Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 76

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Church's social doctrine
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
W artykule przypomniano osiągnięcia Jana Pawła II w dziedzinie budowania jednoczącej się Europy w ciągu 20 lat pontyfikatu. Przedstawiono znaczenie Santiago de Compostela, miejsca kultu Św. Jakuba Apostoła. Droga Św. Jakuba została uznana przez Radę Europy w 1987 r. za pierwszy szlak kulturowy Europy, a w 1993 roku hiszpański odcinek został wpisany przez UNESCO na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego Europy. Następnie przytoczono przemówienie papieża tzw. "Akt Europejski" jest to orędzie Jana Pawła II skierowane z Santiago de Compostela, od grobu Św. Jakuba Apostoła do narodów Europy, wygłoszone podczas wizyty w Hiszpanii w 1982 roku.
Artykuł zawiera opis wizyty biskupów polskich w Brukseli i przeprowadzonych tam rozmów na temat przyjęcia Polski do Unii Europejskiej.
Wizyta Jana Pawła II w Strasburgu i jego przemówienie w Pałacu Europejskim, siedzibie Rady Europy. Przemówienie to dotyczyło roli młodzieży i rodziny w rozwijającej się Europie, unowocześnieniu oświaty jak również współpracy UE z innymi państwami - szczególnie z części środkowo-wschodniej.
Są to wypowiedzi Jana Pawła II o Europie i o miejscu Polski w zmieniającym swoje oblicze kontynencie. Papież omawia warunki jedności Europy, rolę przypadająca politykom, dyplomatom i rządom w dziele budowy Europy. Mówi też o roli Kościoła w pojałtańskiej Europie i w chwili obecnej.
W artykule zamieszczono skrót dwóch przemówień papieża. Przemówienie Jana Pawła II w Strasburgu, w którym potwierdził zainteresowanie i aprobatę Kościoła dla sprawy zjednoczonej Europy, wynikające z faktu, że chrześcijaństwo to wspólne dziedzictwo wszystkich jej narodów. Drugie przemówienie, na audiencji w Watykanie deputowanych do Parlamentu Europejskiego, przedstawicieli chrześcijańsko-demokratycznej Europejskiej Partii Ludowej.
Artykuł zawiera treść przemówienia Papieża, które skierował w dniu 15 maja 1985 r. do 2 tysięcy pracowników instytucji europejskich i ich rodzin zgromadzonych w gmachu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu.
Jest to fragment przemówienia z dnia 14 II 1998 roku, kóre Ojciec Święty w skierował do polskich biskupów. W przesłaniu tym między innymi ponownie wskazał na znaczenie integracji Polski ze strukturami europejskimi.
Artykuł omawia treść wystąpienia Jana Pawła II, wygłoszonego w Brukseli podczas swej apostolskiej podróży do Holandii, Luksemburga i Belgii 20 maja 1985 roku.
O tytule, zakresie i charakterze artykułu zadecydowały przesłanki wyeksponowane w pierwszej części tekstu, sprawiające, że dobro wspólne jest na nowo odkrywane, stając się obiektem licznych dyskusji oraz polemik na różnych poziomach. Rosnącą rangę oraz wyjątkową aktualność podjętej tematyki obrazują wyzwania stojące nie tylko przed ekonomistami, zarówno na płaszczyźnie teoretycznej, jak i praktycznej. Zostały one przedstawione w postaci pięciu grup zasadniczych pytań uwzględniających także dylematy z nimi związane. W kolejnej części artykułu zaprezentowana została istota dobra wspólnego oraz jego nowe właściwości związane z możliwościami tworzenia cennych zasobów współdzielonej wiedzy i przedmiotów przy wykorzystaniu technologii cyfrowych. W kontekście dość często popełnianych błędów i utożsamiania dobra wspólnego z rzeczami lub innymi zasobami, zasadne wydawało się wyeksponowanie tego, co w sferze praktycznej je konstytuuje, czyli decyzji o wprowadzeniu do praktyki społecznej zarządzania wspólnym zasobem dla wspólnych korzyści, a także trzech elementów składających się na dobro wspólne, tworzących zintegrowaną, współzależną całość: zasobów, społeczności oraz zestawu zasad, wartości i norm. Następnie, na tle dziedzictwa E. Ostrom, nakreślone zostały sformułowane przez nią warunki skutecznego działania wspólnot eksploatujących dobro wspólne. (abstrakt oryginalny)
Autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie: czy dzisiejsze legislacyjne ujęcie stosunku pracy jako stosunku prawnego w ogóle daje szanse na poszukiwania w nim jakichkolwiek śladów społecznej doktryny Kościoła. Choć w obowiązującym w Polsce prawie nie twierdzi się już, iż to na rzecz "zakładu pracy" pracownik świadczy pracę, to jednak zakład pracy ciągle funkcjonuje w ustawodawstwie kodeksowym. Ale czy pracy na jego rzecz już na pewno się nie świadczy? Zdaniem autorki odpowiadając na powyższe pytanie twierdząco - przy założeniu, że zakład pracy pojmuje się jako wspólnotę ludzi - można by było mówić o pewnej doktrynalnej zgodności normatywnego ujęcia definicji stosunku pracy ze społeczną nauką Kościoła. (abstrakt oryginalny)
Przypatrując się i porządkując zarazem płaszczyznę życia społeczno-gospodarczego należy zauważyć, że takie życie ma sens dopiero wówczas, gdy na pierwsze miejsce wysunie się postulat prymatu osoby ludzkiej. Określa on, w jaki sposób powinno funkcjonować społeczeństwo, ażeby godność osoby i jej rozwój mogły być zabezpieczone oraz realizowane. Ten wątek niejednokrotnie podnosił w swoim nauczaniu Jan Paweł II. Wskazywał, że godność jest tą szczególną wartością którą reprezentuje każdy człowiek z tej racji, że jest podmiotem i osobą - bytem samoświadomym, wolnym, zdolnym do poznania prawdy, a także górującym nad otaczającym go światem. Osobowa godność jest najcenniejszym dobrem człowieka i jako obiektywna wartość bytowa, istniejąca niezależnie od ludzkiej woli jest ona niezniszczalną własnością każdej ludzkiej istoty. Z tego właśnie powodu jest również podstawą równości wszystkich ludzi, co dla organizacji życia społeczno-gospodarczego ma ogromne znaczenie. Wspomniana godność jest implikowana przez twierdzenia (zasady) ogólne dotyczące normalnego funkcjonowania społeczeństwa w ten sposób, że ich realizacja warunkuje egzystencję życia zarówno społecznego, jak i gospodarczego oraz jego normalny rozwój. Zarzucenie i nieprzestrzeganie tych zasad wcześniej czy później doprowadza do napięć i konfliktów społecznych, albo do przekształcania bytu ludzkiego w zorganizowany system niewolniczy lub nawet w martwe struktury, w których życie społeczne zanika bądź przybiera niekontrolowane formy. Problemy te niejednokrotnie w swoich wystąpieniach poruszał Jan Paweł II, akcentując w nich przede wszystkim zagadnienia prawdy, miłości, sprawiedliwości, wolności i równości. Ich klasyfikacja jest różnorodna, nie należy się zatem dziwić, iż ilość zasad ładu społeczno-gospodarczego u innych autorów będzie zmienna, jednak zasadniczo można sprowadzić je do kilku najważniejszych, a więc do zasady solidarności, sprawiedliwości i pomocniczości. (fragment tekstu)
Katolicka nauka społeczna ujmuje człowieka jako podmiot w jego środowisku społecznym. Jedną z najważniejszych kategorii społecznych, które w tym kontekście podejmuje Jan Paweł II, jest praca człowieka jako akt twórczy, pozwalający na pełny rozwój człowieka jako osoby. Pracę ludzką rozpatruje w aspekcie jej relacji do własności, nauki, techniki. Zajmuje się rozwojem osoby ludzkiej w kontekście jej pracy. W artykule zwrócono uwagę na niektóre kwestie szczegółowe stanowiące nowe idee w katolickiej nauce społecznej, które zawdzięczamy Janowi Pawłowi II.
Przedstawiona powyżej syntetyczna analiza wskazuje, że społeczna nauka Kościoła przywiązuje dużą wagę do przedsiębiorczości. Polska pragnąc uczestniczyć w globalizacji ze skutkiem pozytywnym musi rozpocząć budowę ''gospodarki opartej o wiedzę". Zwracał na to uwagę w roku 1991 Papież Jan Paweł II w encyklice Centesimus annus. Podkreślał w niej, że tak, jak wcześniej źródłem bogactwa była ziemia, tak obecnie jest to innowacyjność i kapitał intelektualny. Trwały sukces gospodarczy poszczególnych krajów może być osiągnięty tylko w momencie stworzenia gospodarki opartej na wiedzy. Dlatego też, Katechizm Kościoła Katolickiego zawiera stwierdzenie, że "każdy powinien odpowiednio korzystać ze swoich talentów, by przyczyniać się do rozwoju użytecznego dla wszystkich"37. Punktem wyjścia powinno być "rozwinięcie" w społeczeństwie przedsiębiorczości. Jednak w kraju nie powstał jeszcze program całościowego systemu wspierania przedsiębiorczości (szeroko rozumianej), który zaczynając od szkoły podstawowej, poprzez szkolnictwo wyższe, a kończąc na pracy zawodowej rozwijałby przedsiębiorczość naszego społeczeństwa. Idąc za przykładem społecznej nauki Kościoła rząd dla dobra ogółu powinien zająć się tym zagadnieniem. (fragment tekstu)
Przedstawiono podstawy społecznej nauki Kościoła. Zamieszczona w artykule syntetyczna analiza wykazała, że społeczna nauka Kościoła przywiązuje dużą wagę do przedsiębiorczości.
W opracowaniu zaprezentowano poglądy wybitnych przedstawicieli katolickiej nauki społecznej na kwestie partycypacji pracowniczej. Artykuł kończy konkluzja, iż właściwymi metodami rozwijania osobowości pracowników są różne formy uczestnictwa i współodpowiedzialności pracowników w zarządzaniu przedsiębiorstwem.
Rozpatrzono dylemat granicy dyskusji Kościoła z osobami nie wierzącymi, często przyjmującymi jako inspirujące je w życiu idee obce europocentryzmowi, jak i wierze katolickiej. Jako swoistego rodzaju odpowiedź na postawiony dylemat można przedstawić opublikowaną w roku 2000 deklarację Kościoła: "Dominus Iesus". Przytoczona deklaracja wprowadza możliwość bardzo daleko posuniętego i szeroko rozumianego dialogu.
17
Content available remote Dobrobyt w nauce społecznej kościoła katolickiego
61%
Celem niniejszego opracowania jest próba przedstawienia fragmentu nauki społecznej Kościoła katolickiego w zakresie pojęcia dobrobytu i syntetyczna odpowiedź na pytanie, jak dobrobyt jest w niej pojmowany. Wśród pytań szczegółowych można wymienić: czy dobrobyt jest dobrem? Jak Kościół ocenia przedsiębiorczość z punktu widzenia jej wpływu na kształtowanie dobrobytu? Na jakich zasadach powinno opierać się zwiększanie dobrobytu? Jakie są zagrożenia związane z dobrobytem, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym? W pracy wykorzystano metodę analizy zawartości treści, poddając badaniu dokumenty nauki społecznej Kościoła katolickiego we fragmentach odnoszących się do kwestii dobrobytu. Uzupełnieniem analiz było wykorzystanie fragmentów Nowego Testamentu. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest przedstawienie zagadnień metodologicznych doktryny Kościoła katolickiego. Autor zwraca uwagę na konieczność rozróżnienia terminów "katolicka nauka społeczna" oraz "społeczne nauczanie Kościoła" oraz wytyczenia granic obszaru badań oraz metod badawczych katolickiej nauki społecznej.
Autor omawia rozwój etyki gospodarczej w teorii myśli ekonomicznej. Stwierdził, że należy rozwinąć etykę biznesu zwłaszcza w krajach postkomunistycznych. Przedstawia poglądy Jana Pawła II zawarte w encyklice "Centesimus annus".
Artykuł przedstawia wybrane poglądy na temat przedsiębiorczości wyrażane w ramach katolickiej myśli społecznej. Kościół katolicki w swoim nauczaniu jest przychylny przedsiębiorczości, choć rzadko aktywnie do niej zachęca. Katolicka nauka społeczna wskazuje, że przedsiębiorcy, a także kierujący przedsiębiorstwami i wszyscy podejmujący decyzje na polu gospodarki, powinni mieć jako cel i motyw postępowania, dobro wspólne i godność człowieka, a także własny całościowy rozwój. Zysk, jako pierwszy wskaźnik efektywności działania przedsiębiorstwa jest natomiast środkiem osiągnięcia celów, a nie samym celem. Przedsiębiorcy i liderzy biznesowi stoją przed wieloma dylematami moralnymi, na które nie zawsze są gotowe odpowiedzi. Przedsiębiorczość jest powołaniem umożliwiającym wyrobienie i rozwój cnoty odwagi, kreatywności, budowania wspólnoty i realizmu praktycznego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.