Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Światowy klimat jest podręcznikowym przykładem dobra publicznego (AURA 12/09). Dobro takie charakteryzuje się "niekonkurencyjnością" (korzystać zeń może jednocześnie wielu beneficjentów) i "niewykluczalnością" (nie da się nikogo pozbawić możliwości korzystania z jego dobrodziejstw). Ekonomia przewiduje, że dóbr publicznych dostarcza się mniej, aniżeli byłoby to społecznie uzasadnione. Niestety tak właśnie się dzieje z ochroną światowego klimatu; realizuje się ją w skali zbyt małej. Na ochronie klimatu każdy skorzysta. Ale dwutlenek węgla (tak jak inne gazy szklarniowe) doskonale miesza się w atmosferze. Miejsce emisji nie odgrywa roli. Jeśli więc ktoś zmniejsza jego emisję, to chroni klimat na całej ziemi, nie tylko dla siebie. Jeśli zaś ktoś emituje ponad miarę - szkodzi wszystkim, a nie tylko sobie. Jeśli więc ktoś zmniejsza emisję, ale emisja globalna rośnie, to ponosi ciężar zmniejszenia swojej emisji i jednocześnie koszt zepsucia klimatu, za które niekoniecznie był odpowiedzialny. Przy gospodarowaniu dobrami publicznymi obowiązuje swego rodzaju odpowiedzialność zbiorowa; ponosi się konsekwencje nie tyle swoich własnych działań, co raczej działań (albo zaniechań) innych podmiotów. (fragment tekstu)
Twórcy
autor
- Uniwersytet Warszawski
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171329103