Teoria dywersyfikacji ryzyka - podejście fundamentalne

• Autorzy: Waldemar Tarczyński , Małgorzata Łuniewska
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Klasyczna teoria dywersyfikacji ryzyka jest związana z analizą portfelową i dotyczy zmniejszenia ryzyka portfela wskutek zwiększania liczby akcji w portfelu, ten rodzaj dywersyfikacji nazywamy dywersyfikacją pionową. Zbiór spółek do budowy portfela powinien zostać stworzony w sposób uwzględniający to założenie. W pracy „Teoria dywersyfikacji ryzyka - podejście fundamentalne” (W. Tarczyński, M. Łuniewska) zaproponowano podejście umożliwiające stworzenie bazy danych dla potrzeb budowy portfela uwzględniającej fundamentalne kryteria, za które przyjęto kondycję ekonomiczno-finansową spółki. W efekcie proponujemy inny rodzaj dywersyfikacji ryzyka, który nazywamy dywersyfikacją poziomą. Zatem o jakości portfela papierów wartościowych decyduje nie tylko liczba spółek, ale również ich jakość fundamentalna, z punktu widzenia długiego horyzontu inwestycji, a nie tylko stopy zwrotu i ryzyka. Propozycję zilustrowano przykładami z polskiego rynku kapitałowego. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Dywersyfikacja ryzyka; Decyzje inwestycyjne; Dywersyfikacja portfela; Spółki giełdowe

EN

Risk spreading; Investment decisions; Portfolio diversification; Stock market companies

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2003
• Tom: Modelowanie preferencji a ryzyko '03
• Strony: 601--617

Twórcy

autor

Waldemar Tarczyński

• Uniwersytet Szczeciński

autor

Małgorzata Łuniewska

• Uniwersytet Szczeciński

Bibliografia

• Dobbins R., Frąckowiak W., Witt F. (1992). Praktyczne zarządzanie kapitałami firmy. PAANPOL, Poznań.
• Evans J., Archer S. (1968). Diversification and the Reduction of Dispersion on Empirical Analysis. Journal of Finance, Vol. 23.
• Haugen R.A. (1996). Teoria nowoczesnego inwestowania. WIG-Press, Warszawa.
• Markowitz H. (1952). Portfolio Selection. Journal of Finance, Vol. 7.
• Pociecha J., Podolec B., Sokołowski A., Zając K. (1988). Metody taksonomiczne w badaniach społeczno-ekonomicznych. PWN, Warszawa.
• Sharpe W.F. (1970). Portfolio Theory and Capital Markets. McGraw-Hill, New York.
• Tarczyński W. (1995). O pewnym sposobie wyznaczania składu portfela papierów wartościowych. Przegląd Statystyczny, 1.
• Tarczyński W. (1997). Rynki kapitałowe - metody ilościowe. Cz. 2. Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa.
• Tarczyński W. (2002). Fundamentalny portfel papierów wartościowych. PWE, Warszawa.
• Tarczyński W. (2002a). Dywersyfikacja ryzyka na polskim rynku kapitałowym. [w:] Inwestycje finansowe i ubezpieczenia - tendencje światowe a polski rynek. Akademia Ekonomiczna, Wrocław.
• Walesiak M. (2002). Uogólniona miara odległości w statystycznej analizie wielowymiarowej. Akademia Ekonomiczna, Wrocław.
• Zwolankowska M. (2001). Fraktalna geometria polskiego rynku akcji. Rozprawy i Studia, t. (CDLVI) 382. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.