Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Dynamika i struktura innowacji technicznych we współczesnej gospodarce kapitalistycznej

100%

Budziński F.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1986

|

20

1-10

Dynamika rozwoju innowacji technicznych zawsze w decydującej mie- , rze zależy od intensywności ich upowszechniania. Oznacza to, że w warunkach, kiedy realizowane innowacje nie znajdują szerokiego i coraz pełniejszego zastosowania w produkcji nie może być mowy o nowych rodzajach innowacji technicznych. Uznaje się, że to właśnie państwo powinno stworzyć odpowiednie ramy instytucjonalne oraz właściwy klimat dla zapewnienia innowacjom technicznym jak najszerszych możliwości szybkiego ich upowszechniania, a w ślad za tym i warunków szybkiego ich dalszego rozwoju. Wymaga to zastosowania racjonalnej polityki finansowej, kredytowej, podatkowej, inwestycyjnej, handlu zagranicznego, ustanowienia odpowiednich norm w zakresie systemu patentowego, standaryzacji produktów i procesów oraz właściwej regulacji międzynarodowych stosunków gospodarczych, w tym również międzynarodowej współpracy naukowo-technicznej.(fragment tekstu)

2

A Note on the Theory of Capitalist Economic Development in Rosa Luxemburg

100%

Perrotta C.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H. Oeconomia

|

1987

|

21

23-30

Teoria akumulacji Róży Luksemburg jest próbą poprawienia teorii reprodukcji Karola Marksa. R. Luksemburg na czoło wysuwa problem realizacji, który jej zdaniem nie może być rozwiązany przy założeniu istnienia wyłącznie klasy kapitalistów i robotników. Twierdzi, że realizacja wymaga istnienia klas pośrednich, które są poza systemem kapitalistycznym, jak chłopi, rzemieślnicy. Z czasem klasy te "wchodzą" w produkcję kapitalistyczną, co wymaga szukania nowych nabywców produktów w przedkapitalistycznych rejonach świata. Tym wyjaśnia kolonializm i imperializm. Uważa, że "wciąganie" tych krajów w orbitę stosunków kapitalistycznych czyni problem realizacji niemożliwym do rozwiązania, co oznacza nieunikniony upadek kapitalizmu. Obecnie widzimy, że Róża Luksemburg nie miała racji. Kapitalizm podjął nowy sposób wykorzystania nadwyżek, czego nie przewidywano wcześniej. Jest to proporcjonalne a nawet szybsze powiększenie kapitału zmiennego w stosunku do rosnącego kapitału stałego. Nie dzieje się to poprzez wzrost liczby robotników a dzięki wzrostowi ich konsumpcji, co zapewnia wzrost umiejętności a przez to wydajności pracy. Od końca ubiegłego wieku do czasów obecnych ogromnie wzrosły płace bezpośrednie robotników, usługi społeczne (płace pośrednie), kwalifikacje. Ostatecznie kapitalizm wykorzystał rosnące nadwyżki wydajnie, a jednocześnie wzmógł wydajność.(abstrakt oryginalny)

3

Degeneracja instytucji kapitalistycznych w teorii Josepha A. Schumpetera

100%

Glapiński A.

Gospodarka Narodowa

|

2002

|

nr 11-12

1-16

analiz funkcjonowania gospodarki kapitalistycznej zawarta jest w pracach Josepha A. Schumpetera. Nie ulega przy tym wątpliwości, że w początkach XXI wieku zasadnicza część tej analizy jest nadal aktualna. Właśnie rola instytucji w gospodarce jest centralnym tematem, wiążącym ze sobą logicznie wszystkie pięć części nieco chaotycznego i niekoherentnego zbioru esejów składających się na całość najsłynniejszej książki Josepha Schumpetera "Kapitalizm, socjalizm, demokracja" opublikowanej w 1942 roku.(abstrakt oryginalny)

4

Polityka przemysłowa Szwecji - jej uwarunkowania, doświadczenia i bieżące tendencje

100%

Mitręga D.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1993

|

Ofensywna polityka przemysłowa: analiza empiryczna na przykładzie europejskich krajów wysoko uprzemysłowionych

51-68

W niniejszym opracowaniu przedmiotem badań będzie polityka przemysłowa Szwecji począwszy od lat 70. Wybór tego okresu nie jest przypadkowy. Pierwsze dwudziestolecie po drugiej wojnie światowej charakteryzowało się wyjątkowo korzystnymi warunkami tak wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi rozwoju gospodarczego, a uwaga rządu koncentrowała się na przeprowadzaniu kolejnych reform, które konstytuowały państwo dobrobytu. Dochód narodowy brutto w ujęciu realnym w przeliczeniu na jedną osobę powiększył się w latach 1950-1980 prawie dwu i pół krotnie, przy czym większość tego wzrostu przypada na lata boomu 1950-1970. Utrzymywanie się korzystnych trendów gospodarczych umożliwiło realizację celów redystrybucyjnych i zapewnienie pełnego zatrudnienia. Adaptacja tzw. "Skandynawskiego modelu inflacyjnego" (EFO) w zakresie kształtowania płac chroniła przed napięciami inflacyjnymi, sprzyjała przemianom strukturalnym w kierunku wymogów stawianych przez międzynarodowy podział pracy, jak również realizowała cele społeczne, przyczyniając się do zmniejszenia się dyspersji płacowej. (fragment tekstu)

5

Polityka przemysłowa Austrii

100%

Pyka I.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1993

|

Ofensywna polityka przemysłowa: analiza empiryczna na przykładzie europejskich krajów wysoko uprzemysłowionych

37-50

Przemysł w gospodarce austriackiej spełniał zawsze i nadal pełni rolę największego sektora produkcyjnego. Oznacza to, że stopa wzrostu gospodarczego i jej dynamika są funkcją rozwoju sektora przemysłowego. W latach 1955-1985 średnie roczne tempo wzrostu produkcji przemysłowej kształtowało się na poziomie 4,6%, a w przeliczeniu na jednego mieszkańca 4,3%. W tym okresie większą dynamikę produkcji przemysłowej wykazywały: Japonia 9,4%, Hiszpania 6,3%, Finlandia 5,2%, Włochy i Norwegia 4,8%. W przeliczeniu na jednego mieszkańca Austria w dynamice produkcji przemysłowej znajdowała się na czwartym miejscu, po Japonii 8,3%, Hiszpanii 5,2%, Finlandii 4,7%. Dynamiczny rozwój produkcji przemysłowej w Austrii w porównaniu z innymi rozwiniętymi państwami gospodarki rynkowej przedstawia tabela 1. Wynika z niej, że przyrost produkcji przemysłowej w Austrii w latach 1955-1985 był również wyższy niż w państwach Wspólnoty Europejskiej oraz OECD. Równocześnie należy zwrócić uwagę, że średnia roczna stopa wzrostu gospodarczego w Austrii w tym okresie wynosiła w przybliżeniu 5%, co było porównywalne z osiąganą stopą wzrostu w państwach OECD-Europy - 4% i OECD-Świata - 4,5. Osiągnięty wzrost dowodzi też, że udział sektora przemysłowego w Austrii w produkcji społecznej ogółem jest wysoki. (fragment tekstu)

6

Ofensywna polityka przemysłowa Republiki Federalnej Niemiec

100%

Żabińska J.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1993

|

Ofensywna polityka przemysłowa: analiza empiryczna na przykładzie europejskich krajów wysoko uprzemysłowionych

103-129

Na początku lat 80. mówiło się dużo o stagnacji europejskiej gospodarki, o swoistej eurosklerozie, która powoduje, że w wyścigu technologicznym, jaki rozgrywa się pomiędzy największymi centrami gospodarczymi świata, tj. Stanami Zjednoczonymi, Japonią i Europą, ta ostatnia wykazuje największe opóźnienia technologiczne. Również w Republice Federalnej Niemiec wielu ekonomistów ubolewało nad opóźnieniem w rozwoju kluczowych technologii, które są podstawą bezpieczeństwa ekonomicznego każdego kraju, a także przesłanką pozycji konkurencyjnej danego kraju na rynku międzynarodowym. Gdyby jednak oceniać konkurencyjność gospodarki RFN według jej udziału w handlu światowym oraz według wygospodarowanej nadwyżki eksportowej, to ta ocena nie byłaby najgorsza. Niemcy w latach 80, należały do grupy czołowych eksporterów przemysłowych, o czym świadczy m.in. wielkość uzyskiwanej nadwyżki w bilansie handlowym. Z drugiej strony, innowacyjność i struktura niemieckiego przemysłu były na początu lat 80. przedmiotem ostrej dyskusji. W wielu publikacjach mówiło się o XVIII-wiecznej technologii w niektórych gałęziach czy przedsiębiorstwach. Coraz bardziej tracił na znaczeniu klasyczny przemysł surowcowy i przetwórczy, natomiast rosło znaczenie przemysłu dóbr inwestycyjnych. Szczgólnie trudna była i jest sytuacja w górnictwie węgla, przemyśle stoczniowym, w niekórych sektorach przemysłu stalowego, podczas gdy przemysł budowy maszyn osiąga znaczną dynamikę wzrostu. (fragment tekstu)

7

Polityka przemysłowa małych krajów europejskich

100%

Chudzio E., Sroka B.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1993

|

Ofensywna polityka przemysłowa: analiza empiryczna na przykładzie europejskich krajów wysoko uprzemysłowionych

69-102

Określenie "małe kraje europejskie" zawarte w tytule opracowania jest określeniem mało precyzyjnym. Zostało ono stworzone tylko dla potrzeb niniejszej pracy. Przystępując bowiem do analizy problemów związanych z koncepcjami, wdrażaniem i realizacją polityki przemysłowej należało je odnieść nie tylko do wielkich podmiotów gospodarki światowej, ale również do krajów małej skali (terytorialnej, ludnościowej, produkcyjnej i popytowej). Kraje te choć nie należą go głównych potęg gospodarczych świata, poprzez coraz aktywniejsze włączanie do międzynarodowego podziału pracy współtworzą współczesną gospodarkę. Analizą objęto problemy polityki przemysłowej Portugalii, Grecji, Danii i Luksemburga - krajów, które współuczestniczą w tworzeniu nowego, ponadnarodowego bytu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Portugalia i Grecja należą do najsłabiej rozwiniętych krajów Europejskiej Wspólnoty, przy czym, jak wykaże dalsza analiza, można wskazać wiele identycznych lub co najmniej zbieżnych problemów nurtujących gospodarki obu tych krajów. Dania i Luksemburg, najmniejsze kraje Wspólnoty, należą do najbogatszych państw europejskich. Interesujące jest prześledzenie przyczyn, jakie spowodowały bogactwo jednych, a niedorozwój drugich, w połączeniu z założeniami i komponentami przyjętych przez rządy tych krajów polityk przemysłowych. Może ono dostarczyć istotnych informacji przydatnych zarówno do teoretycznej analizy problemu, jak i do zrozumienia procesów zachodzących obecnie w krajach Europy Środkowej, rozpoczynających dopiero długą i żmudną drogę do osiągnięcia wzrostu gospodarczego i dobrobytu społecznego. (fragment tekstu)

8

"Transformacja polska - oczekiwania i rzeczywistość". Praca zbiorowa pod redakcją Joanny Dzwończyk i Jerzego Kornasia, "Studia i Prace" Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Nr 12, Wydawnictwo UE, Kraków 2010, s. 368

75%

Szymański K. R.

Nauka, Gospodarka, Społeczeństwo

|

2010

|

nr 1

311-313

Publikacja składa się z trzech części zatytułowanych: "Metodologiczne i społeczno-polityczne dylematy transformacji", "Międzynarodowy wymiar transformacji" i "Ustrojowo-konstytucyjne aspekty przemian". Tytuły te dobrze orientują potencjalnego czytelnika co do zakresu tematycznego obrad. Opublikowano zatem 24 referaty, a wśród ich autorów zwracają uwagę takie znaczące osoby w środowisku wybitnych znawców wskazanej problematyki, jak prof. prof. Mariusz Gulczyński, Leszek K. Gilejko, Tadeusz Kowalik, Marian Stępień, Jerzy Jaskiernia. Jest też trzech obcokrajowców: D. Mario Nui, Erhard Cziomer i Dawid Ost. Przegląd opublikowanych tekstów pozwala wyrazić pogląd, że prezentują one najbardziej aktualne poglądy i oceny czasu przemian transformacyjnych w naszym kraju. Procesy owych przemian - zmiana ustroju politycznego, gospodarczego, a także przemiany społeczne zostały scharakteryzowane z różnych punktów widzenia i ta wieloaspektowość rozważań jest wielką wartością opracowania. (fragment tekstu)

9

The Changing German Social Market Economy

75%

Heusinger von R.

Studia i Prace Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2009

|

nr 4

203-209

W artykule przedstawiono istotę terminu “społeczna gospodarka rynkowa” oraz jego niemieckiego odpowiednika – „ordoliberalizmu". Omówiono gospodarkę Niemiec w okresie powojennym, funkcjonowanie reńskiego kapitalizmu oraz problemy z tym związane, które pojawiły się w 1990 r. Opisano również czynniki, które miały wpływ na transformację Niemiec.

10

Thomas Piketty, Kapitał w XXI wieku, przeł. Andrzej Bilik

75%

Czernicki P.

Roczniki Ekonomii i Zarządzania / Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II

|

2016

|

8

|

nr 2

225-231

Recenzowana książka stanowi przejaw toczonej w świecie ekonomistów dyskusji na temat konsekwencji powstawania we współczesnej gospodarce światowej szeregu negatywnych zjawisk oraz podejmowania prób znalezienia stosownych środków zaradczych. Wprawdzie w związku z wybuchem globalnego kryzysu gospodarczego w 2008 r. w różnych krajach pojawiła się niemała liczba tego typu publikacji, jednakże niewiele z nich zdobyło rozgłos jako międzynarodowy bestseller. Taki właśnie oddźwięk zdobyła książka Thomasa Piketty'ego, który w niezwykle drobiazgowy sposób omawia w niej przyczyny oraz konsekwencje powstawania w systemie kapitalistycznym na ogromną skalę nierówności dochodowych i majątkowych. Wymaga dodania, że w rezultacie Kapitał w XXI wieku doczekał się już wielu recenzji (zarówno wręcz entuzjastycznych, jak i wysoce krytycznych - jakkolwiek wielu ich autorów podkreśla istotne walory naukowe i poznawcze recenzowanej pracy).(fragment tekstu)

11

Oblicza kapitalizmu - pomiędzy kapitalizmem państwowym a anarchokapitalizmem

75%

Baszyński A.

Zeszyty Naukowe Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego w Zielonej Górze

|

2017

|

nr 7

28-39

Spektrum współczesnej gospodarki kapitalistycznej obejmuje kapitalizm państwowy, rozumiany współcześnie jako forma gospodarki opartej na prywatnej własności czynników produkcji, w której państwo interweniuje po to, by bronić interesów wielkich firm. W swej klasycznej postaci, kapitalizm państwowy rozumiany był jako model gospodarki, w której kapitalistyczne stosunki produkcji, oparte na własności prywatnej, znajdują się pod ścisłą kontrolą instytucji państwowych. Na przeciwległym krańcu spektrum kapitalizmu znajdują się poglądy anarchokapitalistów, tj. doktryny, w myśl której możliwe jest zastąpienie wszystkich funkcji społecznych spełnianych do tej pory przez państwo przez takie, które będą oparte na dobrowolnych umowach rynkowych. Mniej skrajne poglądy głoszą minarchiści, skłonni zaakceptować pewne funkcje państwa, jednak pod warunkiem odpłatności za konkretne usługi. Pomiędzy tymi skrajnymi podejściami plasuje się większość współczesnych gospodarek kapitalistycznych.(abstrakt oryginalny)

12

W poszukiwaniu nowej tożsamości

75%

Madej Z.

Ekonomista

|

1993

|

nr 4

423-438

Countries of Eastern Europe tend towards market and democracy, but underways - and particularly in the former Soviet Union - authoriatarian governments and a mixed economy with a high share of the public sector, may appear. This would be neither a lively copy of the West nor a continuation of the centralistic system. The process of systemic transformation will go on following plans devised in advance (although with many deviations) rather than in a spontaneous way. Hence there is a peculiar regress to the constructivism criticized by K. Popper and F. Hayek, which was supposed to be an exclusive property of Marxism and of the communist system. The way to the Western civilization standard, arm-in-arm with market and democracy, will not be an easy one. The economic recovery in Central-Eastern Europe is expected to start in 1992-93 and in the former Soviet Union in 1994-95. By the end of the current century, the Eastern Europe will not recover yet its 1989 GDP level, and the distance dividing it from the rest of the world will be greater than before the breakdown of the former system. (original abstract)

13

Zarządzanie publiczne i sieci powiązań. Podstawy podejścia do rządzenia opartego na teorii sieci

75%

Klijn E.-H., Koppenjan J. F. M.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2011

|

nr 2-3 (16-17)

127-145

W niniejszym artykule omawiamy najważniejsze koncepcje z dziedziny teorii sieci czerpiącej z dorobku wielu tradycji teoretycznych, w tym również z teorii zarządzania. Następnie objaśniamy pojęcia i aksjomaty podejścia opartego na sieci powiązań i wyrażamy opinię, że tego rodzaju ramy teoretyczne oferują poważne możliwości wyjaśniające zarówno na poziomie procesów interakcji o charakterze strategicznym, jak i na poziomie relacji instytucjonalnych. Argumentujemy, że szczególne zasoby pozostające w gestii rządu i jego unikatowa legitymacja jako rzecznika wspólnego interesu sprawiają, iż jest on znakomitym kandydatem do pełnienia funkcji zarządzającej w sieci. Rolę tę rozumiemy jako kreowanie i moderowanie procesów interakcji w obrębie sieci w sposób umożliwiający otwarte, transparentne i harmonijne rozwiązywanie problemów związanych z brakiem reprezentacji lub z niedostateczną reprezentacją interesów politycznych różnych stron. (abstrakt oryginalny)

14

Centralizacja i kapitalistyczna gospodarka rynkowa

75%

Kornai J.

Zarządzanie Publiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

|

2011

|

nr 2-3 (16-17)

5-21

Zgodnie z poczynionymi przez Janosa Kornaia obserwacjami, w strukturze politycznej państwa węgierskiego dokonuje się radykalna zmiana: Węgry zmierzają w kierunku autokracji. W związku z tą problematyką Kornai dokonuje przeglądu szkód wyrządzonych instytucjom państwa i społeczeństwa węgierskiego oraz wad prowadzonej polityki gospodarczej. W poniższych rozważaniach nie przesuwa on akcentów, nadal uważając, że główny problem Węgier to zastąpienie demokracji autokracją. Przygląda się bliżej znanym już wnioskom z odmiennej perspektywy: tendencji centralizacyjnych. Zdaniem Kornaia nie istnieje kraj kapitalistyczny, w którym scentralizowane państwo i zdecentralizowany rynek nie koegzystują w jakiejś formie. Współistnienie między państwem i gospodarką kapitalistyczną jest warunkiem co najmniej tolerowanym w większości państw. W gruncie rzeczy w niektórych krajach relacja ta jest owocna pomimo występowania pewnych konfliktów. Z jednej strony interwencja państwa łagodzi niedomagania rynku i prowadzi do sprawiedliwszej redystrybucji dochodów. Z drugiej zaś rynek elastycznie i efektywnie koryguje błędy rządu. Jednak te pozytywne przypadki nie mogą przesłonić ogólnej obserwacji, że państwo i rynek to dwa różne organizmy, które są sobie obce, a ich współistnienie nie jest łatwe. W ciągu ostatnich dwóch lat działania wykonywane przez rząd węgierski dziwacznie lawirowały między elementami socjalizmu i kapitalizmu, centralizacją i decentralizacją, państwem i rynkiem. W rezultacie modus operandi współistnienia rynku i państwa, który powstał na Węgrzech, nie jest w stanie wydobyć tego, co dobre z systemu kapitalistycznego: skłonności do innowacji, dynamiki, inicjatywy i ducha przedsiębiorczości. Przy okazji uwypuklił on wszelkie złe wrodzone cechy kapitalizmu: rząd i rynek wspólnie pracują nad uczynieniem nierówności w dochodach jeszcze mniej sprawiedliwymi i działają ramię w ramię nad kreowaniem trwałego masowego bezrobocia. (abstrakt oryginalny)

15

Systemy regulacyjne i deregulacja w USA : wybrane zagadnienia i branże

75%

Sinoracka H.

Monografie i Opracowania / Szkoła Główna Planowania i Statystyki

|

1990

|

nr 315

191

Przedmiotem pracy jest analiza wybranych, praktycznie funkcjonujących w rynkowej gospodarce kapitalistycznej systemów regulacyjnych. Badanie tych systemów jest prowadzone z punktu widzenia potrzeby analizy charakteru cen jako instrumentu regulacyjnego. Przez systemy regulacyjne rozumiane są tu łącznie; systemy poddawane regulacji, tj. branże lub dziedziny gospodarki; systemy regulujące, tj. wykorzystywany zbiór instrument6w regulacji. W pracy przyjmuje się więc pojęcie systemu regulacji w takim znaczeniu, w którym używane jest w cybernetyce, tj. jako pewne mechanizmy służące doprowadzaniu systemu regulacyjnego do równowagi. Samo pojęcie równowagi jest przyjęte w Znaczeniu keynesowskim, tj. jako stan, w którym partnerzy łączącej ich relacji ekonomicznej pozostają zadowoleni. (fragment tekstu)

16

Charakterystyka pokolenia Y

75%

Fazlagić J. A.

e-mentor

|

2008

|

nr 3

13-16

Przełom roku 1989 sprawił, że pojawiła się rysa na ciągłości pokoleniowej. Uwaga ta dotyczy szczególnie osób urodzonych w latach 1969-1972, które całą swoją młodość spędziły w dawnym systemie lecz u progu dorosłego życia musiały odnaleźć się w rzeczywistości społeczno-ekonomicznej, do której trudniej się im było dostosować niż osobom bardziej dojrzałym. Prawie każdy 39-latek pamięta jeszcze akademie socjalistyczne, dzieła Lenina ustawione na półce z książkami w sali do nauki języka rosyjskiego itp. Nagle, wiosną 1989 roku (w czasie matur) okazało się, że wiedza o świecie i społeczeństwie wpajana od kilkunastu lat stała się nieaktualna. W tym samym czasie, gdy roczniki urodzone po 1970 roku zdawały maturę, w przedszkolach edukowano dzieci, które do szkoły podstawowej i liceum uczęszczały w latach 90. - zupełnie innych czasach. Komputer powoli przestawał być "maszynką do gier", a oznaką informacyjnego i kulturowego postępu było pojawienie się w polskich domach telewizji satelitarnej i programów w nowym formacie, takich jak MTV czy Viva. W takich warunkach III RP kształtowało się nowe pokolenie wyżu demograficznego, określone mianem pokolenia Y.

17

Koncepcja gospodarki nadsymbolicznej Alvina Tofflera

75%

Kundera E.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2016

|

nr 259

60-69

Alvin Toffler (ur. 1928 r.) badał ewolucję gospodarki kapitalistycznej, stwierdzając występowanie w niej etapów, które nazwał falami. Twierdził, że po fali rolniczej i przemysłowej, w końcu XX w. gospodarka przeszła do trzeciej fali. W tej fali gospodarka jest nadsymboliczna, gdyż korzysta z nowych zasobów - wiedzy i informacji. Są one zdematerializowane, przez co i inne elementy gospodarki przyjmują ich cechy. Nowe zasoby zreorganizowały gospodarkę. Przeważają w niej praca umysłowa i usługi oraz obrót bezgotówkowy. Wartość towaru tworzą wiedza dawna i nowa. Dostępność wiedzy sprawiła, że konsumenci zostali włączeni do procesu produkcji. Źródłem własności są praca umysłowa, wiedza i kreatywność przedsiębiorców. W gospodarce nadsymbolicznej ze względu na dużą elastyczność zyskują na znaczeniu małe przedsiębiorstwa. (abstrakt oryginalny)

18

Polityka innowacyjna jako jeden z elementów polityki przemysłowej Wielkiej Brytanii

75%

Kozłowska M.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1993

|

Ofensywna polityka przemysłowa: analiza empiryczna na przykładzie europejskich krajów wysoko uprzemysłowionych

25-35

Anglia odegrała istotną rolę w kształtowaniu gospodarki kapitalistycznej. Mająca tam miejsce rewolucja przemysłowa doprowadziła do przodownictwa Anglii w dziedzinie przemysłu. To z kolei zdecydowało o jej przewadze gospodarczej w XIX wieku. Na skutek rewolucji przemysłowej uległa przekształceniu wcześniejsza struktura gospodarcza. Dokonujące się przemiany w pierwszej połowie XVIII w. nie miały intensywnego charakteru. Dopiero w XIX w. nastąpił wzrost tempa i skali uprzemysłowienia, co miało odzwierciedlenie w przemianach struktury produkcji. W drugiej połowie XIX w. można było już mówić o przekształceniu Anglii z kraju rolniczo-handlowego w nowoczesne państwo przemysłowe. Efektem towarzyszącym tym przemianom był wzrost sektora usług handlowych i transportowych, a także zmiany zatrudnienia w przemyśle oraz w wymienionych sektorach. Kluczowe znaczenie w strukturze gospodarczej miały takie gałęzie przemysłu, jak: tekstylny, bawełniany, żelaza i stali, górnictwa węgla, stoczniowy. Dużą rolę odgrywał również kolejowy i morski transport parowy. (fragment tekstu)

19

Oddziaływanie państwa na podział dochodów

75%

Klimas B.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

1992

|

Państwo w gospodarce rynkowej

67-89

Teoretycznego uzasadnienia oddziaływania państwa na podział dochodów należy doszukiwać się w powstałej na gruncie keynesizmu teorii podziału. Wprawdzie Keynes nigdy nie zbudował rozwiniętej teorii podziału, gdyż podział interesował go przede wszystkim w kontekście teorii zatrudnienia, to jednak jego specyficzny aparat myślowy znalazł zastosowanie w stworzonej przez N. Kaldora keynesowskiej teorii podziału, jak wiadomo, u podstaw teorii Keynesa leży przekonanie, że wydatki inwestycyjne mają decydujące znaczenie jako przyczyna zmian w rozmiarach dochodu narodowego, ale inwestycje wywołują tym silniejszy przyrost dochodu, im większe są wydatki konsumpcyjne. Pogląd o zasadniczym znaczeniu popytu w procesie dochodotwórczym znajduje zastosowanie w teorii podział N. Kaldora. Istotną rolę w tej teorii odgrywa założenie, że o wysokości wszystkich dochodów decyduje poziom wydatków społeczeństwa, ważny jest tu zatem problem popytu efektywnego. Wobec sytuacji, w której skłonność do konsumpcji nie tworzy dostatecznie wysokiego popytu efektywnego, niezbędna jest aktywna rola państwa w podziale dochodów. Konieczność ingerencji państwa w podział dochodów, w celu pobudzania skłonności do konsumpcji, zwiększenia tą drogą rozmiarów popytu efektywnego wynika z kilku przyczyn. Jedna z nich to fakt, że wraz ze wzrostem dochodów obniża się psychologiczna skłonność do konsumpcji, a zatem bogatsza część społeczeństwa przejawia tendencję do tego, by zmniejszać część swego dochodu przeznaczonego na spożycie, czyli w rezultacie powiększa się część nie skonsumowana (czyli oszczędzana). Jednak uboższe warstwy społeczne cechują się wysoką krańcową skłonnością do konsumpcji . ich dodatkowe dochody szybko przekształcają się w powiększone wydatki konsumpcyjne.(fragment tekstu)

20

Poglądy Włodzimierza I. Lenina na sprzeczność między produkcją a konsumpcją w gospodarce kapitalistycznej

63%

Godłów J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica

|

1981

|

6

163-179

Lenin is an author of a new interpretation of contradictions between production and consumption in the capitalist economy. He claims that, these contraditions spring from the law of faster growth of output of production means. This law is educed from Marx's reproduction schemes. Thus indirectly also the contradiction be tween production and consumption ensues from reproduction schemes. Accordingly it cannot consist in inability to implement the gross product. The essence of this contradiction lies in the fact that in the capitalism, production is mainly developed in the sphere of production means, it becomes an objective in itself, and cea ses to serve its natural objective - i. e. consumption. Parallelly there appears in Lenin's works a traditional interpretation of the discus sed contradiction in line with the subconsumption theory. Similar views are represented by a legal Marxist - Tuhan-Baranowski. Polemics between Lenin and Tuhan-Baranowski appear to have often resulted from misunderstanding.(original abstract)