Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Pytanie powyższe nie znalazło do tej pory odpowiedzi w orzecznictwie ETS ani w doktrynie prawa wspólnotowego. W mojej ocenie, kwestię powyższą należy rozstrzygnąć w ten sposób, że wierzyciele publiczni powinni być traktowani, co do zasady, jako grupa i w taki też sposób powinno być analizowane ich działanie. Jako jedną grupę należy, w moim mniemaniu, traktować podmioty, które nie są odrębnymi bytami prawnymi, a na dodatek wierzytelności tych podmiotów stanowią przychód tego samego organu państwa. Istnieje jednak uzasadnienie odmiennego traktowania podmiotów, które stanowią niezależne byty prawne, choć w tej sytuacji bardzo wiele zależeć może od przepisów danego państwa członkowskiego. Pomimo bowiem faktu, że określeni wierzyciele należą do zakresu przedmiotowego pojęcia państwo, to ich interesy są w tym przypadku odmienne, a w pewnych sytuacjach mogą być nawet sprzeczne. Każdy bowiem z tych wierzycieli powinien racjonalnie dążyć do możliwie wysokiego zaspokojenia własnej należności, jedynie w szczególnych przypadkach biorąc pod uwagę interes pozostałych wierzycieli publicznych. Uzasadnieniem poglądu przemawiającego za traktowaniem wszystkich wierzycieli publicznych jako jednej grupy może być szerokie pojmowanie państwa w orzecznictwie ETS. W sytuacji, gdy bardzo szerokie grono podmiotów powinno być traktowane jako państwo, to uzasadnione wydaje się być również takie samo traktowanie tych podmiotów przy dokonywaniu testu inwestora prywatnego. Jednocześnie jednak należy brać pod uwagę fakt, że często wierzyciele publiczni stanowią odrębne byty prawne i kierują się własnymi korzyściami, które nie są tożsame z korzyściami innych wierzycieli publicznych.(fragment tekstu)
Rocznik
Numer
Strony
125--136
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171311713