Gospodarka w ujęciu globalnym, jak i w poszczególnych krajach, w długim okresie wykazuje tendencję wzrostową, zaś w krótszych okresach podlega wahaniom, czyli wzrostom i spadkom. Wahania te powtarzają się co pewien czas i nazywają się cyklami koniunkturalnymi. Cykle te mają charakter powtarzalny, lecz nieregularny. Cykliczne spadki produktu krajowego brutto, trwające co najmniej dwa kolejne kwartały, nazywane są recesją, która może mieć przebieg płytki i łagodny, bądź gwałtowny i głęboki. Przejawia się ona tak że spadkiem eksportu, popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego oraz dynamicznym wzrostem bezrobocia. Od zakończenia II wojny światowej obecnie trwająca recesja jest jedenastą w USA, szóstą w Niemczech i piątą w Wielkiej Brytanii. Jest ona największym załamaniem gospodarki światowej w tym okresie, które nastąpiło najpierw w finansowo-bankowym sektorze gospodarki ściśle powiązanym z jej sektorem realnym. Obecny kryzys gospodarczy ma charakter globalny i jest największy od ponad 70 lat, czyli od wielkiego kryzysu lat trzydziestych ubiegłego wieku, który spowodował ogromne straty i zniszczenia: gospodarcze, społeczne i polityczne. Mimo że rozprzestrzenia się dość szybko, to poszczególne kraje obejmuje w różnym czasie i w różnym stopniu oddziaływuje na ich gospodarkę i sferę życia społecznego, w tym na wzrost bezrobocia. To zróżnicowanie kryzysu między poszczególnymi krajami jest uwarunkowane różnymi czynnikami. Głównie ich siłą ekonomiczną i poziomem rozwoju, udziałem w międzynarodowych ugrupowaniach gospodarczych oraz rynkach regionalnych i światowych, a także aktywnością rządów, organizacji gospodarczych i społecznych w walce z kryzysem. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.