego artykułu jest sprawdzenie, w jakim stopniu udało się faktycznie włączyć interesariuszy w proces wdrażania i monitorowania regionalnych programów operacyjnych w Polsce w perspektywie finansowej 2014-2020 w związku z realizacją horyzontalnej zasady partnerstwa. Na podstawie zebranego materiału badawczego dokonano typologizacji form włączenia interesariuszy, wyodrębniając: włączenie formalne, włączenie selektywne, włączenie kooperacyjne oraz strategiczną inkluzywność (ta ostatnia nie została jednak zaimplementowana w Polsce). Jak pokazuje praktyka funkcjonowania komitetów monitorujących RPO, stopień włączenia interesariuszy jest zróżnicowany w poszczególnych regionach, a najbardziej popularne formy włączenia mają charakter formalny i selektywny, co niestety oznacza, iż nadal w Polsce nie wykształciła się dojrzała kultura dialogu i współpracy pomiędzy administracją a przedstawicielami otoczenia zewnętrznego. Głównym ustaleniem badawczym jest to, iż stopień włączenia poszczególnych klas interesariuszy w składy Komitetów pozostaje pod wpływem specyficznych uwarunkowań i problemów rozwojowych województw. One bowiem określają regionalny profil polityk publicznych i tym samym wpływają na decyzje instytucji zarządzających RPO w kwestii doboru partnerów do współpracy.(abstrakt oryginalny)

EN

The objective of the paper was to verify the degree of success of involving stakeholders in the process of implementation and monitoring of regional operational programmes in Poland in the 2014-2020 financial perspective in relation to the horizontal partnership rule. Based on the collected research materials, a typology of the stakeholder involvement forms was established by breaking down the following: formal involvement, selective in-volvement, cooperative involvement, and strategic inclusivity (the latter has not yet been implemented in Poland). As shown by the ROP monitoring committees' functioning practices, the stakeholder involvement degree varies in specific regions and the most common involvement forms are formal and selective, which unfortunately means that a culture of dialogue and cooperation between administration and external environment representatives is not yet developed in Poland. The main research finding is that specific conditions and development problems of voivodeships are the determinants of the degree of specific stakeholder class involvement in appropriate Committees. These factors determine the regional public policies profile and thereby affect the decisions of ROP managing author-ities when selecting cooperation partners.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Interesariusze; Finanse; Polityka publiczna

EN

Stakeholders; Finance; Public policy

• Czasopismo: Studia z Polityki Publicznej / Szkoła Główna Handlowa
• Rocznik: 2023
• Tom: 10
• Numer: nr 4
• Strony: 63--87

Twórcy

autor

Michał Niebylski

• Uniwersytet Opolski

Bibliografia

• Bavaird, T., Löffler, E. (2003). Understanding public management and governance. W: Public management and governance, T. Bovaird, E. Löffler. Londyn, Nowy Jork: Routledge.
• Bovaird, T. (2005). Public Governance: Balancing Stakeholder Power in a Network Society, International Review of Administrative Sciences, 71 (2): 217-228.
• Castles, F. G. (1998). Comparative Public Policy: Patterns of Post-War Transformation. Northampton, Mass: Edward Elgar Publishing.
• Czarnecki, K. (2001). Idee i praktyki Nowego Zarządzania Publicznego, Zarządzanie Publiczne, 15 (1): 5-19.
• Dadze-Arthur, A., Skelcher, C. (2003). Democratic Governance: The role of politics and politicians. W: Public Management and Governance, T. Bovaird, E. Löffler. Londyn, Nowy Jork: Routledge.
• Derzken, P., Bock, B. (2009). Partnership and Role Perception, Three Case Studies on the Meaning of Being a Representative in Rural Partnerships, Environment and Planning C: Government and, 27 (1): 75-89.
• Dollery, B. F., Wallis, J. L. (2009). Niesprawność rynku, niesprawność rządu, przywództwo i polityka publiczna, Zarządzanie publiczne, 8 (2): 82-91.
• Evalu. (2021). Ewaluacja realizacji zasady partnerstwa w ramach perspektywy 2014-2020. Raport z badań. Warszawa.
• Furmankiewicz, M., Stefańska, J. (2010). Partnerstwa terytorialne jako sieci organizacyjne. Analiza powiązań w trzech wybranych "lokalnych grupach działania" w Polsce, Studia Regionalne i Lokalne, 1 (39): 5-25.
• Geissel, B. (2009). Participatory Governance: Hope or Danger for Democracy? A Case Study of Local Agenda 21, Local Government Studies, 35 (4): 112-135.
• Główny Urząd Statystyczny. (2022). Bank Danych Lokalnych GUS, https://bdl.stat.gov.pl/bdl/start (dostęp: 14.11.2022).
• Gruening, G. (2001). Origin and theoretical basis of New Public Management, International Public Management Journal, (4): 1-25.
• Guy Peters, B. (2001). The Future of Governing: Four Emerging Models (Studies in Government and Public Policy). Kansas: University Press of Kansas.
• Hood, C. (1991). A public management for all seasons? Public Administration, (69): 3-19.
• Katsamunska, P. (2016). The Concept of Governance and Public Governance Theories, Economic Alternatives, (4): 133-141.
• Kickert, W. J. (1997). Public Governance in the Netherlands: An Alternative to Anglo-American 'Managerialism', Public Administration, 75 (4): 731-752.
• Komisja Europejska. (2014). Europejski kodeks postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Luksemburg.
• Kooiman, J. (1997). Social-Political Governance: Introduction. W: Modern Governance. New Government-Society Interactions, J. Kooiman. Londyn: SAGE Publications Ltd.
• Kulesza, M., Sześciło, D. (2013). Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne. Warszawa: Wolters Kluwer Polska SA.
• Löffler, E. (2003). Public Governance in a Network Society. W: Public Management and Gover-nance, T. Bovaird, E. Loeffler. Londyn, Nowy Jork: Routledge.
• Ławniczak, K. (2018). Śledzenie procesu w badaniach politologicznych. Warianty i potencjał zastosowania, Przegląd Politologiczny, (1): 49-62.
• Mazur, S. (2005). Historia administracji publicznej. W: Administracja publiczna, J. Hausner (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Michalak, B. (2010). Czy grozi nam depolityzacja polityki? Rozważania na temat wizji post-politycznej, Studia Polityczne, (25): 129-145.
• Milio, S. (2014). The Conflicting Effects of Multi-Level Governance and the Partnership Principle: Evidence form the Italian Experience. European Urban and Regional Studies, 1 (1): 603-624.
• Minister Infrastruktury i Rozwoju. (2015). Wytyczne w zakresie realizacji zasady partnerstwa na lata 2014-2020. Warszawa.
• Minister Inwestycji i Rozwoju. (2018). Wytyczne w zakresie komitetów monitorujących na lata 2014-2020. Warszawa.
• Newman, J. (2005). Introduction. W: Remaking Governance: Peoples, Politics and the Public Sphere (1-16), J. Newman. Bristol: Bristol University Press.
• Niebylski, M. (2021). Partnerzy bez partnerstwa? Realizacja zasady partnerstwa w procesie wdrażania regionalnych programów operacyjnych w Polsce w perspektywie finansowej 2014-2020, Studia Regionalne i Lokalne, 2 (84): 58-74.
• Opioła, W. (2017). Diagnoza współpracy pomiędzy administracją publiczną a trzecim sektorem w województwie opolskim. Opole.
• Osborne, D., Gaebler, T. (1993). Reinventing Government: How the Entrepreneurial Spirit is Transforming the Public Sector. Nowy Jork: Penguin Group.
• Ostaszewski, K. (2013). Partycypacja społeczna w procesie podejmowania rozstrzygnięć w administracji publicznej. Lublin.
• Pierre, J., Guy Peters, B. (2000). Governance, politics and the state. London: Palgrave Macmillan.
• Podgórska-Rykała, J., Sroka, J. (2021). Uwarunkowania konsensualnego modelu dialogu społecznego i dialogu obywatelskiego na poziomie regionalnym w Polsce, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 81 (1): 309-326.
• Pollitt, C., Bouckaert, G. (2011). Public Management Reform. A Comparative Analysis - New Public Management, Governance, and the Neo-Weberian State. Oxford: Oxford University Press.
• Potluka, O., Špaček, M., Jiří, R. (2017). Non-governmental Organizations as Partners: Obstacles in the EU Cohesion Policy? Ekonomický časopis, 65 (8): 715-736.
• Rhodes, R. (1996). The New Governance: Governing without Government, Political Studies, 44: 652-667.
• Sosnowska, K., Włodarski, T. (2014). Biała Księga zasady partnerstwa we wdrażaniu Funduszy Europejskich w Polsce wraz ze strategią realizacji w okresie programowania 2014-2020. Warszawa.
• Sroka, J. (2009). Deliberacja i rządzenie wielopasmowe: teoria i praktyka. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Sześciło, D. (2012). O pomostach między prawem a współczesnymi nurtami zarządzania publicznego, Zarządzanie Publiczne, 22 (4): 5-17.
• Vabø, M. (2009). New Public Management. The Neoliberal Way of Governance, Working papers, (4): 1-22.
• Weber, M. (2002). Gospodarka i społeczeństwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Zybała, A. (2007). Siła partnerstwa. Jak partnerstwa społeczne pomagają lokalnym środowiskom pokonywać problemy i sprostać wyzwaniom przyszłości. Warszawa: CPS "Dialog".
• Związek Rzemiosła Polskiego. (2016). Raport z badania barier we wdrażaniu zasady partnerstwa w programach operacyjnych finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego. Raport z badań. Warszawa.
• Witryny internetowe 16 komitetów monitorujących regionalne programy operacyjne w perspektywie finansowej 2014-2020.