Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 220

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Polityka gospodarcza państwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
Aby dorównać rozwiniętym krajom Europy i świata, Polska potrzebuje kapitału zagranicznego. W staraniach o jego napływ należy się wzorować na krajach, które prowadzą najbardziej efektywną politykę przyciągania zagranicznych inwestycji (np. Irlandia, Hiszpania czy Czechy). Nie oznacza to bezwzględnego kontynuowania drogi tych krajów, ale korzystania z ich doświadczeń. Doświadczenia gospodarcze wielu krajów świata wyraźnie przemawiają za napływem inwestycji zagranicznych, wskazując że państwa, które decydują się na rozwój inwestycji, rozwijają się szybciej niż te, które pozostają zamknięte. Przykładem może być chociażby Hiszpania, Francja czy malutki Honkong. Kapitał zagraniczny jest Polsce bardzo potrzebny, ale równocześnie co trzeba zauważyć - wykorzystuje słabości polityki gospodarczej. Należy zatem z jednej strony - starać się o przyciągniecie, z drugiej dbać o strukturę jakościową tych inwestycji, czyli dbać o interesy narodowe, którym musi być podporządkowana polityka gospodarcza. (fragment tekstu)
2
Content available remote Pomoc publiczna w Polsce w kontekście polityki gospodarczej państwa
100%
Pomoc publiczna definiowana jako przekazanie środków publicznych lub uszczuplenie zasobów publicznych na rzecz przedsiębiorstw, które w sposób istotny narusza konkurencję na Wspólnym Rynku, jest obwarowana w Unii Europejskiej przepisami oraz kontrolowana przez Komisję Europejską. Podstawowe rodzaje pomocy publicznej to pomoc horyzontalna, sektorowa i regionalna. Udzielanie jej jest szczególnie istotnym elementem polityki gospodarczej państwa. Tezą artykułu jest stwierdzenie, że pomoc publiczna powinna być udzielana, ale pod warunkiem, że jest skutecznym narzędziem państwa dla podtrzymywania oraz przywracania efektywności gospodarczej. Uzasadnieniem artykułu jest ważność podejmowanych kwestii dla zasobów państwa. Omówiono w nim teoretyczne zagadnienia polityki gospodarczej państwa, zakres pojęcia pomocy publicznej i sposób użycia sektorowej pomocy publicznej jako narzędzia konwersji gospodarczej i prywatyzacji w Polsce oraz kwestię regionalnej pomocy publicznej. Źródłem artykułu były akty prawne, sprawozdania urzędowe, dokumenty programowe oraz literatura przedmiotu. Artykuł może służyć jako materiał źródłowy dla wszystkich, którzy z różnych powodów stykają się z problematyką pomocy publicznej. (fragment tekstu)
W obecnym świecie otwierających się granic, udział w handlu międzynarodowym coraz silniej wyznacza pozycję konkurencyjną danego kraju. Popyt zewnętrzny pełni rolę bufora zabezpieczającego gospodarkę przed napięciami wewnętrznymi oraz pozwala na większy udział danego kraju w międzynarodowym podziale pracy, co zwiększa jego dobrobyt. Dlatego rozwój handlu zagranicznego jest jednym z ważniejszych celów polityki gospodarczej państwa, a wymogi narzucane przez otoczenie (jak np. obecnie uczestnictwo w UE) określają zestaw możliwych i dopuszczalnych metod oddziaływania na niego. Dlatego wraz ze zmianami zachodzącymi w otoczeniu, ewolucji ulegają również sposoby oddziaływania przez państwa na wzrost popytu zagranicznego. W rozwoju cywilizacji zachodniej można wyróżnić trzy najważniejsze okresy zmian (tzw. "rewolucje"), które wpłynęły również na zmiany sposobów oddziaływania na wzrost popytu zewnętrznego. W artykule zostały te zmiany prześledzone i opisane na przykładzie trzech okresów rządów Wielkiej Brytanii, możliwie najlepiej charakteryzujących poszczególne etapy ewolucji. Można zauważyć ich silne uwarunkowanie zmianami zachodzącymi w otoczeniu. (abstrakt autora)
Zjawisko globalizacji światowej jest uznawane za jeden z kluczowych procesów modelujących współczesne stosunki międzynarodowe. Postępująca liberalizacja i integracja rynków, kształtuje nowe jakościowo otoczenie polityczno-gospodarcze. Po upadku socjalizmu, do procesu tego włączone zostały również kraje Europy Środkowej i Wschodniej. Byłe państwa socjalistyczne stoją w obliczu podwójnego wyzwania. Z jednej strony, po upadku socjalizmu polityczne, ekonomiczne, społeczne i kulturowe formy regulacji ulegają istotnym zmianom. Siłą napędową tej wielowymiarowej zmiany jest dynamika zapoczątkowana wyczerpaniem klasycznych instytucji realnego socjalizmu. Jednocześnie, podmioty gospodarcze i instytucje w państwach postsocjalistycznych są przedmiotem globalnych procesów integracji i ogólnoświatowych przemian. Globalizacja wzbudza jednak wiele kontrowersji. Jej zwolennicy uważają, że przyczynia się ona do przyspieszenia wzrostu gospodarczego i wyrównania różnic w rozwoju gospodarczym poszczególnych państw. Natomiast przeciwnicy podkreślają wysokie koszty socjalne i rosnące dysproporcje w dochodach poszczególnych grup społecznych, szczególnie w słabiej rozwiniętych krajach. Pełne zrealizowanie szans i korzyści związanych z globalizacją będzie możliwe dopiero w dłuższym okresie, gdyż likwidacja zapóźnień cywilizacyjnych i dystansu ekonomicznego to cele, których nie uda się zrealizować w krótkim czasie. Koszty i zagrożenia są natomiast konsekwencją otwarcia postsocjalistycznych gospodarek na uwarunkowania zewnętrzne i ponosić je trzeba od razu przy ich integrowaniu z globalnymi rynkami. Niemniej jednak transformację systemu gospodarczego byłych krajów socjalistycznych oraz ich udział w procesie globalizacji należy uznać za istotne wyzwanie cywilizacyjne(abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy sytuacji gospodarczej Chin. Autor pisze o efektach gospodarczych reform Deng Xiaopinga z 1978 r., rozbieżnych opiniach na temat dalszych perspektyw rozwoju gospodarki, trendach wzrostowych chińskiego PKB, pozytywnych i negatywnych efektach zastosowania przez rząd chiński pakietu stymulacyjnego, polityce rozwoju gospodarki wewnętrznej i handlu zagranicznego oraz zagranicznych inwestycjach kapitałowych.
7
Content available remote The Role of Africa in the Global Economy - Trends and Drivers of Change
75%
Do najważniejszych przemian we współczesnej gospodarce światowej należą zmiany strukturalne, polegające na wyodrębnianiu się nowych ośrodków wzrostu oraz przesuwaniu centrów produkcji i handlu z krajów rozwiniętych gospodarczo do krajów rozwijających się. W XXI wieku do grona najszybciej rozwijających się krajów świata z Azji, Ameryki i Europy Środkowo-Wschodniej dołączyły państwa afrykańskie, które zaliczono do grupy tak zwanych nowych rynków wschodzących. Celem artykułu jest określenie tendencji oraz podstawowych czynników zmian roli Afryki w gospodarce światowej w latach 2000-2015. W pierwszej części opracowania przedstawiono kształtowanie się tempa wzrostu oraz poziomu rozwoju gospodarczego krajów afrykańskich, w drugiej określono udział regionu w globalnych przepływach (towarów, usług, i kapitału), w trzeciej natomiast zaprezentowano ocenę czynników determinujących zmiany pozycji Afryki w światowej gospodarce. Z przeprowadzonych badań wynika, że w latach 2000-2015 gospodarkę Afryki charakteryzowało wysokie tempo wzrostu gospodarczego, któremu towarzyszył dynamiczny wzrost wartości zagranicznych obrotów handlowych i kapitałowych. W efekcie zwiększył się udział Afryki w globalnym PKB oraz międzynarodowych przepływach towarów, usług i kapitału. Przyjmując wielkość tych udziałów za miarę roli Afryki w światowej gospodarce można stwierdzić, że rola ta uległa zwiększeniu, jednak była relatywnie bardzo mała w całym badanym okresie - zarówno w stosunku do potencjału gospodarczego Afryki, jak i do udziałów pozostałych regionów świata. Czynniki zmian pozycji Afryki w globalnej gospodarce miały charakter zewnętrzny i wewnętrzny. Do najważniejszych zewnętrznych uwarunkowań zaliczono: wzrost cen produktów podstawowych w handlu międzynarodowym, wybuch i skutki globalnego kryzysu finansowo-ekonomicznego oraz ekspansję gospodarczą rozwijających się krajów Azji. Do najważniejszych wewnętrznych czynników zmian należały: poprawa stabilności politycznej, makroekonomicznej i w zakresie polityki gospodarczej; rozwój rynku wewnętrznego i wewnątrzregionalnej integracji.(abstrakt oryginalny)
Macroeconomic data show that the effect of the economic reform that has been implemented since 1989, was a deep recession associated with the fall in real gross domestic product of 23 per cent, or nearly one fourth of its level. A hypothesis that the standard statistical data on the economies subjected to deep systemic transformations may distort the true picture of the economy (L. Balcerowicz), is discussed in the article. Using a technique of structural analysis the author examines macroeconomic effects of the transformation that consist in a marketization of its sectors subsidized by the state. The analysis confirms the view that as a results of the structural change realized in that process, the macroeconomic data provide a distorted or even a false picture of the economy. The structural analysis leads, however, to further reaching conclusions on interpretation of macroeconomic data and formulation of proposals for the economic policy based on those conclusions. (original abstract)
9
Content available remote Dyplomacja gospodarcza Polski w relacjach z Azerbejdżanem w latach 2006-2015
75%
Zapewnienia o szczególnym znaczeniu Azerbejdżanu jako najważniejszego partnera Polski na Kaukazie Południowym wielokrotnie padały z ust polskich prezydentów, szefów dyplomacji oraz ministrów gospodarki odwiedzających lub przyjmujących z rewizytą azerbejdżańskich polityków. Liczne spotkania na szczeblu państwowym, ministerialnym, a także misje gospodarcze z udziałem przedsiębiorców nie przełożyły się jednak na wielkość obrotów handlowych i znaczącą obecność polskich firm na tamtym rynku. Powstaje zatem pytanie, dlaczego intensywne zabiegi polityków wsparte działaniami polskiej dyplomacji nie przynoszą rezultatów odzwierciedlających potencjał i możliwości współpracy gospodarczej obu państw. Odpowiedzi należy szukać w konglomeracie problemów, na który składają się zmienna koniunktura gospodarcza, odległość geograficzna i wynikające z niej trudności transportowo- komunikacyjne, niewielkie doświadczenia we współpracy, nieznajomość rynku partnera oraz niepewne warunki inwestycyjne, na które napotykają potencjalni eksporterzy lub inwestorzy zainteresowani Azerbejdżanem. (fragment tekstu)
10
Content available remote Państwo jako podmiot kształtujący rynek komunikacji elektronicznej w Polsce
75%
Zasadniczym celem artykułu jest ocena prowadzonej polityki gospodarczej państwa na rynku usług komunikacji elektronicznej w Polsce. Szczególną uwagę skupiono na aspektach regulacyjnych. (fragment tekstu)
11
Content available remote Sektory kluczowe w polskiej gospodarce - analiza input-output
75%
Proces transformacji polskiej gospodarki, trwający już ponad dwie dekady, związany jest nieuchronnie z dużymi zmianami strukturalnymi w obrębie konsumpcji, inwestycji, handlu zagranicznego, ale przede wszystkim w zakresie produkcji dóbr i usług. Każdy sektor produkcyjny/usługowy rozwijał się w tym okresie w różnym tempie, mając odmienny wkład we wzrost polskiej gospodarki. Dziś ważna jest próba odpowiedzi na pytanie, które z sektorów miały największe znaczenie dla wzrostu polskiej gospodarki w ciągu minionych dwudziestu lat transformacji? W kontekście powyższego celem tego artykułu jest identyfikacja i analiza sektorów kluczowych, która w późniejszym etapie pozwoliłaby na stworzenie "mapy sektorowej". Wnioski z niej płynące mogłyby w przyszłości wesprzeć polską politykę sektorową.(fragment tekstu)
W okresie nasilonych dyskusji o przyczynach i skutkach przeciągającego się kryzysu finansów publicznych pojawiła się na rynku wydawniczym niezwykła książka przygotowana przez zespół naukowców z Kolegium Ekonomiczno-Społecznego SGH. Język monografii jest - mimo skomplikowanej, bardzo profesjonalnej problematyki - zrozumiały w zasadzie nie tylko dla zawodowców, politologów, prawników, ekonomistów, finansistów, bankowców czy specjalistów stosunków międzynarodowych, europeistów, ale i dla szerokiego kręgu Czytelników, w tym i polityków - posłów, senatorów, radnych czy aktywistów partyjnych. Praca jest dobra pod każdym względem, także edytorskim - na każdej stronie mamy nagłówki z tytułem danego rozdziału oraz jego autorem czy autorką - a drobne stylistyczne potknięcia czy nierówności objętościowe poszczególnych rozdziałów nie zakłócają pozytywnego odbioru opracowania. (fragment tekstu)
13
Content available remote Limitations of the National Economic Policy in the Face of Globalization Process
75%
Celem artykułu jest analiza ewolucji potencjalnej roli rządu związanej z procesem globalizacji. W artykule postawiono tezę, że żaden rząd nie jest w stanie indywidualnie przeciwdziałać zjawiskom związanym z procesem globalizacji. Prowadząc narodową politykę gospodarczą, poszczególne rządy mogą co najwyżej aktywnie reagować na zmiany zachodzące we współczesnej globalnej gospodarce, w sposób, który nie jest sprzeczny z kierunkiem narzucanym przez spontaniczny, w sensie hayekowskim, proces globalizacji. (abstrakt oryginalny)
Prezentowane opracowanie stanowi omówienie prac powstałych w ramach seminarium, odbywającego się w Instytucie Gospodarstwa Społecznego SGPiS w latach 1988-1989 i wznowionego następnie jesienią 1990 roku. Seminarium to koncentrowało się na problematyce konfliktu przemysłowego. W pierwszym etapie prac powstały monograficzne studia poświęcone strajkom o legalizację NSZZ "Solidarność", przebiegających na szerszym tle konfliktów ekonomicznych /strajki w Hucie im. Lenina i Zakładach Mechanicznych "Ursus" wiosną 1988 r./ oraz dwum przypadkom "czystego" konfliktu przemysłowego w Zakładach Elektromaszynowych "EDA" w 1987 r. i w Naukowo-Produkcyjnym Centrum Półprzewodników "CEMI" w latach 1986-1987. Wtedy też powstała próba teoretycznego podsumowania doświadczeń polskich strajków lat osiemdziesiątych.
Rozważania dotyczące barier fiskalnych wzrostu gospodarczego rozpocznę od modelu Solowa (Solowa-Swana), gdyż stanowi on punkt odniesienia właściwie do wszystkich analiz wzrostu. Solow przyjął, że postęp techniczny jest dany i badał wpływ podziału produktu między konsumpcję i inwestycje na akumulację kapitału i wzrost. Z tego modelu wynika jednak, że akumulacja fizycznego kapitału nie udziela odpowiedzi na dwa pytania postawione w pierwszym akapicie. Dzieje się tak dlatego, że różnice w realnych dochodach są zbyt duże, aby mogło je wyjaśnić samo zróżnicowanie nakładów kapitału. Pozostałe przyczyny zróżnicowania wzrostu gospodarczego Solow klasyfikuje jako egzogeniczne lub według niego one po prostu nie istnieją. Następnie przejdę do modeli modyfikujących model Solowa, w których autorzy rozluźnili założenie dotyczące stopy oszczędności, a mianowicie nie jest już ona zmienną egzogeniczną i stałą. Ramsey analizował gospodarkę ze stałym zbiorem gospodarstw domowych o nieskończonej długości życia, a Diamond przyjął, że istnieje rotacja w zbiorze gospodarstw domowych, czyli napotykają one horyzont czasowy. Z analizy tych modeli wynika, że wnioski, do których doszedł Solow nie zależą od przyjęcia założenia o stałej stopie oszczędności. W ostatniej części skoncentruję się na nowej teorii wzrostu, w ramach której analizowane są źródła akumulacji wiedzy i jej wpływ na wzrost, a także akumulacji kapitału ludzkiego (oprócz kapitału fizycznego). W modelach tych postęp techniczny ma charakter endogeniczny, czyli jest skutkiem decyzji gospodarstw domowych inwestujących w akumulację wiedzy. Jednocześnie modele te rozszerzają pojecie kapitału, uwzględniając oprócz kapitału fizycznego także kapitał ludzki. Co najważniejsze, te modele udzielają odmiennych odpowiedzi na dwa podstawowe pytania z pierwszego akapitu w porównaniu do modelu Solowa. (fragment tekstu)
Aktywność gospodarcza państwa niezmiennie wzbudza wiele kontrowersji. Jest to wciąż ważny i aktualny temat. W artykule został przeanalizowany wkład A. Marshalla i A.C. Pigou w tę dyskusję. Ekonomiści ci, jako przedstawiciele neoklasycznego nurtu szkoły z Cambridge, nawiązują do dorobku naukowego klasyków. Mimo to, nie popierają bezwzględnie braku zaangażowania państwa w politykę gospodarczą, dopuszczając interwencje państwa w przypadku, gdy zawodzi rynek. (abstrakt oryginalny)
Piętnaście lat temu, 5 kwietnia 1989 r., po trwających dwa miesiące rozmowach między przedstawicielami strony koalicyjno-rządowej a przedstawicielami strony opozycyjno-solidarnościowej, podpisane zostały porozumienia Okrągłego Stołu, które zapoczątkowały proces transformacji. Obecnie kraj nasz znajduje się po podpisaniu niezwykle ważnego aktu, przystąpienia z dniem 1 maja do Unii Europejskiej. Między tymi dwoma wydarzeniami zachodzi ścisły związek. Nie byłoby bowiem polskiego członkostwa w Unii Europejskiej, gdyby nie było Okrągłego Stołu. W tym kontekście niezwykle istotne jest podjęcie próby odpowiedzi na pytanie, czy w pełni wykorzystane zostały szanse dla przebudowy ustroju społeczno-politycznego i rozwoju gospodarczego Polski, jakie powstały dzięki porozumieniom Okrągłego Stołu, oraz jakie wnioski wynikają z doświadczeń ubiegłego piętnastolecia dla kształtowania strategii przemian i polityki społeczno-gospodarczej tak, aby w jak najpełniejszy sposób w nadchodzących latach wykorzystane zostały nowe szanse, tworzone zwłaszcza przez członkostwo Polski w Unii Europejskiej. (fragment tekstu)
W artykule omówiono trzy grupy problemowe. Przedstawiono kolejno ordoliberalną koncepcję państwa, wybrane aspekty recepcji tego nurtu w polskiej ekonomii oraz mozliwości implementacji ordoliberalnych rozwiązań w polskiej rzeczywistości. Wobec słabości realizowanej w Polsce polityki transformacji gospodarczej, model społecznej gospodarki rynkowej, łączący efektywność gospodarki z realizacją idei sprawiedliwości społecznej, jest realną alternatywą dla skrajnej wersji kapitalizmu opartego na neoliberalnych zasadach. (fragment tekstu)
19
Content available remote Dostęp do podstawowych usług finansowych a polityka gospodarcza państwa
75%
Na rynku usług finansowych funkcjonują liczne podmioty gospodarcze oferujące klientom szeroki zakres produktów finansowych. Oczywiste jest, że produkty te cechuje zróżnicowana dostępność cenowa i przestrzenna, wynikająca z kształtowania ich oferty w ramach obowiązującego prawa na zasadach wolności gospodarczej i przy poszanowaniu zasad wolnej konkurencji. Usługi finansowe różnicuje również stopień powszechności potrzeb, które zaspokajają, w praktyce nadając części z nich charakter podstawowych usług bytowych. W tym sensie ingerencji państwa, przykładowo zobowiązanie pojedynczego oferenta do świadczenia określonych usług jil1ansowych, można by zatem tłumaczyć sytuacją, gdy to minimalne zaopatrzenie nic jest zagwarantowane przez rynek. Rozważając, jaki zakres usług finansowych można współcześnie objąć kryterium podstawowego, bytowego znaczenia, należy wziąć pod uwagę, czy dostępność do tych usług zapewnia wszystkim obywatelom swobodne i bezpieczne zarządzanie posiadanymi zasobami finansowymi, odpowiednio do cywilizacyjnego poziomu rozwoju danego kraju. (fragment tekstu)
W Polsce jednym ze sposobów stworzenia korzystnych warunków inwestycyjnych było wykorzystanie ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych. Ustawa ta wraz z późniejszymi zmianami pozwalała na stworzenie w określonym regionie specjalnej strefy ekonomicznej. Region, który mógł się starać o ten status, musiał spełniać szereg warunków, m. in. musiał być zagrożony strukturalnym bezrobociem. Inwestycja w SSE dawała inwestorowi duże możliwości intensyfikacji rozwoju. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 11 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.