Niniejsze opracowanie dotyczy czynników wpływających na dostęp kobiet do rolniczych zasobów produkcyjnych w nigeryjskim stanie Oyo. Na potrzeby badania wybrano łącznie 105 respondentek, przy czym dane podstawowe zostały zebrane za pomocą kwestionariusza. W badaniu wykorzystano zarówno statystykę opisową, jak i metody wnioskowania statystycznego. Z przeprowadzonej analizy wynika, że większość respondentek miała wykształcenie podstawowe (68,9%) oraz od 3 do 4 lat doświadczenia (66,7%), a powszechnie wykorzystywanymi zasobami były udoskonalone materiały siewne (53,3%), nawozy organiczne (52,4%) oraz herbicydy/pestycydy (47,6%). Głównym źródłem informacji byli przedstawiciele agencji ds. upowszechniania wiedzy (98,1%). Większość respondentek deklarowała swobodny dostęp do wody w celu nawadniania (93,3%) i do usług upowszechniania wiedzy (74,3%), ograniczony dostęp do udoskonalonych materiałów siewnych (94,3%), nawozów organicznych (90,5%) i pompy wody (56,2%) oraz brak dostępu do studni głębinowych i odwiertów wody (70,5%). Główną barierą dostępu do zasobów produkcyjnych był brak narzędzi kredytowych (98,1%). We wnioskach z badania stwierdzono, że czynnikami społeczno-gospodarczymi wpływającymi na dostęp kobiet do rolniczych zasobów produkcyjnych były wiek, wyznanie i poziom wykształcenia. Oznacza to, że istnieje zapotrzebowanie na rządowe strategie i programy rolne mające na celu dystrybuowanie rolniczych zasobów produkcyjnych w badanym regionie w taki sposób, aby kobiety w zaawansowanym wieku wyznające określoną religię i z wyższym poziomem wykształcenia nie były w nieuzasadniony sposób faworyzowane. (abstrakt oryginalny)