System międzynarodowy, rozumiany jako utworzona w procesie historycznym zbiorowość państw, stanowi bezsprzecznie jedną z najważniejszych kategorii w badaniu stosunków międzynarodowych, zarówno jako przedmiot badań, jak i kategoria analityczna. Pomimo faktu, iż pojęcie to jest powszechnie stosowane w analizie stosunków międzynarodowych, wśród badaczy nie ma zgody co do definicji, cech, zasad funkcjonowania i struktury systemu międzynarodowego. Przez długi okres, w początkowych etapach rozwoju dyscypliny, system międzynarodowy jako taki pozostał w dużej mierze zagadnieniem niezgłębionym w refleksji teoretycznej. W niniejszym artykule dokonane zostanie uporządkowanie najważniejszych koncepcji teoretycznych systemu międzynarodowego w ramach dyscypliny. Kategoria systemu zaprezentowana zostanie z perspektywy tradycyjnej (Hans Morgenthau, Hedley Bull, Martin Wight, Stanley Hoffmann, Raymond Aron), behawioralnej (Morton Kaplan, Karl Deutsch, Joel David Singer), neorealistycznej (Kenneth Waltz, Robert Gilpin, Barry Buzan, Charles Jones i Richard Little), neoliberalnej (John Burton, Robert O. Keohane i Joseph S. Nye), neomarksistowej (Immanuel Wallerstein), krytycznej (Robert Cox) oraz konstruktywistycznej (Nicholas Onuf, Alexander Wendt). Przedstawione zostaną również próby definiowania systemu międzynarodowego na gruncie polskiej nauki o stosunkach międzynarodowych. Analizę przedmiotowego zagadnienia zacząć jednak należy od nakreślenia roli ogólnej koncepcji systemu w badaniach naukowych. (fragment tekstu)