Values of Environmental Ethics in Building Intercultural Dialogue

• Autorzy: Włodzimierz Tyburski
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Purpose: This paper analyses the value system proclaimed by environmental ethics, emphasizing that it plays a key role in integrating and unifying the thinking and activities of each and every member of Earth population around the overriding common goal of protecting and defending the natural environment. It builds and strengthens a moral community focused on protecting and defending the primary values - life and the health of the planet, emphasizing the significance of responsibility, community, a culture of moderation, solidarity or justice Design: The structure of the study relies on descriptive and comparative analysis of views and opinions dealing with the topic quoted in the paper's title. Findings: In a divided world, where vested interests take precedence over the interests of humanity and the Earth, below presented values show the communal support on which intercultural dialogue should and can successfully be based, consolidating people concerned about the fate of our civilization and striving to build a new beneficial relationship between the world of humans and the world of nature.(original abstract)

Słowa kluczowe

EN

Health; Ethics; Environmental ethics; Intercultural dialogue; Environmental protection

PL

Zdrowie; Etyka; Etyka biosfery; Dialog międzykulturowy; Ochrona środowiska

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
• Rocznik: 2023
• Numer: z. 183
• Strony: 583--599

Twórcy

autor

Włodzimierz Tyburski

• Akademia Pedagogiki Specjalnej

Bibliografia

• 1. Attfield, R. (1987). A Theory of Value and Obligation. London: Croom Helm.
• 2. Bell, P.A., Greene, Th.C., Fisher, J.D., Baum. A. (2004). Psychologia środowiskowa. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• 3. Birnbacher, D. (2009). Responsibility for Future Generations - Scope and Limits. Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia - zakres i granice. Studia Ecologiae et Bioethicae, Vol. 7, No. 1.
• 4. Bõhme, G. (2002). Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego. Warszawa: Oficyna Naukowa.
• 5. Bonenberg, M. (1999). Człowiek i ziemia. Kraków: Wydawnictwa Oddziału Polskiej Akademii Nauk, Seria Nauka dla Wszystkich.
• 6. Callicott, J.B. (1989). In Defense of the Land Ethics. Essays in Environmental Philosophy. State University of New York Press.
• 7. Capra, F. (1987). Punkt zwrotny, Nauka , społeczeństwo, nowa kultura. Warszawa: PIW.
• 8. Ciążela, H. (2012). Podmiotowość a problemy globalne. Relacja podmiotowości sprawczej i podmiotowości moralnej. In: H. Ciążela, W. Tyburski (Eds.), Odpowiedzialność globalna i edukacja globalna. Wymiary teorii i praktyki. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.
• 9. Domeracki, P., Tyburski, W. (2011). Podstawy edukacji i kształtowania świadomości społecznej w duchu zrównoważonego rozwoju. In: W. Tyburski (Ed.), Zasady kształtowania postaw sprzyjających wdrażaniu zrównoważonego rozwoju (pp. 233-281). Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
• 10. Dzwonkowska, D. (2019). Etyka cnót środowiskowych, Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• 11. Gadamer, H.G. (1992). Dziedzictwo Europy. Warszawa: Fundacja Aletheia.
• 12. Gołaszewska, M. (1984). Estetyka rzeczywistości. Warszawa: PWN.
• 13. Hull, Z. (1996). Aksjologia, ekonomika, etyka. In: W. Tyburski, Ekonomia - ekologia - etyka (pp. 13-25). Toruń: TOP KURIER.
• 14. Hull, Z. (2011). Wprowadzenie do filozofii zrównoważonego rozwoju. In: W. Tyburski (Ed.), Zasady kształtowania postaw sprzyjających wdrażaniu zrównoważonego rozwoju (pp. 33-81). Toruń: Wydawnictwo UMK.
• 15. Jonas, H. (1999). Zasada odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technologicznej. Kraków: Platan.
• 16. Kuderowicz, Z. (1992). System wartości a ochrona środowiska. In: B. Andrzejewski (Ed.), Humanistyka i ekologia. Poznań: Fundacja Warta.
• 17. Küng, H. (Ed.) (1992). Dokumentation zum Weltethos. München: Piper Verlag.
• 18. Łepko, Z., Sadowski, R. (Eds.) (2009). A Humanist Approach to Sustainable Development. Warszawa: UKSW.
• 19. Naess, A. (2000). Ecology, community and Lifestyle: autline of an ecosophy. Cambridge University Press.
• 20. Papuziński, A. (Ed.) (1999). Wprowadzenie do filozoficznych problemów ekologii. Bydgoszcz: WSP.
• 21. Papuziński, A. (2003). Życie - nauka - ekologia. Prolegomena do kulturalistycznej filozofii ekologii. Bydgoszcz: WSP.
• 22. Papuziński, A. (2010). Zasady ładu społecznego w edukacji dla zrównoważonego rozwoju. In: T. Brzozowski, P. Rogala (Eds.), Edukacja dla zrównoważonego rozwoju (pp. 11-27). Warszawa: Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko.
• 23. Piątek, Z. (1996). Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie. Kraków: Wydawnictwo Księgarnia Akademicka.
• 24. Piątek, Z. (2007). Przyrodnicze i społeczno-historyczne warunki równoważenia ładu ludzkiego świata. Problemy Ekorozwoju, no. 12.
• 25. Rolston, H. III (1994). Value in Nature and Nature of Value. In: R. Attfield, A. Balsey (eds.), Philosohy and Natural Environment. Royal Institute of Phil. Supplement, vol. 36.
• 26. Skolimowski, H. (1981). Eco-philosophy. Designing New Tactics for Living. Boston/London: Marion Boyars.
• 27. Skolimowski, H. (2013). Filozofia życiowa. Ekofilozofia jako drzewo życia. Warszawa: Pusty Obłok.
• 28. Tyburski, W. (1995). Etyka i ekologia. Toruń: PKE.
• 29. Tyburski, W. (Ed.) (2011). Zasady kształtowania postaw sprzyjających wdrażaniu zrównoważonego rozwoju. Toruń: UMK.
• 30. Tyburski, W. (2013). Dyscypliny humanistyczne i ekologia. Toruń: UMK.

Identyfikatory

DOI

10.29119/1641-3466.2023.183.37