Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Business activity law
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Obecny projekt ustawy "Prawo działalności gospodarczej" nie wywołuje już takich emocji, jak jego poprzednie wersje. Stało się tak dzięki usunięciu z niego zapisów dotyczących obowiązku uzyskiwania przez przedsiębiorców tzw. karty przemysłowej.
Ustawa z dnia 02 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz U Nr 173 poz. 1807 z późn.zm.) potwierdza funkcjonującą już od roku 1988 zasadę, że podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Owa "zasada wolności gospodarczej" nie jest oczywiście zasadą nieograniczoną, albowiem wolność tę wyznaczają, a często ograniczają przepisy prawa. W latach ubiegłych wyrażała to znana maksyma "co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone", chociaż dziś wobec znacznej ingerencji prawa w organizację i funkcjonowanie przedsiębiorstw, maksyma ta traci na aktualności. Przepisy prawa mogą stanowić zagrożenie dla funkcjonowania, a czasem nawet dla istnienia przedsiębiorstwa.(fragment tekstu)
Autorka opisuje szczegóły uruchamiania działalności gospodarczej oraz warunki jej prowadzenia na terytorium Austrii. Inwestorzy zagraniczni, mimo że nie są dyskryminowani, to muszą spełnić szereg warunków, aby zacząć inwestycje. Nie jest wymagany udział obywatela austriackiego w inwestowanym kapitale, ale co najmniej jeden z menedżerów musi posiadać zezwolenie na pobyt stały na terenie Austrii. W przypadku braku takich pozwoleń wymagane jest utworzenie przedstawicielstwa.
Autorka informuje, że przedsiębiorcy, chcący rozpocząć działalność gospodarczą w Belgii, powinni pamiętać o złożonej strukturze administracyjnej, tj. pięciu lokalnych rządach oraz rządzie federalnym. Istotne znaczenie ma również fakt, iż w Belgii, w zależności od regionów lub wspólnot językowych, obowiązują 3 języki oficjalne: niderlandzki, francuski i niemiecki. Ma to znaczenie m.in. przy dokonywaniu tłumaczenia dokumentów składanych przy rejestracji działalności gospodarczej w poszczególnych regionach (Flandrii, Walonii, Regionie Stołecznym-Brukseli). Zdaniem autorki w Belgii założenie firmy pozbawione jest zbędnych formalności, a obowiązki zostały ograniczone do minimum.
Artykuł dotyczy przepisów regulujących podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej. Poruszone zostały kwestie definicji przedsiębiorcy oraz prac nad ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, która ma zastąpić dotychczasową ustawę Prawo o działalności gospodarczej.
Zdaniem autorki zagraniczni przedsiębiorcy są dobrze widziani w Grecji i mogą liczyć na przychylność władz, zwłaszcza lokalnych. Poparte jest to systemem udogodnień i wsparciem finansowym oferowanym zagranicznym inwestorom przez rząd grecki, z którego skorzystać mogą również polscy przedsiębiorcy. Cudzoziemcy bez większych ograniczeń mogą nabywać nieruchomości w Grecji, z wyjątkiem obszarów przygranicznych. Autorka podaje również, ze cudzoziemcy mogą prowadzić działalność gospodarczą na terenie Grecji po otrzymaniu od właściwych władz stosownego zezwolenia na jej prowadzenie. Zakres działalności gospodarczej jest dowolny, z wyjątkiem niektórych obszarów, uznanych za ważne pod względem publicznym, w których wymagane jest posiadanie koncesji bądź licencji.
Swoboda świadczenia usług oraz swoboda zakładania przedsiębiorstw należą, obok swobodnego przepływu towarów, pracowników i kapitału do fundamentalnych wolności rynku wewnętrznego UE. Swobody te zagwarantowane zostały już w traktacie rzymskim, co znalazło potwierdzenie w art. 43 oraz art. 49 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE). Zgodnie z prawem wspólnotowym, za usługi uważa się czynności, mające charakter czasowy i transgraniczny, które nie są objęte regulacjami dotyczącymi swobody przepływu kapitału, towarów i osób. Usługi obejmują zwłaszcza: działalność o charakterze przemysłowym, handlowym, działalność rzemieślniczą i wykonywanie wolnych zawodów (art. 50 TWE). (fragment tekstu)
Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (u.p.p.) normuje zasady związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej zdecydowanie inaczej, niż czyniła to poprzednio obowiązująca ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące postępowania w relacjach między administracją a przedsiębiorcami stanowią w dużej mierze nową materię publicznego prawa gospodarczego. Zasady procesowe zamieszczone są w rozdz. I: Przepisy ogólne i w rozdz. III: Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej. Niektóre z zasad powtarzają zasady ogólne postępowania administracyjnego unormowane w k.p.a. (por. art. 28 u.p.p. i art. 7b k.p.a.). W ten sposób Prawo przedsiębiorców przenosi na płaszczyznę publicznego prawa gospodarczego podstawowe zasady (wartości, idee) Konstytucji RP (np. art. 12). Ustawa ta normuje też szereg nowych zasad, w tym takie, które wyrażają idee ujęte po raz pierwszy w formę obowiązujących norm prawnych. Szczególnym przykładem jest zasada zaufania do przedsiębiorcy (art. 10 ust. 1); wyraża ona nowy standard w relacjach administracja publiczna - przedsiębiorca. Unormowanie tej zasady wzmacnia gwarancje procesowe dla przedsiębiorców. Mimo że zasady postępowania unormowane w Prawie przedsiębiorców nie stanowią spójnego zbioru, to - z uwagi na ich uniwersalny charakter oraz rangę i miejsce tej ustawy w obszarze publicznego prawa gospodarczego - mogą służyć za bazę normatywną proceduralnego publicznego prawa gospodarczego. (abstrakt oryginalny)
Autorka przekonuje, że Finlandia przyciąga inwestorów zagranicznych najprostszymi na świecie procedurami uruchamiania własnej firmy oraz przyjaznym otoczeniem biznesu. Rząd fiński zachęca zagraniczne firmy do zakładania przedsiębiorstw i inwestowania na przykład w produkcję, turystykę i usługi, przez różne formy wsparcia o charakterze podatkowym i regionalnym. Zdaniem autorki rynek fiński jest niezwykle przyjazny dla prowadzenia działalności gospodarczej, a Finlandia należy do światowych liderów, jeśli chodzi o brak korupcji i biurokracji. W raporcie opracowanym przez kanadyjski Instytut Frasera Finlandia została sklasyfikowana na pierwszym miejscu w grupie 123 badanych państw pod względem braku barier biurokratycznych i regulacji administracyjnych, jakie napotykają podmioty podejmujące działalność gospodarczą. W badaniu brano pod uwagę m.in. procedury obowiązujące przy zakładaniu przedsiębiorstw i czas potrzebny na załatwienie wszystkich formalności.
Przedmiotem artykułu jest regulacja reglamentacji działalności gospodarczej (koncesji, zezwoleń, rejestrów działalności regulowanej) w nowej ustawie Prawo przedsiębiorców na tle wcześniejszych ustaw z 1988, 1999 i 2004 r. Autor stara się udzielić odpowiedzi na podstawowe, z perspektywy systemowej, pytania: czy nowy kształt regulacji reglamentacji działalności gospodarczej koresponduje z celami oraz zakresem ustawy Prawo przedsiębiorców oraz czy jego skutkiem będzie wzmocnienie, czy może osłabienie, poziomu prawnej ochrony wolności działalności gospodarczej przedsiębiorców prowadzących reglamentowaną działalność gospodarczą? Poszukując odpowiedzi na te pytania, przed dokonaniem oceny nowych przepisów, autor dokonuje przeglądu prawnej regulacji reglamentacji działalności gospodarczej we wcześniej obowiązujących ustawach oraz porównuje je z unormowaniem aktualnie obowiązującym. Porównanie to prowadzi do wniosku, że ustawodawca przesunął ciężar regulacji reglamentacji działalności gospodarczej z ustawy ogólnej, jaką jest Prawo przedsiębiorców, do ustaw szczególnych, poświęconych poszczególnym działalnościom reglamentowanym. Jakkolwiek nie spowodowało to istotnych zmian w treści samych przepisów, to jednak w ocenie autora zmiana ich umiejscowienia w systemie prawnym może mieć wpływ na ich wykładnię, a w konsekwencji na pozycję prawną przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na rynkach objętych reglamentacją. (abstrakt oryginalny)
Ustawa Prawo przedsiębiorców obejmuje swoim zakresem normowania zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej. I choć materia ustawy nie różni się znacząco od regulacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to należy zwrócić uwagę na sposób ujęcia zakresu normowania ustawy Prawo przedsiębiorców. Materia objęta regulacją tej podstawowej dla stosunków gospodarczych ustawy osadzona została w wartościach prawnych o zasadniczym znaczeniu dla przedsiębiorców, a ujęte w niej zasady (praworządności, pewności prawa, wolność działalności gospodarczej) służą określonym celom: zagwarantowaniu praw przedsiębiorców oraz zapewnieniu ciągłego rozwoju działalności gospodarczej w warunkach wolnej konkurencji. Zasady te podkreślają status przedsiębiorców, znaczenie gospodarczych wolności i praw podmiotowych. Analiza przepisów ustawy w kontekście realizacji celu określonego przez ustawodawcę jako "ciągły rozwój działalności gospodarczej" prowadzi do wniosku, że to ustawowe określenie zachowań administracji publicznej mieści się w znanej i opisanej w doktrynie kategorii prawnej, jakim jest "wspieranie przedsiębiorczości". Przy czym są to zarówno szczegółowe zadania organów administracji publicznej związane są z realizacją typowych funkcji administracji w działalności gospodarczej, jak i ogólne normy postępowania w stosunkach z przedsiębiorcami. (abstrakt oryginalny)
Zdaniem autorki rynek hiszpański jest rynkiem dostępnym i przyjaznym dla polskich inwestorów. Charakteryzują go stosunkowo niskie koszty inwestycji, niższe niż na przykład w Niemczech, Wielkiej Brytanii czy Francji. Istotne znaczenie mają też zdaniem autorki podobieństwa łączące oba kraje i narody, które ułatwiają wzajemne zrozumienie i współpracę, a Hiszpania jest rynkiem perspektywicznym dla polskich podmiotów gospodarczych. W latach 1994-2005 polski eksport do Hiszpanii wzrósł ponad dziesięciokrotnie. Autorka przekonuje, że hiszpański rynek może być szansą dla polskich przedsiębiorstw usługowych (budowlanych, transportowych itp.), jak również dla polskich produktów o dobrej jakości i przystępnej cenie.
Glosa zawiera omówienie zakazu działalności gospodarczej przez radnych gmin, z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, o którym mowa w art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Nie dotyczy ona jednak takiego stanu faktycznego, gdy radny prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem innego składnika majątkowego nieruchomego gminy, wyłącznie świadcząc usługi na rzecz gminnej jednostki organizacyjnej, za które otrzymuje wynagrodzenie. Czy również w takiej sytuacji możemy mówić o prowadzeniu działalności gospodarczej przez radnego z "wykorzystaniem" mienia komunalnego gminy? (abstrakt oryginalny)
Pojmowanie pojęcia "stałe miejsca prowadzenia działalności gospodarczej" było przedmiotem sporów od kiedy tylko wprowadzono je do przepisów regulujących opodatkowanie wartości dodanej. Spory te nie ustały pomimo upływu około 40 lat od rozstrzygnięcia pierwszego z nich przez Trybunał Sprawiedliwości. Co więcej, dostrzegalne są nowe pola wspomnianych sporów. W niniejszym artykule podjęto próbę oceny, czy wyrok TS z 7.05.2020 r., C-547/18, Dong Yang Electronics Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu 1 - dalej wyrok TS C-547/18, Dong Yang - może przyczynić się do wytyczenia granic znaczeniowych "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej". (abstrakt oryginalny)
Zdaniem autorki Portugalia jest państwem przyjaznym rozwojowi biznesu, o ogromnym potencjale gospodarczym. Sprzyja temu stosunkowo ograniczona liczba formalności, z którymi związane jest rozpoczęcie biznesu. Z drugiej strony - obciążenia podatkowe są porównywalne z istniejącymi w Polsce, a przy pewnym poziomie dochodów nawet wyższe niż w Polsce. Autorka podkreśla, że przedsiębiorcy zagraniczni są traktowani tak jak Portugalczycy - nie muszą uzyskiwać szczególnych pozwoleń ani dodatkowo rejestrować działalności. Do tego cudzoziemcy mogą swobodnie nabywać nieruchomości i ziemię w Portugalii, co jest dużym ułatwieniem dla inwestorów zagranicznych.
16
Content available remote Karnoprawna ochrona podejmowania działalności finansowej
63%
Przedmiotem artykułu jest próba rekonstrukcji aktualnego ustawowego modelu kryminalizacji naruszenia reglamentacji w zakresie podejmowania działalności w ramach polskiego rynku finansowego. Chodzi o model konstruowany w perspektywie deskryptywnej jako model "odwzorowanie", przeciwstawiany w teorii prawa kategorii modelu "wzoru", właściwego dla modeli konstruowanych w perspektywie normatywnej. Analizie poddane zostaną wyłącznie te regulacje karne rynku finansowego, które dotyczą reglamentacji podejmowania działalności w tym obszarze. W konsekwencji bezpośredni przedmiot rozważań stanowić będą przepisy zawarte w ustawach regulujących funkcjonowanie sektorów bankowego, kapitałowego, ubezpieczeniowego i emerytalnego. Przeprowadzona analiza ma na celu udzielenie odpowiedzi na pytania o granice i zakres kryminalizacji bezprawnego podejmowania działalności na rynku finansowym, typowość stosowanych technik ustawodawstwa karnego oraz modelu karania w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)
22 czerwca 2018 roku został powołany urząd Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców (Rzecznik MŚP). W artykule przedstawiono proces i drogę, jaką przebyła koncepcja urzędu Rzecznika MŚP od momentu pojawienia się jej - ponad 10 lat temu oraz zapisy ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, określającej zadania tej nowej instytucji. Na tym tle zaprezentowane zostały wyniki badania znajomości instytucji Rzecznika MŚP wśród przedsiębiorców i ich oceny działalności tego urzędu. Badanie zostało przeprowadzone wśród mikro, małych i średnich przedsiębiorców w okresie sierpień - październik 2021. Tezą główną artykułu jest, iż Rzecznik MŚP nie wykonuje prawidłowo swoich ustawowych obowiązków, działa pozornie. Niewystarczająca promocja nie tyle działań, co samego urzędu i zakresu jego ustawowych kompetencji, sprawia, że po ponad trzech latach polscy mikro, mali i średni przedsiębiorcy wciąż niewiele wiedzą o takim urzędzie.(abstrakt oryginalny)
Autor postanowił przeanalizować orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczące ochrony praw ekonomicznych jednostki i prześledzić ewolucję postawy Trybunału wobec zagadnień takich jak: swoboda prowadzenia działalności gospodarczej (prawo do przedsiębiorczości), swoboda świadczenia usług, swoboda przepływu pracowników, ochrona praw konsumentów. Jego zdaniem Trybunał Sprawiedliwości - dokonując wykładni prawa wspólnotowego dotyczącego swobody prowadzenia działalności gospodarczej - wskazał, że łamanie tego prawa stanowi dyskryminację jednostki.
Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców (Rzecznik MSP) to nowy organ państwa, utworzony na podstawie ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Autor stawia pytanie o charakter tego organu. Czy jest to kolejny, wyspecjalizowany organ administracji rządowej, czy może szczególny rodzaj ombudsmana, a więc Rzecznika Praw Obywatelskich, tym razem wyspecjalizowany w ochronie praw mikro-, małych i średnich przedsiębiorców (MSP)? W pierwszej kolejności podjęto analizę zadań i kompetencji Rzecznika MSP oraz przedstawiono propozycję ich usystematyzowania. Ustalono, że w zakresie podejmowania interwencji w indywidualnych sprawach MSP oraz działań na rzecz jednolitej wykładni przepisów prawa gospodarczego obecnie jedynym wyspecjalizowanym organem jest Rzecznik MSP, a zadania te nie było do tej pory uregulowane w przepisach prawa gospodarczego, co podkreśla wyjątkowy charakter tych zadań oraz szczególną rolę Rzecznika MSP. Analiza zadań i kompetencji Rzecznika MSP, zasad powoływania i odwoływania tego organu, a także analizy porównawcze odnoszące się do pierwotnych założeń legislacyjnych dotyczących tej instytucji oraz do statusu innych organów określanych mianem rzeczników praw prowadzą do wniosku, że jest to organ ochrony prawnej o wysokiej pozycji prawnej. Autor dochodzi do wniosku, że jest to organ o charakterze hybrydowym, którego nie sposób umieścić w ścisły sposób ani w ramach kategorii w pełni niezależnego od władzy wykonawczej ombudsmana, ani w kategorii typowego organu administracji publicznej. (abstrakt oryginalny)
Autorka poddaje analizie rozwiązania dotyczące Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) uregulowane w ustawie z 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy. Za punkt wyjścia przyjmuje założenia określone w uzasadnieniu projektu ustawy i ocenia zmiany, jakie wprowadza nowa ustawa pod kątem tych założeń, w szczególności w zakresie uporządkowania przepisów, podziału danych zawartych w CEIDG, ich wymiany oraz ułatwień dla przedsiębiorców. Autorka analizuj także tzw. działalność niepodlegającą wpisowi do CEIDG (tzw. nieewidencjonowaną) wprowadzoną przepisami ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.