Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 44

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Antidumping proceedings
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Artykuł jest krótką analizą polityki antydumpingowej Stanów Zjednoczonych. Przedstawia m.in. motywy i proces kształtowania się prawa antydumpingowego, począwszy od Aktu Shermana z 1890 r., a skończywszy na obecnie obowiązujących przepisach; ponadto opis przebiegu postępowania antydumpingowego z zaakcentowaniem roli zaangażowanych w nim instytucji i organów państwowych, a także praktykę antydumpingową Stanów Zjednoczonych, koncentrując się na analizie postępowań wszczętych zarówno wobec określonych grup towarowych, jak i krajów w latach 1993-2003. (abstrakt oryginalny)
Omówiono przepisy antydumpingowe Stanów Zjednoczonych i Wspólnot Europejskich. Następnie przedstawiono amerykańskie i Wspólnotowe sposoby uszczelniania systemu antydumpingowego oraz sposoby opracowywania i interpretacji przepisów antydumpingowych WTO przez te dwa podmioty prawa międzynarodowego.
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy firmy zagraniczne uprawiają w Polsce dumping i jakie są metody ochrony polskiego przemysłu przed dumpingiem.
Omówiono procedurę postępowania antydumpingowego w świetle regulacji WTO. Przedstawiono i przeanalizowano dane dotyczące wszczętych postępowań antydumpingowych.
Omówiono postępowania antydumpingowe prowadzone przez Komisję Europejską przeciwko polskim producentom.
12 kwietnia br. Rada Ministrów UE nałożyła cło antydumpingowe na węglik krzemu importowany z Polski, Chin, Rosji i Ukrainy. Będzie ono obowiązywało do kwietnia 1999 r. (o ile wcześniej nie zostanie przeprowadzone postępowanie rewizyjne). (fragment tekstu)
Choć to Unia Europejska wiedzie prym w światowym eksporcie, a Stany Zjednoczone sprzedają mniej towarów za granicę niż UE (a nawet mniej niż same Niemcy), to jednak w imporcie nie mają sobie równych. Stąd tak istotną sprawą dla eksporterów z całego świata, w tym Polski, jest obecność na rynku amerykańskim. Warto zatem wiedzieć, że amerykańskie postępowanie antydumpingowe zostało tak skonstruowane, aby jego wynik w dużej mierze zależał od współpracy eksporterów podejrzanych o dumping z prowadzącymi je organami.
Omowiono postępowanie antydumpingowe wobec Polski dotyczące płyt pilśniowych.
Przedstawiono definicje dumpingu i antydumpingu. Przybliżono przepisy antydumpingowe w Unii Europejskiej. Na koniec zamieszczono ocenę antydumpingu.
Opracowanie dotyczy tych uzgodnień Rundy Urugwajskiej, które odnoszą się do zmian w systemie handlowym WTO, a w szczególności do zmienionych przepisów o antydumpingu, nowego porozumienia regulującego zasady stosowania dozwolonych i zakazanych subsydiów w handlu artykułami przemysłowymi i rolnymi, mechanizmu przeglądu polityki handlowej i reguł rozstrzygania konfliktów handlowych.
Celem artykułu jest ocena racjonalności dochodzeń antydumpingowych. Porównanie wyników wielu badań, mimo ich różnych założeń i metod, pozwala na stwierdzenie, że inicjowanie postępowań antydumpingowych związane jest najczęściej z motywami pozaekonomicznymi, a ich zależą w dużej mierze od etapu procedury dochodzenia. Dla zachowania przejrzystości konsekwencje wynikające ze stosowania przepisów antydumpingowych zostały podzielone na efekty związane z prowadzeniem dochodzenia oraz efekty związane z nałożeniem sankcji ostatecznych. Rozważania opierają się jedynie na wnioskach płynących z analiz empirycznych.
Chociaż przedstawiciele Komisji Europejskiej zapowiadają pewne zmiany w praktyce stosowania procedur antydumpingowych wobec importu z krajów Europy Środkowo-Wschodniej, obserwując rzeczywistość trudno znaleźć potwierdzenie tych zmian. Od czasu wejścia Umowy Przejściowej w życie Wspólnota wszczyna średnio jedno dochodzenie antydumpingowe rocznie, jednakże postępowania te dotyczą istotnych pozycji w polskim eksporcie. Wartość samego cementu i nawozów azotowych UAN eksportowanych na rynek Dwunastki stanowi prawie 140 min USD. Jest to co prawda zaledwie ok. 1,5% całego polskiego eksportu na ten rynek, jednakże należy pamiętać, że znaczna część naszego wywozu do Wspólnoty nie podlega w zasadzie procedurom antydumpingowym, ponieważ jest uregulowana w inny sposób (np. artykuły rolno-spożywcze). (fragment tekstu)
15
51%
Globalny kryzys gospodarczy zakłócił pogłębianie się współpracy gospodarczej pomiędzy krajami, w tym również szczególnie dotknął wymianę handlową Unii Europejskiej. Celem artykułu jest próba przedstawienia zmian, jakie globalny kryzys gospodarczy wywołał w zagranicznej polityce handlowej Unii Europejskiej, szczególnie wobec wybranych krajów będących strategicznymi partnerami ugrupowania. Zostanie w nim zaprezentowana istota wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej w okresie globalnego kryzysu gospodarczego oraz przeprowadzona analiza wpływu globalnej recesji na uwarunkowania zagranicznej polityki handlowej Unii Europejskiej w stosunku do jej strategicznych partnerów. Ostatnia część stanowi próbę analizy i oceny skutków globalnej recesji gospodarczej dla wybranych aspektów polityki handlowej Unii Europejskiej. (fragment tekstu)
Dumping, także subsydia są uznawane w handlu międzynarodowym za nieuczciwą praktykę, wobec tego przepisy antydumpingowe należą do najczęściej stosowanych środków ochrony rynku Unii Europejskiej. Pod względem formalnym procedurą antydumpingową w Unii zajmują się trzy instytucje: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej oraz Komitet Doradczy (antydumpingowy), składający się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich oraz reprezentanta Komisji w funkcji przewodniczącego. Jednakże w praktyce najważniejszą rolę odgrywa Komisja, gdyż podejmuje decyzje w sprawach wszczęcia postępowania antydumpingowego, przebiegu dochodzenia i jego wyników. Rada Unii Europejskiej, która przecież jest głównym ciałem ustawodawczym Unii, w związku z tym ustanawia przepisy antydumpingowe. Jest ona odpowiedzialna za decyzje dotyczące nałożenia cła antydumpingowego, co w praktyce oznacza akceptację propozycji Komisji.
Autor omawia kwestię towarów pochodzących z państw trzecich, które mogą zagrażać konkurencyjności towarów pochodzących z przedsiębiorstw wspólnotowych, w tym przedsiębiorstw polskich. Oferowane przez przedsiębiorstwa spoza Unii Europejskiej warunki sprzedaży towarów oraz niskie ceny mogą wpływać negatywnie na kondycję finansową oraz produkcję przedsiębiorstw unijnych. W sytuacji gdy taki wpływ nie jest wynikiem normalnej działalności rynkowej, a spowodowany jest nieuczciwymi praktykami handlowymi, Unia Europejska posiada instrumenty chroniące jej rynek wewnętrzny przed tego rodzaju działaniami. Zastosowanie tych środków służy przywróceniu warunków uczciwej konkurencji na rynku.
Tematem niniejszego opracowania jest postępowanie antydumpingowe, jakie zostało zainicjowane i przeprowadzone w 2005 roku przez europejskie firmy produkujące obuwie ze skórzanymi cholewkami1. To postępowanie zakończyło się wprowadzeniem w 2006 roku ceł antydumpingowych na ten rodzaj obuwia, najpierw poprzez tymczasowe środki ochronne, a następnie poprzez cła antydumpingowe. Najistotniejszym czynnikiem uruchomienia postępowania był rosnący import taniego obuwia z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) i Wietnamu, który w znacznym stopniu przyczynił się do spadku produkcji obuwia w państwach UE, zmniejszając tym samym sprzedaż, obroty, a także udział w rynku, co wpłynęło na osłabienie całego sektora skórzanego. Głównymi inicjatorami były kraje z największym udziałem w produkcji unijnej, między innymi Włochy, Hiszpania, Portugalia, Francja oraz Polska.(fragment tekstu)
Przedstawiono ogólne założenia polityki cenowej Niemiec, opisano też zjawisko dumpingu na rynku niemieckim oraz system prognozowania gospodarczego w Niemczech i podstawowe zasady regulacji antydumpingowej w Unii Europejskiej.
Kontrola jest niezbędnym elementem każdego procesu administrowania. Sądowa kontrola administracji jest w obowiązującym systemie prawa podstawowym instrumentem zagwarantowania legalności działania organów administracji. Dlatego też kluczową rolę należy przypisać wykonalności orzeczeń sądów administracyjnych. Z tego też powodu sądy te zostały wyposażone w możliwość stosowania środków dyscyplinującego oddziaływania. Współcześnie obok typowych środków o charakterze represyjnym ustawodawca wprowadza instrumenty o charakterze prewencyjnym. Katalog środków dyscyplinujących ulega ciągłemu rozszerzeniu. Nowym rozwiązaniem prawnym jest ustanowiony w 2015 r. dodatkowy środek o charakterze dyscyplinująco-represyjnym, polegający na przyznaniu sumy pieniężnej od organu na rzecz skarżącego.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.