Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 61

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Work ethos
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Nowadays work dominates personal and social life, thus current reality may be called a world of work. These conditions reveal moral attitudes towards performed duties, one's profession and working environment. This article concentrates on the picture of the Polish work ethos, defined by employees' activities and behaviour divided into major categories such as: understanding of the sense and value of one's work, attitude towards the performed duties, awareness of the expectations and aspirations, combination of professional development with the knowledge of one's profession, interest in one's profession, identification of one's personal goals with the goals of an organization, pride resulting from being a member of a particular professional group and sense of professional self-respect resulting from the aw'areness of the importance and function of one's work. The development and support for such personalilty characteristics as responsibility, scrupulosity, honesty and persistence are essential elements of the work ethos. (original abstract)
Artykuł podejmuje problem roli wartości i norm religijnych w etosie pracy polskich przedsiębiorców. Koncentruje się na odpowiedzi na pytanie, czy te wartości są przez nich cenione i sytuowane w sferze aksjologicznej etosu ich pracy. Zostały tutaj wykorzystane wyniki reprezentatywnych badań socjologicznych przeprowadzonych w populacji przedsiębiorców zrealizowane przez Pracownię Badawczą Polskiego Pomiaru Postaw i Wartości Instytutu Socjologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Zaplecze teoretyczne stanowi rozumienie etosu odwołujące się do jego ujęć wypracowanych przez M. Ossowską, A. Sicińskiego, T. Szawiela. To rozumienie wyznacza także paletę innych zagadnień, które zostały podjęte w tym artykule, takich jak kwestia pluralizmu moralnego w Polsce oraz społeczne nauczanie Kościoła katolickiego na temat pracy jak i stan jej recepcji. (abstrakt oryginalny)
Zagadnienie pracy i problemów z nią związanych jest w centrum zainteresowania Kościoła. Dlatego pojawia się potrzeba przypomnienia wartości pracy w wymiarze zaangażowania i rozwoju człowieka oraz jego rozwoju w kontekście moralnym i zbawczym. (fragment tekstu)
Wspólnota Kościoła, który "jest dla ewangelizacji", doświadcza "najściślejszej łączności z rodzajem ludzkim i jego historią". Pierwszą i podstawową "drogą" tej kościelnej wspólnoty jest "człowiek w całej prawdzie swego istnienia i bycia osobowego i zarazem wspólnotowego". Te dwa stwierdzenia stanowią podstawowe przesłanki do prezentacji zagadnienia określonego w tytule niniejszego opracowania. Zostanie w nim podjęta próba określenia podstawowych zasad kościelnego etosu spotkania z człowiekiem, który według opisu teologicznego znajduje się w sytuacji "przedpola wiary". Zagadnienie zostanie ujęte w trzech częściach. W pierwszej zostanie sprecyzowany charakter wskazanej powyżej obecności Kościoła w świecie, w drugiej wyjaśniona treść i zakres pojęcia "przedpola wiary", a w trzeciej opisane podstawy kościelnego etosu ewangelizacyjnego i jego główne zasady. (fragment tekstu)
In the following article, the attention is first drawn to the great credit of Pope Paul VI for undertaking a deep reform of the Church after the Second Vatican Council. Then, it is emphasised that he also engaged his entire apostolic authority into improving relations between the Catholic Church and the world of work. He had been preparing to that mission before as the Archbishop of Milan, renowned for maintaining good relations with the world of work and popularising Catholic social studies. He used to visit workers in their workplaces as Pope, and in his statements he emphasised the importance of social justice. He was deeply bothered about anxiety and expectations of his times and attempted to understand experiences of his contemporaries enlightening them with the Christian message. (original abstract)
6
Content available remote Rola przywódców organizacyjnych w kształtowaniu postaw wobec pracy
75%
W artykule autor podejmuje się próby określenia roli przywódców organizacyjnych w kształtowaniu postaw wobec pracy na podstawie prowadzonych w ostatnim dziesięcioleciu wywiadów i obserwacji w organizacjach trzech sektorów gospodarki. W świecie dynamicznie zmieniających się uwarunkowań wewnątrz- i zewnątrzorganizacyjnych problem ten jest bardzo aktualny, ponieważ dotyczy inspirowanego i kontrolowanego wzrostu zaangażowania pracowników i ich integracji z organizacją. Dobór odpowiednich sposobów odziaływania osób o dużej wiarygodności (tzw. ważnych innych czy autorytetów rzeczywistych) prowadzi do wprowadzania rozwiązań często niepopularnych bądź uznawanych za niemożliwe do wdrożenia w warunkach niskiego poziomu zaufania, dominujących postaw bierności i pesymizmu. Wybierane środki wywierania wpływu, jak pokazują prowadzone badania, mogą mieć etyczny bądź nieetyczny charakter. Źródłem tych zachowań są własności indywidualne liderów lub czynniki zewnętrzne - sytuacyjne, organizacyjne, społeczne i kulturowe(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem zainteresowania i dociekań naukowych podjętych przez autorów - prawników i licencjonowanych detektywów - stała się tytułowa etyka zawodu detektywa, wykonywanego także i przez nich, przy czym asumptem do podjęcia tematu w takim akurat, a nie innym brzmieniu były nie tylko ich doświadczenia zdobyte podczas orbitowania w świecie nauki i normatywizmu, lecz także - a może i przede wszystkim - wyniesione z obserwacji prowadzonej z perspektywy uczestników obrotu w realiach wykonywanego zawodu, obarczonego, niestety, także pewnymi niedoskonałościami.(abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule przybliżono istotę zarządzania poprzez wartości. Zaprezentowano wskazówki jak zapobiegać anomii pracowniczej. Omówiono korzyści, jakie firmie i pracownikom przynosi stworzenie etosu pracowniczego.
Zaprezentowano w jaki sposób radzić sobie w sytuacji, gdy praca ponad miarę stanowi zagrożenie dla organizacji lub pracownika. Przybliżono trzy aspekty w jakich może być rozpatrywana praca ponad miarę. Przedstawiono korzyści i zagrożenia z pracy ponad miarę dla indywidualnego pracownika.
Żyjemy i pracujemy coraz szybciej. Ten dramatyczny w skutkach bieg cechuje kulturę organizacyjną większości korporacji, szkodząc kreatywności, innowacyjności, zaangażowaniu, jakości i głębokim przemyśleniom, które są nam niezbędne do utrzymania jakości życia. W końcu, co najważniejsze dla pracodawców, szkodzi także wynikom. Czy można to zmienić? (fragment tekstu)
Problematyka konfliktu pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym w ostatniej dekadzie zwraca nie tylko coraz większą uwagę badaczy i praktyków zarządzania, lecz staje się przedmiotem zainteresowania polityki społecznej w wielu krajach w Europie i na świecie. Konflikt ten ze względu na jego złożony charakter można bowiem analizować wieloaspektowo. Jest on uwarunkowany nie tylko różnorodnymi czynnikami o charakterze indywidualnym, organizacyjnym i społeczno-ekonomicznym, lecz także wiąże się z wieloma problemami o charakterze etycznym. Chociaż początkowo sądzono, że problem ten dotyka głównie kobiet, jednak dzisiaj zagadnienie to jest ujmowane znacznie szerzej, utrzymanie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym jest bowiem ważną potrzebą zarówno kobiet, jak i mężczyzn1. Konflikt pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym nie dotyczy jedynie wyboru jednostki pomiędzy karierą zawodową a rodziną czy też oczekiwań pracodawców co do poziomu zaangażowania pracowników, lecz wiąże się także z prowadzoną w tym zakresie polityką organizacji i etycznymi aspektami zarządzania zasobami ludzkimi. Ułatwienie godzenia obowiązków zawodowych z obowiązkami rodzica jest ważnym zadaniem współczesnego zarządzania zasobami ludzkimi. Nadal jednak oferowane w tym zakresie rozwiązania w polskich organizacjach wydają się niewystarczające. Równocześnie szybkie zmiany zachodzące w sektorze publicznym, presja na wyniki, wysokie bezrobocie i lęk wielu pracowników przed utratą pracy sprawiają, że zachowanie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym staje się poważnym wyzwaniem dla wielu pracowników organizacji publicznych. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, jaki jest poziom konfliktu pomiędzy życiem zawodowym a rodzinnym pracowników organizacji publicznych oraz jakie są jego kluczowe obszary. Cel ten zostanie zrealizowany poprzez zaprezentowanie wyników studiów literaturowych i badań empirycznych dotyczących konfliktu praca-rodzina przeprowadzonych wśród pracowników organizacji publicznych. Ich wyniki zostaną omówione w kontekście wybranych aspektów etycznych konfliktu między życiem zawodowym a rodzinnym. (fragment tekstu)
W niniejszym opracowaniu zwrócono uwagę na cztery zagadnienia dotyczące etosu pracy. Tego etosu Kościół nie tylko broni - broniąc człowieka pracującego - ale ukazuje soteryjny wymiar pracy. Chodzi o to, że praca jest jedną z podstawowych dróg "uświęcenia" dzisiejszego człowieka. (fragment tekstu)
Praca nie jest tylko wytwarzaniem rzeczy użytecznych dla człowieka, lecz rzeczywistym współdziałaniem człowieka z innymi ludźmi i z Bogiem w zakresie tworzenia szeroko pojętego dobra. Dlatego też do pracy jest zdolna tylko istota rozumna, potrafiąca wskazać i osiągnąć wybrane cele w sposób racjonalny tale, aby partycypować w zrealizowanych dobrach. Praca jest zatem wolną, choć z natury konieczną, działalnością człowieka, zmierzającą do tworzenia i wymiany nowych dóbr czy też do świadczenia usług, dzięki czemu człowiek samorealizuje swe jestestwo. Stąd też działania bezsensownego, niszczącego, degradującego człowieka lub przyrodę nie można pojmować jako pracy. Jest ona bowiem dziełem osoby ludzkiej i każdy musi swoją pracę wykonać osobiście, angażując w nią bezpośrednio wszystkie swoje władze i zdolności. W każdą bowiem pracę angażuje się cały człowiek, każda przecież wymaga pewnego wkładu myślowego i każda angażuje sprawności fizyczne człowieka. Jest poza tym moralną powinnością człowieka; innymi słowy "narzuca się" jako jego moralny obowiązek. Wprawdzie - co należy uwzględnić - praca, jak każde ludzkie działanie, jest działaniem wolnym, wynikającym z natury ludzkiej i człowiek może w swej wolności unikać pracy, jednak taicie postępowanie uwyraźnia fakt, iż człowiek sam w sobie odkrywa istotę powinności moralnej, której treścią jest obowiązek pracy. W ten sposób pojawia się etyczne odniesienie do pracy, które w różnych środowiskach i czasach przybierało wielorakie relacje. Pojawia się więc etos pracy, czyli sposób, w jaki człowiek podchodzi do swego działania przepełnionego sferą moralną, aksjologiczną, a nawet religijną. Przekazywany bowiem przez pokolenia w danych grupach społecznych sposób podejścia i realizacji zadań związanych z odpowiednim wykonaniem pracy był często sprawą niemal świętą. Współcześnie takie nastawienie mocno się zliberalizowało, stąd też i etos pracy uległ poważnym zmianom. A jednak obowiązek pracy jako sposób kształtowania swej egzystencji spoczywa na każdym człowieku, dlatego tak istotną kwestią staje się odpowiedzialne podejście do realizowanych zadań w ramach wykonywanej pracy. Wydaje się więc, iż kategoria odpowiedzialności jest kluczowa w rozumieniu istoty pracy, która przecież w dziejach ludzkości była pojmowana wielorako. (fragment tekstu)
Kościół jest przekonany, że najlepszym i niemylącym się wychowawcą jest Bóg. Wychowanie, o jakim Kościół świadczy, jest przede wszystkim na wskroś personalistyczne na rzecz każdego człowieka5 i analogicznie każdej rodziny6 oraz każdego społeczeństwa7. Kościół, będąc instytucją wychowującą, ukazuje cele oraz podpowiada określone środki, które pozwalają skutecznie realizować zamierzone zadania wychowawcze. W wachlarz celów i środków wychowawczych wpisuje się także praca jako jedna z podstawowych ludzkich aktywności. Tym sposobem sama praca podejmowana przez człowieka nabiera kontekstu kulturowego, staje się nawet wprost kulturą. Uwidacznia się to przede wszystkim w tym, że człowiek jest twórcą kultury nie inaczej, jak tylko przez pracę - bliższe lub dalsze odniesienie do niej. I jak nie można w ogóle pomyśleć o kulturze, jeśli się nie uwzględni człowieka jako jej właściwego i pierwszorzędnego podmiotu osobowego, tale też trudno jest sensownie mówić o pracy bez personalistycznych odniesień. Problematykę kształtowania kultury pracy prześledźmy zestawiając obok siebie trzy zagadnienia8. Po pierwsze, przybliżymy najpierw określenie pracy, jakie funkcjonuje w nauce Kościoła. Jest to konieczne, ponieważ w literaturze przedmiotu z łatwością można znaleźć definicje pracy, które ujmują ją zdecydowanie redukcyjnie. Po drugie, spróbujemy ująć podstawowe wyznaczniki kultury pracy. Nie sposób bowiem logicznie i prawdziwie mówić o pracy bez solidnych odniesień do kontekstu kulturowego. Następnie podniesiemy wprost zagadnienie wychowania do kultury pracy (fragment tekstu)
Praca stanowi nieodzowny element ludzkiego życia. Dzięki niej człowiek może się rozwijać oraz zdobywać środki niezbędne do utrzymania siebie i swojej rodziny. Jak każde świadome i dobrowolne działanie ludzkie, praca ma także swój wymiar moralny. Powinności moralne, normy i oceny związane z ludzką pracą wpisują się w kontekst etyki pracy. Szczególne wymogi etyczne dotyczą osób, które zawodowo zajmują się ochroną ludzkiego życia i zdrowia. Na tle bogatej literatury odwołującej się do etyki lekarskiej etyka farmaceutyczna wciąż wydaje się obszarem, któremu nie poświęcono dotychczas wystarczającej uwagi. Próbą przezwyciężenia tej tendencji jest niniejsze opracowanie, którego celem jest zwrócenie uwagi na rolę Kodeksu Etyki Aptekarza RP w kształtowaniu etosu farmaceuty/aptekarza. Podstawowy problem, jaki wiąże się z tym tematem, skupia się wokół pytania: jakie miejsce w kształtowaniu etosu tej grupy zawodowej zajmuje Kodeks? Próba odpowiedzi na to pytanie zostanie rozpoczęta analizą użytych pojęć. Następnie zostaną przedstawione wartości, które wyraża Kodeks. W kolejnych punktach zostaną ukazane trudności w zastosowaniu zasad kodeksowych oraz możliwości uzupełnienia wskazań kodeksowych w tworzeniu etosu farmaceutów. (fragment tekstu)
Praca jest jednym z podstawowych wymiarów ludzkiego istnienia. Tylko człowiek jest zdolny do wykonywania pracy i ona sama jest tym, co go wyróżnia z całego s'wiata przyrody. Poprzez pracę człowiek transcenduje ten świat i wznosi się ponad naturę. Na każdym etapie humanizacji natury, czyli nadawania jej wysiłkiem umysłu i rąk cech osobowych (kultury), widać głęboki związek pracy z godnością jej autora i adresata (człowieka). To właśnie osobowa godność człowieka pracującego, będącego imago Dei, nadaje ludzkiej pracy wyjątkową specyfikę. Człowiek jest najwyższą wartością i celem, do którego wszystko inne jest skierowane i któremu wszystko inne jest podporządkowane. Aby zatem obronić godność pracy, trzeba stale przypominać fundamentalne dla apologii jej personalistycznego sensu słowa Jana Pawła II, że to praca jest "dla człowieka", a nie "człowiek dla pracy" (LE 6). Zagubienie tożsamości człowieka pracy, a właściwie ciągłe jej gubienie w dziejach ludzkości, wynika z niezachowania podstawowej hierarchii wartości, z niszczenia warunków "etycznej istoty pracy" (LE 6), co prowadzi nieodwołalnie do deprecjacji jego osobowej godności, do zniewolenia go w pracy i poprzez pracę, czyli do jego alienacji. (fragment tekstu)
W przestrzeni codziennych dyskursów bardzo często pojawia się tematyka pracy. Jest to pojęcie, które wciąż intryguje, ponieważ ma bezpośredni wpływ na człowieka w jego sferze egzystencjalno-ontologicznej. Praca jest cechą charakterystyczną człowieka, jego znakiem szczególnym panowania nad naturą. Epoka szybkiego rozwoju nowych technologii nadaje pracy nowego charakteru. Służy ona bardziej wydajności i modernizacyjnemu wyścigowi. Nadmierne skupianie uwagi na szybkim postępie ostatecznie dehumanizuje pracę. Atmosfera wokół pracy przybiera często "niezdrowy charakter", ponieważ z jednej strony zauważa się niechęć do pracy, natomiast z drugiej strony nadmierne w nią zaangażowanie. Dlatego dokonanie ogólnej charakterystyki pracy oraz wskazanie na dwa skrajne podejścia do niej będzie w tym opracowaniu uwieńczone wskazaniem sposobu "uleczenia" tego, co wypacza pojęcie pracy. (fragment tekstu)
Praca w życiu człowieka to jedno z najważniejszych zagadnień. Dzięki niej człowiek zdobywa środki do życia, spełnia swoje cele i marzenia. Praca może być źródłem frustracji i niezadowolenia, ale także powodem do dumy i satysfakcji, Jest bowiem fundamentalną wartością wolnego człowieka, stanowi o jego godności, nadaje życiu sens i daje człowiekowi szczęście. Problem pracy nurtuje w sposób szczególny współczesnego człowieka. Zagrożony bezrobociem, które niesie pogorszenie warunków życia, człowiek szuka satysfakcjonującej go i gwarantującej zawodowe spełnienie pracy. Wydaje się, że to właśnie zainteresowanie człowieka zapewnia zagadnieniu pracy szczególną nośność i żywotność. (fragment tekstu)
Praca odgrywa wyjątkową rolę w życiu człowieka. Jak pisał Jan Paweł II, "z pracy swojej ma człowiek pożywać chleb codzienny (por. PS 128/127/) i poprzez pracę ma się przyczynić do ciągłego rozwoju nauki i techniki, a zwłaszcza do nieustannego podnoszenia poziomu kulturalnego i moralnego społeczeństw, w którym żyje jako członek braterskiej wspólnoty; praca zaś oznacza każdą działalność, jaką człowiek spełnia bez względu na jej charakter i okoliczności, to znaczy każdą działalność człowieka, którą za pracę uznać można i uznać należy pośród całego bogactwa czynności, do jakich jest zdolny i dysponowany poprzez swoją naturę, poprzez samo człowieczeństwo". Praca jawi się zatem jako zadanie, przed którym stoi człowiek, które powinno się przyczyniać do rozwoju osobistego i społecznego. Trzeba jednak pamiętać, że do takiej postawy trzeba człowieka wychowywać. Podjęcie się takiego zadania to wejście w pewien obszar życia człowieka, przez który on się realizuje, rozwija swoją osobowość, przyczyniając się do rozwoju społeczeństwa, wnosząc swój osobisty wkład. Należy się więc zastanowić, w jaki sposób katecheza może się przyczynić do wychowania do przeżywania pracy jako wezwania, jakie Bóg kieruje do człowieka, wyznaczając mu zadanie w służbie społeczeństwa. Aby praca nie była tylko uciążliwym sposobem troski o swój byt materialny, ale drogą zdobywania świętości. Wydaje się, że w katechezie należy zwrócić uwagę na trzy elementy, które przyczynią się do takiej formacji: ukazanie dzieła stworzenia jako wezwania do pracy i aktywności; wskazanie dzieła odkupienia, jakiego dokonał Chrystus iako trudu, wysiłku i ofiary; przedstawienie pracy jako drogi świętości (zbawienia). (fragment tekstu)
W celu pogłębienia problemu etosu pracy w perspektywie społeczno-pastoralnej warto się odnieść do inspirującego nauczania Jana Pawła II, tym bardziej że obecnie można na nie patrzeć z perspektywy świętości papieża. Jan Paweł II, już w pierwszym akapicie encykliki "Laborem exercens" wyjaśnia, że praca "oznacza każdą działalność, jaką człowiek spełnia, bez względu na jej charakter i okoliczności, to znaczy każdą działalność człowieka, którą za pracę uznać można i uznać należy pośród całego bogactwa czynności, do jakich jest zdolny i dysponowany poprzez samą swoją naturę, poprzez samo człowieczeństwo". W kontekście rozważanej problematyki na podkreślenie zasługuje stwierdzenie, że praca wypływa z ludzkiej natury, że jest z nią w istotny sposób powiązana, a więc jej związek z człowieczeństwem nie jest i nie może być traktowany jako błahy czy też przypadkowy. Ponadto uwypuklony aspekt etyczny jednoznacznie wskazuje, że można mówić zarówno o pracy dobrej, jak i złej. Perspektywa etyczna różnicuje zatem pracę, jakiej człowiek się podejmuje, nadając jej implicite lub explicite kwalifikację moralną. Człowiek jest istotą moralną, więc i praca, jaką wykonuje, również cieszy się owym szczególnym znamieniem. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.