Na początku XX wieku włoscy futuryści uważali, iż tworzone przez człowieka maszyny i urządzenia będą nieustannie konstytuowały i rozszerzały jego dźwiękowe uniwersum. Sieć WWW z jej całą oprawą dźwiękową, wydaje się potwierdzać tę przepowiednię. Odwołując się do koncepcji Raymonda Murraya Schafera, tj. nauki o pejzażu dźwiękowym (soundscape studies), zmierzającej do uchwycenia w kategoriach opisowych specyfiki dźwiękowych biotopów człowieka, oraz wzornictwa akustycznego (acoustic design,), tj. sztuki stosowanej, zorientowanej na projektowanie niektórych z owych dźwiękowych biotopów, autor dokonuje analizy pejzażu dźwiękowego sieci. Daje on bowiem, jego zdaniem, najlepsze wyobrażenie o akustycznej specyfice ery informacji. Rezygnując wszakże z typowego dla R.M. Schafera ujęcia akustyczno-ekologicznego na rzecz akustyczno-generycznego, bierze pod uwagę cztery aspekty cyfrowego audio, tj. anatomię, morfologię, funkcje i filozofię, starając się naszkicować możliwie holistyczny obraz sieciowej topofonii. Jego rozważania prowadzą go do konkluzji, iż najciekawsza w pejzażu dźwiękowym sieci wydaje się owa osobliwa logika, której podporządkowane zostają zjawiska dźwiękowe - rozbite narracyjnie, sprowadzone do plików informacji, wycinków większych całości, teł dla obrazów, instrumentów szczególnego oddziaływania.(abstrakt oryginalny)