Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Citizenship of the European Union
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Introduction: Citizenship in Post-Communist Eastern Europe
100%
Citizenship has been rediscovered in Eastern Europe after the collapse of the communist regimes and the breakdown of multi-national states. This rediscovery revealed not only great opportunities with regard to democratic inclusion, national redefinition and the remedying of past wrongs but also important risks, such as legal and political exclusion, ethnic engineering and discrimination. The broader revival of citizenship in recent decades has triggered a renewed academic interest in issues of citizenship, albeit this research had remained biased towards Western experiences, such as long-term immigration and social integration. Although it would be ill-advised to talk of Eastern European models of citizenship, the region does present a number of empirical and theoretical puzzles that can enrich the existing literature by challenging conventional approaches and stimulating more-balanced and contextual theoretical perspectives. (fragment of text)
2
Content available remote Obywatelstwo Unii Europejskiej
100%
Julia Wojnowska-Radzińska omawia znaczenie instytucji obywatelstwa UE i podkreśla, że obywatelstwo Unii nie konkuruje z obywatelstwem krajowym, ale istnieje równolegle. Autorka skupiła uwagę na katalogu praw obywatela UE, ze szczególnym uwzględnieniem swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej.(fragment tekstu)
3
Content available remote Obywatelstwo i obywatelskość w Unii Europejskiej
100%
Dwudziestolecie obywatelstwa Unii Europejskiej, obchodzone w 2013 roku, skłania do refleksji nad tą instytucją. Czy przez ten okres zmienił się status i znaczenie obywateli w systemie politycznym Unii, czy mają oni możliwość uczestniczenia w procesie decydowania na poziomie unijnym, czy istnieją mechanizmy gwarantujące ich zaangażowanie i wpływanie na prawo unijne oraz kierunek, w którym Unia się rozwija? Czy obywatelstwo unijne jest projektem wyłącznie symbolicznym, za którym nie kryje się żadna wartość dodana? Czy spełnia ono warunki określania go mianem obywatelstwa? Odpowiedziom na te pytania poświęcony jest artykuł. Instytucja obywatelstwa UE została przeanalizowana w dwóch aspektach: obywatelstwa jako formalnego statusu łączącego się z określonym zakresem praw oraz obywatelskości, czyli mechanizmów gwarantujących udział obywateli w decydowaniu o losach wspólnoty politycznej. Wyniki analizy prowadzą do wniosku, że w ciągu dwudziestu lat funkcjonowania obywatelstwa unijnego jego znaczenie istotnie się zwiększyło na płaszczyźnie deklaratywnej - w tekście traktatów i aktów instytucjonalnych, nie wpłynęło to jednak na faktyczne zwiększenie udziału obywateli w kształtowaniu działań i polityki unijnej. Jest to wynikiem rozdźwięku, jaki powstał w Unii między obywatelstwem jako formalnym statusem a obywatelskością, jako rzeczywistym upodmiotowieniem jednostek w systemie politycznym. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest analiza wpływu instytucji obywatelstwa UE na status obywateli migrujących. Celem podjętych badań jest wykazanie, że wprowadzenie instytucji obywatelstwa UE do traktatów zdecydowanie wzmocniło status jednostki w prawie UE, a w sposób szczególny - w państwie przyjmującym. Włączenie praw obywatelskich do katalogu praw podstawowych zmieniło diametralnie sposób realizacji jednego z praw obywatelskich: swobody przemieszczania się i pobytu na terytorium państwa przyjmującego. Obywatel migrujący uzyskał szczególną ochronę w chwili podjęcia działań zmierzających do ograniczenia prawa pobytu. Wnioski te potwierdzono w niniejszym artykule za pomocą analizy ewolucji aktów prawa wtórnego oraz wykładni Trybunału Sprawiedliwości UE.(abstrakt oryginalny)
Niniejsza praca ma na celu przedstawienie i omówienie zagadnienia nazwisk, poruszanego w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kontekście obrony przez kulturę. Nazwisko jako narzędzie identyfikacji jednostki odgrywa bardzo ważną rolę w życiu każdego człowieka i może być traktowane jako element łączący go z państwem pochodzenia, jego kulturą czy językiem ojczystym. W związku z migracją ludzi na obszarze Unii Europejskiej, przy równoczesnym zróżnicowaniu krajowych rozwiązań prawnych dotyczących nadawania nazwisk czy ich transkrypcji, nazwiska stały się przedmiotem orzekania Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozważającego relewantność tego zagadnienia na kanwie prawa do prywatności oraz wolności przemieszczania się obywateli UE. W artykule Autorka rozważa możliwość poszerzenia wywodów powoływanych w dotychczasowym orzecznictwie o argumentację w oparciu o obronę przez kulturę.(abstrakt oryginalny)
W artykule przeanalizowano przepisy prawa polskiego regulujące zasady wjazdu i pobytu obywateli UE i członków ich rodzin na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Pierwszym dokumentem była ustawa z dnia 27 lipca 2002 o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, która weszła w życie z dniem wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Kolejny dokument to ustawa z 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin.
Niniejszy tekst poświęcony jest ochronie praw podstawowych obywateli Unii Europejskiej. Pierwsza część definiuje i charakteryzuje obywatelstwo Unii Europejskiej. Część druga wprowadza do tematyki ochrony praw jednostki w Unii Europejskiej. Kolejna, trzecia, traktuje o rozwoju prawnej ochrony praw podstawowych w Unii Europejskiej. Część czwarta charakteryzuje Kartę Praw Podstawowych jako podstawowe źródło praw jednostki w Unii Europejskiej. Część piąta, zarazem ostatnia, określa mechanizmy dochodzenia praw jednostki według prawa Unii Europejskiej. Całość kończą wnioski i wykaz wykorzystanych źródeł. Pracę oparto na literaturze przedmiotu, orzecznictwie oraz aktach prawnych Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Around 75% of the signatures of support for European Citizens' Initiatives come from five large EU member states: Germany, Italy, France, Spain and Poland. However, there is evidence that some of the smaller Central and Eastern European Countries have also actively used European Citizens' Initiatives. For example, in Estonia more than 5% of all inhabitants have signed a statement of support for an ECI, compared to France where only 0.5% have done so. This paper analyzes the extent to which the European Citizens' Initiative has been used in Central and Eastern European Countries (CEECs), and in particular the type of organisational supporters and the campaigns which have attracted the most support in CEECs, and explore the reasons for these patterns. It will also explore whether the existence of a national citizens' initiative instrument in a particular CEEC has any effect on the interest in an ECI in that member state, as well as assess the future of the ECI in a region facing a number of democratic challenges. Analysis of these national campaigns make it possible to examine the role of organisations and mechanisms 'bridging' territorial levels of contention and the circulation of narratives in countries with shorter traditions of civil rights, and in which trade unions have dominated the landscape of civil society organisations. The ECI apparatus, and the legacy of recent campaigns, provide a unique opportunity to analyse the circulation of narratives between different territorial levels.(original abstract)
Przybliżono instytucję obywatelstwa europejskiego. Poruszono problemy dotyczące praw obywateli Unii i podwójnego obywatelstwa.
W artykule omówiono ideę obywatelstwa europejskiego i jego wpływ na powstanie instytucji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. Przedstawiono również propozycje hiszpańskiego premiera włączenia do nowego traktatu oddzielnego rozdziału poświęconego obywatelstwu europejskiemu oraz koncepcje zaproponowane przez Hiszpanię i Danię w zakresie ochrony praw obywateli.
W 1992 r., wraz z przyjęciem Traktatu z Maastricht, powstała nowa instytucja, jaką jest obywatelstwo Unii Europejskiej. Traktat wprowadził jakościową zmianę w sferze pozycji politycznej i prawnej obywateli państw członkowskich, którzy zyskali w tych sferach szereg nowych uprawnień. Jednym z nich jest prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej. Jego analiza prowadzi do wniosku o dużym rozdźwięku, jaki istnieje pomiędzy gwarancjami traktatowymi a efektywnym wykonywaniem tego prawa. Państwa członkowskie nie porozumiały się bowiem z państwami trzecimi w tym przedmiocie, co jest wymogiem prawa międzynarodowego. Także prawo wtórne umożliwia jedynie częściowe wykonywanie traktatowego prawa do opieki na terytorium państw trzecich, ponieważ zostało ono sprowadzone tylko do pomocy konsularnej, i to jeszcze wąsko ujętej. Prawo obywateli Unii Europejskiej znajduje się zatem jeszcze na bardzo wczesnym etapie swojego rozwoju. (abstrakt oryginalny)
This article reviews the relationship between the European Union and its citizens in the light of the constitutional failure. The authors argue that the constitutional treaty and its failure were an important element in the formation of a sense of European citizenship but that the failure was as much a constructive element as the debate engendered by the drafting of the text. The identity as a European citizen is a composite and complex one that is not easily reconciled with established definitions emanating from the understanding in the context of nation-states. The authors argue for a positive and constructive interpretation of developments embedded in the reality of the creation of the Union itself, with feats of accomplishments, flights of fancy and regular failures.(original abstract)
Obywatelstwo UE jest instytucją pozostającą na styku prawa unijnego i prawa krajowego. O jej zakresie podmiotowym decydują przepisy państw członkowskich. Obywatelstwo unijne w pierwotnym założeniu miało być źródłem legitymacji procesów integracyjnych, a także podstawowym czynnikiem w procesie kształtowania wśród obywateli poczucia przynależności do Unii Europejskiej i posiadania prawdziwej tożsamości europejskiej. Jest to zatem instytucja prawna, która skonstruowana jest wielopoziomowo i opiera się na współistnieniu tożsamości narodowych państw (których wyrazem jest m.in. obywatelstwo krajowe) oraz tożsamości europejskiej. Poszanowanie tożsamości narodowej w przypadku uprawnień państw członkowskich dotyczących nadawania lub pozbawiania obywatelstwa krajowego ma granice wyznaczone przez obowiązek poszanowania przez państwa członkowskie prawa unijnego. Z kolei w ostatnim czasie można zaobserwować istotne osłabienie obywatelstwa unijnego jako nośnika tożsamości europejskiej, co szczególnie widoczne jest w dobie kryzysu wartości europejskich a czego wyrazem był negatywny wynik referendum brytyjskiego. (abstrakt oryginalny)
The contemporary European Union needs a stronger sense of identity to overcome its existing crises and divisions. Implementation of common European standards requires that the competing interests of Member States be reconciled in order to find a point of balance between the autonomy of legal systems and the idea of the internal market. EU law is constantly changing, which is reflected in the case law of the Court of Justice of the European Union constituting the acquis communautaire. In analysing judgments in the area of the EU citizenship and company law, one might discern a clear tendency of the Court of Justice to accentuate an EU identity, which is a source of rights for citizens or companies, independent of particular Member States' legal orders. EU identity manifests itself most strongly in the institution of EU citizenship, but in recent times the Court of Justice has emphasized the importance of identity also in connection with the operation of companies falling under Article 54(1)of the Treaty on the Functioning of the European Union (TFEU), which will be the subject of further consideration. (fragment of text)
Prawo pobytu na terytorium UE jest jednym z podstawowych uprawnień przysługujących obywa- telom UE i członkom ich rodzin. Uprawnienie to wynika bezpośrednio z art. 21 Traktatu o funkcjonowaniu UE. Szczegółowe reguły dotyczące jego stosowania zostały zawarte w dyrektywie 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli UE i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich. Przepisy traktatowe oraz wynikające z dyrektywy są przedmiotem bogatego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Trybunał postanowienia dyrektywy stosuje wobec stanów faktycznych zawierających wyraźny element transgraniczny. Przepisy traktatowe mają zastosowanie również do spraw, w których taki element nie występuje, ale ich okoliczności faktyczne wpływają na naturę i istotę praw przysługujących obywatelom UE. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości obywatele UE korzystający ze swobody przepływu osób mogą liczyć na bardzo korzystne rozwiązania prawne wynikające z dyrektywy 2004/38/WE, które nie znajdują zastosowania do obywateli UE, którzy nie przemieszczają się na terenie UE. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono międzynarodowe doświadczenia w zarządzaniu obszarami metropolitalnymi - przywołano przykłady Węgier, Niemiec, Francji, Holandii, Włoch. W tym kontekście zaprezentowano podejście do zarządzania obszarami metropolitalnymi w warunkach polskich, regulacji dotyczących ich finansów, zadań, ustroju terytorialnego.
Omówiono prawa wyborcze, w tym do głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych w RP, jakie na mocy dyrektywy Rady 94/80/WE uzyskali obywatele Unii Europejskiej niebędący obywatelami polskimi.
Assuming that the individualisation of social rights is tantamount to the process whereby the derived rights (les droites dérives) and the rights based on family relations and other personal links (marriage, partnership) are being replaced by the proper, direct and individual rights (les droites propres), it can be attested that both international legislation and the national legislations of the European countries display a fairly advanced level of individualisation. The process of individualisation of social rights needs to be understood as taking place through the modifications in the legal provisions that define the personal scope of social protection, provide the qualifying conditions for the entitlement to benefits as well as rules for their calculation and regulate other essential qualities of those benefits. The subject-matter of the process of individualisation of social rights is at the center of attention of a group of academic researchers and experts from numerous European countries. (fragment of text)
19
63%
Przedmiotem rozważań autora jest Unia Europejska jako wspólnota państw i narodów po wejściu w życie traktatu z Lizbony. W artykule omówiono status prawny i demokratyczne podstawy Unii Europejskiej oraz relacje pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi, w tym zwłaszcza istniejący obecnie między nimi podział kompetencji. Osobno poruszoną w publikacji kwestią jest relacja Unia Europejska - jej obywatele, w szczególności problematyka instytucji obywatelstwa Unii Europejskiej, w tym przepisy regulujące ich prawa i obowiązki.
In recent years, there has been growing interest in the proliferation, rescaling and internalisation of borders. EU citizens who come to work in Norway are registered either with a Fødselsnummer - an identification number designating them as residents of Norway - or with a D-nummer, designating them as temporary migrants in Norway. To be registered with a Fødselsnummer, EU citizens must prove that they intend to live in Norway for at least 6 months, usually with an employment contract of at least 6 months' duration. EU citizens who are unable to secure long-term employment may not be able to register as residents and may sometimes live with a D-nummer for years. Based on qualitative research with Polish workers and NGOs offering legal advice in Oslo, this article investigates the consequences of being registered with a D-nummer. The article finds that EU citizens with a D-nummer face various, mostly informal, barriers to public healthcare and welfare benefits. Conceptualising the D-nummer as a welfare-bordering technology, the article argues that the identification number system in Norway creates a framework under which precarious work leads to precarious social citizenship. The article offers new insights into the mechanisms of welfare bordering and the stratification between the rights of precarious EU workers and those in secure forms of employment. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.