Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Centralized economy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Cztery lata już trwa powrót naszej gospodarki do gospodarki rynkowej. Ponad czterdziestoletni eksperyment tworzenia gospodarki centralnie planowanej zakończył się definitywnie niepowodzeniem. Obecnie realizowany proces transformacji to jakby wielki powrót, z drogi, która, jak niektórzy sądzili, miała prowadzić do ziemi obiecanej. Powrót do gospodarki rynkowej to ogromne zadanie. Wszystkie odstępstwa od gospodarki wolnorynkowej, które poprzednio wprowadzono, należy obecnie wyeliminować i ponadto uwzględnić rozwój systemu wolnorynkowego, który dokonał się w minionym czasie. (abstrakt oryginalny)
Podjęto próbę historycznej oceny gospodarki scentralizowanej i jej upadku, który nastąpił w wyniku konfrontacji ekonomicznej z gospodarką Zachodu, a zwłaszcza z gospodarką USA. Omówiono najważniejsze cechy gospodarki socjalistycznej: skupienie decyzji na najwyższym szczeblu władzy, odrzucenie pieniądza jako miernika wartości i rynku jako mechanizmu ekonomicznego, likwidowanie podmiotowych praw własności, służebny charakter wobec celów rządzącej oligarchii. Przedstawiono także opinie ekonomistów XX wieku o gospodarce scentralizowanej.
W niniejszym artykule zaprezentowano przede wszystkim relację z wywiadu przeprowadzonego z dr. Zdzisławem Fedakiem, uczestnikiem prac nad rozwiązaniami systemowymi rachunkowości w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL), a - obecnie - animatorem doskonalenia polskiej praktyki rachunkowości w warunkach gospodarki rynkowej. Bezpośrednią przesłanką tej publikacji jest przyczynienie się do wypełnienia luki w zakresie prezentacji uwarunkowań i specyfiki cech rachunkowości w Polsce z okresu gospodarki nierynkowej, z odwołaniem się do wiedzy i doświadczeń osób dobrze znających status quo w tym obszarze. Tekst wpisuje się w nurt dokumentowania historii rachunkowości przy zastosowania metody badawczej znanej jako historia mówiona (oral history). (abstrakt oryginalny)
Artykuł porusza kwestię przydatności podejścia geoekonomicznego w wyjaśnianiu problematyki polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej oraz wskazuje na cechy specyficzne rosyjskiej geoekonomii. Geoekonomia jest interesującą propozycją badawczą z uwagi na próbę łączenia elementów ekonomii i politologii. Jej możliwości eksplanacyjne, jeśli idzie o politykę zagraniczną Rosji, wynikają przede wszystkim z tego, że w jej rosyjskiej odmianie ma bardzo silne związki z geopolityką, która jest niezwykle popularna w Rosji, oraz ze znaczącej roli państwa w wielu obszarach życia społecznego, a nade wszystko w gospodarce. Ponadto etatystyczny model gospodarki rosyjskiej oraz scentralizowany charakter tego państwa sprawiają, że jest ono niejako predestynowane do implementacji zasad polityki geoekonomicznej. (abstrakt oryginalny)
Niniejszy raport stanowi prezentację i analizę dynamiki rynku pracy w Wietnamie w pierwszych latach XXI w., czasach wzmocnienia integracji gospodarczej Wietnamu z regionem i resztą świata. Znaczące sukcesy w tej dziedzinie przyniosła odnowa Wietnamu, czyli Doi Moi, zapoczątkowany w 1986 r. szereg reform gospodarczych - przejście od gospodarki centralnie planowanej do rynkowej. Wkraju ukształtowały się rynki usług, produktów, pieniądza, nieruchomości, technologii i nauki. Również na rynku pracy widać pozytywne skutki innowacyjnych działań zorientowanych na rozwój rynków - od wzrostu świadomości aż po kształtowanie systemu prawnego, wdrażania polityk i rozwiązań praktycznych. Pod koniec XX w. opracowano irozwinięto rynek pracy w oparciu oreformatorską politykę Partii oraz Rządu, mającą na celu budowę gospodarki wielosektorowej, działającej na zasadach rynkowych i współbrzmiącej z socjalistycznym zarządzaniem krajem. Doi Moi oznacza także otwarcie gospodarki na współpracę w regionie izpozostałymi krajami świata - wprowadzono rozwiązania przyjazne zagranicznym inwestorom. Inwestycje zagraniczne są ważnym elementem rozbudowy rynku pracy w Wietnamie, gdzie da się dostrzec znaczące migracje, zwłaszcza ludzi młodych, z terenów wiejskich do miejskich - szczególnie do stref przemysłowych w uprzemysłowionych prowincjach na północy i południu kraju. (abstrakt oryginalny)
W tym artykule zaprezentowano komentarze do wybranych aspektów prawa bilansowego obowiązującego w Polsce w okresie gospodarki centralnie planowanej. Zostały one poczynione na podstawie wywiadu przeprowadzonego ze Zdzisławem Fedakiem, uczestnikiem prac nad rozwiązaniami systemowymi rachunkowości w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL), a obecnie animatorem doskonalenia polskiej praktyki rachunkowości w warunkach gospodarki rynkowej. Bezpośrednią przesłanką tej publikacji jest chęć przyczynienia się do wypełnienia luki w zakresie wiedzy o uwarunkowaniach i specyfice rachunkowości w Polsce z okresu gospodarki nierynkowej, z odwołaniem się do wiedzy i doświadczeń osób dobrze znających realia owych czasów. Tekst wpisuje się w nurt dokumentowania historii rachunkowości przy zastosowania metody badawczej znanej jako historia mówiona (oral history). (abstrakt oryginalny)
Opracowanie jest próbą wskazania na pewną ograniczoność modelu transformacji ustrojowej, opartego na teorii nierównowagi popytowej, zaproponowanego przez W. Balickiego. Wychodźcie od przedstawienia osobliwości akademickiego rynku pracy, polegającej na występowaniu nierównowagi popytowej, mimo formalnego urynkowienia tego sektora gospodarki, wskazuje się na konieczność uwzględnienia w modelu transformacji dwóch czynników: popytu finalnego oraz inercji instytucjonalnej, które modyfikują działanie czynnika wskazanego w modelu wyjściowym jako główny. W konsekwencji proponuje się korektę formalnej postaci tego modelu, a ponadto porządkuje status jego twierdzeń. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera analizę zmian struktury potencjału społeczno-gospodarczego na terenie Polski Południowo-Wschodniej w latach 1976-1989. Jako podstawowe jednostki autor przyjął układy subregionalne (wojewódzkie), dla których określił zmiany w poziomie zatrudnienia w poszczególnych działach gospodarki narodowej. W wyniku badań stwierdził, iż procesy transformacji struktur gospodarczo-społecznych województw rozpoczęły się już w latach 70-tych i polegały na stopniowym osłabieniu procesów industrializacji w kraju. Proces ten przebiegał najsilniej na terenie aglomeracji krakowskiej, a najsłabiej w województwach krośnieńskim i tarnobrzeskim.
Celem pracy jest przedstawienie analizy zasad rachunkowości sumeryjskiej z punktu widzenia pewnych teoretycznych przesłanek, do których dochodzi się obecnie w teorii rachunkowości. Autor przedstawił niektóre cechy scentralizowanej gospodarki sumeryjskiej, scharakteryzował rachunkowość w tej gospodarce, a w szczególności tworzenie się i rozwój systemu rachunkowości, pozycję księgowych, a także dokonał próby interpretacji zasad rachunkowości.
Przedstawiono próby zastosowania metod logistycznych w transporcie i gospodarce materiałowej w niektórych krajach obozu socjalistycznego. Próby te jakkolwiek merytorycznie poprawnie przygotowane nie przyniosły efektów gdyż działania w skali makro nie były powiązane z ekonomicznymi wynikami na szczeblu przedsiębiorstwa.
Przedmiotem artykułu są rozważania dotyczące przedmiotu i zakresu oceny przedsiębiorstwa w gospodarce rynkowej w porównaniu z gospodarką planowaną centralnie.
Ważnym elementem każdego układu funkcjonowania gospodarki, scentralizowanego, zdecentralizowanego, a także mieszanego, jest działalność koordynacyjna organów terenowych wobec jednostek im organizacyjnie nie podporządkowanych, ściślej mówiąc chodzi tu o skoordynowanie działalności tych jednostek z działalnością jednostek podporządkowanych organom terenowym. Zagadnienie to jest przedmiotem prowadzonej od wielu lat dyskusji, do tej pory nie udało się jednak jednoznacznie ustalić pojęcia ani właściwego zakresu koordynacji terenowej, przy czym pomija się w nich z reguły współzależności występujące między koordynacją działalności jednostek organom terenowym nie podporządkowanych oraz kierowaniem tymi jednostkami ze strony organów, którym są one organizacyjnie podporządkowane. Specyficzną atmosferę w dyskusjach prowadzonych na ten temat stwarza świadomość całkowitej niemal bezskuteczności, przynajmniej w dotychczasowej praktyce, koordynacji terenowej, mimo nieustannego dążenia do wzrostu jej znaczenia. Sprawa ta uzyskuje szczególne znaczenie przy usamodzielnianiu przedsiębiorstw, pozwalającym na osłabianie ich zależności od organów centralnych (resortowych), od tych bowiem organów zależało w dotychczasowej praktyce - w warunkach systemu bardziej lub mniej scentralizowanego - czy i o ile przedsiębiorstwa im podporządkowane uwzględniały w swej działalności decyzje koordynacyjne organów terenowych. W tym stanie rzeczy nie powinno się ograniczać dyskusji na temat koordynacji terenowej wyłącznie do kwestii pojęciowych i systematyzujących. Wydają się one pozbawione większego znaczenia jeśli nie zwraca się w nich zarazem uwagi na warunki, od których może zależeć jej skuteczność. Zwracając w tym opracowaniu główną uwagę na warunki skuteczności koordynacji terenowej, wymaga tu również zasygnalizowania kwestia jej instrumentarium, które musi być dostosowane do warunków, w jakich jest ta koordynacja przeprowadzana. Nie można tu szerzej tego tematu rozwinąć, nie można go jednak również pominąć ze względu na zależność skuteczności koordynacji terenowej nie tylko od warunków systemowych lecz także właściwości doboru jej instrumentów. (fragment tekstu)
W artykule omówiono sytuację przedsiębiorstw w gospodarce planowej. Następnie rozważono przekształcenia, jakie dokonały się w polskich przedsiębiorstwach w procesie transformacji systemowej. W konkluzji wskazano wyzwania i perspektywy transformacji przedsiębiorstw w perspektywie członkostwa Polski w Unii Europejskiej.
W opracowaniach na temat reformy w handlu zagranicznym część rozważań jest poświęcona zmianom w systemie planowania tej sfery działalności gospodarczej. Praktyczna realizacja tych zamierzeń wymaga jednak spojrzenia na powyższe zagadnienie od strony technicznej, gdzie najistotniejszą rolę odgrywa właściwie zorganizowany i funkcjonujący system informacyjny. Wagę problemu podkreśla przyjęcie w założeniach reformy w handlu zagranicznym, iż plan centralny nie zostaje rozpisany w sposób nakazowy na jego podmioty, lecz budowany jest równolegle do planów przedsiębiorstw wytwórczych i handlu zagranicznego. Oznacza to istnienie dwóch równoległych układów planistycznych, tj. planu centralnego i planów poszczególnych jednostek mikroekonomicznych. Stąd system informacji musi zapewnić centralnemu planiście wgląd w zamierzenia planistyczne przedsiębiorstw wytwórczych i handlu zagranicznego w celu korygowania zarówno założeń planu centralnego, jak i wpływania na korekty, poprzez stosowanie środków parametrycznych (a w okresie przejściowym również środków bezpośredniego kierowania), założeń planów przedsiębiorstw. (fragment tekstu)
W artykule przedstawiono zagadnienie rozdziału kapitału przez centrum pomiędzy regiony w sytuacji, gdy istnieje konflikt pomiędzy interesami centrum i regionów. Zbudowano procedurę rozdziału dla kilku przypadków: a) gdy centrum dysponuje pełną informacją o technikach i zasobach regionalnych (rozdział dokonywany jest w wyniku rozwiązania jednego modelu uwzględniającego kompromisowe wagi odzwierciedlające cele cent mim i cele regionalne); b) gdy centrum nie dysponuje pełną informacją (uzgadnianie rozwiązań modelu centrum i grupy modeli regionalnych w procedurze iteracyjnej); c) gdy cele centrum i regionów mogą być wyrażone bezpośrednio lub pośrednio w postaci zmiennych będących przyrostami wielkości produkcji globalnej w gałęziach (uzgadnianie rozwiązań modelu centrum i modeli regionalnych w procedurze iteracyjnej). Przedstawiono dwa rodzaje procedur uwzględniające istnienie i nieistnienie gałęziowych grup nacisku w centrum i w regionie; d) gdy dopuszcza się uwzględnienie interesów centrum, regionów i gałęzi oraz aktywny udział wszystkich trzech rodzajów uczestników konfliktu w określeniu lokalizacji przyrostów (następuje jednoczesny rozdział kapitału pomiędzy gałęzie i regiony w wyniku przeprowadzania dwóch procedur iteracyjnych uzgadniających rozwiązanie modeli gałęziowych z modelem centrum oraz modeli regionalnych z modelem centrum. Wszystkie modele mają charakter liniowy. Dla określenia kompromisowych wag przypisywanych zmiennym w funkcji celu zastosowano procedurę "priorytetów" Saatiego. Iteracyjne procedury rozdziału kapitału oparte są na algorytmie Kornaia. (abstrakt oryginalny)
The birth of the "Solidarity" Independent Self-governing Trade Union in 1980 was accompanied by a strong revisionist movement. The Polish society expected punishment for the previous administration, led by Edward Gierek, as it was their policy up to that point that resulted with enormous external debt and ubiquitous shortages of consumer goods. A lot was said about wastefulness, corruption and professional negligence, both in the state administration and in the managements of Polish companies. And these opinions were somehow justified, as evidenced by the results of audits performed by the Supreme Audit Office (Najwyższa Izba Kontroli, NIK) in the years 1976-1980. Information recorded in the audit documentation was in line with the social attitudes. Due to formal and legal conditions back then, NIK auditors could not inspect the most important companies, however they managed to prove that the scale of illegal actions committed by directors and managers was large and increased year by year.(original abstract)
W artykule przedstawiono trzy zadania optymalnego sterowania wzrostem gospodarczym za pomocą ustalania udziału inwestycji w dochodzie narodowym. Są to kolejno zadania maksymalizacji konsumpcji, maksymalizacji nadwyżki konsumpcji ponad pewne założone minimum i minimalizacji czasu dojścia do pewnego docelowego poziomu konsumpcji w danym horyzoncie czasowym i przy pewnych ograniczeniaoh nałożonyoh dlatego, by uniknąć gwałtownych "skoków" w polityce inwestycyjnej. Jak wiadomo, rozwiązania zadań sterowania optymalnego często przewidują politykę natychmiastowego "przełączenia" zmiennych sterujących, a w konsekwencji zmiennych stanu. Rozwiązania tego rodzaju dopuszczalne w technice, nie mogą być uznane za dopuszczalne w sferze zjawisk ekonomicznych, które ze względów społecznych powinny zmieniać się "gładko". Rozwiązania wszystkich trzech zadań wykazują pewne cechy wspólne. Jedną z nich - jeżeli horyzont czasu jest "długi" - jest własność "magistralna" tj. stały wzrost wszystkich zmiennych z tą samą maksymalną możliwą stopą wzrostu w pierwszej lub środkowej fazie założonego horyzontu czasu. Długość tej fazy jest tym większa, im dłuższy jest ten horyzont. Za podstawę badań przejęto jednosektorwy model gospodarki, z dwoma czynnikami produkcji i funkcją produkcji Cobba-Douglasa. Autorzy nawiązują do podobnych rozważań Phelpsa, Shella, Stoleru i innych autorów i starają się uzasadnić wniosek, że teoria sterowania optymalnego daje ciekawe naświetlenie procesów wzrostu gospodarczego, byle tylko wmontowane w modele założenia eliminowały rozwiązania z natychmiastowymi przełączeniami. Swoje badania traktują jako punkt wyjścia do analizy bardziej realistycznych modeli wielosektorowych i wieloczynnikowych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono zagadnienie rozdziału kapitału przez centrum pomiędzy regiony w sytuacji, gdy istnieje konflikt między interesami centrum i regionów. Przedstawiono procedurę rozdziału dla kilku sytuacji: a) gdy centrum dysponuje pełną informacją o technikach i zasobach regionalnych (rozdział, dokonywany jeat w wyniku rozwiązania jednego modelu uwzględniającego kompromisowe wagi odzwierciedlające cele centrum i cele regionalne); b) gdy centrum nie dysponuje pełną informacją (uzgadnianie rozwiązań modelu centrum i grupy modeli regionalnych następuje w procedurze iteracyjnej); c) gdy cele centrum i regionów mogą być wyrażone w postaci zmiennych będących przyrostami produkcji globalnej w gałęziach (uzgadnianie rozwiązań modelu centrum i modeli regionalnych następuje w procedurze iteracyjnej); d) gdy dopuszcza się uwzględnianie interesów centrum, regionów i gałęzi oraz aktywny udział wszystkich trzech grup uczestników konfliktu w określeniu lokalizacji przyrostów produkcji. Wszystkie modele mają charakter liniowy. Dla określenia kompromisowych wag w funkcji celu wykorzystuje się procedurę priorytetów T. Saaty'ego, iteracyjne procedury rozdziału kapitału oparte są na algorytmie Kornaia-Schleichera. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian systemowych w polskiej praktyce gospodarczej i teorii ekonomicznej. W pierwszej części artykułu prześledzono poglądy ekonomistów i prowadzoną politykę gospodarczą oraz próby reformowania gospodarki w latach 1956-1989. Proces transformacji systemowej postawił przed teorią i praktyką ekonomiczną szereg problemów, od których rozwiązania uzależnione jest jego ostateczne, długofalowe powodzenie. W drugiej części artykułu przedstawiono najważniejsze z tych problemów i ich rozwiązania.
W pracy podjęto próbę szczegółowej charakterystyki zasobów materialnych handlu oraz dokonano oceny ich stanu, wskazując zarazem na ich rozwój poprzez inwestycje. Przedstawione rozważania ukazują mechanizm odtwarzania i kreowania nowych elementów majątku trwałego handlu w gospodarce kierowanej centralnie, w której państwo jako organizator działalności gospodarczej, podejmowało bezpośrednie decyzje alokacyjne.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.