Certyfikat depozytowy jest bankowym papierem wartościowym zaświadczającym, że nabywca waloru zdeponował w banku określoną sumę pieniędzy na określony czas, która zostanie mu zwrócona przez wystawcę waloru - emitenta - wraz z określonym oprocentowaniem. Emitent jest pożyczkobiorcą przyjmującym depozyt, a nabywca pożyczkodawcą lokującym depozyt. W porównaniu z innymi papierami wartościowymi (choćby z obligacjami) CD charakteryzuje uproszczona procedura emisji, a przez to niższe jej koszty oraz odmienna podstawa prawna emisji (ustawa - Prawo bankowe, a nie ustawa o obligacjach). Zakup bankowego papieru wartościowego nie jest jednak nazywany udzieleniem pożyczki, ale zdeponowaniem środków. Emisja bankowych papierów wartościowych stwarza możliwość pożyczania pieniędzy od innych niż bank podmiotów gospodarczych. Na emisję certyfikatów depozytowych bank musi otrzymać zezwolenie Narodowego Banku Polskiego, a papiery te oferowane są wybranym klientom banku. W niniejszym artykule przedstawiono ogólnie certyfikaty depozytowe oferowane przez polskie banki jako innowacje na rynku pieniężnym. Z powodu niewielkiej ilości materiałów w tej dziedzinie w artykule przedstawiono najważniejsze informacje funkcjonowania CD. Publikacja ma na celu przybliżenie i zapoznanie potencjalnego czytelnika z nowym rodzajem papierów dłużnych, jakimi są CD. (fragment tekstu)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.