Rolnictwo jako system zarządczy ekosystemem dostarcza usług zaopatrujących, które są niezbędne dla człowieka. Oczywiście korzysta ono również z innych usług ekosystemu, takich jak regulacyjne, wspierające i zaopatrujące. Maksymalizowanie usług zaopatrujących, które wydaje się koniecznością wynikającą z analiz wzrostu populacji ludzkiej i zwiększenia potrzeb żywnościowych w przyszłości, z mikroekonomicznego punktu widzenia, stoi w konflikcie z innymi usługami środowiska. W przypadku długookresowej wielokryterialnej oceny wydaje się, że istnieje przewaga korzyści nad kosztami. Kluczową rolę odgrywają więc praktyki rolnicze, które mogą wpłynąć na zwiększenie przepływu usług z rolnictwa i zminimalizować negatywne usługi działalności pomijającej potrzeby środowiska. Kompromis może zostać osiągnięty dzięki dokonaniu operacjonalizacji tych usług. Mając na uwadze zwrotne oddziaływanie negatywnych usług wytwarzanych przez rolnictwo, właściwym kierunkiem w tym zakresie wydaje się minimalizacja kompromisu, a maksymalizacja synergii usług.(fragment tekstu)