Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Chemia analityczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W krajowej i zagranicznej literaturze naukowej obserwuje się bardzo duże zróżnicowanie wyników badań dotyczących zawartości rtęci w polskich węglach kamiennych: od 85 do 350 ppb. Na różnice w otrzymywanych wynikach na pewno ma wpływ natura samego węgla, metodyka przygotowania próbki jak i samej analizy. Przyczyną może jednak być też sposób prezentowania wyników badań, co zostało wykazane w artykule. Rozbieżność wyników może być spowodowana brakiem informacji odnośnie stanu przeliczeniowego badanej próbki. Błąd z tytułu zróżnicowanej zawartości wilgoci dla prezentowanego wyniku może wynosić kilkanaście procent w przypadku węgli kamiennych, a nawet do kilkudziesięciu w przypadku węgli brunatnych. Duże różnice mogą się pojawiać jeśli wyniki dotyczą różnego rodzaju próbek, tj. węgla surowego, wzbogaconego (koncentratu), półproduktu, czy też od-padu, przy czym różnice te mogą być dość znaczne. Autorzy zalecają też odnoszenie wyniku badania zawartości rtęci w węglu do jego potencjału energetycznego, a konkretnie do jego wartości opałowej. Alternatywnym sposobem może być przeliczenie zawartości rtęci na stan suchy i bezpopiołowy. Końcowy wynik należy także uzupełnić o formy badanej w węglu rtęci. Rzetelnie prezentowanie wyników badań zawartości rtęci ułatwi określenie wiarygodnych benchmarków dla polskich węgli, na podstawie których będą formułowane odpowiednie regulacje prawne. (abstrakt oryginalny)
W niniejszej pracy opisano metodykę pomiarów zawartości rtęci w ciałach stałych, jakimi są polskie węgle, oraz pomiar zawartości rtęci w produktach spalania węgla w elektrowniach, jakimi są popioły lotne z kotłów fluidalnych. W przeglądzie literatury skupiono się na opisie najpopularniejszych metod spektroskopowych oznaczania zawartości rtęci w węglu, tj. atomowej spektrometrii absorpcyjnej w układzie zimnych par (CVAAS) oraz atomowej spektrometrii fluoroscencyjnej (CVAFS). W części badawczej przeprowadzono testy statystyczne wybranych próbek węgli kamiennych stosowanych w polskiej energetyce, celem ustalenia ilości próbek, które należy wykonać, aby błąd popełniany przy oznaczaniu zawartości rtęci był jak najmniejszy, jednocześnie by ilość potrzebnych powtórzeń również była jak najmniejsza. Dla próbek popiołów lotnych trzeba było wykonać od 7 do 11 powtórzeń (dla wartości odchylenia standardowego poniżej 2%), natomiast dla próbek węgla kamiennego było to od 10 do 16 powtórzeń (dla wartości odchylenia standardowego poniżej 5%). Przeprowadzono także pomiar zawartości rtęci przy użyciu dwóch analizatorów, których działanie opiera się na spektroskopii absorpcyjnej w układzie zimnych par (CVAAS). Zawartość rtęci w węglach kamiennych oznaczono przy użyciu spektroskopu Lumex RA-915+ z przystawką RP-91 oraz przy użyciu spektrometru Nippon MA-2. Wyniki badań wskazują, że zastosowanie dwóch różnych przyrządów i metodyki badań daje wyniki zawartości rtęci w węglach kamiennych różniące się od 30 do 40%. W przypadku pomiaru zawartości rtęci w substancji o równomiernym rozmieszczeniu rtęci, którym był popiół lotny różnice były jeszcze mniejsze i wynosiły od 9 do 16%. (abstrakt oryginalny)
W pracy zbadano oddziaływania pomiędzy ibuprofenem i surowiczą albuminą wołową przy użyciu metod spektroskopii absorpcyjnej UV-Vis oraz metod fluorescencyjnych. Wyniki wskazują na występowanie efektu wygaszania BSA przez ibuprofen. (streszcz. oryg.)
W pracy opisano pojęcie specjacji i zasady analizy specjacyjnej. Przedyskutowano specyfikę i wyniki analizy specjacyjnej. Ponadto opisano techniki analityczne wykorzystywane w badaniach specjacji wraz z przykładami ich wykorzystywania. (oryg. streszcz.)
W artykule podano podstawowe definicje chiralności oraz metodykę chromatograficznego rozdziału oznaczania enancjomerów w produktach żywnościowych i naturalnych. Zaprezentowano także odpowiednie przykłady oznaczania antypodów optycznych aminokwasów oraz związków zapachowych smakowych, zaczerpnięte z literatury. (abstrakt oryginalny)
W celu wstępnego zbadania rozpuszczalności i ogólnego zachowania się chlorowodorku bupiwakainy, leku znieczulającego miejscowo, w różnych rozpuszczalnikach oraz w środowiskach o różnym pH i przy zmiennych stężeniach wykorzystano spektroskopię UV-Vis. W literaturze światowej, jak i polskiej znajduje się niewiele informacji dotyczących tego typu badań, dlatego też wyniki uzyskane w tej pracy stanowią pewne uzupełnienie stanu wiedzy w tym zakresie. (streszcz. oryg.)
W pracy przedstawiono metodykę doświadczalną przydatną szczególnie w analizie chemicznej do względnie szybkiego określenia aktywności trypsyny zawartej w trzustce wieprzowej.
Celem artykułu jest przegląd metod chromatograficznych stosowanych w analizie aminokwasów (chromatografia bibułowa i cienkowarstwowa, elektrochromatografia, chromatografia gazowa, cieczowa - kolumnowa, wysokosprawna chromatografia cieczowa). Szczegółowo omówiona zostanie metoda z zastosowaniem HPLC chromatografu AminoQuant 1090 seria II z detektorem UV-Vis (DAD) firmy Hewlett Packard. (abstrakt oryginalny)
W Polsce istnieje znaczny, niewykorzystany potencjał energetyczny biomasy. Istotnym jego składnikiem jest słoma. Z kolei Polska jest zobowiązana do redukcji emisji CO2 oraz zwiększenia udziału energii odnawialnej w całkowitej produkcji energii. Z zobowiązań tych można po części wywiązać się przez stosowanie na szerszą skalę biomasy w indywidualnych czy lokalnych systemach ciepłowniczych. Można to osiągnąć przez opracowanie konstrukcji i wprowadzenie na rynek jednostek efektywnie spalających biomasę. Możliwe to jest także przez opracowanie efektywniejszych sposobów spalania dla istniejących i pracujących u użytkowników jednostek. W artykule zostaną przedstawione wyniki wstępnych badań nad optymalizacją procesu spalania słomy pod kątem wykorzystania jej jako paliwa w kotłach energetycznych. Metodami analizy termicznej (DTA,TG) zbadano efekty cieplne zachodzące podczas spalania próbek słomy. W trakcie tych badań dokonano również analizy składu wydzielających się produktów gazowych. Zmiany składu fazowego otrzymanych popiołów ze spalania paliwa biomasowego określono metodą rentgenowskiej analizy dyfrakcyjnej XRD. Obserwacji budowy morfologicznej popiołów dokonano metodą mikroskopii skaningowej. Na podstawie tych badań stwierdzono, że jednym z czynników determinujących zmiany składu fazowego, czy budowy morfologicznej popiołów są warunki spalania (np. temperatura powietrza dostarczanego do spalania) oraz właściwości paliwa (np. wilgotność). Wstępne wyniki przeprowadzonych badań jednoznacznie wskazują na znaczny wpływ wymienionych czynników na przebieg procesu spalania, potwierdzając konieczność opracowania założeń algorytmu sterowania procesem spalania. Algorytm taki zostałby zaimplementowany w sterownikach dla efektywnych energetycznie i ekologicznie kotłów na biomasę. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było sprawdzenie możliwości zastosowania metody miareczkowej z kwasem nadchlorowym do ilościowego oznaczania aspartamu w produktach typu "light". Ponadto podjęto próbę walidacji tej metody. W celu oceny metody i określenia jej przydatności sprawdzano liniowość, selektywność, dokładność i powtarzalność oznaczeń aspartamu w badanych próbkach. Wartość średniego odzysku środka słodzącego, w zależności od wzmocnienia i rodzaju próbki, kształtowała się w granicach od 80 do 119%, a współczynnik zmienności charakteryzujący rozrzut wyników w tej metodzie nie przekraczał 5%. (abstrakt oryginalny)
Przeprowadzono ocenę i porównanie następujących metod oznaczania kwasu mlekowego: miareczkowej, kolorymetrycznej, fluorymetrycznej, enzymatycznej oraz HPLC. Opracowano metodę ilościowego oznaczania kwasu mlekowego w oparciu o technikę HPLC oraz porównano wyniki uzyskane tą metodą z wynikami uzyskanymi przy pomocy innych metod. Dokonano oceny dokładności tych metod w oparciu o odzysk, oraz ocenę precyzji na podstawie współczynnika zmienności. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu była ocena możliwości zastosowania metody stopniowanego prażenia do oznaczania zawartości niespalonego węgla w popiołach fluidalnych. Opracowana metoda polega na prażeniu próbki popiołu w piecu laboratoryjnym w trzech etapach. Metodę termograwimetryczną i różnicową analizę termiczną zastosowano dla oceny wyników otrzymanych metodą stopniowanego prażenia. Metoda krzywych DTA-TG dostarcza informacji dotyczących przemian związanych ze zmianą masy badanej substancji (ubytek lub przyrost) oraz w jakich zakresach temperatur mają miejsce te zmiany. Dlatego metoda ta posłużyła do wyznaczenia charakterystycznych temperatur utleniania węgla i rozkładu węglanów, a także temperatury odparowania całkowitego wody z próbki popiołu. Obecność w matrycy popiołu z palenisk fluidalnych interferentów powoduje, że wyniki otrzymane przy zastosowaniu standardowej metody oznaczania części palnych są zawyżone i obciążone systematycznym błędem S%. (abstrakt oryginalny)
Celem badań było kompleksowe określenie zróżnicowania fizyczno-chemicznych cech wody pochodzącej ze świeżej pokrywy śnieżnej. Scharakteryzowano trendy powierzchniowe i zakresy wahań analizowanych cech fizyczno-chemicznych oraz ich wzajemne związki. Za pomocą analizy czynnikowej wyróżniono trzy czynniki wyjaśniające zmienność składu chemicznego pokrywy śnieżnej. Na podstawie analizy skupień wyróżniono 3 regiony różniące się składem chemicznym i właściwościami pokrywy śnieżnej.
Opracowano wydajne metody mineralizacji próbek produktów spożywczych z wykorzystaniem mikrofal i nowoczesnego aparatu Maxidigest MX 350 oraz efektywne fizykochemiczne metody oznaczania toksycznych składników występujących jako zanieczyszczenia w wybranych surowcach i produktach spożywczych. W badaniach między innymi stosowano opracowane w Zespole Chemii Bionieorganicznej i Analitycznej nowe metody enzymatyczne i immunoenzymatyczne, spektrofotometryczne, spektrofluorymetryczne oraz elektrochemiczne, służące do oznaczania takich składników jak: jonów metali ciężkich, selenu, pestycydów, detergentów, alergenów, pochodnych kwasu chromotropowego, wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych oraz innych. W pracy podano schematy opracowanych metod, ich etapy doświadczalne oraz ocenę uzyskanych wyników. (oryg. streszcz)
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.