Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Bank loan insurance
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W ostatnich latach rynek finansowy uległ istotnym przeobrażeniom. Głównymi czynnikami, które na nie wpłynęły był dynamiczny postęp technologiczny oraz postępujące procesy deregulacji i liberalizacji przepisów. W konsekwencji daje się zaobserwować dużą łatwość oraz niskie koszty wejścia i wyjścia z rynku. Duży wpływ na te przeobrażenia ma też rozwój konkurencyjnych form finansowania przedsięwzięć gospodarczych.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono spółkę wrocławską Towarzystwo Ubezpieczeniowe "Europa", która zdominowała rynek ubezpieczeń kredytów hipotecznych.
W artykule omówiono problem ubezpieczenia kredytów hipotecznych z perspektywy ich roli w rozwoju rynku finansowania nieruchomości. W tym celu przedstawiono okoliczności i uwarunkowania będące istotnymi bodźcami rozwoju produktów ubezpieczeniowych. Zaprezentowano istotne elementy odnoszące się do problemu ryzyka kredytowego i jego przenoszenia na firmę ubezpieczeniową. Przeanalizowano produkty ubezpieczeniowe funkcjonujące w świecie na przykładzie USA, Kanady, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Szwecji. Przybliżono rozwiązania istniejące w Polsce oraz przesłanki rozwoju systemu ubezpieczeń hipotecznych w Polsce.
Ubezpieczenia kredytów wymagają wiedzy interdyscyplinarnej oraz bazy wiedzy na temat danego kraju, branży i konkretnego importera. Scharakteryzowano sytuację ubezpieczeń kredytów eksportowych w Polsce. działalność najpierw PZU, później Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji WARTA SA). Od 1991 roku działa Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych SA (KUKE SA), która jest agencją kredytów eksportowych. Skupia się na ubezpieczaniu krótkoterminowych należności eksportowych. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych otworzyła drogę do wspierania eksportu na warunkach kredytowych. Nie są to jednak poręczenia. Taką możliwość zapewnia ustawa z dnia 5 stycznia 1991 r. Prawo Budżetowe. Podano tabelę udziału ubezpieczonych przez KUKE SA krótkoterminowych kredytów eksportowych w całości eksportu w latach 1993-1997 oraz m.in. strukturę geograficzną ubezpieczonego eksportu od ryzyka handlowego w 1997 r.
Cyfryzacja rynku bankowego w ostatnich latach znacząco przyśpieszyła. Nowe technologie oraz nowe podmioty działające na rynku finansowym rewolucjonizują rynek bankowy. Dlatego też przed bankami spółdzielczymi stawiane są nowe wyzwania związane z dostosowaniem produktów i usług finansowych do potrzeb i preferencji klientów. W związku z istotnym udziałem banków spółdzielczych w zakresie obsługi sektora rolniczego, ubezpieczenia kredytów dla tego sektora mogą stanowić nie tylko szansę na rozwój rynku kredytów dla sektora rolniczego, ale również możliwość uzyskania przewag konkurencyjnych na rynku finansowym.(abstrakt oryginalny)
W Polsce centralnym ogniwem finansowej infrastruktury wspierania eksportu, w tym głównie ubezpieczeń i gwarancji eksportowych jest Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych (KUKE). Strategicznym i długofalowym celem Korporacji jest tworzenie warunków sprzyjających promocji polskiego eksportu i usług na rynkach międzynarodowych.
Wskazanie umowy ubezpieczenia jako obligatoryjnego prawnego zabezpieczenia spłaty kredytu (przede wszystkim długoterminowego) stało się powszechną praktyką na rynku usług finansowych, w tym także w relacjach z konsumentami. To zaś rodzi problemy praktyczne nie tylko na etapie transferu wierzytelności z umowy ubezpieczenia na bank, ale przede wszystkim na etapie realizacji roszczeń - już po zajściu wypadku ubezpieczeniowego. Celem artykułu jest analiza prawnej i faktycznej pozycji procesowej ubezpieczonego-kredytobiorcy lub jego spadkobierców po zajściu wypadku ubezpieczeniowego. Zaproponowane w orzecznictwie rozwiązania proceduralne ocenione zostaną pod kątem ich zgodności z wymogiem zagwarantowania konsumentom skuteczności instrumentów ochrony przewidzianych w unijnym reżimie prawa konsumenckiego, co determinuje również konieczność odwołania się do relacji ekonomicznych łączących ubezpieczonego-kredytobiorcę, bank oraz ubezpieczyciela.(abstrakt oryginalny)
9
84%
Credit and loan insurance has become a very popular product in the offer of banking institutions. Banks are increasingly proposing or even demanding insurance from customers when granting credit, which makes the product itself more expensive and more difficult to assess by the consumer. By acquiring credit insurance, the borrower gains a sense of security on the one hand, but on the other hand incurs higher costs, which are conditioned by many factors. The aim of the work is to indicate determinants affecting the cost of insurance of credits and cash loans on the Polish market. It has been hypothesized that the main factor determining the cost of credit/cash loan insurance in Poland is the algorit-hm used to calculate it. The paper attempts to compare the factors determining the cost of credit / cash loan insurance using simulations conducted for selected offers of Polish banks.(original abstract)
Artykuł porusza temat ubezpieczenia transakcji kredytowych. Znajdują się tu praktyczne uwagi, jak zawierać takie ubezpieczenie, na co zwrócić szczególna uwagę, co powinno znaleźć się w umowie ubezpieczenia i co jest jej przedmiotem. Istotnym zagadnieniem jest też problem pomiaru ryzyka kredytowego.
Sukces ubezpieczycieli kredytu na rynku małych przedsiębiorstw zależy z pewnością od wysiłku włożonego w akcje marketingowe oraz działania podejmowane w kierunku systematycznego upraszczania procedur wzajemnej współpracy. Ubezpieczyciele kredytu dążą także do ciągłego modyfikowania ceny ochrony ubezpieczeniowej, biorąc pod uwagę możliwości finansowe tego sektora oraz wielkość ryzyka kredytowego. Kształtowanie świadomości ubezpieczeniowej, biorąc pod uwagę możliwości finansowe tego sektora oraz wielkość ryzyka kredytowego. Kształtowanie świadomości ubezpieczeniowej jest na tym rynku działaniem niezwykle trudnym, wystarczy bowiem przyjrzeć się statystykom na temat wielkości corocznych bankructw. (abstrakt oryginalny)
Cechą gospodarki wolnorynkowej jest stale rosnąca konkurencja między przedsiębiorstwami. Aby osiągać zakładane cele, do których należą głównie maksymalizacja wartości rynkowej oraz zysk, każdy przedsiębiorca musi poszukiwać nowych rynków zbytu swoich towarów i usług, a także dbać o już istniejące. Poszukiwanie nowych rynków nie ogranicza się tylko do krajowych, przedsiębiorstwa zainteresowane są w coraz większym stopniu również rynkami zagranicznymi. Bardzo często decyzja o wyborze konkretnej oferty dostawy dóbr czy usług zależy od dostępności źródeł finansowania, dlatego też w obecnej praktyce gospodarczej większość transakcji handlowych przeprowadzana jest na zasadach kredytowych, zaś sama wysoka jakość produktu czy usługi jest niewystarczająca do zawarcia kontraktów handlowych. Przygotowanie dużych kontraktów eksportowych, ich obsługa prawna, działania marketingowe oraz analiza ekonomiczna potencjalnych kontrahentów również wymaga zaangażowania znacznych środków finansowych. Warunki płatności są bardzo istotne dla nabywcy przy negocjowaniu kontraktu eksportowego. Nawet jeśli przesłanki ekonomicznie wskazują na wymóg płatności gotówkowej lub w formie akredytywy, to nabywca może nalegać na dłuższe terminy płatności, zwłaszcza przy kontraktach dotyczących dóbr inwestycyjnych. Jednak udzielanie średnio- i długoterminowych kredytów kupieckich jest rzadkością, z uwagi na fakt, iż większość eksportujących firm nie może pozwolić sobie na zbyt długie zamrażanie środków pieniężnych w należnościach, tym bardziej, iż kredyty kupieckie generują ryzyko, zarówno niewywiązania się z zapłaty przez importera, jak i braku płynności eksportera. (fragment tekstu)
Rozwój gospodarczy kraju jest ściśle związany z rozwojem dobrobytu społeczeństwa. Jednym z istotnych czynników przyczyniających się do wzrostu zamożności i bezpieczeństwa ludności Polski jest posiadanie własnego mieszkania. Wobec powyższego rosnący popyt na kredyty mieszkaniowe, który jest obserwowany od kilku lat, wywołany został niskim poziomem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Polaków. W tym zakresie sektor bankowy włączył się do realizacji ogromnego wyzwania, jakim jest zaspokojenie zgłaszanego popytu na budownictwo mieszkaniowe. Zaangażowanie kredytowe banków zwiększyło się z początkiem roku 2000, kiedy to w związku ze zmniejszającym się oprocentowaniem kredyty mieszkaniowe zaczęły stawać się coraz bardziej dostępne dla ludności. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie przyczyn zachodzących zmian na rynku kredytów mieszkaniowych. Analiza literatury przedmiotu i przeprowadzone badania statystyczne pozwalają na sformułowanie tezy, iż w badanym okresie czasu dynamiczny rozwój kredytów mieszkaniowych w Polsce spowodował boom na rynku nieruchomości. (fragment tekstu)
Rekomendacje Dobrych Praktyk Bancassurance powstały w odpowiedzi na gwałtowny rozwój rynku ubezpieczeń bankowych i wynikającą z tego konieczność doprecyzowania praw klientów banku jako konsumentów korzystających z ochrony ubezpieczeniowej. Jednocześnie, szczególnie z punktu widzenia banku, daje się zauważyć, że rekomendacje te, zwłaszcza I Rekomendacja, dość nierówno traktują banki jako uczestników rynku, uzależniając obowiązki od formy oferowania produktów (bank jako ubezpieczający lub jako agent ubezpieczeniowy), a nie od typu dystrybuowanego przez nie ubezpieczenia. II Rekomendacja z kolei pozwala na dostrzeżenie pewnych niespójności pomiędzy podejściem prezentowanym autorów rekomendacji a oczekiwaniami regulatorów rynku i organizacji, których działalność skupia się na ochronie konsumenta. Wprowadzanie podobnych regulacji typu soft law jest niewątpliwie przejawem dojrzałości rynku. Dostawcy produktów bancassurance (banki i ubezpieczyciele) w większości doceniają fakt, że uporządkowują one obowiązki banków oraz prawa nabywających ochronę ubezpieczeniową klientów. Należy jednak być świadomym, że - wobec napotkanej niespójności oczekiwań kilku podmiotów tworzących regulacje w zakresie bancassurance (KNF, UOKiK, ustawodawca, autorzy Rekomendacji) - banki muszą dokonać wyboru, które regulacje wypełniać, kierując się głównie ewentualnymi finansowymi skutkami niespełnienia którejś z nich. Niniejszy artykuł skupia się na obowiązkach banków wynikających z Rekomendacji Dobrych Praktyk Bancassurance, przeciwstawiając je wymogom stawianym przez inne regulacje. Przedstawione rozważania mają charakter praktyczny. Analiza problemu skupia się na funkcjonowaniu rynku bancassurance i sferze konstrukcji produktu ubezpieczeniowego, w mniejszym stopniu dotykając aspektów teorii prawa ubezpieczeniowego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.