Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 42

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Antiquities conservation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
W artykule omówiono techniki konserwacji elementów drewnianych w zabytkowych budynkach mieszkalnych.
W siedemnastym i osiemnastym wieku w Polsce przenośne organy, nazywane także pozytywami, był bardzo popularnym instrumentem. Niestety tylko 18 kopii tego, kiedyś tak pospolitego instrumentu, pozostało obecnie w Polsce. Jeden z zachowanych instrumentów z tej grupy, odnaleziony ostatnio, pochodzi z wsi Sokoły k/Łap w woj. podlaskim. Celem artykułu jest połączona analiza oceniająca ten historyczny instrument i jednocześnie metodę Electre I zastosowaną jako wybór wskazówek przy wysiłkach związanych z konserwację odnalezionych organów. (AT)
The protection of historic properties in case of an armed conflict and crisis situations should be a part of public tasks. The fundamental act regulating the issue of the historic buildings preservation in Poland is the Act of 23 July 2003 on the protection of monuments and the care of historical monuments. In terms of the monuments protection in case of danger, the managers of the organisational units, and bodies preparing monuments protection plans or employees authorized by them are responsible for the organisation, co-ordination, and directing of the preparatory work. In turn, the heritage preservation plans are an integral part of the civil defence plans and are the subject to the annual update.(original abstract)
Z wielu względów XX wiek można uważać za przełomowy w ewolucji konserwatorstwa. W tym czasie doszło do pierwszych sformułowań teorii konserwatorskiej, obecnie uznawanej już za "klasyczną" lub "tradycyjną". W drugiej po-łowie XX wieku pojawiła się także nowa, nie wymagająca refleksji teoretycznej tendencja konserwatorska określana jako scientific conservation, w której kluczową rolę odgrywają nauki ścisłe (matematyczno-przyrodnicze). Upowszechnienie zastosowania nauki w praktyce konserwatorskiej, jeżeli nie zakończyło, to w znacznym stopniu osłabiło teoretyczną debatę konserwatorską. Wraz z przyjęciem w 1964 roku Karty Weneckiej, w szeroko rozumianej konserwacji rozpoczął się okres doktrynalny, charakteryzujący się "masową produkcją" różnorodnych dokumentów doktrynalnych. Począwszy od lat 80. XX wieku w konserwatorstwie zaczęły pojawiać się także nowe trendy ideowe, alternatywne wobec dotychczasowych osiągnięć myśli konserwatorskiej lub wobec niej krytyczne. Ich charakter jest na ogół bardzo rozproszony i fragmentaryczny. Niektórzy stawiają nawet odważną tezę o istnieniu wynikającej z tego nowego obrazu konserwatorstwa "współczesnej" teorii konserwacji. Dokonana próba scharakteryzowania całokształtu XX-wiecznego konserwatorstwa, poparta analizą merytoryczną wybranych tekstów teoretycznych ("klasycznych" i "współczesnych") oraz dokumentów doktrynalnych, pozwoliła na wyodrębnienie i określenie następujących najistotniejszych problemów konserwatorskich formułowanych w odniesieniu do zabytków architektury: autentyczność, odtwarzalność, odwracalność zabiegu a ograniczenie interwencji do minimum, akceptacja społeczna. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia problematykę projektowania, funkcjonowania i komunikacyjnej dostępności współczesnych obiektów architektonicznych w strefach ochrony konserwatorskiej. Za przykład posłużył budynek laboratoryjno-dydaktyczny kierunku budownictwo, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, położony w strefie ochrony konserwatorskiej. Metodami badawczymi było wykonanie w oparciu o szereg analiz koncepcji nowego budynku a także projektu budowlanego, stanowiącego podstawę realizacji obiektu. Działania te poprzedziły badania z zakresu możliwości realizacyjnych pod kątem funkcji, wkomponowania przestrzennego budynku, dopasowania jego architektury do sąsiadującej zabudowy oraz możli- wości logistycznej obsługi laboratoriów. Rozwój przestrzenny w strefie ochrony konserwatorskiej miasteczka akademickiego w Olsztynie wiąże się z działaniami na pograniczu rewaloryzacji i rewitalizacji. Ich główny kierunek to konieczność uporządkowania form architektonicznych, zagospodarowanie przestrzeni wokół budynków a także zapewnienie ich komunikacyjnej dostępności i obsługi. Pozytywne rozwiązania w tym aspekcie mają wpływ na rozwój bazy dydaktyczno-naukowej oraz podniesienie jakości kształcenia, nauki i pracy. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono przebieg prac konserwatorskich i restauratorskich przy fontannie z figurą kobiety na tle lustra z początku XX w., znajdującej się w rezydencji Hermanna Fränkla w Prudniku przy ul. Kościuszki 1A. Obiekt składa się z ujętej en piede lekko pochylonej figury kobiety trzymającej muszlę, z której wylewa się woda do niecki pokrytej mozaiką szklaną. Postać umieszczona jest na tle fazowanego okrągłego lustra oprawionego w mosiężne profile, w układzie charakterystycznym dla budowy witraży. Cała konstrukcja fontanny składa się m.in. z takich materiałów, jak: szkło, pozłacana mozaika szklana, mosiądz, mosiądz polichromowany, marmur. Materiały te stanowiły niezwykłe wyzwanie, stwarzając potrzebę poznania i opracowania na nowo technologii oraz nowatorskich metod ich konserwacji i restauracji. (abstrakt oryginalny)
W artykule opisano prace konserwatorskie i restauracyjne ceramicznej fontanny w stylu Art Deco.
Przedmiotem rozważań zawartych w artykule jest kwestia prawnej możliwości przeniesienia pozwolenia konserwatorskiego na nowego właściciela zabytku. Analizę rozpoczynają refleksje dotyczące prawnego charakteru pozwolenia - wydawanego na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z 23.07.2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - w przedmiocie pozwolenia konserwatorskiego, tj. pozwolenia na prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru. Analizie poddano zarówno kwestie celu i przedmiotu rozstrzygnięcia, jak i elementy konstrukcyjne, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zawarcia terminu jako konstrukcji czasowego obowiązywania tego aktu. Główne rozważania dotyczą jednak kwestii prawnych możliwości wykorzystania pozwolenia konserwatorskiego przez nowego właściciela zabytku. Prowadzone badania koncentrują się też na sposobie wykonania pozwolenia na budowę oraz braku prawnej możliwości ponownego wydania pozwolenia konserwatorskiego w sprawie zakończonej decyzją ostateczną. (abstrakt oryginalny)
W artykule zawarto najważniejsze zagadnienia, dotyczące istoty zabezpieczeń przed wilgocią materiałów murowych. Przedstawiono parametry, które warunkują skuteczność tych zabezpieczeń, takie jak porowatość materiałów, zasolenie, stan powierzchni. Podkreślono aspekt ekologiczny dostępnych na rynku preparatów hydrofobowych. Przedstawiono techniczne kryteria i praktyczne wskazówki stosowania tych preparatów w celach prewencyjnych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono obowiązujące do czasów obecnych doktryny konserwatorskie związane z ochroną dziedzictwa kulturowego (utrwalone po II wojnie światowej) zarówno w skali architektonicznej, jak i urbanistycznej. Dokonano wyboru charakterystycznych przykładów odbudowy z Polski i ze świata. Następnie przeprowadzono syntetyczną analizę porównawczą wybranych współczesnych przykładów odbudowy z doktrynami konserwatorskimi. Wydobyto te elementy działań realizacyjnych, które odstawały od przyjętych wcześniej zasad teoretycznych. Opisano przeanalizowane kierunki, realizacji odbudowy wskazanych zespołów historycznych. Przeprowadzono także analizę jakie czynniki i argumenty wpływają na działania, będące odstępstwem od doktryn konserwatorskich. (abstrakt oryginalny)
The article discusses a project that features the relocation of the historic Atelier building, built by Krakow-based architect Wandalin Beringer (1839-1923) who was active in the early twentieth century, and the regeneration of a plot belonging to the Congregation of the Resurrection since 1885, which is located at 12 Łobzowska Street in Krakow. The method includes cutting the entire structure off at the foundation and then after reinforcing it with a steel structure transporting it in its entirety to the new location. The project included two possible variants of moving the building in a straight line, either by 21 or 59 metres and evaluates two projects of further regeneration, the adaptive reuse of the building as an exhibition and religious space as well as a proposal for the remodelling of the nearby plot that belongs to the Congregation into a space for meditation and as a recreational park. The aim of these measures is to prevent the demolition of this building, now over a century old, as a result of which a forgotten element of the cultural heritage of the city will be saved. This project was based on the results of analyses of the cultural and historical conditions of Krakow. The block of buildings in which the Atelier in question is located is a very attractive location, near to the very centre of Krakow, adjacent to residential, service and educational buildings. It is directly adjacent to the Monastery Complex of the Congregation of the Resurrection, listed as a heritage building under conservation protection (municipal registry of heritage buildings). In the second half of the twentieth century, the building was used as a workroom by artists such as Xawery Dunikowski and later by the sculptress Teodora Stasiak. The case of the Atelier may provide an inspiration for discussion as well as raising awareness among citizens and city authorities to avoid future situations in which cultural heritage may become forgotten or demolished. (original abstract)
Dobra kultury stanowią nieodzowną część ludzkiej egzystencji. Bardzo często świadczą o przynależności do danego narodu. Obecnie coraz więcej osób docenia ich znaczenie i stara się za wszelką cenę ocalić je od zniszczenia. Celem rozdziału jest przedstawienie relacji zachodzących na rynku dóbr kultury na przykładzie zarządzania Flag Fen. Neolityczna osada Flag Fen leżąca w Anglii jest przykładem bardzo dobrze zarządzanego dziedzictwa kultury, które obecnie, dzięki wizytom turystów, jest w stanie utrzymywać się samodzielnie. Rozdział ma na celu przedstawienie kierunków rozwoju relacji oraz ukazanie środków, jakimi można zarządzać dobrami kultury i jak należy o nie dbać z należytą starannością.(fragment tekstu)
Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie w syntetycznej formie właścicielom budynków wielorodzinnych tj: wspólnotom, spółdzielniom mieszkaniowym oraz zarządcom nieruchomości, procedur związanych z przygotowaniem inwestycji dotyczących remontów lub dociepleń elewacji budynków w sytuacji prawnej, w której podlegają one ochronie konserwatorskiej. W artykule poruszone zostały kwestie źródeł informacji o zakresie ochrony konserwatorskiej oraz różnic wynikających z procedur formalno-prawnych związanych z przygotowaniem inwestycji remontowych w stosunku do procedur dotyczących budynku nie objętych ochroną konserwatorską. (abstrakt oryginalny)
Problemy konserwacji zabytków lub szerzej mówiąc, dziedzictwo kulturowe wymaga wzięcia pod uwagę w procesie planowania miasta i kraju. Odbywa się to na każdym poziomie podziału terytorialnego państwa, ale gmina ma podstawowe znaczenie dla realizacji tego zadania. Dwie podstawowe formy ochrony zabytków są tworzone tylko w gminie: studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jest to szczególnie ważne, ponieważ zderzenie dwóch wartości, z jednej strony uwzględnienia wymagają różnorodne interesy publiczne, m.in. mające na celu właściwą ochronę dziedzictwa kulturowego, a z drugiej interesy indywidualne, np. właścicieli nieruchomości.
Artykuł dotyczy konserwacji i restauracji trzech kwater witrażowych ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Ukazane są wstępne rezultaty badań wykonanych z użyciem nowoczesnych metod analitycznych, w tym makroskanera fluorescencji rentgenowskiej MA- XRF. Przedstawiony jest ogólny przebieg prac konserwatorsko - restauratorskich, z wyszczególnieniem zagadnień estetycznych. (abstrakt oryginalny)
W pierwszej części artykułu omówiono najistotniejsze zagadnienia związane z procesem odbudowy zabytków. Sklasyfikowano zabytki w zależności od rodzaju i formy własności oraz przedstawiono liczbę zabytków w Polsce. Starano się również omówić prawne i społeczne aspekty odnowy zabytków. Główną część artykułu poświęcono określeniu charakteru i podstawowych pojęć związanych z renowacją zabytków, jak również strukturą procesu ich rewaloryzacji. Przedstawiono także rodzaje nakładów inwestycyjnych poniesionych na prace renowacyjne i ich źródła finansowania na przykładzie Krakowa.
Celem artykułu jest zaprezentowanie rozbieżności w zakresie sprawnego zarządzania nieruchomością występujących pomiędzy Właścicielem/Właścicielami nieruchomości a Konserwatorem zabytków oraz metod, za pomocą których wspólna praca na rzecz poprawy warunków bytowych powinna przynieść zadawalające korzyści dla każdej ze stron. Badanie dotyczące uzyskania opinii respondentów na temat roli Właściciela/ Właścicieli Nieruchomości oraz Konserwatora Zabytków w sprawnym zarządzaniu nieruchomością zostało w okresie lipiec-sierpień 2018 roku. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, techniką ankiety i kwestionariuszem ankiety jako narzędziem badawczym. W badaniu wzięły udział 362 osoby, spośród których 46,7% (169 osób) stanowiły kobiety zaś 53,3% (193 osoby) mężczyźni. (abstrakt oryginalny)
Zabytki szklane stanowią znaczną część wielu kolekcji muzealnych oraz prywatnych. Są wśród nich szkła sodowe oraz potasowe o tak zwanej recepturze popiołowej. Popioły roślinne były podstawowym źródłem alkaliów podczas wytopu szkła w hutach, na terenach obecnych ziem polskich do XIX w., co miało wpływ na ograniczenie importu półsurowców szklanych oraz naczyń. Huty, czy też bardziej precyzyjnie, centra przetwórcze, zlokalizowane były w ważnych ośrodkach (m.in. Wrocław, Międzyrzecz), nad rzekami oraz w pobliżu większych kompleksów leśnych. Najstarsze zabytki szklane z potasowych szkieł popiołowych, pochodzące z terenów dzisiejszej Polski, datuje się na IX-X w. Są to zazwyczaj ułamki naczyń znalezionych podczas wykopalisk archeologicznych. Artykuł zawiera charakterystykę tego typu szkieł, obejmującą skład chemiczny oraz surowcowy. Celem prac konserwatorskich i restauratorskich takich przedmiotów jest, oprócz zahamowania procesów destrukcyjnych, przywrócenie im walorów ekspozycyjnych. Ze względu na niejednokrotnie zły stan powierzchni, zaawansowane procesy korozyjne oraz fragmentaryzację naczyń, konieczne jest opracowanie właściwej metodyki postępowania, co często wiąże się z zaprojektowaniem odpowiednich rozwiązań o charakterze estetycznym. W niniejszym artykule zasygnalizowano także sposoby produkcji szkła w dawnej Polsce oraz lokalizację hut leśnych. Omówiono również problematykę konserwatorską i restauratorską tej grupy zabytków na przykładach obiektów poddanych takim zabiegom w Katedrze Konserwacji i Restauracji Ceramiki i Szkła ASP we Wrocławiu.(abstrakt oryginalny)
Badaniom poddano neogotyckie kształtki ceramiczne, pochodzące z południowej elewacji Katedry pw. św. Jana Chrzciciela w Kamieniu Pomorskim. Wykonane analizy fizykochemiczne, pozwoliły określić skład użytej masy ceramicznej oraz rodzaj szkliw kolorowych zastosowanych do wykonania wymienionych detali. Wyniki badań były podstawą do odtworzenia masy ceramicznej i szkliw o takiej samej tonacji barw w celach rekonstrukcji elewacji katedry. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem badań były ścienne płytki ceramiczne wyprodukowane przez zakłady Villeroy& Boch z przełomu XIX/XX wieku. Posłużyły one do wyłożenia ścian pokoju kąpielowego w Pałacu Herbsta, stanowiącego obecnie pomieszczenie oddziału Muzeum Sztuki. Wykonano analizy makroskopowe, mikroskopowe oraz fizykochemiczne (XRD, ICP-OES)masy ceramicznej i szkliw. Wyniki badań zastosowano do zrekonstruowania płytek o tej samej kolorystyce, których użyto do konserwacji i restauracji zabytkowego pokoju kąpielowego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.