Warianty tytułu
Hidden Profits in Flat-Rate Tax on Recorded Revenue
Języki publikacji
Abstrakty
Jednym ze sposobów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest tzw. estoński CIT - ryczałt od dochodów spółek, regulowany przepisami ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych1 - dalej u.p.d.o.p. Jest to sposób opodatkowania, którego istotą jest wspieranie płynności finansowej podatników poprzez odroczenie powstania zobowiązania podatkowego do momentu wypłaty zysku przez spółkę. Estoński CIT polega na tym, że spółki, które wybiorą opodatkowanie w tej formie, nie płacą podatku dochodowego od osób prawnych w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, ani nie dokonują rocznych rozliczeń. Obowiązek dokonania rozliczenia powstaje dopiero w momencie, gdy wspólnicy zdecydują się przeznaczyć zysk osiągnięty przez spółkę na własne potrzeby. Mimo że intencją ustawodawcy było przede wszystkim opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek dystrybucji zysków do wspólników lub akcjonariuszy2, to opodatkowaniu ryczałtem podlegają również inne zdarzenia, które ustawodawca utożsamia z wypłatą zysku3. Jednym z nich jest budzący wątpliwości interpretacyjne (pomimo ustawowego zdefiniowania tego pojęcia4) "ukryty zysk". Nie dziwi więc fakt, że zagadnienia z nim związane są częstym przedmiotem wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, kierowanych do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.(fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171689990
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.