Pomoc rozwojowa krajów BASIC

• Autorzy: Wioletta Nowak

Warianty tytułu

Development Assistance of BASIC Countries

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W pierwszej dekadzie XXI wieku Brazylia, Chiny, Indie i Republika Południowej Afryki (kraje BASIC) znacznie zwiększyły środki na pomoc rozwojową dla krajów rozwijających się. Obecnie uważa się je za głównych wschodzących (nowych) donatorów. Występują w podwójnej roli, są jednocześnie beneficjentami krajów rozwiniętych i organizacji międzynarodowych oraz dawcami pomocy dla krajów Południa. Nowi donatorzy, aktywnie włączając się w światowy system pomocy rozwojowej, nie tylko zmieniają zasady ustalone przez tradycyjnych donatorów, ale także zmniejszają możliwość ich wpływu na politykę gospodarczą prowadzoną przez kraje rozwijające się. Celem artykułu jest prezentacja poziomu i strategii pomocy rozwojowej Chin, Indii, Brazylii i Republiki Południowej Afryki. Rozmiary udzielonej pomocy określa się na podstawie raportów dostępnych na internetowych stronach rządowych krajów BASIC i szacunkowych danych zawartych w literaturze przedmiotu. Jednak, ze względu na złożoność systemów pomocy wschodzących donatorów, dane te w pełni nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego. Spośród badanych krajów, od początku XXI wieku, największą pomoc zaoferowały Chiny, a najmniejszą Republika Południowej Afryki. Z kolei Brazylia i Indie w latach 2007-2010 przeznaczyły zbliżone kwoty na pomoc rozwojową dla krajów Południa. Brazylia, Chiny, Indie i Republika Południowej Afryki, zamiast warunkowej pomocy rozwojowej, oferują współpracę rozwojową. Zrywają z tradycyjną relacją donator-odbiorca, deklarują solidarność z krajami rozwijającymi się i poszanowanie ich niezależności. Ponadto wykazują większą wrażliwość na potrzeby krajów rozwijających się i dzielą się z nimi własnymi doświadczeniami w zakresie rozwoju społeczno-gospodarczego. Ich pomoc/współpraca rozwojowa jest nastawiona na uzyskiwanie wzajemnych korzyści i tworzenie warunków do dalszej współpracy gospodarczej. Pomoc/współpraca rozwojowa jest także ważnym narzędziem polityki zagranicznej krajów BASIC. Często jest wykorzystywana do osiągnięcia przez nie założonych celów politycznych, strategicznych i ekonomicznych. Niemniej jednak jest znacznie atrakcyjniejsza dla krajów rozwijających się i ma większy wpływ na ich wzrost gospodarczy niż pomoc rozwojowa oferowana przez tradycyjnych donatorów.(abstrakt oryginalny)

EN

Since the first decade of the twenty first century Brazil, China, India and South Africa (BASIC countries) have substantially increased their development assistance to developing countries. Now, they are called the main emerging (new) donors. BASIC countries are donors and recipient countries at the same time. They still receive a lot of assistance from developed countries and international organisations. At the same time they provide development assistance to the South. As new donors they both change the rules of providing aid established by traditional donors and reduce the possibility of their impact on the economic policies of developing countries. The aim of the article is the presentation of development aid policies of Brazil, China, India and South Africa. The level of aid is estimated on the reports which are available on the government websites of BASIC countries and data presented by different authors in the literature. However, because of the complexity of the emerging donors'aid system, the figures do not fully show the actual state. Among BASIC countries China is the biggest donor and South Africa offers the lowest amount of aid. India and Brazil provided similar amounts of development assistance to developing countries in the years 2007-2010. The investigation shows that Brazil, China, India nad South Africa instead of providing conditional aid prefer development cooperation. They break with the hierarchical donor-recipient relationship, declare solidarity with Southern countries and respect their national sovereignty and independence. Moreover, they show greater sensitivity to the needs of developing countries and share with them their own experiences in the field of socio-economic development. Their development aid/cooperation is set to obtain mutual benefits and creates conditions for further economic cooperation. For BASIC countries the development aid/cooperation is also an important tool of their foreign policy. They often use aid to achieve political, strategic and economic objectives. However, their aid seems to be more attractive to developing countries and has a greater impact on their economic growth than the development assistance offered by the traditional donors.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Kraje rozwijające się; Pomoc rozwojowa

EN

Developing countries; Development aid

• Czasopismo: Ekonomia XXI Wieku
• Rocznik: 2015
• Numer: nr 3 (7)
• Strony: 46--64

Twórcy

autor

Wioletta Nowak

• Uniwersytet Wrocławski

Bibliografia

• Annual Reports: 2003/04 - 2013/14, Ministry of External Affairs, Government, New Delhi, http://www.mea.gov.in.
• Bridging the Atlantic. Brazil and Sub-Saharan Africa. South-South Partnering for Growth, The World Bank - IPEA Report, http://siteresources.worldbank.org/AFRICAEXT/Resources/africa-brazil-bridging-final.pdf.
• Burges S., 2014, Brazil's international development co-operation: Old and new motivations, Development Policy Review, 32(3), s. 355-374.
• Chaturvedi S., 2012, India's development partnership: Key policy shifts and institutional evolution, Cambridge Review of International Affairs, 25(4), s. 557-577.
• Estimates of Public Expenditure 2012, 2013, 2014, National Treasury of South Africa, http://www.treasury.gov.za.
• Feinsilver J.M., 2010, Fifty Years of Cuba's medical diplomacy: From idealism to pragmatism, University of Pittsburg Press, Cuban Studies 41, s. 85-104.
• Fuchs A., Vadlamannati K.C., 2013, The needy donor: An empirical analysis of India's aid motives, World Development, 44, s. 110-128.
• Inoue C.Y.A., Vaz A.C., 2007, Emerging Donors in International Development Assistance. The Brazil Case, International Development Research Centre, Canada.
• Inoue C.Y.A., Vaz A.C., 2012, Brazil as 'Southern donor': Beyond hierarchy and international inte- rests in development cooperation?, Cambridge Review of International Affairs, 25(4), s. 507-534.
• IPEA, 2010, Cooperação Brasileira para o Desenvolvimento Internacional: 2005-2009, Brasília: Instituto de Pesquisa Econômica Aplicada (IPEA)/Agência Brasileira de Cooperação (ABC).
• IPEA, 2013, Cooperação Brasileira para o Desenvolvimento Internacional 2010, Brasília: Instituto de Pesquisa Econômica Aplicada (IPEA)/Agência Brasileira de Cooperação (ABC).
• Jobelius M., 2007, New Powers for Global Change? Challenges for International Development Cooperation. The Case of India, Friedrich Ebert Stiftung, Briefing Paper 5.
• Kragelund P., 2011, Back to BASICs? The Rejuvenation of Non-traditional Donors' Development Cooperation with Africa, Development and Change, 42(2), s. 585-607.
• Krakowiecka J., 2013, Narzędzia ekonomiczne polityki zagranicznej Chin wobec państw Afryki Subsaharyjskiej, LEAM Materiały i Analizy 2, Zakład Azji Wschodniej, Uniwersytet Łódzki, Łódź.
• Liberska B., 2013, Nowe centra wzrostu światowej gospodarki, Studia Ekonomiczne - Economic Studies, 2 (LLXXVII), s. 191-215.
• Nowak W., 2014, Sino-European Trade Competition in Latin America and the Caribbean, Chinese Business Review, 13(9), s. 552-561.
• Nowak W., 2015, China's Development Aid Strategies, Chinese Business Review, 14(4), s. 201-209.
• Vickers B., 2012, Towards a new aid paradigm: South Africa as African development partner, Cambridge Review of International Affairs, 25(4), s. 535-556.
• White Paper on China's Foreign Aid, 2011, Information Office of the State Council, http://english.gov.cn/official/2011-04/21/content_1849913.htm.
• White Paper on China's Foreign Aid, 2014, Information Office of the State Council, http://english.gov.cn/archive/white_paper/2014/08/23/content_281474982986592.htm.
• Wolf C., Wang X., Warner E., 2013, China's Foreign Aid and Government-Sponsored Investment Activities. Scale, Content, Destinations, and Implications, RAND National Defense Institute.

Identyfikatory

DOI

10.15611/e21.2015.3.03