Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Kierunki modyfikacji metody Baumola zarządzania środkami pieniężnymi - model linii kredytowej

100%

Śpiewak T.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2012

|

nr 271, t. 2 Zarządzanie finansami firm - teoria i praktyka

406-417

W realizowanej w przedsiębiorstwie polityce finansowej powinien być uwzględniony optymalny poziom posiadanych środków pieniężnych. Celem artykułu jest przedstawienie modelu linii kredytowej (LOC), który stanowi rozszerzenie modelu Baumola zarządzania środkami pieniężnymi. Oparty na tych samych założeniach metodologicznych, ma podobne ograniczenia. W artykule przedstawione zostały propozycje modyfikacji metody Baumola, obejmujące sposób wyznaczania kosztów alternatywnych oraz poziomów minimalnych środków pieniężnych. Rozszerzenie modelu Baumola o możliwość połączenia zewnętrznych oraz wewnętrznych źródeł finansowania niedoboru środków pieniężnych stanowi istotny wkład w rozwój modeli optymalizacyjnych. Model linii kredytowej dostarcza odpowiedzi, w jaki sposób połączyć dwa źródła pozyskania gotówki: sprzedaż papierów wartościowych oraz zewnętrzne finansowanie, aby całkowity koszt jej utrzymywania był najniższy. W celu eliminacji ograniczeń modelu konieczne jest dostosowywanie jego parametrów do indywidualnych przypadków przedsiębiorstw. W szczególności zalecane jest wprowadzenie limitów dolnych sald środków pieniężnych oraz kalkulacja kosztów alternatywnych, których poziom powinien być pochodną realizowanej strategii inwestycyjnej krótkookresowych nadwyżek pieniężnych. Uwzględnienie indywidualnych potrzeb podmiotów gospodarczych przy konstrukcji modelu zarządzania środkami pieniężnymi jest warunkiem koniecznym efektywnego wykorzystania gotówkowych metod optymalizacyjnych w przedsiębiorstwie.(abstrakt oryginalny)

2

Wyznaczniki strategii inwestycyjnych okresowych nadwyżek środków pieniężnych

100%

Śpiewak T.

Zarządzanie i Finanse

|

2012

|

R. 10, nr 1, cz. 1

551-561

Poprawa zarządzania środkami pieniężnymi stanowi istotny element budowy przewagi konkurencyjnej jednostki poprzez wzrost jej dochodów, przy istniejącym wyniku na podstawowej działalności operacyjnej. Polityka zarządzania środkami pieniężnymi w przedsiębiorstwie powinna być powiązana ze strategią funkcjonowania przedsiębiorstwa w sposób zapewniający realizację jej podstawowych założeń oraz winna być integralną częścią systemu finansowego jednostki. Optymalizacja procesów zarządzana zasobami przedsiębiorstwa stanowi źródło wewnętrzne budowy jego wartości oraz przewagi konkurencyjnej. Zarządzanie gotówką powinno prowadzić do tworzenia innych jej form, by osiągnięte zostało swoiste optimum relacji płynność-rentowność środków pieniężnych przedsiębiorstwa, zgodnie z założeniami strategii zarządzania płynnością w ujęciu dochód-ryzyko. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie wybranych aspektów konstrukcji strategii alokacji okresowych nadwyżek środków pieniężnych oraz analiza opłacalności najpopularniejszych inwestycji krótkookresowych. (abstrakt oryginalny)

3

The Transactions Demand for Cash : a Critical Analysis of Baumol's Model

100%

Pollok A.

Zeszyty Naukowe / Polskie Towarzystwo Ekonomiczne

|

2003

|

nr 1

61-71

The above presented considerations allow to prove an a priori Baumol's theorem of the function of total economic costs due to holding by market entities cash balances erroneous. Although it has no consequences on final implications of the model (the first derivatives of functions that were corrected in this paper yield the same result as Baumol's functions), it still has to be stressed that each economic model must display internal integrity. Hence, it is to be hoped that the authors of papers on microeconomic theory of demand for cash in terms of the theory of inventory will bring more attention to that matter, this way reducing the number of misled readers. Maybe it will be worth their while to become acquainted with the above quoted J. Tobin's work which, apart from W.J. Baumol's work, they keep presenting as the foundation of their theories? (fragment of text)

4

Metody optymalizacyjne w zarządzaniu środkami pieniężnymi w przedsiębiorstwie na przykładzie modelu W. Baumola oraz jego modyfikacji

100%

Śpiewak T.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego. Seria Ekonomiczna. Marketing i Zarządzanie

|

2004

|

2

|

nr 20

93-112

Przedmiotem rozważań w artykule jest wykorzystanie gotówkowych modeli optymalizacyjnych w zarządzaniu środkami pieniężnymi w przedsiębiorstwie. Autor omawia model Williama Baumola oraz jego modyfikacje autorstwa W. Ogdena i S. Sundarama. Teoretyczną prezentację modeli poszerza o analizę ich wykorzystania w praktyce. Analiza dostępnych modeli optymalizacyjnych zarządzania środkami pieniężnymi potwierdza ich przydatność w procesie zwiększania efektywności zarządzania kapitałem obrotowym oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu płynności finansowej w przedsiębiorstwie.

5

Wybrane metody i techniki zarządzania środkami pieniężnymi w przedsiębiorstwie

100%

Świerk J.

Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu

|

2001

|

nr 894 Zarządzanie finansami firm : teoria i praktyka

250-263

Aby profesjonalnie zarządzać środkami pieniężnymi przedsiębiorstwo powinno ustalić odpowiednie proporcje posiadanych płynnych aktywów. Musi również dokonać efektywnego wyboru form zagospodarowania wolnej gotówki w przedsiębiorstwie. Autorka przedstawiła kilka modeli i technik jakie powinny stosować polskie podmioty gospodarcze aby nadmiar gotówki lub częściowy jej brak nie był jednym z głównych problemów ich działalności.

6

Popyt na pieniądz w kategoriach teorii zapasów : Problem kosztów ekonomicznych w modelu Baumola

100%

Pollok A.

Prace Naukowe / Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Marketingu w Chrzanowie

|

1999

|

nr 3

15-25

Celem artykułu jest weryfikacja modelu popytu na pieniądz Baumola, sformułowanego na podstawie mikroekonomicznej teorii kształtowania zapasów w przedsiębiorstwie. Autor nawiązując do ujęcia tego zagadnienia przez J. Tobina, dowodzi błędne sformułowanie przez Baumola funkcji łącznych kosztów ekonomicznych, związanych z posiadaniem przez poszczególne podmioty rynkowe sald gotówkowych.

7

Zastosowanie modelu zapasów gotówki Baumola w krótkoterminowej polityce finansowej małego przedsiębiorstwa

80%

Jaworski J.

Prace Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku

|

2008

|

1 Finanse w nowoczesnej gospodarce

201-217

Sektor małych i średnich przedsiębiorstw nabiera coraz większego znaczenia w gospodarce polskiej. Niestety małe i średnie firmy muszą w dalszym ciągu borykać się z licznymi barierami swojego rozwoju. Jedną z nich jest brak zastosowania odpowiednich procedur identyfikacji i ewidencji informacji finansowej, a przede wszystkim jej przetwarzania. W pierwszej części opracowania przedstawiono założenia krótkoterminowej polityki finansowej przedsiębiorstwa. Scharakteryzowano podstawowe jej kategorie oraz główne problemy gospodarowania kapitałem obrotowym. Omówiono kluczowe koszty utrzymania aktywów obrotowych, a także klasyczne sposoby gospodarowania krótkoterminowymi składnikami majątkowymi. W drugiej części zaprezentowano zagadnienia dotyczące gospodarowania gotówką. Właściwe zarządzanie środkami pieniężnymi, stanowiącymi główny nośnik wartości dodanej w przedsiębiorstwie umożliwia podnoszenie jego efektywności. Pozwala również na właściwe planowanie zapotrzebowania (nadwyżki) gotówki w firmie, a co za tym idzie podejmowanie racjonalnych decyzji w zakresie zaciągania zobowiązań. Szacowanie optymalnego poziomu gotówki w przedsiębiorstwie umożliwia m.in. model zapasów gotówki Baumola. Przedstawiony przykład praktyczny weryfikuje użyteczność modelu Baumola w zarządzaniu gotówką małego przedsiębiorstwa. Dzięki jego zastosowaniu, przedsiębiorstwo wypełnia lukę informacyjną w zakresie poziomów gotówki gwarantujących minimalizowanie kosztów jej utrzymania. Oszacowane parametry mogą być także skutecznie wykorzystywane w krótkoterminowych planach finansowych, w tym również w poszukiwaniu właściwych form i kwot kapitałów finansujących bieżącą działalność firmy. (abstrakt oryginalny)

8

Menedżerski model przedsiębiorstwa W.J. Baumola

80%

Niemczynowicz B.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Prace Wydziału Ekonomicznego

|

1995

|

nr 7

87-95

Celem artykułu jest przedstawienie charakterystycznych cech modelu funkcjonowania przedsiębiorstwa W.J. Baumola jako przeciwstawienie się neoklasycznemu modelowi przedsiębiorstwa nastawionego na maksymalizację zysku. W.J. Baumol sformułował tezę, że maksymalizacja sprzedaży jest funkcją celu współczesnej firmy. Teza ta poparta była analizą działań spółek prywatnych mających decydujący wpływ na gospodarkę, zatem sformułowane przez niego wnioski odnoszą się nie tylko do teorii przedsiębiorstwa, ale mają wymiar makroekonomiczny.