Czy międzynarodowe prawo karne stanowi samodzielną dziedzinę prawa?

• Autorzy: Jan Waszczyński

Warianty tytułu

E Droit Pénal International Constitue-T-Il Un Domaine Autonome du Droit?

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Spory o przynależność międzynarodowego prawa karnego do tej lub innej dziedziny czy też o jego samodzielny charakter zależą w pewnej mierze od sposobu rozumienia istoty tego prawa i określania jego przedmiotu. W kwestiach tych można rozróżnić trzy główne kierunki. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Prawo międzynarodowe; Prawo karne; Prawo

EN

International law; Criminal Law; Law

• Czasopismo: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
• Rocznik: 1985
• Numer: nr 22 Prawo karne i procedura karna
• Strony: 53--63

Twórcy

autor

Jan Waszczyński

• Uniwersytet Łódzki

Bibliografia

• 1. M. Ancel, Znaczenie i metody prawa porównawczego, Warszawa 1979, s. 53.
• 2. L. Bar, Prawo międzynarodowe prywatne i karne, Warszawa 1876, s. 491.
• 3. M. Ch. Bassiouni, Il diritto penale internazionale: contenuto e scopo nel suo sviluppo storico, "La Giustizia Penale" 1979, s. 55.
• 4. T. Cyprian i T. Sawicki, Prawo norymberskie. Bilans i perspektywy, Warszawa 1948, s. XII.
• 5. T. Cyprian i T. Sawicki, Walka o zasady norymberskie, Warszawa 1956.
• 6. P. N. Drost, The Crime of State, vol. 1, Leyden 1959, s. 317.
• 7. B. Franczyk, Zasady norymberskie a podstawy ścigania i karania zbrodni wojennych w ustawodawstwie polskim, [w:] Norymberga - nadal otwarty rozdział historii, W XXX rocznicę wyroku Międzynarodowego Trybunału Wojskowego, Warszawa 1977, s. 226.
• 8. L. Gardocki, Zagadnienie internacjonalizacji odpowiedzialności karnej za przestępstwa popełnione za granicę, Warszawa 1980, s. 15 i n.
• 9. S. Glaser, Droit international pénal conventionnel, Bruxelles 1970, s. 22.
• 10. H. Jescheck, Verbrechen gegen das Völkerrecht. Deutsche Landesberichte zum IV Internationalen Kongress für Rechtsvergleichung in Paris 1954, Düsseldorf 1955, s. 351 i n.
• 11. A. Klafkowski, Ekspertyzy i orzeczenia przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, t. 1, Warszawa 1979, s. 127.
• 12. A. Klafkowski, Zasady norymberskie a rozwój prawa międzynarodowego, Warszawa 1960.
• 13. T. Leśko, Międzynarodowe prawo konfliktów zbrojnych, Warszawa 1982.
• 14. V. Pella, Le Code des Crimes contre la Paix et la Securité de l'Humanité, Genève 1957 (odbitka z "Revue de droit international de sciences diplomatiques et politiques").
• 15. Cz. Pilichowski, Trybunał Norymberski i zasady norymberskie a sprawa ścigania i karania hitlerowskich zbrodniarzy wojennych w latach 1945-1971, Warszawa 1971.
• 16. S. Pławski, Étude de principes Fondamentaux du droit international pénal, Paris 1972.
• 17. E. S. Rappaport, Tendencje rozwojowe prawa karnego międzynarodowego, "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny" 1934, z. 1.
• 18. E. S. Rappaport, Zagadnienie unifikacji międzynarodowego prawa karnego, Warszawa 1929, s. 23 i n.
• 19. P. K. Ryu i H. Silvin w pracy zbiorowej A Treatise on International Criminal Law, vol. 1, red. M. Ch. Bassiouni, P. Nanda, Springfield, b. d., s. 22 i n.
• 20. E. Sauer, System des Völkerrechts, Bonn 1952, s 264.
• 21. Bart de Schutter, Bibliography on International Criminal Law, Leiden 1970, s. XXII.
• 22. G. Schwarzenberger, The Problem of International Criminal Law, "Current Legal Problems" 1950, vol. 3, s. 274.
• 23. M. D. Szargorodski, Niekotoryje woprosy mieżdunarodnogo ugołownogo prawa, "Sowietskoje Gosudarstwo i Prawo" 1947, No 3, s. 25.
• 24. W. P. Szupiłow, Mieżdunarodnaja prawowaja pomoszcz po ugałownym diełam, "Sowietskoje Gosudarstwo i Prawo" 1974, No 3.
• 25. O. Triffterer, Dogmatische Untersuchungen zur Entwicklung des materiellen Völkerstrafrechts seit Nürnberg, Freiburg 1966, s. 25 i n.
• 26. W. Wolter, Zarys systemu prawa karnego. Część ogólna, Kraków 1933, s. 22.
• 27. W. Wolter, Prawo karne. Zarys wykładu systematycznego. Część ogólna, Warszawa 1947, s. 34.