Warianty tytułu
Zloty Exchange Rate Policy - Dilemmas of Pre-Accession Period
Języki publikacji
Abstrakty
Nie ma gotowych rozwiązań w zakresie systemu kursowego dla obecnych krajów akcesyjnych. Kurs walutowy pozostanie jednak dla nich, w tym także dla polskiej gospodarki, bardzo ważnym narzędziem i wskaźnikiem w realizowaniu największego przedsięwzięcia obecnego dziesięciolecia, jakim jest wejście do wspólnego obszaru walutowego Europy. Jednakże zbliżanie się do tego celu nie jest gwarancją, że aktualne wciąż dylematy polityki pieniężnej, w tym kursowej, będą rozwiązane. Polska bowiem jest i będzie w okresie przedakcesyjnym nie tylko jednym z kilkunastu krajów zakwalifikowanych do członkostwa, ale nadal postrzegana będzie przez rynki finansowe jako kraj z grupy tzw. gospodarek wschodzących, ze wszystkimi tego konsekwencjami dla wewnętrznej polityki makroekonomicznej.
Tym ważniejszą sprawą jest zatem wybór strategii krajowej polityki makroekonomicznej, która odpowiadałaby zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym wyzwaniom okresu przedakcesyjnego. Wydaje się, że nadal pozostaną aktualne, a prawdopodobnie ulegną zaostrzeniu podstawowe dylematy realizacji stabilizacji makrofinansowej, a więc fundamentalny dylemat polityki pieniężnej - wymienność między wiarygodnością a elastycznością, a także dylematy polityki kursowej, z których najważniejszy będzie nadal problem na linii: obniżanie i stabilizowanie inflacji oraz zapewnienie gospodarce krajowej adekwatnego stopnia konkurencyjności. Problem trudnych wyborów, które stoją przed polityką kursową, uświadamiają także zadania sformułowane przez władze Eurosystemu dla krajów akcesyjnych w okresie dochodzenia do członkostwa w integracji zachodnioeuropejskiej. Obejmują one jednoczesne realizowanie konwergencji nominalnej i realnej.
Istotnym ograniczeniem polskiej polityki pieniężnej, w tym kursowej, będzie w najbliższych latach problem nierównowagi zewnętrznej w naszej gospodarce. "Utrzymywalność" (sustainability) deficytu obrotów bieżących może być zapewniona przy zachowaniu odpowiedniej restrykcyjności polityki pieniężnej i fiskalnej; niezwykle ważna jest tu także struktura źródeł finansowania deficytu obrotów bieżących, która powstanie szczególnie po zakończeniu procesu prywatyzacji polskiej gospodarki.
Polityka monetarna powinna zatem uwzględniać w swej strategii przedakcesyjnej odpowiedni do wyzwań tego okresu stopień elastyczności. Warunkiem zachowania wiarygodności władzy monetarnej, którą zapewnią pozytywne efekty realizacji celu inflacyjnego, będzie jednak wsparcie ze strony polityki fiskalnej. W dotychczasowej historii polityki kursowej złotego stosowane były różnorodne rozwiązania systemowe - od systemu kursu sztywnego do reżimu obecnego - systemu kursu płynnego. Należy podkreślić wyraźnie ewolucyjny, jak dotychczas, charakter zmian w naszym systemie kursowym. To stopniowe zwiększanie elastyczności w zakresie polityki kursowej pozwoliło jednocześnie na rozwój krajowego rynku walutowego, co w znacznym stopniu przyczyniło się do wzmocnienia polskiego sektora finansowego. Dotychczasowe posunięcia Rady Polityki Pieniężnej wyraźnie potwierdzają tak zarysowaną strategię polityki kursowej. "Średniookresowa strategia polityki pieniężnej na lata 1999-2003" wyraźnie wyznacza rolę i sposób prowadzenia polityki kursowej, podkreślając, że "Strategia bezpośredniego osiągania wyznaczonego celu inflacyjnego będzie realizowana w warunkach wzrostu stopnia płynności kursu walutowego (...). Pozwoli to trafniej zbliżyć kurs rynkowy do kursu równowagi przed jego ponownym usztywnieniem w ramach ERM2". (abstrakt oryginalny)
Tym ważniejszą sprawą jest zatem wybór strategii krajowej polityki makroekonomicznej, która odpowiadałaby zarówno zewnętrznym, jak i wewnętrznym wyzwaniom okresu przedakcesyjnego. Wydaje się, że nadal pozostaną aktualne, a prawdopodobnie ulegną zaostrzeniu podstawowe dylematy realizacji stabilizacji makrofinansowej, a więc fundamentalny dylemat polityki pieniężnej - wymienność między wiarygodnością a elastycznością, a także dylematy polityki kursowej, z których najważniejszy będzie nadal problem na linii: obniżanie i stabilizowanie inflacji oraz zapewnienie gospodarce krajowej adekwatnego stopnia konkurencyjności. Problem trudnych wyborów, które stoją przed polityką kursową, uświadamiają także zadania sformułowane przez władze Eurosystemu dla krajów akcesyjnych w okresie dochodzenia do członkostwa w integracji zachodnioeuropejskiej. Obejmują one jednoczesne realizowanie konwergencji nominalnej i realnej.
Istotnym ograniczeniem polskiej polityki pieniężnej, w tym kursowej, będzie w najbliższych latach problem nierównowagi zewnętrznej w naszej gospodarce. "Utrzymywalność" (sustainability) deficytu obrotów bieżących może być zapewniona przy zachowaniu odpowiedniej restrykcyjności polityki pieniężnej i fiskalnej; niezwykle ważna jest tu także struktura źródeł finansowania deficytu obrotów bieżących, która powstanie szczególnie po zakończeniu procesu prywatyzacji polskiej gospodarki.
Polityka monetarna powinna zatem uwzględniać w swej strategii przedakcesyjnej odpowiedni do wyzwań tego okresu stopień elastyczności. Warunkiem zachowania wiarygodności władzy monetarnej, którą zapewnią pozytywne efekty realizacji celu inflacyjnego, będzie jednak wsparcie ze strony polityki fiskalnej. W dotychczasowej historii polityki kursowej złotego stosowane były różnorodne rozwiązania systemowe - od systemu kursu sztywnego do reżimu obecnego - systemu kursu płynnego. Należy podkreślić wyraźnie ewolucyjny, jak dotychczas, charakter zmian w naszym systemie kursowym. To stopniowe zwiększanie elastyczności w zakresie polityki kursowej pozwoliło jednocześnie na rozwój krajowego rynku walutowego, co w znacznym stopniu przyczyniło się do wzmocnienia polskiego sektora finansowego. Dotychczasowe posunięcia Rady Polityki Pieniężnej wyraźnie potwierdzają tak zarysowaną strategię polityki kursowej. "Średniookresowa strategia polityki pieniężnej na lata 1999-2003" wyraźnie wyznacza rolę i sposób prowadzenia polityki kursowej, podkreślając, że "Strategia bezpośredniego osiągania wyznaczonego celu inflacyjnego będzie realizowana w warunkach wzrostu stopnia płynności kursu walutowego (...). Pozwoli to trafniej zbliżyć kurs rynkowy do kursu równowagi przed jego ponownym usztywnieniem w ramach ERM2". (abstrakt oryginalny)
There are no ready exchange rate solutions for the countries aspiring to the EU. At any event, for those countries, Poland amongst them, the exchange rate will continue to be an important instrument and measure of success in their greatest venture of decade - that journey towards the joint European currency system. However, getting closer to the goal will automatically solve the current dilemmas of monetary policy, including exchange rate problems. Although Poland is among the countries qualifying for future membership, the financial market will continue to perceive it an emerging economy, with all its consequences for the internal macroeconomic policy.
Thus the choice of domestic macroeconomic strategy capable of meeting the external and internal pre-accession challenges becomes crucial. Some of the standing issues of financial macro-stabilization - which might even gain in urgency - include that fundamental dilemma of monetary policy, the credibility vs. flexibility trade-off. Then there are the exchange rate problems, notably the clash between the efforts to curb inflation and the need to boost the economy's external competitiveness. The difficult choices Polish exchange rate policy will soon face become all the more obvious in the light of the tasks set out for the aspiring countries by the Eurosystem authorities. These tasks include the simultaneous implementation of convergence in real and nominal terms.
Polish monetary policy, including exchange rate policy, will be seriously constrained by the imbalance in the country's external payments. A current account deficit is sustainable provided the appropriately restrictive monetary and fiscal policy. Of crucial importance here is the financing structure of the current account deficit, especially the structure that will develop after the privatization process is completed.
The strategy of monetary policy should therefore be highly flexible, adequate to the challenges of the pre-accession period. For the monetary authorities to remain credible - a necessary condition for an effective implementation of the inflationary targets - it should be combined with the proper fiscal policy.
In the history of the zloty exchange rate policy so far, various systems have been in place - ranging from a fixed exchange rate to the present flexible regime. It is to be emphasized that the changes to date have been evolutionary. The gradual relaxation of the exchange rate policy created conditions for the development of the domestic foreign exchange market, which in turn greatly enhanced the Polish financial sector. The measures taken so far by the Monetary Policy Council strongly confirm this exchange rate policy strategy. The "Medium-Term Strategy of Monetary Policy 1999-2003" defines clearly the role and conduct of the exchange rate policy, emphasizing that "the strategy of directly targeting a pre-determined inflation level will be implemented under an increasing flexibility of the exchange rate (...) This will allow the market rate to approximate the equilibrium rate, prior to its new fixing within the framework of ERM 2". (original abstract)
Thus the choice of domestic macroeconomic strategy capable of meeting the external and internal pre-accession challenges becomes crucial. Some of the standing issues of financial macro-stabilization - which might even gain in urgency - include that fundamental dilemma of monetary policy, the credibility vs. flexibility trade-off. Then there are the exchange rate problems, notably the clash between the efforts to curb inflation and the need to boost the economy's external competitiveness. The difficult choices Polish exchange rate policy will soon face become all the more obvious in the light of the tasks set out for the aspiring countries by the Eurosystem authorities. These tasks include the simultaneous implementation of convergence in real and nominal terms.
Polish monetary policy, including exchange rate policy, will be seriously constrained by the imbalance in the country's external payments. A current account deficit is sustainable provided the appropriately restrictive monetary and fiscal policy. Of crucial importance here is the financing structure of the current account deficit, especially the structure that will develop after the privatization process is completed.
The strategy of monetary policy should therefore be highly flexible, adequate to the challenges of the pre-accession period. For the monetary authorities to remain credible - a necessary condition for an effective implementation of the inflationary targets - it should be combined with the proper fiscal policy.
In the history of the zloty exchange rate policy so far, various systems have been in place - ranging from a fixed exchange rate to the present flexible regime. It is to be emphasized that the changes to date have been evolutionary. The gradual relaxation of the exchange rate policy created conditions for the development of the domestic foreign exchange market, which in turn greatly enhanced the Polish financial sector. The measures taken so far by the Monetary Policy Council strongly confirm this exchange rate policy strategy. The "Medium-Term Strategy of Monetary Policy 1999-2003" defines clearly the role and conduct of the exchange rate policy, emphasizing that "the strategy of directly targeting a pre-determined inflation level will be implemented under an increasing flexibility of the exchange rate (...) This will allow the market rate to approximate the equilibrium rate, prior to its new fixing within the framework of ERM 2". (original abstract)
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171263521
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.