Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 126

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Nowa Umowa Kapitałowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
W artykule przedstawiono definicję ryzyka operacyjnego oraz siedem kategorii (rodzajów) ryzyka operacyjnego. Następnie scharakteryzowano cztery metody określania poziomu ryzyka operacyjnego i związanych z nim wymogów kapitałowych: podstawową, standardową, zaawansowanej oceny oraz rozkładu strat.
Celem artykułu jest przedstawienie istoty ryzyka operacyjnego, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki zarządzania tym ryzykiem, oraz prezentacja metod jego oceny zawartych w NUK (Nowej Umowie Kapitałowej). (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie ewolucji podejścia do pomiaru adekwatności kapitałowej banków jako kluczowych pośredników finansowych. Szczególny nacisk położono na rozwiązania wypracowane przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego i przedstawione do konsultacji jako tzw. Nowa Umowa Kapitałowa (Bazylea II).
Trzeci Dokument Konsultacyjny (Third Consultative Paper - CP3) opublikowany przez Komitet Bazylejski 29 kwietnia 2003 roku uwzględnia wyniki badania ankietowego, którego celem było oszacowanie skutków, jakie przyniosą bankom projektowane zmiany. W badaniu tym, zwanym Trzecim Badaniem Ilościowym ("Quantitaive Impact Study 3" - QIS 3), które objęło zasięgiem około 500 banków, uczestniczyła także Polska. W artykule omówiono wyniki QIS 3 w Polsce oraz Trzeci Dokument Konsultacyjny i jego wpływ na sytuację kapitałową sektora bankowego w Polsce. Dokonano analizy porównawczej wyników Trzeciego Badania Ilościowego dla polskich banków na tle porównywalnych grup banków zagranicznych.
W pierwszej części artykułu przedstawiono zmiany zawarte w projekcie Nowej Bazylejskiej Umowy Kapitałowej. Następnie przedstawiono strukturę Nowej Umowy. W zakończeniu podjęto próbę oceny projektu Nowej Bazylejskiej Umowy Kapitałowej i jej znaczenia dla Polski.
W artykule zreferowano podstawowe zagadnienia zawarte w dokumencie konsultacyjnym przedstawionym w styczniu 2001 r. przez Komitet Bazylejski. Omówiono propozycje zmian, jakie zdaniem autorów powinny zostać wprowadzone do ostatecznej wersji Nowej Ugody Kapitałowej.
Nowa metodologia bazylejska obejmuje trzy filary. Filar I oznacza znaczne ulepszenie i rozszerzenie (o ryzyko operacyjne) podejścia do minimalnych wymogów kapitałowych nakreślonych w I Bazylejskiej Umowie Kapitałowej z 1988 roku. Filar II to "Proces Analizy Nadzorczej", a Filar III to "Dyscyplina Rynkowa". W artykule dokonano przeglądu zapisów zawartych w Nowej Umowie Kapitałowej na temat II Filaru. Przedstawiono zasady analizy nadzorczej. Omówiono dwa główne elementy II Filaru tzw. ICAAP (Internal Capital Adequacy Assessment Process - Wewnętrzny Proces Oceny Adekwatności Kapitałowej) oraz SREP (Supervisory Review and Evaluation Process - Nadzorczy Proces Przeglądu i Oceny).
Omówiono drugi dokument konsultacyjny (WP2) Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego. Jego celem jest między innymi analiza poprawek poczynionych w metodzie ratingu wewnętrznego (IRB), stosowanej wobec sekurytyzacji, w odniesieniu do usługi świadczenia płynności, a także konstrukcji mających cechy wcześniejszej amortyzacji. Zwrócono uwagę, że w obecnym brzmieniu przepisy koncentrują się raczej na kwestiach związanych z transferem i "przepakowywaniem" ryzyka, a mniej na tym, kto stanie się posiadaczem tego ryzyka.
Wdrożenie Nowej Umowy Kapitałowej Komitetu Bazylejskiego przewidziano na 2006 r. W artykule podkreślono, że międzynarodowe grupy finansowe działające na terenie Europy Centralnej i Wschodniej muszą zwrócić szczególną uwagę na lokalne skutki Nowej Umowy Kapitałowej. Przedstawiono wyniki badania ankietowego przeprowadzonego przez firmę PricewaterhouseCoopers dotyczącego stopnia przygotowania instytucji finansowych w kilku krajach Europy Środkowej i Wschodniej.
Omówiono kolejne ustalenia dotyczące nowej Umowy Kapitałowej. Szczególne miejsce wśród nich zajmuje zagadnienie ryzyka operacyjnego.
Wydarzenia z lat 2007-2009 unaoczniły niedoskonałość dotychczasowych norm nadzorczych zawartych w Nowej Umowie Kapitałowej. Bazylea III została zaprojektowana tak, aby przywrócić konserwatywne podejście do zarządzania ryzykiem i wprowadzić bardziej restrykcyjne regulacje dotyczące adekwatności kapitałowej w sektorze bankowym. Jednakże podstawową lekcją wyniesioną z kryzysu powinno być przekonanie, że nawet najbardziej doskonałe normy ostrożnościowe i rygorystyczny nadzór państwa nie wyeliminują nadmiernego ryzyka podejmowanego przez bankierów i nie zlikwidują pokusy nadużycia. Paradoksalnie kolejne normy ostrożnościowe mogą wytworzyć iluzję bezpieczeństwa, co tylko uśpi czujność uczestników rynku i zwiększy prawdopodobieństwo wybuchu nowego kryzysu. (abstrakt oryginalny)
Autor przedstawił Nową Umowę Kapitałową (NUK) wprowadzoną w polskich instytucjach finansowych i bankach. Opisał nowe rozwiązania Umowy, składające się z trzech wzajemnie uzupełniających się filarów oraz różnice i podobieństwa do MSSF.
Nowa Bazylejska Umowa Kapitałowa wprowadza wiele wymagań wobec instytucji finansowych, dotyczących przede wszystkim obszaru zarządzania ryzykiem i działalnością kredytową. W artykule przedstawiono podstawowe postanowienia Umowy oraz zmiany, jakie będą musiały wprowadzić banki, zwłaszcza w zakresie analizy i gromadzenia danych, aby się dostosować do jej wymogów. (abstrakt oryginalny)
Wyniki stress-testów przeprowadzonych latem 2011 r. wskazują, że połowa z działających na polskim rynku grup bankowych nie spełniłaby norm kapitałowych zapisanych w Bazylei III i unijnej dyrektywie CRD IV. Wskaźnika Tier 1 (podniesionego z 6 do 11%) i wskaźnika Tier 2 (podniesionego z 8 do 13%) nie spełniałoby 17 banków. Konieczne dokapitalizowanie z powodu zwiększonego współczynnika Tier 1 to 2 mld zł, a zwiększonego współczynnika Tier 2 to 3,7 mld zł. Po pierwsze, nie są to bardzo duże kwoty. Po drugie, badanie jest statyczne, czyli w konkretnym dniu, czyli 30 czerwca 2011 r. Uważam, że badanie przeprowadzone pół roku później dałoby o wiele lepsze wyniki dotyczące norm kapitałowych. Dlaczego? Bo zysk sektora bankowego w 2011 r. był wyjątkowo dobry. Otwarty natomiast pozostaje problem norm płynnościowych. Banki będą musiały się dostosować do obowiązujących i projektowanych regulacji bankowych.(fragment tekstu)
Nowe regulacje płynnościowe mogą znacznie utrudnić dostępność kredytów o zapadalności dłuższej niż rok. (fragment tekstu)
W 2004 roku zatwierdzono Nową Umowę Kapitałową (NUK) Komitetu Bazylejskiego dotyczącą adekwatności kapitałowej. W niniejszej pracy omówiono założenia NUK, czyli trzy filary, na których opiera się poziom adekwatności kapitałowej. Następnie opisano wymóg kapitałowy oraz wpływ Nowej Umowy Kapitałowej na adekwatność kapitałową.
W artykule przedstawiono jeden z głównych aspektów ryzyka operacyjnego - kategoryzację strat operacyjnych według zdarzeń, które je powodują. Celem artykułu jest wskazanie, jakie straty powinny być zaliczane do poszczególnych kategorii oraz opis przykładowych zjawisk z danej kategorii.
Autor omówił genezę i główne postanowienia Nowej umowy kapitałowej (NUK). Przedstawił wdrożenie NUK w Unii Europejskiej oraz przygotowania do jej wdrożenia w Polsce.
Wszystkie banki muszą być przygotowane do sporządzania wewnętrznych ratingów kredytobiorców zgodnie z normami Nowej Umowy Kapitałowej. W artykule przedstawiono metodę Moody’s KMV, która wykorzystuje model wyceny opcji do estymacji parametru PD. Scharakteryzowano parametr PD, który jest najważniejszym z wszystkich czynników ryzyka zaproponowanych przez Komitet Bazylejski. Omówiono również problematykę szacowania parametrów LGD (Loss Given Default), EAD (Exposure at Default) oraz M (Maturity).
20
75%
Celem artykułu jest zbadanie z jakich ubezpieczeń fiW ostatnich latach wahania na rynkach światowych oraz kryzys gospodarczy w znaczącym stopniu uderzyły w działalność bankową. Nowa Umowa Kapitałowa i rodzime regulacje w zakresie zarządzania ryzykiem operacyjnym stały się najważniejszą stymulantą, która wpłynęła na gwałtowny rozwój narzędzi mających wspomagać ten proces w sektorze banków komercyjnych oraz nadała mu pewne kierunki zmierzające do ograniczania sytuacji niosących zagrożenie dla działalności bankowej. Artykuł jest próbą oceny stopnia wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem operacyjnym w bankach komercyjnych z uwzględnieniem przyjętego prawodawstwa w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 7 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.