Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Zgromadzenie Parlamentarne OBWE i udział Polski w jego pracach

100%

Biuletyn Informacyjny / Kancelaria Sejmu. Biuro Stosunków Międzyparlamentarnych

|

1997

|

nr 2

63

Przedstawiono historię powstania OBWE oraz udział Sejmu i Senatu Rzeczpospolitej Polskiej w Pracach Zgromadzenia Parlamentarnego KBWE i OBWE (od 1 stycznia 1995 r.). Dołączono też Regulamin Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE (według stanu prawnego na kwiecień 1995 r), Dokument Madrycki z kwietnia 1991 roku oraz Deklarację Sztokholmską Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE przyjęta 9 lipca 1996 roku.

2

Regionalna kontrola zbrojeń w Europie (teoria i praktyka) : Środki regionalne i istota obecnego procesu kontroli zbrojeń

100%

Nowak J. M.

Sprawy Międzynarodowe

|

1997

|

nr 1

41-62

Artykuł analizuje potrzebę rewizji starych koncepcji kontroli zbrojeń. W latach 1995-1996 Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie opracowała listę zagrożeń i wyzwań pojawiających się na obszarze od Vancouveru do Władywostoku. Obecnie wysiłki wielostronne skoncentrowane są na umacnianiu i wcielaniu w życie wcześniej zawartych umów i traktatów. Odnosi się to przede wszystkim do Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE) z 19 listopada 1990 r., Traktatu o otwartych przestworzach z 24 marca 1992 r. oraz Dokumentu Wiedeńskiego 1994 z rokowań w sprawie środków budowy zaufania i bezpieczeństwa (CSBMs).

3

The Presidential Control over the War Powers in the USA : Theory and Practice

75%

Rączkiewicz M.

International Studies : Interdisciplinary Political and Cultural Journal

|

2009/2010

|

11/12

81-93

Throughout much of the American history the national government attempted to remain relatively aloof from the world affairs but after the II World War the situation changed. The Cold War extorted the American engagement in international relations. The U.S. troops participated in many conflicts and peace processes. The fall of the Soviet Union caused the United States to become the hegemonic power in the world. Lately, we can observe the American growing engagement, especially in the Middle East, after the terrorist attack on the World Trade Centre (September 11, 2001). These events also influenced the division of control over the war powers between the legislative and executive branches. This article examines the constitutional role of Congress and the President in the deploying of American forces into hostilities. (fragment of text)

4

Rola broni jądrowej w polityce wojskowej Wielkiej Brytanii po zimnej wojnie

75%

Jaźwiński K.

Przegląd Europejski

|

2006

|

nr 2

24-49

W artykule dokonano analizy problemów, koncepcji i decyzji, którym poświęcono najważniejsze dokumenty brytyjskiej polityki wojskowej, tzn. Białe Księgi w sprawach obrony, polityki wojskowej i bezpieczeństwa. W artykule zastosowano ramowe ujęcie problematyki, stanowiące propozycję szkicu historyczno-problemowego.

5

Potencjał ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego po zerwaniu współpracy z Rosją

63%

Soroka P.

Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa

|

2017

|

nr 10

156-166

W artykule autor dokonał analizy potencjału ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego odziedziczonego po Związku Radzieckim i ukazał jego przekształcenia w sytuacji niewielkich zamówień przez armię ukraińską. W odpowiedzi na tę sytuację podjęto reformy, których głównym przejawem była konsolidacja ukraińskiego przemysłu obronnego, zakończona powołaniem państwowego, pionowo zarządzanego, koncernu Ukroboronprom. Podjęto także energiczne działania na rzecz zwiększenia eksportu ukraińskiego uzbrojenia, które okazały się skuteczne i zapewniły Ukrainie czołowe miejsce w świecie wśród eksporterów sprzętu wojskowego. W opracowaniu przedstawiono również współpracę ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego z przemysłami różnych państw po zerwaniu kooperacji z Rosją, w tym współpracę z polskim przemysłem lotniczym i obronnym.(abstrakt oryginalny)

6

Nuklearna łamigłówka NATO

63%

Kubiak K.

Sprawy Międzynarodowe

|

2014

|

nr 3

31-54

Wyzwania polityki nuklearnej NATO wynikają z politycznych zobowiązań dążenia do przejrzystości i zaufania, z technologicznej konieczności modernizacji komponentów odstraszania nuklearnego stacjonowanych w Europie oraz z powrotu debaty nad rolą Ból na Starym Kontynencie. W obecnej sytuacji politycznej nie należy się spodziewać, że w najbliższej przyszłości NATO zintensyfikuje działania w zakresie niestrategicznych arsenałów jądrowych, chociaż całkowicie nie można tego wykluczyć. Środki budowania zaufania mogą bowiem stanowić element wychodzenia z impasu i budowania relacji z Rosją po ustabilizowaniu się sytuacji na Ukrainie. Kryzys na Ukrainie warto zatem wykorzystać do przewartościowania polityki nuklearnej sojuszu i przygotowania podstawy przyszłej współpracy. NATO ma zatem okazję do ponownego przedyskutowania roli B61 w Europie, by mogły zapaść decyzje dotyczące stacjonowania i modernizacji bomby oraz stwarzania atmosfery przejrzystości i zaufania. (fragment tekstu)

7

Inicjatywa Krakowska (Proliferation Security Initiative) - zadania na przyszłość

63%

Durkalec J.

Sprawy Międzynarodowe

|

2013

|

nr 3

107-128

nicjatywa Krakowska (Proliferation Security Initiative, PSI) funkcjonuje już od dekady, a jej zadania są wciąż aktualne. Nadal niezbędna jest współpraca państw nakierowana na przechwytywanie nielegalnych transferów broni masowego rażenia, środków jej przenoszenia, a także materiałów i technologii służącej do ich produkcji. By PSI pozostała istotnym narzędziem przeciwdziałania proliferacji, musi jednak zostać usprawniona. Konieczne są: wzmocnienie podstaw prawnych operacji przechwytywania nielegalnych transferów broni, zwiększenie liczby uczestników oraz budowa potencjału państw do efektywnego działania. Wyzwaniem pozostaje również udowodnienie, że Inicjatywa jest skuteczna. Nadzieję na udoskonalenie PSI dają deklaracje państw złożone podczas spotkania na wysokim szczeblu, które z okazji 10. rocznicy Inicjatywy odbyło się 28 maja 2013 r. w Warszawie. (fragment tekstu)

8

Proliferacja, obrona antybalistyczna i odstraszanie nuklearne na Bliskim Wschodzie : nowy wyścig zbrojeń czy stabilizacja regionu?

63%

Piotrowski M. A.

Sprawy Międzynarodowe

|

2013

|

nr 3

5-27

Niezależnie od wydarzeń arabskiej wiosny 2011 r. Bliski Wschód znajduje się stale w centrum zainteresowania społeczności międzynarodowej, przede wszystkim ze względu na liczne konflikty wewnętrzne oraz międzypaństwowe. Zmiany kolejnych arabskich reżimów mogą ukształtować nowe relacje między nimi oraz zmodyfikować strategiczną mapę regionu. Kraje Afryki Północnej i Zatoki Perskiej oraz Izrael nie mają jednak wielostronnej architektury bezpieczeństwa regionalnego, która regulowałaby między nimi kwestie kontroli zbrojeń i rozbrojenia. Stan ten utrzymuje się pomimo upływu dwóch dekad od końca supermocarstwowej rywalizacji USA z ZSRR. Co więcej, niejasność oraz tajność otaczające strategie obronne państw Bliskiego Wschodu utrudniają wyczerpujące badania na temat dokładnej roli przypisanej pociskom balistycznym i obronie przed nimi, jak również kwestiom nuklearnym. (fragment tekstu)

9

Postęp programu nuklearnego Iranu w ocenach Stanów Zjednoczonych, Izraela i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej

63%

Piotrowski M. A.

Sprawy Międzynarodowe

|

2012

|

nr 4

31-72

Irańskie ambicje dotyczące podwójnego zastosowania technologii nuklearnej sięgają jeszcze okresu sprzed rewolucji islamskiej w roku 1979. Około 1985 r. część z kluczowych decydentów teokratycznego reżimu przeforsowała decyzję o wznowieniu prac nad cywilnymi i wojskowymi programami nuklearnymi. W latach 1987-2002 władze Iranu systematycznie oraz w głębokiej tajemnicy pracowały nad pozyskaniem odpowiedniej wiedzy, kadr naukowych i infrastruktury dla opanowania pełnego cyklu nuklearnego. Wbrew obawom Zachodu w latach dziewięćdziesiątych głównym źródłem tej wiedzy stała się AQK Network, a nie kraje poradzieckie i Chiny. Z końcem lat dziewięćdziesiątych wywiady USA i Izraela weszły w posiadanie informacji o tajnych elementach wojskowego programu nuklearnego, w tym o pracach nad wzbogacaniem uranu, testach elementów niezbędnych do produkcji głowicy nuklearnej oraz studiach nad adaptacją do niej pocisku Szahab 3. Ujawnione w 2002 r. przez Narodową Radę Oporu Iranu tajne instalacje w ośrodkach w Natanzie i Araku pokazały dobitnie, iż Iran przez niemal dwie dekady nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań wynikających z NPT. Rozpoczęte wówczas dochodzenie MAEA trwa równo dekadę i nadal jest dalekie od rozstrzygnięcia wszystkich wątpliwości wokół irańskich projektów nuklearnych. Agencja stała się jednak bardzo ważnym miejscem wymiany informacji między państwami członkowskimi oraz jej inspektorami, a także odbiorcą cennych informacji pochodzących ze źródeł wywiadu Niemiec i USA, zwłaszcza "laptopa śmierci" z 2004 r. oraz współpracowników zwerbowanych w Iranie w latach 2006-2007. W odpowiedzi na zmianę reżimu w Iraku władze Iranu jesienią 2003 r. zdecydowały się zawiesić tajne prace nad głowicą nuklearną. Spodziewając się kontroli MAEA i ONZ, zaczęły także zacierać ślady w służących takim pracom ośrodkach w Parczinie i Lawisanie. Iran nie zdecydował się jednak na pełną współpracę z MAEA i wstrzymanie prac nad wzbogacaniem uranu. Dopiero w 2011 r. Agencji udało się skompletować dokładnie zweryfikowane informacje na temat wojskowych aspektów nuklearnych jego prac. Rozpoznanie przez USA programu wojskowego Iranu pozwoliło w 2007 r. na rewizję wcześniejszych ocen wywiadowczych na ten temat. Stany Zjednoczone z wysoką pewnością stwierdziły zawieszenie prac Iranu nad głowicą bojową, ale dopuszczają opcję przywrócenia takich prac w przyszłości. Porównanie ocen wywiadowczych USA i Izraela po 2007 r. pokazuje na ich dużą zbieżność w aspektach technicznych oraz znaczne rozbieżności w ocenach intencji i procesów decyzyjnych w Iranie. Obecnie Iran zgromadził nisko wzbogacony uran wystarczający dla relatywnie szybkiej konstrukcji 6-7 głowic nuklearnych. Jego możliwości czynią go więc "państwem progowym". Trudności w ocenie potencjalnego zagrożenia ze strony Iranu oraz interpretacji posiadanej wiedzy i jej praktycznych implikacji skutkują przy tym odmiennymi wyborami USA oraz Izraela dalszej strategii zatrzymania irańskiego programu nuklearnego. (fragment tekstu)

10

Uwarunkowania procesu jądrowego rozbrojenia Ukrainy

63%

Szerepka L.

Sprawy Międzynarodowe

|

2022

|

75

|

nr 2

181-202

Rosyjska agresja na Ukrainę sprowokowała dyskusję o założeniach polityki bezpieczeństwa realizowanych przez Kijów w pierwszych latach niepodległości. Pojawiły się liczne głosy, nawet dość wpływowych osób, że największym błędem, jaki wówczas popełniono, była rezygnacja z odziedziczonego po ZSRR arsenału broni jądrowej i podpisanie NPT w charakterze państwa nienuklearnego. Artykuł przypomina okoliczności, w jakich Ukraina weszła w posiadanie broni masowego rażenia, i kolejne etapy, które doprowadziły do jej rozbrojenia. Autor stawia tezę, że w ówczesnych uwarunkowaniach geopolitycznych zachowanie przez Ukrainę statusu państwa jądrowego było nierealne. Upieranie się przy tym mogło doprowadzić do pełnej izolacji państwa na arenie międzynarodowej, a nawet siłowej interwencji mocarstw. Inną kwestią pozostaje krytyczna ocena warunków, jakie udało się Ukrainie wynegocjować w zamian za przystąpienie do NPT. (abstrakt oryginalny)

11

Certain Security Aspects of Ammunition Storage

63%

Orłowski K., Łaska M.

Gospodarka Materiałowa i Logistyka

|

2016

|

nr 5 (CD)

497-521

Artykuł ma na celu przedstawienie złożoności procesu przechowywania środków bojowych oraz wskazanie możliwych kierunków rozwoju problematyki pod kątem bezpieczeństwa przechowywania ze zwróceniem uwagi na maksymalną dopuszczalną ilość przechowywanych w magazynie materiałów wybuchowych określoną na podstawie obliczonego współczynnika heksogenowego. W referacie przedstawiono kryteria klasyfikacji i kategoryzacji oraz scharakteryzowano zasady ewidencji środków bojowych, Ponadto zaprezentowano metodykę i przykład wyznaczania dopuszczalnej ilości materiałów wybuchowych w magazynie .Zaproponowano również rozbudowę wprowadzanego aktualnie systemu ewidencji o moduł sygnalizujący, w którym magazynie wskaźnik heksogenowy został przekroczony. (abstrakt oryginalny)

12

Atak, który nie nastąpił

63%

Rokita J.

Horyzonty Polityki

|

2013

|

4

|

nr 8 Europeaizacja Europy

171-199

Wojna domowa w Syrii znalazła się w centrum uwagi mediów i polityków za sprawą wykorzystania w czasie walk broni chemicznej. Prowadzona przez Baracka Obamę polityka zagraniczna zdecydowanie unikała poważniejszego zaangażowania w tamtejszy konflikt, choć prezydent Obama wyraźnie wskazywał, że reżim Asada nie może przekroczyć "czerwonej linii", którą było właśnie wykorzystanie broni chemicznej. Mało zdecydowana reakcja Stanów Zjednoczonych, pomimo wcześniejszych deklaracji tak prezydenta, jak i sekretarz stanu, Johna Kerry'ego, doskonale ilustruje słabość amerykańskiej wizji polityki zagranicznej. Przy tym zaniechaniu aktywności przez Stany Zjednoczone na znaczeniu zyskuje Rosja, która w bardziej realny sposób może przeciwdziałać umocnieniu sojuszu między Syrią i Iranem. (abstrakt oryginalny)

13

Kontrola zbrojeń - kruszący się fundament bezpieczeństwa europejskiego

63%

Lachowski Z.

Sprawy Międzynarodowe

|

2015

|

nr 4

27-48

Od przełomu lat 80. i 90. ubiegłego stulecia europejskie bezpieczeństwo polityczno-wojskowe ewoluowało: od stanu doniosłych przeobrażeń do narastającego zastoju, a następnie pogłębiającego się kryzysu. Dzisiaj odwracane są wektory zapewniania bezpieczeństwa w kierunku zbrojeń i konfrontacji, co niedobrze wróży kooperatywnym instrumentom, jakimi są kontrola broni i budowanie zaufania. U podstaw oryginalnego projektu międzynarodowego kontrolowania zbrojeń i budowania zaufania leżało przede wszystkim pragnienie zapobieżenia atakowi z zaskoczenia oraz uniknięcia przez zimno wojennych adwersarzy przypadkowego konfliktu na masową skalę. Ten cel z powodzeniem osiągnięto w wymiarze zarówno ilościowym (redukcje, ograniczenia), jak i jakościowym (otwartość, przejrzystość, weryfikacja, przewidywalność i inne mechanizmy budowania zaufania). W tworzeniu kooperatywnego bezpieczeństwa wojskowego uzyskano imponujący postęp w pierwszej dekadzie (lata 90.) funkcjonowania tej współpracy. Kolejne lata przyniosły impas i przewartościowania związane ze zmieniającymi się przedmiotem i rolą polityki bezpieczeństwa oraz jej instrumentami, co odbiło się na kondycji kontroli zbrojeń. W ostatnich 15 latach postęp w tej dziedzinie był ograniczony, jeśli nie znikomy, gdyż stopniowo kurczyła się przestrzeń zaufania i bezpieczeństwa w strefie euroatlantyckiej. (fragment tekstu)

14

Układy przestrzenne wielkich kompleksów zbrojeniowych

63%

Wilczyński P. L.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2017

|

31

|

nr 4 Rozwój przemysłu w krajowych i regionalnych strukturach gospodarczych = The Development of Industry in National and Regional Economic Structures

103-119

W artykule przedstawione zostało rozmieszczenie największych zakładów zbrojeniowych w Europie, a także specyfika ich zagospodarowania przestrzennego. Celem jest znalezienie różnic i podobieństw między zakładami w tej branży. Biorąc pod uwagę specyfikę każdego z nich, podjęto próbę odnalezienia cech wspólnych. Analiza dokonana została poprzez porównanie zdjęć satelitarnych przedstawiających rozmieszczenie poszczególnych elementów danych kompleksów. Ze względu na ograniczenie objętościowe do analizy wybrane zostały cztery największe zakłady działające w poszczególnych gałę- ziach branży: stoczniowej, lotniczej, pancerno-zmechanizowanej oraz strzeleckiej. Wyniki odzwierciedlają współczesną rolę przemysłu zbrojeniowego w kształtowaniu układów przestrzennych miast, w których działają te zakłady. Temu poświęcono ostatnią część artykułu. Wynikające wnioski, uwagi, konkluzje przedstawiono w zakończeniu. Zawierają one również porównanie z największymi polskimi kompleksami zbrojeniowymi, dużo mniejszymi w stosunku do największych firm w Europie. Pozwoliło to na stwierdzenie, czy rozwój polskich ośrodków zbrojeniowych jest, czy też nie, blokowany poprzez uwarunkowania geograficzne i przestrzenne. (abstrakt oryginalny)

15

Północnokoreański program nuklearny a regionalny system bezpieczeństwa

63%

Bobowski S.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2009

|

nr 67 Integracja Azji Wschodniej : mit czy rzeczywistość?

223-231

Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna (KRL-D) pozostaje jednym z potencjalnych punktów zapalnych w regionie Azji i Pacyfiku. Autarkiczna polityka "samowystarczalności" w sferze zarówno politycznej, jak i gospodarczej, zaadaptowana w latach 50. poprzedniego wieku w dobie wojny koreańskiej, ugruntowała międzynarodową izolację kraju. Zakończenie zimnej wojny, kres świata dwubiegunowego, rozpad ZSRR, reformy rynkowe Państwa Środka zaowocowały zmianą strategii reżimu północnokoreańskiego. Jedno z najbardziej zmilitaryzowanych państw świata, dysponujące ponadmilionową armią, skoncentrowało energię i środki nie na ratowaniu upadającej gospodarki, przeciwdziałaniu szerzącej się nędzy czy wdrażaniu reform ustrojowych, lecz na dalszej rozbudowie potencjału zbrojnego. Ponadpięćdziesięcioletnia już historia północnokoreańskiego programu nuklearnego nie dostarczyła jak dotąd klarownych odpowiedzi co do rzeczywistych intencji Phenianu. (fragment tekstu)

16

Półwiecze kontroli zbrojeń : próba bilansu

63%

Lachowski Z.

Sprawy Międzynarodowe

|

2010

|

nr 4

43-68

Kontrola zbrojeń przestała być już instrumentem o wysokim stopniu autonomii, jak to miało miejsce w okresie zimnej wojny. Niegdyś strategiczna i/lub ogólnoeuropejska, dziś kontrola ta jest także adaptowana do warunków konfliktów o wymiarze lokalnym czy regionalnym. Obecnie stanowi ona część szeroko rozumianej polityki zagranicznej oraz bezpieczeństwa i nie może być izolowana od innych czynników, takich jak wewnętrzne działania i koncepcje, polityczne naciski, gospodarcze warunki czy finansowe koszty. Co więcej, od lat 90. próbuje się, zwłaszcza w Europie, łączyć elementy kontroli zbrojeń z innymi narzędziami polityki bezpieczeństwa w celu uzyskania synergii aktywności wielostronnej. Mimo to kontrola zbrojeń nie stała się ani celem samym w sobie, ani panaceum na bolączki związane z bezpieczeństwem, lecz funkcjonuje jako środek jego umocnienia. (fragment tekstu)

17

Przyszłość kontroli broni konwencjonalnej w świetle zawieszenia Traktatu CFE przez Rosję

63%

Sobótka M.

Sprawy Międzynarodowe

|

2010

|

nr 1

69-84

Traktat o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (Treaty on Conventional Armed Forces in Europe, CFE), podpisany 19 listopada 1990 r. w Paryżu, zapoczątkował nową erę w stosunkach międzynarodowych. Oparty na koncepcji bezpieczeństwa kooperatywnego, znacząco wpłynął na stabilność i wzrost bezpieczeństwa w Europie poprzez wprowadzenie równowagi sił między dwoma istniejącymi wówczas antagonistycznymi blokami polityczno-militarnymi. Siedemnaście lat później, 13 lipca 2007 r., prezydent Rosji Władimir Putin podpisał dekret o zawieszeniu wykonywania przez Rosję postanowień Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie i związanych z nim umów międzynarodowych. Dekret ten wszedł w życie w nocy z 12 na 13 grudnia 2007 r. Czy akt ten oznacza, że Rosja w swej polityce cofnie się do czasów zimnej wojny, czy raczej wskazuje, że jest to tylko symboliczny pokaz siły, który nie będzie mieć realnych konsekwencji? (fragment tekstu)

18

W poszukiwaniu wszechstronnego bezpieczeństwa europejskiego. Polska w OBWE

63%

Nowak J. M.

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

1997

|

nr 6

28

Przedstawiono zarys historyczny uczestnictwa Polski w KBWE, ewolucję polskiej polityki wobec KBWE/OBWE po 1989 roku, działalność w dziedzinie kontroli zbrojeń, wkład Polski w budowę nowego porządku europejskiego, przewodnictwo w OBWE w 1998 r.

19

Kontrola handlu dobrami podwójnego zastosowania

63%

Stefaniak P.

Gospodarka Export-Import

|

2000

|

nr 40

22

Niewykluczone, iż szybko znajdzie finał sprawa kontroli obrotu naszego kraju z zagranicą towarami, technologiami i usługami, które mogą być wykorzystane nie tylko do celów pokojowych, ale także do produkcji środków militarnych. Dobra te określane są mianem "dóbr podwójnego zastosowania". Przedsięwzięcie takich środków jest niezbędne wobec członkostwa Polski w strukturach NATO.

20

Weryfikacja wykonania umów rozbrojeniowych

51%

Karkoszka A.

Sprawy Międzynarodowe

|

2001

|

nr 2

53-72

Chociaż już przed wybuchem II wojny światowej problem rozbrojenia był omawiany na forum międzynarodowym, zaś w okresie zimnowojennym sprawa kontroli zbrojeń, w szczególności nuklearnych stała się podstawowym tematem polityki bezpieczeństwa państw, to dopiero przełom polityczny w stosunkach Wschód-Zachód pozwolił na wprowadzenie do umów o rozbrojeniu i kontroli zbrojeń rozbudowanych mechanizmów weryfikacji.