Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 25

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  International system
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Azja Północno-Wschodnia jest bez wątpienia kluczowym obszarem nie tylko dla regionu Azji i Pacyfiku, lecz dla szeroko pojętego systemu międzynarodowego. Niestety spory polityczne i militarne czynią z niej również jeden z najistotniejszych obszarów niestabilności czy potencjalnie przyszłych intensywniejszych konfliktów militarnych. Z tego powodu inicjatywa Korei Południowej z 2008 r. mająca na celu stworzenie Szczytu Trójstronnego Chin, Japonii i Korei Południowej wydaje się szansą na stabilizację tego regionu. Analiza opiera się na teorii systemowej, przy czym tylko dwa poziomy systemu będą szerzej omawiane, tj. poziom transnarodowy oraz międzynarodowy (rozumiany jako międzypaństwowy). Poziom ponadnarodowy, został tylko wzmiankowany w tworzonym modelu. Przedstawiona hipoteza zakłada, że czynniki wspierające integrację trójstronną istnieją w wybranych obszarach poziomu transnarodowego, szczególnie w zakresie współpracy gospodarczej, podczas gdy czynniki tę współpracę utrudniające mieszczą się głównie na poziomie międzynarodowym (międzypaństwowym), szczególnie w sferze politycznej.(abstrakt oryginalny)
Załamanie bipolarnego systemu jałtańskiego stworzyło potrzebę ukształtowania nowej struktury systemu globalnego. Zdaniem autora w latach dziewięćdziesiątych przeważały tendencje centralistyczne, natomiast doktryna G.W.Busha i jej realizacja stanowią symbol uzyskania przewagi przez siły monocentryczne i imperialne. Autor rozważa możliwość utworzenia przez Stany Zjednoczone globalnego systemu unipolarnego i podaje sześć typów argumentów na udowodnienie swojej tezy. Są to argumenty (1) strukturalne, (2) polityczne, (3)militarno-strategiczne, (4) ekonomiczne, (5) cywilizacyjno-kulturowe i (6) społeczne.
Celem było rozpoznanie podobieństw i różnic w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi w perspektywie członków polskich oraz niemieckich organizacji studenckich. Głównymi aspektami analizy porównawczej były: kultura organizacji, system motywacyjny i szkoleniowy oraz preferowane modele zarządzania zasobami ludzkimi. W artykule uwzględniono umiędzynarodowienie tych organizacji jako istotny aspekt ich funkcjonowania. W artykule wykorzystane zostały wyniki badań, przeprowadzone przy pomocy ankiety w formie papierowej oraz elektronicznej, w których uczestniczyło 100 respondentów. (abstrakt oryginalny)
Nauka o stosunkach międzynarodowych jest już dzisiaj dobrze ukształtowaną dziedziną wiedzy, która ma określony przedmiot poznania, nawet jeśli ten nie zawsze jesteśmy w stanie opisać w sposób satysfakcjonujący naszym językiem i po prostu lepiej czujemy jego specyfikę i granice, aniżeli wyrażamy w analizach. Właśnie język, a dokładniej właściwy mu aparat pojęciowy, wydaje się być kluczową barierą dla rozwoju tego obszaru wiedzy. Dzieje się tak, ponieważ nauka o stosunkach międzynarodowych nie korzysta dostatecznie z ustaleń innych nauk społecznych, zwłaszcza socjologii, łatwo natomiast przejmuje terminologię od polityków i z publicystyki prasowej. Dlatego nierzadko posiłkuje się naiwnymi, ale wzbudzającymi oczekiwane emocje pojęciami typu "system wielobiegunowy" czy "porządek społeczny" i "wspólnota międzynarodowa". (fragment tekstu)
System międzynarodowy, rozumiany jako utworzona w procesie historycznym zbiorowość państw, stanowi bezsprzecznie jedną z najważniejszych kategorii w badaniu stosunków międzynarodowych, zarówno jako przedmiot badań, jak i kategoria analityczna. Pomimo faktu, iż pojęcie to jest powszechnie stosowane w analizie stosunków międzynarodowych, wśród badaczy nie ma zgody co do definicji, cech, zasad funkcjonowania i struktury systemu międzynarodowego. Przez długi okres, w początkowych etapach rozwoju dyscypliny, system międzynarodowy jako taki pozostał w dużej mierze zagadnieniem niezgłębionym w refleksji teoretycznej. W niniejszym artykule dokonane zostanie uporządkowanie najważniejszych koncepcji teoretycznych systemu międzynarodowego w ramach dyscypliny. Kategoria systemu zaprezentowana zostanie z perspektywy tradycyjnej (Hans Morgenthau, Hedley Bull, Martin Wight, Stanley Hoffmann, Raymond Aron), behawioralnej (Morton Kaplan, Karl Deutsch, Joel David Singer), neorealistycznej (Kenneth Waltz, Robert Gilpin, Barry Buzan, Charles Jones i Richard Little), neoliberalnej (John Burton, Robert O. Keohane i Joseph S. Nye), neomarksistowej (Immanuel Wallerstein), krytycznej (Robert Cox) oraz konstruktywistycznej (Nicholas Onuf, Alexander Wendt). Przedstawione zostaną również próby definiowania systemu międzynarodowego na gruncie polskiej nauki o stosunkach międzynarodowych. Analizę przedmiotowego zagadnienia zacząć jednak należy od nakreślenia roli ogólnej koncepcji systemu w badaniach naukowych. (fragment tekstu)
Celem badawczym opracowania jest ukazanie najbardziej charakterystycznych cech systemu międzynarodowego. Zarysowane zostały najważniejsze teoretyczne i praktyczne aspekty dotyczące pojęcia i istoty systemu międzynarodowego, a także kwestie dotyczące układu sił między mocarstwami jako rdzenia każdego systemu międzynarodowego. W opracowaniu akcent został położony na ukazanie ewolucji pozimnowojennego systemu międzynarodowego w skali globalnej (globalnego systemu międzynarodowego), w tym przede wszystkim na ewolucji supermocarstwowej pozycji Stanów Zjednoczonych oraz na związanych z tym prognozach dotyczących, mniej lub bardziej prawdopodobnych, implikacji tego procesu. Teza główna opracowania zawiera się w stwierdzeniu, że pozimnowojenny system międzynarodowy, zdominowany przez supermocarstwową pozycję Stanów Zjednoczonych, stopniowo ewoluuje w kierunku systemu pounipolarnego (poamerykańskiego). Wiele wskazuje na to, że system poamerykański będzie systemem wielobiegunowym, z wieloma ośrodkami potęgi w różnych regionach świata oraz w różnych płaszczyznach stosunków międzynarodowych (kilkupoziomowa wielobiegunowość), opartym na funkcjonowaniu mocarstw regionalnych i globalnych, zróżnicowanych pod względem potęgi i siły oddziaływania na zachowania innych uczestników stosunków międzynarodowych.(abstrakt oryginalny)
7
75%
Ukraina, jako młody podmiot gospodarki światowej, znajduje się na etapie tworzenia więzi z innymi elementami systemu międzynarodowych stosunków gospodarczych. Proces transformacji gospodarczej i politycznej na Ukrainie ma wpływ na intensywność, dynamikę i kierunki tych powiązań. Przeprowadzona analiza wskazuje na rosnącą aktywność Ukrainy w obszarze handlu zagranicznego.
Celem opracowania nie jest stwierdzenie nieuchronności zderzenia potęgi amerykańskiej i chińskiej w starciu o przywództwo w Azji Wschodniej, a jedynie wskazanie, iż zachodzące w tym regionie przemiany dojrzewają do znacznie głębszej korekty strukturalnej, niż miało to miejsce do tej pory. Proces ten może się dokonać poprzez nasilenie i wzmocnienie tendencji regionalizacyjnych, opierać się może na rozwiązaniach ustalonych na forach dyplomacji wielostronnej, coraz więcej wreszcie wskazuje na to, że wehikułem zmian będzie strategiczny dialog obu mocarstw, G-2. (fragment tekstu)
9
Content available remote Międzynarodowe organizacje finansowe jako uczestnicy stosunków międzynarodowych
63%
Organizacje międzynarodowe to jedne z najdynamiczniej rozwijających się podmiotów systemu międzynarodowego. Celem artykułu jest identyfikacja pojęcia organizacji międzynarodowych, przedstawienie systematyki międzynarodowych organizacji finansowych oraz pokazanie ich wpływu na instytucjonalizację stosunków międzynarodowych. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem analizy jest znaczenie kategorii systemu międzynarodowego dla współczesnych studiów międzynarodowych. Bodźcem do rozwoju badań w tym zakresie jest wieloznaczność "systemu międzynarodowego", co wielokrotnie utrudniało podejmowanie złożonych problemów. W polskiej nauce o stosunkach międzynarodowych powstało w ostatnich latach wiele interesujących prac empirycznych i teoretycznych, odwołujących się do kategorii systemu międzynarodowego1. Wiele z nich nosi charakter studiów przypadku, rozpatruje też kwestie problemowe. Próba sformułowania metodologicznych założeń do zintegrowanych badań systemów pozwoliłaby na wartościowe uporządkowanie tematu. Dlatego niezbędna jest refl eksja nad kategorią systemu i jej istniejącymi, jak też możliwymi zastosowaniami. W literaturze przedmiotu kategoria systemu międzynarodowego pojawia się w pracach z zakresu teorii stosunków międzynarodowych w kilku znaczeniach. (fragment tekstu)
W teorii, czyli w badaniach nad bezpieczeństwem, bezpieczeństwo jest traktowane jako potrzeba podmiotowa, to znaczy, że może dotyczyć różnego rodzaju podmiotów, od jednostek poczynając, po wielkie grupy społeczne, włączając w to struktury organizacyjne (instytucje) reprezentujące pojedynczych ludzi i różne grupy społeczne (państwa, społeczeństwa, narody, system międzynarodowy). Bezpieczeństwo jest potrzebą egzystencjalną, czyli związaną z istnieniem danego podmiotu. Potrzeba ta ma charakter złożony i obejmuje zaspokojenie takich potrzeb szczegółowych, jak: trwanie (przetrwanie/samozachowanie), całość, tożsamość (identyczność), niezależność, spokój, posiadanie oraz pewność funkcjonowania i rozwoju . W najogólniejszym znaczeniu bezpieczeństwo można więc określić jako pewność istnienia i przetrwania, stanu posiadania oraz funkcjonowania i rozwoju podmiotu. Pewność jest wynikiem nie tylko braku zagrożeń (ich niewystępowania lub eliminowania), lecz powstaje także wskutek kreatywnej działalności danego podmiotu i jest zmienna w czasie, czyli ma naturę procesu społecznego. (fragment tekstu)
Globalizacja jako fakt obiektywny jest splotem współzależności rozmaitego rodzaju, w tym politycznych. Stare sposoby integracji są umieszczone na poziomach poniżej globalnego. Nawet system międzynarodowy nie staje na wysokości wyzwań, jakie wchodzą w grę na jednym globie, bo wyrósł razem z państwem narodowym. Państwo jest nadal najważniejszym aktorem na scenie, także globalnej, ale podlega redefinicjom: niejako samo z siebie, a jeszcze częściej pod wpływem otoczenia. W efekcie powstaje więc wielopoziomowy i wielofilarowy system globalnego rządzenia, w którym państwu przypada pozycja środkowa: są poziomy wyższe, ponad nim – regionalny i globalny, i niższe – regionalne, ale rozumiane inaczej niż UE, jak lokalne. Oznacza to posunięcia i metamorfozy w polityce świata, który nadchodzi. (fragment tekstu)
Ostatecznie możemy przyjąć, że porządek międzynarodowy stanowi zespół wytwarzanych przez uczestników stosunków międzynarodowych i powiązanych ze sobą relacji, zasad, instytucji (wzorców zachowań, układów sił, wartości), których łączną funkcją jest stabilność i przewidywalność ich wzajemnych oddziaływań. Porządek międzynarodowy składa się zatem z jednorodnych gatunkowo uczestników (aktorów, elementów), struktury, czyli relacji, zasad i instytucji oraz materialno-ideowego podłoża, z którego wyrasta i które powoduje jego dynamikę oraz ewolucję. Jego sensem jest trwanie, które polega na odtwarzaniu samego siebie na coraz wyższych poziomach jego struktury. Zastrzeżenie o podmiotach jednorodnych gatunkowo bierze się z samego rozumienia stosunków międzynarodowych jako stosunków między państwami-narodami (nation-states). Autor ma świadomość opisowego charakteru tej definicji, której brakuje teoretycznej zwięzłości i elegancji. Jednak jej uproszczenie nie tylko gubiłoby część istoty przedmiotu analizy, lecz także utrudniałoby uzasadnienie zerwania z dotychczasowymi koncepcjami porządku międzynarodowego, co jest celem niniejszego artykułu. Zaproponowana definicja nie jest zresztą "rewolucyjnie" nowa, ale uprawnia do przyjęcia zasadniczo nowej cezury początku porządku międzynarodowego, inaczej mówiąc - do dopasowania do siebie czasu i przedmiotu w jego ontologicznym, nie potocznym rozumieniu. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest rekonstrukcja liberalnej teorii polityki zagranicznej poprzez ukazanie jej założeń ontologicznych i epistemologicznych, a następnie jej analitycznego zastosowania. Teorię tę, odwołującą się do idei i wartości liberalnych, zaczęto rozwijać w latach 60. ubiegłego wieku, a po zakończeniu zimnej wojny sformułowano jej założenia, głównie w opozycji do strukturalnego realizmu, zgodnie z którym system międzynarodowy to kluczowa determinanta międzynarodowej aktywności państw. Przedstawiciele szkoły liberalnej, nie negując znaczenia uwarunkowań zewnętrznych, zwracają uwagę, że równie ważną rolę odgrywają te o charakterze wewnętrznym, np. to, czy system wewnątrzpolityczny państwa ma charakter demokratyczny czy autorytarny. Przejawia się to w ujmowaniu w analogiczny sposób obydwu systemowych uwarunkowań. Druga i trzecia część artykułu są poświęcone analizie polityki zagranicznej państw Zachodu i Stanów Zjednoczonych w kategoriach liberalnego modelu polityki zagranicznej, który może być ujmowany jako eksplanans, czyli narzędzie analityczne.(abstrakt oryginalny)
Większość cytowanych autorów zgadza się co do tego, że nowe średniowiecze to bardziej metafora, pozwalająca na uwolnienie postrzegania świata od dominującego pryzmatu westfalskiego niż prognoza zmian. Nie sposób nie zauważyć, że jest to alegoria bardzo pojemna, każdy z badaczy jest bowiem skupiony na innych aspektach funkcjonowania systemu międzynarodowego, przez co trudno sprowadzić ją do wspólnego mianownika. Spośród wielu poruszanych wątków wyłaniają się jednakże pewne motywy przewodnie, a w tym zmierzch nowoczesnych państw oraz erozja ładu westfalskiego, imperialny potencjał Unii Europejskiej, a także ewolucja tudzież powtarzalność dziejów świata. (fragment tekstu)
Change has so far been a neglected dimension in the study of international re - lations. However, authors like Gilpin, Buzan, Wendt have put forward theories of international change that explain only one part of the picture or one type of change in the international system. This variety of approaches and the annalist approach to history make us think of the complex dynamics of processes that take place at different levels. Using the framework of complexity theory I propose to make use of an interaction of different theories and try to analyse the current trends of change in world politics.(original abstract)
Niniejszy artykuł ukazuje złożony proces budowy nowego, wielobiegunowego ładu międzynarodowego i rolę w nim Rosji, zwłaszcza jeśli chodzi o przyszły pokój i bezpieczeństwo międzynarodowe. Autor stawia tutaj wiele ciekawych tez i pytań badawczych. M.in. twierdzi, że przyszły, dziś kształtujący się system międzynarodowy, będzie miał nie tylko multipolarny kształt, ale również będzie miał charakter wielocywilizacyjny. Podkreśla zarazem, że w systemie tym, oprócz Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej, bardzo ważną rolę będzie odgrywała Rosja, ale pod warunkiem, że stanie się ona państwem zmodernizowanym i demokratycznym. Należy więc uczynić wszystko, aby podmioty te nie zniknęły z mapy politycznej świata i ściśle ze sobą współpracowały na rzecz umacniania pokoju i międzynarodowego bezpieczeństwa. Zdaniem autora, w najbliższych latach Rosja zostanie wręcz zmuszona do współpracy z systemem euroatlantyckim i do prowadzenia polityki zagranicznej w sposób wielowektorowy, czyli do współpracy z Unią Europejską i NATO z jednej strony, a z drugiej strony z krajami wschodzącymi, zwłaszcza zaś z Chinami i Indiami. Rosja potrzebuje dziś zachodnich technologii i kredytów oraz azjatyckich rynków zbytu, aby mogła dokonać niezbędnej modernizacji i stać się liczącym się uczestnikiem "koncertu mocarstw", który będzie odpowiadał za nowy ład międzynarodowy i jego bezpieczeństwo. (abstrakt oryginalny)
18
63%
Celem artykułu jest przedstawienie istoty transnarodowości oraz próba wykazania, że stanowi ona jedno z kluczowych zjawisk determinujących kształt współczesnej gospodarki światowej. Tezą artykułu jest twierdzenie, że podejście transnarodowe wykorzystywane jest przez najbardziej zaawansowane rozwojowo struktury organizacyjne na poziomie makro- i mikroekonomicznym, co sprawia, że transnarodowość determinuje relacje międzynarodowe. W pierwszej części artykułu zaproponowano teoretyczno-metodologiczne ujęcie koncepcji transnarodowości. W części drugiej przedstawiono podobieństwa w zachowaniach podmiotów na poziomie makro- i mikroekonomicznym, wskazujące na systematyczny rozwój organizacji transnarodowych we współczesnej gospodarce. Podsumowaniem badań jest próba zwrócenia uwagi na wymóg wzbogacenia metod analitycznych w związku z rozwojem systemów transnarodowych - odwołanie się do metodologii Grounded Theory Method oraz foresightu jako możliwości ustalenia czynników determinujących modele rozwojowe we współczesnej gospodarce światowej.(abstrakt oryginalny)
W artykule została podjęta próba nakreślenia uwarunkowań kształtującego się współcześnie przyszłego systemu międzynarodowego. Istotnym elementem tego procesu stała się wywołana przez Rosję wojna w Ukrainie. Jednak obszarem strategicznym, który w sposób decydujący może zdeterminować kształt przyszłego porządku międzynarodowego, jest region Indo-Pacyfiku. Obecnie na świecie hegemonem i najsilniejszym (super)mocarstwem pozostają od czasu zakończenia zimnej wojny (1991 r.) Stany Zjednoczone. Mają one swoje żywotne interesy nie tylko na oceanach, ale i na terenie Eurazji, szczególnie w Europie. Tymczasem w Azji wyrasta Ameryce silny konkurent, jakim są Chiny. Zamierzają one podważyć amerykańską dominację na środkowo-wschodnim Pacyfiku. Autonomiczną potęgą, definiującą swoje interesy niezależnie od wpływów Zachodu i Chin, stają się z kolei Indie - najludniejszy kraj na świecie i aktywnie rozwijające się mocarstwo w basenie Oceanu Indyjskiego. Natomiast gasnącą potęgą jawi się Rosja, słabnąca w rezultacie nie tylko wojny w Ukrainie. Tak więc współcześnie można obserwować postępujący ze zmienną dynamiką proces policentryzacji systemu międzynarodowego. (abstrakt oryginalny)
The authors examine pro-Russian media outlets during the escalation of COVID-19 pandemics in Spring 2020 (March-May). Strategic narratives constructed and disseminated by the Russian Federation for the Baltic states (Estonia, Latvia and Lithuania) may emphasize: political and economic motives related to the policies of governments of the Baltic states; status-related motives to disrupt the international system and Western-led political institutions through the Baltic states; conflictual motives indicating opposing identities between Russian and Baltic nations, which have often emphasized the Russophobic context of the Baltic identity-building. These strategic narratives are part of Moscow's strategy that aim is to destroy the unity of West and to increase ideological fragmentation in the European Union. Therefore, Baltic states have become an important target of influence operations conducted by the Russian Federation because of their geopolitical location and strategic importance. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.