Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Anchoring heuristic
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem niniejszego artykułu jest przegląd wiedzy dotyczącej heurystyki zakotwiczenia. Mimo silnego ugruntowania empirycznego wytłumaczenia efektu zakotwiczenia nie można sprowadzić do działania jednego mechanizmu psychologicznego. W pierwszej części artykułu zostaną omówione klasyczne mechanizmy kotwiczenia - mechanizm niewystarczającego dopasowania i model selektywnej dostępności. Przeanalizowane będą również alternatywne podejścia teoretyczne do wytłumaczenia tego efektu. W drugiej - procedury eksperymentalne wykorzystywane do badania efektu kotwiczenia. Według literatury kluczowe aspekty determinujące skuteczność kotwiczenia to m.in. ilość zasobów uwagowych poświęconych wartości kotwiczącej i spójność kotwicy z celem szacowania. Jednakże zestawienie zasad kotwiczenia z rezultatami eksperymentów wykorzystujących różne procedury wyraźnie pokazuje, że zasady te nie mają charakteru uniwersalnego. Wskazane problemy natury teoretycznej stanowią propozycję kierunku dalszych badań nastawionych na ujęcie efektu zakotwiczenia w ramach jednego mechanizmu psychologicznego. (abstrakt oryginalny)
2
100%
The article applies the concept of anchoring, defined as the process of searching for footholds and points of reference which allows individuals to acquire socio-psychological stability and security and function effectively in a new environment, to explore complex, multidimensional and flexible adaptation and settlement processes among migrants from Ukraine in Poland. Based on 40 in-depth interviews and questionnaires with migrants resident in Warsaw and its vicinity, we argue that the traditional categories employed for analysing migrants' adaptation and settlement such as 'integration' or 'assimilation' are not always adequate to capture the way of functioning and experience of contemporary Ukrainian migrants. Rather than traditional categories, we propose to apply the concept of anchoring which enables us to capture Ukrainians' 'fluid' migration, drifting lives and complex identities as well as mechanisms of settling down in terms of searching for relative stability rather than putting down roots. The paper discusses the ambiguous position of Ukrainian migrants in Poland constructed as neither the strangers nor the same, gives insight into their drifting lives and illuminates ways of coping with temporariness and establishing anchors providing migrants with a sense of stability and security. This approach, linking identity, security and incorporation, emphasises, on the one hand, the psychological and emotional aspects of establishing new footholds and, on the other hand, tangible anchors and structural constraints. Its added value lies in the fact that it allows for complexity, simultaneity and changeability of anchoring and the reverse processes of un-anchoring to be included. (original abstract)
W niniejszym artykule zbadano stabilność efektu zakotwiczenia, uwzględniając użytą metodę wyceny, typ kotwicy i dostępność informacji o prezentowanym produkcie. W czterech różnych eksperymentach laboratoryjnych pozyskano graniczne ceny kupna (WTP) produktu kosmetycznego, manipulując przedstawioną uczestnikom kotwicą (niska vs. wysoka kotwica lub brak kotwicy vs. wysoka kotwica). Zaobserwowano, że jedynie kotwica rynkowa (realna cena podobnego produktu) miała wpływ na WTP za prezentowany produkt. Wskazano również, że siła efektu zakotwiczenia, w porównaniu z wyceną hipotetyczną, jest mniejsza w przypadku zastosowania zachęt finansowych do wskazywania rzeczywistej wyceny. Zaobserwowano istotny statystycznie efekt zakotwiczenia jedynie w eksperymencie z wyceną deklaratywną. Wnioski z badania sugerują, że odporność efektu zakotwiczenia jest ograniczona. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu analizowano różne wzorce zachowań inwestorów detalicznych na indyjskim rynku akcji. Do zebrania danych wykorzystano metodę ankietową. Ustrukturyzowany kwestionariusz wysłano do 300 inwestorów detalicznych wybranych przy użyciu losowania warstwowego. Do walidacji kwestionariusza badawczego wykorzystano test rzetelności Alfa Cronbacha. Jego wynik wskazuje, że istnieje pięć elementów behawioralnych, tj. śledzenie, rynek, perspektywa, nadmierna pewność siebie - błędne przekonanie gracza - oraz zakotwiczenie - tendencyjność - wpływające na wybór akcji przez indyjskich inwestorów detalicznych. Większość z tych elementów ma niewielki wpływ na wzorce zachowań, wysoki jest jedynie wpływ elementu rynek. Ustalono również korelację pomiędzy wymienionymi czynnikami behawioralnymi a ogólną efektywnością inwestycji. Ustalono, że zachowania heurystyczne mają najbardziej pozytywny wpływ na ogólną efektywność inwestycji, podczas gdy zachowania stadne zmniejszają ogólną ich efektywność.(abstrakt oryginalny)
Cel: Celem artykułu jest zweryfikowanie założeń o wpływie efektu zakotwiczenia oraz efektu przypomnienia normy na decyzje księgowych w przypadku swobody wyboru pozostawionej przez regulacje prawne. Metodyka/podejście badawcze: Badanie miało charakter eksperymentalny i zostało przeprowadzone w schemacie 2 × 2 na grupie 110 aktywnych zawodowo księgowych. Wyniki: Uzyskane wyniki potwierdziły występowanie opisanych w psychologii prawidłowości podejmowania decyzji, które mogą rzutować na jakość informacji dostarczanych przez księgowych. Przypomnienie normy prawnej dotyczącej zasad tworzenia odpisów aktualizujących należności, które są obarczone ryzykiem niespłacalności, w istotny sposób zwiększyło skłonność księgowych do ich utworzenia. Zastosowana w badaniu kotwica pokazała, że wprowadzenie wartości liczbowej niemającej związku z kryteriami, na podstawie których należy dokonywać decyzji o wysokości odpisu, w istotny sposób wpłynęła na szacunki księgowych dotyczące wartości procentowej tego odpisu. Implikacje praktyczne: Efekt zakotwiczenia i przypomnienia normy mogą wpływać na jakość prezentowanych informacji liczbowych oraz realizację wymogu wiernego odzwierciedlenia w sprawozdaniach finansowych. Oryginalność/wartość: Przedstawione w artykule badanie dotyczy nieweryfikowanej empirycznie dotychczas w Polsce kwestii wpływu błędów poznawczych na zawodowe decyzje księgowych. Przy tym stanowi jedno z nielicznych badań eksperymentalnych w ramach tzw. rachunkowości behawioralnej w Polsce. (abstrakt oryginalny)
Heurystyka zakotwiczenia to reguła wnioskowania, zgodnie z którą przypadkowe liczby wpływają na szacowania numeryczne. Porównanie celu szacowania z relatywnie niską liczbą prowadzi do niższych szacowań niż porównanie z relatywnie wysoką liczbą. Efekt ten rozpatrywany jest najczęściej w kontekście operowania liczbami, jednakże szacowania numeryczne mogą być zależne również od bodźców fizycznych. W niniejszym badaniu punktem odniesienia do porównań były przedmioty różniące się od siebie pod względem wagi i wartości. Przedmioty postrzegane jako lekkie lub ciężkie i tanie lub drogie prowadziły do zakotwiczenia numerycznych szacowań wagi i wartości kolejnego przedmiotu. Osobom badanym (N = 160) wręczono przedmiot kotwiczący i poproszono o zapoznanie się z nim. Po jego oddaniu osoby badane otrzymywały przedmiot docelowy i szacowały jego wagę oraz wartość. Uzyskane wyniki sugerują, że zastosowana procedura kotwiczenia działa jedynie w przypadku zgodności wymiarów kotwicy oraz celu szacowania - postrzegany ciężar kotwiczył szacowania wagi, a postrzegana wartość kotwiczyła szacowania wartości. Rezultaty eksperymentu rozpatrzono z perspektywy mechanizmu kotwiczenia kotwicami samorodnymi. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono heurystykę zakotwiczenia, która w istotny sposób wpływa na zagadnienie pomiaru i badań zachowań konsumenckich. Omówiono wyniki badań mających na celu stwierdzenie, czy pierwsza informacja, którą widzi respondent podczas wywiadu, ma wpływ na jego odpowiedzi.
Artykuł przedstawia wyniki przeglądu literatury dotyczącej procesu podejmowania decyzji prawniczych, ze szczególnym uwzględnieniem procesu ustalania wymiaru kary. Pierwsza część artykułu poświęcona jest dyrektywom wymiaru kary, czyli w języku teorii decyzji wagom nadawanym pewnym charakterystykom czynu i sprawcy. Autorzy zwracają uwagę, iż ustawodawca nie zdefi niował precyzyjnie hierarchii owych wag decyzyjnych, co sprzyja rozbieżnościom wyroków wydawanych przez różne sądy w przypadku oceny tych samych przestępstw. Co więcej, niejednokroć wagę niezerową otrzymują czynniki, które z natury nie powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o wymiarze kary. W pierwszej części autorzy wskazują również metody mogące posłużyć do identyfikacji rzeczywistych wartości wag decyzyjnych, stosowanych przez sędziów. W drugiej części artykułu autorzy dyskutują wpływ naturalnych skłonności poznawczych (wynikających z praw psychofizyki i heurystyk poznawczych) na ustalony sądowy wymiar kary. Szczególny nacisk został położony na wpływ heurystyki zakotwiczenia oraz prawa Webera na końcowy wymiar kary oraz na wpływ inklinacji wynikających z teorii perspektywy na skłonność do zawierania ugody jeszcze przed postępowaniem sądowym. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest próba udowodnienia istnienia ścisłej zależności pomiędzy psychologicznymi predyspozycjami do wyboru heurystycznych metod oceny informacji a racjonalnością podejmowanych decyzji finansowych. Praca ujmuje klasyczny model decyzji, teorię normatywną i opisową oraz uproszczone schematy myślowe - heurystyki. Dla potrzeb niniejszego opracowania wykorzystano (zmodyfikowane do formy papierowej) testy wykorzystane między innymi w badaniach Kahnemana i Tversky'ego. Badanie przeprowadzono wśród studentów III roku studiów licencjackich (niestacjonarnych), studiujących na kierunku zarządzanie, specjalność: samodzielny księgowy w formie ankiety. Badanie nie jest reprezentatywne. Uwzględniono heurystyki dostępności oraz zakotwiczenia. Wyniki wskazują na przewagę intuicyjnego, opartego na automatyzmie podejmowania decyzji, błędy i tendencyjność rozumowania statystycznego oraz brak umiejętności myślenia probabilistycznego. (abstrakt oryginalny)
Wydawanie sądów na podstawie heurystyki zakotwiczenia nie musi opierać się jedynie na kotwicach numerycznych - efekt ten obserwowany jest również, gdy kotwice są bodźcami fizycznymi. W artykule przedstawiono wyniki badań mających na celu sprawdzenie, jak subiektywnie postrzegana waga przedmiotu wpływa na ocenę jego wartości. W eksperymencie 1 zbadano zależność pomiędzy subiektywnie odczuwanym ciężarem a numerycznymi szacowaniami wagi i wartości przedmiotu. W eksperymentach 2 i 3 kotwiczenie fizyczne połączono z informacjami numerycznymi dotyczącymi wagi lub wartości. Uzyskane wyniki sugerują, że subiektywne postrzeganie ciężaru nie ma wpływu na szacowania dotyczące wartości. Kotwiczenie obserwowane było tylko na tej skali, do której odnosiła się informacja numeryczna podawana z kotwicą. Otrzymane rezultaty rozpatrzono z perspektywy mechanizmu niewystarczającego dopasowania oraz modelu selektywnej dostępności. (abstrakt oryginalny)
Artykuł wprowadza w problematykę finansów kulturowych, które zakładają że jednostki wywodzące się z różnych kultur w różny sposób postrzegają rzeczywistość, co w rezultacie przekłada się na odmienne zachowania w kontekście podejmowania decyzji ekonomicznych. Okazuje się, że region kulturowy, z którego wywodzi się jednostka, ma również wpływ na stopień ulegania heurystykom opisanym przez literaturę z zakresu finansów behawioralnych. Celem artykułu jest pokazanie, że istnieją różnice w poziomie ulegania poszczególnym heurystykom w zależności od kręgu kulturowego, z którego wywodzi się dana osoba. Wyniki przeprowadzonych analiz na grupach studentów pochodzących z Indii, Stanów Zjednoczonych i Polski wskazują na różnice w zakresie awersji do strat oraz w stopniu ulegania heurystyce zakotwiczenia i nadmiernej pewności siebie pomiędzy grupami badanych respondentów.(abstrakt oryginalny)
Autorzy twierdzą, że wiele raportów analitycznych publikowanych przez domy maklerskie, oceniających kursy akcji spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, daje zbyt optymistyczne oceny przewidywanych zmian ich notowań, nie w pełni uzasadnione analizą zmiennych fundamentalnych odzwierciedlających rzeczywistą sytuację tych przedsiębiorstw i ich pozycję rynkową oraz ogólną sytuację gospodarczą. Niezależnie od subiektywizmu tych ocen i ogólnej tendencji do nadmiernego optymizmu, występuje także efekt zakotwiczenia polegający na tym, że wielu analityków giełdowych stara się dostosować swoje oceny do ocen zawartych w już opublikowanych raportach innych renomowanych domów maklerskich. Takie zachowania, wpływające na oceny i prognozy kursów sporządzane przez analityków giełdowych, a zwłaszcza ich nadmierny optymizm, ograniczają wartość informacyjną podawanych przez nich rekomendacji inwestycyjnych. Powyższe wnioski zostały poparte wynikami analizy raportów giełdowych opublikowanych w okresie od 2009 r. do 2012 r., a dotyczących kursów akcji 20 największych spółek notowanych na GPW. (abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie jednego z fundamentów behawioralnego podejścia do analizy zachowań inwestorów na rynku kapitałowym, związanych z uproszczonymi sposobami podejmowania decyzji Tego typu myślenie, choć jest bardzo szybkim i naturalnym sposób dokonywania wyborów, może powodować obniżenie efektywności inwestycji. W opracowaniu prezentowane są ogólne mechanizmy zakotwiczenia, dostępności psychicznej i myślenia konfirmacyjnego oraz specyfika ich oddziaływania w przypadku inwestycji kapitałowych. (fragment tekstu)
14
Content available remote Efekt zakotwiczenia w transakcjach fuzji i przejęć na przykładzie Polski
84%
Psychologiczne właściwości procesu dokonywania oceny przez ludzi mają fundamentalne znaczenie dla podejmowanych decyzji, w tym również decyzji inwestycyjnych. Celem artykułu jest analiza zależności między wartością akcji przed transakcją M&A, a prawdopodobieństwem osiągnięcia zysku po transakcji. Zdaniem Autorów, im mniejsza wartość akcji przed transakcją, tym wyższe prawdopodobieństwo osiągnięcia zysku. Badanie przeprowadzono w oparciu o dane 238 transakcji zawartych w okresie 2004-2014 na rynku polskim. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem artykułu jest opisanie niektórych fenomenów finansów behawioralnych z grupy iluzji argumentu (illusion of validity). W artykule zostaną wykorzystane pewne podstawowe informacje ekonomiczne, takie jak wskaźniki P/E czy też stopa dywidendy albo stopa zwrotu z akcji zarówno w układzie czasowym, jak i przestrzennym dla spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, żeby ukazać występowanie efektu reprezentatywności. Występowanie efektu zakotwiczenia zostało ukazane dzięki wskaźnikom ekspansywności mediów w relacjonowaniu wydarzeń ekonomicznych (BNI, TNI i GNI). (abstrakt oryginalny)
Przeprowadzone przez nas badanie pokazało, że na wybór produktu wpływa kolejność prezentacji produktów. Kiedy produkty prezentowane są w kolejności według cen malejących, to wybierane są produkty droższe niż w przypadku prezentacji według cen rosnących. Jednakże zaobserwowany efekt kolejności cen wystąpił jedynie w przypadku płatności gotówką, a nie bonami. We wcześniejszych badaniach, w których obserwowano efekt kolejności prezentacji produktów według cen rosnących lub malejących, zawsze płacono gotówką. Wyniki naszego badania po raz pierwszy sugerują, że efekt ten nie występuje przy innej formie płatności - bonem. W celu wykluczenia alternatywnych wyjaśnień efektu kolejności prezentacji cen przeprowadzono kolejne badanie. Uczestnicy drugiego badania najpierw zapoznawali się w losowej kolejności z 10 markami produktów, a następnie wybierali jeden z tych 10 produktów posortowanych według cen - w kolejności rosnącej lub malejącej. Ponownie, przy założeniu płatności gotówką, badani wybierali droższe produkty, gdy były one posortowane według cen malejących w porównaniu do kolejności rosnącej. Wyniki badania drugiego przemawiają więc za odrzuceniem wyjaśnień obserwowanych różnic odwołujących się do heurystyki zakotwiczenia, efektu pierwszeństwa czy też niepełnego przetwarzania informacji. (abstrakt oryginalny)
Omówiono jeden z procesów poznawczych, heurystykę zakotwiczenia, i jej wpływ na decyzje inwestycyjne na rynku finansowym. Heurystyka zakotwiczenia jest to metoda wnioskowania, która polega na tym, że posługujemy się jakąś wartością lub liczbą w celu sformułowania odpowiedzi na zadane nam pytanie. W omawianym przypadku chodzi o szacowanie wartości, np. indeksu lub ceny akcji, która może zależeć od innych wartości, które stanowią punkt odniesienia tzw. kotwicę. Przedstawiono wyniki badania, którego celem było wskazanie, że heurystyka zakotwiczenia dotyka różnych uczestników rynku, niezależnie od posiadanej wiedzy i umiejętności. Zbadano grupę 222 inwestorów indywidualnych, 84 osoby zawodowo związane z rynkiem finansowym oraz 114 studentów specjalności związanej z rynkiem finansowym.
Na określenie sytuacji decyzyjnej i oszacowanie ryzyka z nią związanego wpływa wiele determinant. Przedmiotem rozważań w prezentowanym artykule jest wpływ heurystyki zakotwiczenia oraz sprawowania kontroli na ocenę sytuacji decyzyjnej. Materiałem do analiz są wyniki eksploracyjnych badań ankietowych prowadzonych wśród mieszkańców Wielkopolski. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje wyniki badania dotyczącego skłonności polskich inwestorów do ulegania zjawiskom psychologicznym podczas podejmowania decyzji na Giełdzie Papierów Wartościowych. Badana grupa składa się z 76 aktywnych inwestorów GPW w Warszawie, którzy byli członkami Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych (SSI) lub uczestnikami koła naukowego dla inwestorów Hossa ProCapital. Analiza wyników potwierdziła, że badani inwestorzy ulegli czterem efektom psychologicznym: home-bias, heurystyce afektu, zmianie preferencji dotyczącej ryzyka przy zmianie kontekstu, a także heurystyce kotwiczenia. (abstrakt oryginalny)
Artykuł porusza problematykę zachowań inwestycyjnych państwowych funduszy majątkowych. Wykorzystując dane pochodzące z Giełdy Papierów Wartościowych w Londynie, autor stosuje analizę regresji w celu weryfikacji hipotez zakładających, że na decyzje inwestycyjne funduszy wpływ ma dotychczasowe zaangażowanie kapitałowe w spółce oraz historyczne stopy zwroty z akcji spółki. Uzyskane w toku badań własnych wyniki empiryczne nie dają podstaw do pozytywnej weryfikacji hipotez. Posiadanie przez fundusze akcji spółek w sposób negatywny determinuje kolejne decyzje inwestycyjne funduszy, zaś historyczne stopy zwrotu nie wywierają wpływu na nabywanie akcji spółek. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.