BazEkon - Yadda

1

Umowy o wzajemnym uznawaniu jako instrument wspierający swobodę przepływu towarów

100%

Pich B.

Wspólnoty Europejskie

|

2001

|

nr 10 (122)

26-33

Wzajemne uznawanie stanowi jedno z najważniejszych narzędzi wspierających swobodny przepływ towarów w ramach rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. Na mocy specjalnych umów zawieranych przez Wspólnotę Europejską z krajami trzecimi, państwo importujące/Wspólnota akceptuje przeprowadzoną w kraju eksportera certyfikację zgodności z wymogami przepisów krajowych odnośnie bezpieczeństwa produktu. Porozumienia te zwane ogólnie umowami o wzajemnym uznawaniu przyjmują dwie formy: z państwami Europy Środkowej i Wschodniej kandydującymi do członkostwa w UE - protokołu w sprawie Europejskiej Oceny Zgodności (PECA - Protocol on European Conformity Assessment) oraz z państwami trzecimi - porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania - MRA (Mutual Recognition Agreement). Przedstawiono charakterystykę umów o wzajemnym uznawaniu, działania Polski na rzecz wynegocjowania PECA oraz korzyści płynące z porozumienia o wzajemnym uznawaniu.

2

Wzajemne uznawanie wyrobów, usług i kwalifikacji

100%

Pich B.

Wspólnoty Europejskie

|

2002

|

nr 11 (134)

36-46

Wzajemne uznawanie stanowi jedno z najważniejszych narzędzi wspierających swobodny przepływ towarów w ramach rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. Przedstawiono podstawy prawne zasady wzajemnego uznawania (Artykuły 28-30 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, procedura wymiany informacji między państwami członkowskimi UE, procedura notyfikacji norm i przepisów technicznych, "legislacja truskawkowa", Komunikat Komisji z 1999 r. o zastosowaniu zasady wzajemnego uznawania, Uchwała Rady UE o wzajemnym uznawaniu z 1999 r.) Przedstawiono wyniki drugiego raportu dwuletniego z 2002 r. o stosowaniu zasady wzajemnego uzawania.

3

An Awkward Situation: Kosovo, The EU and EU Member States

100%

Stępień M.

Wroclaw Review of Law, Administration & Economics

|

2018

|

8

|

nr 1

44-55

The paper is related to the legal effects of Kosovo's international status on the relations between the EU and its member states. Kosovo is not recognized as a state by five of the EU member states. On the other hand, all the EU member states support theconclusion an association agreement between the EU and Kosovo (actually Stabilization and Association Agreements). According to the TFEU and EU practice, accession agreements are mixed ones. It means they are concluded together by the EU and its member states. However, in case of the Kosovo SAA, a different solution has been applied. The Kosovo SAA is a bilateral agreement between the EU and Kosovo. In addition, according to the provisions of this SAA, there is no implied recognition of Kosovo as a state by the EU. Such a solution may be, however, considered as exceeding the EU's external competence. Thus, an awkward situation seems to need an awkward solution. (original abstract)

4

Nowe zasady uznawania kwalifikacji zawodowych

84%

Barczak M.

Prawo i Podatki Unii Europejskiej w Praktyce

|

2008

|

nr 6

22-25

Autor próbuje odpowiedzieć na następujące pytania: kto jest objęty nowymi zasadami wznawiania kwalifikacji? Jakie są zasady postępowania w sprawach uznania kwalifikacji? Co może warunkować wydanie decyzji? W artykule znajduje się opis rozwiązań wprowadzanych przez ustawę z 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, która ma na celu wdrożenie przepisów Dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Ponadto ustawa ta reguluje zagadnienie świadczenia usług transgranicznych.

5

Uznanie niewłaściwe w świetle zmian Kodeksu cywilnego

84%

Górecka-Ochnio K.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2019

|

nr 2

50-55

W artykule przedstawiono pokrótce jedną z instytucji przerywających na podstawie art. 123 § 1 k.c. bieg przedawnienia, tj. uznanie niewłaściwe roszczenia. Zarysowano kontrowersje dotyczące charakteru prawnego tego rodzaju uznania roszczenia, w tym poglądy dotyczące jego kwalifikacji jako oświadczenia woli, przejawu woli albo oświadczenia wiedzy. Analizie poddano kwestię odpowiedniego stosowania do uznania niewłaściwego przepisów o oświadczeniach woli i czynnościach prawnych oraz wpływ zmian Kodeksu cywilnego, w tym wprowadzenia art. 651 k.c. przewidującego odpowiednie stosowanie przepisów o oświadczeniach woli do innych oświadczeń, na tę kwestię. Szczególny nacisk został położony na zagadnienie uznania niewłaściwego roszczenia przez osobę prawną w kontekście stosowania bądź nie zasad reprezentacji i wyróżnienia osób, których działanie może stanowić uznanie niewłaściwe roszczenia przypisane dłużnikowi będącemu osobą prawną.(abstrakt oryginalny)

6

The Right to Respect Private Life as a Right to Public and Legal Recognition. The Judgment of the European Court of Human Rights of July 11, 2002 on Christine Goodwin's Case against the United Kingdom

84%

Barut A.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2018

|

nr 9

9-16

Przedmiotem artykułu jest teoretycznoprawna analiza wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) w Strasburgu z 11.07.2002 r. w sprawie Christine Goodwin przeciwko Zjednoczonemu Królestwu. W orzeczeniu tym ETPC powołał się na niezapisane w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka "prawo do autonomii osobistej", rozumiejąc je jako prawo zapewniające publicznoprawne uznanie wyborów dokonanych w sferze prywatnej (w rozpatrywanym przypadku - transseksualizmu). Według autora rozstrzygnięcie to jest znamienne dla samorozumienia prawno-politycznego współczesnych społeczeństw zachodnich, którego istotą jest dekonstrukcja idei podmiotu zarówno jednostkowego, jak i zbiorowego, a co za tym idzie zmiana znaczenia idei prawa podmiotowego, prawa przedmiotowego oraz demokracji. (abstrakt oryginalny)

7

Protection of Personal Interests of Legal Persons and Article 445 § 3 of the Civil Code

67%

Wolak G.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2017

|

nr 41

44-66

W artykule omówiona zostanie problematyka odnosząca się do tego, czy możliwe jest przyjęcie, poprzez odpowiednie zastosowanie przepisów art. 448 k.c. w zw. z art. 445 § 3 k.c. w zw. z art. 43 k.c, konstrukcji prawnej przejścia na następcę prawnego osoby prawnej (tak samo ułomnej osoby prawnej o której mowa w art. 33 1 k.c.) pod tytułem ogólnym roszczenia takiej osoby prawnej (ułomnej osoby prawnej o której mowa w art. 33 1 k.c.) o zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę doznaną w wyniku naruszenia jej dóbr osobistych w wypadku, gdy powództwo o zasądzenie tego zadośćuczynienia zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo o nie zostało wytoczone przed ustaniem bytu takiej osoby prawnej. W ocenie Autora, argumenty wskazane w artykule, przemawiają na rzecz tezy, iż na tak postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej. Takiego samego zdania był Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 listopada 2017 r., III CZP 43/17. (abstrakt oryginalny)