Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Central bank strategy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Dążenie przez banki centralne do celów inflacyjnych nie zawsze automatycznie kończy się niepowodzeniem. Przykładem jest Nowa Zelandia, gdzie taka praktyka daje wyjątkowo dobre rezultaty. Podobnie jest w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Szwecji i Finlandii. Jednak skuteczność takiej polityki nie może jeszcze zostać ostatecznie potwierdzona, konieczne bowiem będą dalsze obserwacje we wszystkich stadiach cyklu koniunkturalnego. (fragment tekstu)
2
Content available remote Wyjątkowe instrumenty na wyjątkowe czasy
100%
Tekst ukazał się 8 października 2012 roku w "Rzeczpospolitej" pod tytułem: Bank na wyjątkowe czasy. Autor podejmuje polemikę z zarzutami wobec Europejskiego Banku Centralnego i dla lepszego zrozumienia prowadzonej przez ECB polityki przypomina, jakie korzyści miała przynieść idea powołania wspólnego banku centralnego dla jednolitego obszaru walutowego. Za krzywdzące uważa zatem oskarżanie władz ECB o sprzeniewierzenie się konserwatywnemu ideałowi banku centralnego, w którym utrzymanie właściwego poziomu inflacji jest jedynym i nadrzędnym celem.
Opracowanie koncentruje się na analizie charakteru i form zastosowanej przez banki centralne w okresie globalnego kryzysu finansowego polityki luzowania ilościowego (quantitative easing). Bezpośrednim jego celem jest ocena skutków tej polityki. Ich analizę przeprowadzono w płaszczyźnie teoretycznej i w wymiarze realnym, wskazując na ich różnorodność warunkującą realizację przez banki centralne tzw. strategii wyjścia.(abstrakt oryginalny)
Polityka pieniężna za cel strategiczny przyjmuje stabilizację cen. Osiąganie celu strategicznego bank centralny realizuje poprzez realizację celów pośrednich. Artykuł przedstawia cele i skuteczność polityki pieniężnej prowadzonej w Polsce w latach 1990-1999.
Przedmiotem artykułu jest analiza skuteczności programów skupu aktywów, które Europejski Bank Centralny wprowadził w odpowiedzi na kryzys zadłużeniowy części gospodarek strefy euro - tj. programów Securities Markets Programme i Outright Monetary Transactions. W artykule badana jest trwałość efektów wprowadzenia tych dwóch programów, mierzonych zmianą rentowności obligacji skarbowych. Wykorzystując kryterium informacyjne Akaike, dochodzimy do wniosku, że oddziaływanie programu Outright Monetary Transactions było dłuższe niż programu Securities Markets Programme. (abstrakt oryginalny)
Podstawowym zadaniem banku centralnego jest realizacja planów finansowych oraz sprawowanie nadzoru, a także współpraca z innymi bankami centralnymi. Narodowy Bank Francji (Banque de France – BdF) został założony w 1800 roku przez Napoleona Bonaparte. Celem powstania banku było ożywienie wzrostu gospodarczego i finansowego kraju po Rewolucji Francuskiej. Podstawą prawną funkcjonowania BdF jest ustawa z 1993 roku. Bank Holandii (De Nederlansche Bank – BH) rozpoczął działalność w 1814 roku. Głównym celem powstania banku było przezwyciężenie kryzysu finansowego. Podstawą prawną funkcjonowania banku jest Ustawa o Banku Holandii z 1998 roku. Deutsche Bundesbank – DB jest niemieckim bankiem centralnym, który powstał znacznie później niż BdF oraz BH, swoją działalność rozpoczął na podstawie ustawy z 1957 roku. Ustawa o DB obowiązuje do dziś, oczywiście podobnie jak w pozostałych krajach była nowelizowana. Celem powstania DB było wprowadzenie jednolitego systemu pieniężnego na terenie zjednoczonych Niemiec. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest analiza strategii bezpośredniego celu inflacyjnego stosowanego w Wielkiej Brytanii jako narzędzia polityki pieniężnej. Pokazane zostały główne zalety oraz wady tej strategii. Udzielona zastała odpowiedź na pytanie odnośnie efektywności strategii bezpośredniego celu inflacyjnego dla gospodarki. Okres czasowy obejmuje lata 2001-2014. (abstrakt oryginalny)
Bank centralny, jako instytucja zaufania publicznego, powinien prowadzić politykę informacyjną w obszarze zarządzania kryzysem finansowym. System finansowy spełnia w gospodarce wiele istotnych funkcji, m.in. ułatwia alokację środków, identyfikuje i wycenia ryzyko finansowe. Dla banku centralnego system bankowy jest głównym kanałem transmisji impulsów polityki pieniężnej do gospodarki. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Interwencje walutowe jako element polityki banków centralnych
84%
Omówiono główne rodzaje i cele interwencji walutowych, kanały transmisji interwencji walutowych oraz przedstawiono wybrane przykłady interwencji walutowych i ich skuteczność.
Strategia bezpośredniego celu inflacyjnego (BCI) łączy w sobie zalety przypisywane tradycyjnie polityce opierającej się na niezmiennych regułach z zaletami polityki dyskrecjonalnej, gdyż stwarza ogólne zasady postępowania i zobowiązuje bank centralny do zachowania określonej elastyczności. Coraz więcej tego rodzaju instytucji prowadzi w oparciu o nią swoją politykę monetarną. Pośrednio odpowiedzialny za ten stan rzeczy jest brak stabilizacji pomiędzy ilością pieniądza, a poziomem cen, oraz brak przekonania o wyłącznie monetarnym charakterze inflacji. Artykuł omawia zastosowania Zasady Bezpośredniego celu dla banków centralnych.
Właściwe sformułowanie celów polityki pieniężnej doprowadziły do wyłonienia się bezpośredniego celu inflacyjnego jako jedynego (lub najważniejszego) celu polityki pieniężnej. Powstał problem znalezienia właściwej relacji między elastycznością a wiarygodnością antyinflacyjnej polityki pieniężnej. Rozwiązanie tego problemu wymaga dołączenia aspektów instytucjonalnych do problematyki konstruowania i realizacji strategii polityki pieniężnej.
Artykuł dotyczy odzyskania przez złoto statusu korzystnej lokaty inwestycyjnej zarówno pośród klientów indywidualnych, jak i korporacyjnych.Umowy limitujące sprzedaż kruszcu podpisane przez banki centralne strefy euro wskazują na chęć oparcia przez nie swoich rezerw na jego depozytach. Popyt na złoto wciąż trwa, jest ono składnikiem wielu ofert krótkoterminowych polskich instytucji finansowych.
Celem opracowania jest przedstawienie strategii bezpośredniego celu inflacyjnego jako sposobu realizacji polityki pieniężnej w nowych krajach członkowskich Unii Europejskiej. Pod uwagę wzięto Słowenię, Słowację, Węgry, Czechy oraz Polskę, jako kraje Europy Środkowo-Wschodniej należące do UE, które aspirują do wejścia do strefy euro. Dokonano klasyfikacji strategii polityki pieniężnej oraz wskazano strategie stosowane przez państwa UE 8. Przybliżono genezę realizacji polityki pieniężnej w poszczególnych państwach, skupiając się na kwestii niezależności instytucjonalnej banku centralnego oraz określeniu głównego celu polityki pieniężnej. Omówiono kształtowanie się inflacji od momentu wprowadzenia strategii bezpośredniego celu inflacyjnego w danym państwie do końca 2005 r. Nakreślono perspektywy realizacji polityki pieniężnej w tych krajach do momentu ich wejścia do strefy euro.
W związku z coraz silniejszą integracją gospodarki polskiej z gospodarką światową oraz koniecznością przełamywania oczekiwań inflacyjnych, będących jedną z głównych barier w procesie dalszego obniżania inflacji, za podstawową zasadę polityki pieniężnej w latach 1999-2003 uznano strategię realizacji celu inflacyjnego w sposób bezpośredni. Podstawowym celem polityki pieniężnej w 2000 roku, stanowiącym kolejny etap realizacji celu średniookresowego, było obniżenie tempa wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, tak aby pod koniec 2000 roku nie przekroczyło 5.4-6.8 procent w porównaniu z końcem 1999 roku. Wypełniając założenia średniookresowej strategii polityki pieniężnej, NBP planował wykorzystanie całego dostępnego zestawu instrumentów polityki pieniężnej. Instrumenty te oraz ocenę realizacji polityki monetarnej w 2000 roku zaprezentowano w artykule.
This paper compares the consequences of hitting the zero lower bound in small open and large closed economies. I costruct a two-economy New Kenynesian model and calibrate it so that one economy is small and open and the second large and closed. Then I conduct a number of experiments assuming that the zero lower bound binds for one or the other economy. At the ZLB bad shocks are amplified and good shocks dampened. I show that these modifications are much stronger in the large than in the small economy. As a result the large economy may suffer more at the ZLB. (original abstract)
W artykule skoncentrowano się wokół zagadnienia polityki monetarnej Narodowego Banku Polskiego w latach 1990-1995. Omówiono determinanty niezależności polityki monetarnej banku centralnego. Dokonano oceny niezależności polityki monetarnej NBP z uwzględnieniem prawno-organizacyjnych uwarunkowań, celów polityki monetarnej NBP, a także wpływu deficytu budżetowego i długu publicznego oraz polityki handlu zagranicznego na niezależność polityki monetarnej NBP.
Przedmiotem artykułu jest problematyka polityki pieniężnej i instrumentarium przyszłego Europejskiego Banku Centralnego. EBC ma do wyboru dwie strategie: jednostopniową strategię nastawioną na bezpośreni cel walki z inflacją i dwustopniową strategię z ilością pieniądza jako celem pośrednim. Autorka omówiła te strategie na podstawie doświadczeń Bundesbanku i Banku Anglii. Ostateczną decyzję dotyczącą ukierunkowania i instrumentów europejskiej polityki pieniężnej musi podjąć samodzielnie Europejski Bank Centralny.
18
84%
Bank Centralny Chile utworzono 21 sierpnia 1925 r. przez przyjęcie dekretu na mocy ustawy nr 486, pod rządami prezydenta Arturo Alekssandri Palma. Inicjatywa ta pojawiła się jako jeden z czterech projektów przedstawionych tego samego roku przez misję Kemmerera. Misję tę powołał rząd chilijski w trakcie restrukturyzacji systemu monetarnego i finansowego. Na jej czele stanął Edwin Walter Kemmerer, profesor ekonomii Uniwersytetu w Princeton. Projekty nowego prawa walutowego miały na celu stabilizację wartości waluty Chile, opracowanie "złotego standardu" opartego na krajowej jednostce monetarnej, utworzenie Banku Centralnego Chile oraz opracowanie i przyjęcie ogólnego prawa bankowego wraz z prawem ogólnego budżetu. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono rys historyczny dotyczący powstania i funkcjonowania banku centralnego w Europie. Szczególnie omówiono działalność Bundesbanku oraz Banku Anglii. Omówiono również kryteria unii walutowej i ich spełnianie przez poszczególne kraje Unii Europejskiej.
Autor przedstawia podstawowe cele do jakich dążą banki centralne. Są to: utrzymanie wewnętrznej i zewnętrznej wartości waluty krajowej, zapewnienie zdrowego i stabilnego systemu finansowego oraz wspieranie efektywności i konkurencyjności narodowego systemu finansowego poddanego konkurencji zagranicznej. Stabilność cen wydaje się być kluczowym celem banków centralnych, która prowadzi do rozwoju gospodarczego państwa.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.