Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Authority and urban space in the city landscape

100%

Myszka R., Niedziółka-Rybak K.

Problemy Rozwoju Miast

|

2018

|

59

55-63

Central areas of major cities have always been of interest to totalitarian regimes. All publicly accessible areas were meant not only to be highlights of the metropolis, but also symbols of political ideologies. In communist times the glamour of the regime was supposed to be reflected in large scale and representative urban and architectural complexes. This article presents some such examples from the era of Soviet domination in Eastern Europe. Following the typology by Krzysztof Nawratek we took a closer look at how the central public space was shaped in Kiev, Warsaw, Sofia, Bucharest and Vilnius. (original abstract)

2

Jednostki krajobrazowe miasta Poznania

100%

Bródka S., Macias A., Płaczek P.

Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna / Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

|

2017

|

nr 38

143-170

Cel główny opracowania koncentruje się na zagadnieniach dotyczących delimitacji oraz inwentaryzacji jednostek krajobrazowych występujących na terenie Poznania. Identyfikacja jednostek krajobrazowych została przeprowadzona na podstawie analizy cech charakterystycznych oraz wyróżników krajobrazu. Uznano, że cechy charakterystyczne krajobrazu odnoszą się do kryteriów klasyfikacyjnych związanych z ukształtowaniem powierzchni terenu oraz z pokryciem terenu, czyli z tzw. tłem krajobrazowym. Z kolei wyróżniki krajobrazu dotyczą konkretnych obiektów, ich zespołów lub mikropłatów pokrycia terenu o szczególnie wyrazistych atrybutach, które odróżniają te obiekty lub zespoły od ich otoczenia (tła krajobrazowego). Przyjęte założenia umożliwiły wyznaczenie 19 różnych typów jednostek krajobrazowych. Dla każdej z jednostek zostały zidentyfikowane walory krajobrazu odnoszące się do cech przyrodniczych, kulturowych oraz fizjonomicznych. Ponadto opracowano zestaw wskaźników (metryk krajobrazowych) dotyczących struktury form pokrycia terenu, których zróżnicowanie i wzajemna konfiguracja ma decydujący wpływ na walory fizjonomiczne krajobrazu. (abstrakt oryginalny)

3

Kenozoiczne skały piroklastyczne okolic Jawora

100%

Szumowska M.

Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy

|

2016

|

nr 20

83-91

Kenozoiczny wulkanizm na Dolnym Śląsku od kilkudziesięciu milionów lat jest stałym elementem krajobrazu. Obecnie możemy podziwiać relikty aktywności wulkanicznej, które jako elementy przyrody nieożywionej tworzą znaną dolnośląską "Krainę Wygasłych Wulkanów". Wystąpienia bazaltów należące do pola wulkanicznego Legnica- Złotoryja - Jawor zbudowane są z litych skał bazaltowych, które miejscami przewarstwione są skałami piroklastycznymi, do tej pory szerzej nie opisywanymi w literaturze. Są one pomocne przy określaniu sposobu aktywności wulkanicznej, jaka zachodziła w badanym obszarze. W utworach tych rozpoznane zostały brekcje tufowe, aglutynaty, lapillity oraz tufy lapillowe, które pozwalają stwierdzić, że aktywność wulkaniczna była urozmaicona - od typu hawajskiego do typu Stromboli. (abstrakt oryginalny)

4

Transformations of Central European Cultural Landscapes : between Circulations and Iconography

75%

Czepczyński M.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2006

|

No. 6

5-15

Urban cultural landscape is often interpreted as the visual scheme illustrating the relationship of powers, as well as needs and lifestyles of local and national societies. Cultural landscape of post-socialist cities can be seen as a living laboratory of transforming meanings and forms. Circulation and iconographical metaphors are used to present the contemporary global and local trends. During the period of socialist supremacy, the centrally steered circulations had been enforced to every urban and regional landscape. Since 1989 another kind of circulation appeared, dominated by unified and Western-styled liberalism, and represented by neo-liberal fraction of the society, in opposition to traditional and territorially anchored icons and allegories. (original abstract)

5

Berlin Urban Landscape as Cultural Product

75%

Czepczyński M.

Bulletin of Geography. Socio-economic Series

|

2004

|

No. 3

135-142

The urban landscape has become one of the crucial issues of post- structural geographies. The compilation of cognitive objects and affective meanings forms the basis of cultural geography. The Berlin landscape can be perceived as a cultural laboratory and case study that has undergone many fundamental transformations. The city scenery reflects powers, needs, aspirations, as well as a glorious and tragic history, written into the symbols and signs. The Berlin landscape can be simultaneously explained both as a multi-layered text, and as an iconographical parable. Text and icon interact in an intensely stimulating combination, that relates to the post-modern, "world as an arena" metaphor. (original abstract)

6

Churches in city's landscape - contradiction of perception. An example of Łódź

75%

Klima E.

Space - Society - Economy

|

2009

|

nr 9

143-160

Kościoły są nieodłącznym elementem krajobrazu polskich miast. Ich znaczenie w strukturach przestrzennych podlega jednak ciągłej ewolucji. Nowe budowle nie stanowią już punktów centralnych, czy dominant nawet najbliższego otoczenia. W procesie sukcesji przestrzennej w krajobraz władzy zdążyły już wpisać się banki i biurowce. Kościół jako instytucja stać się mniej znaczącym aktorem. Następuje również odejście od religijności i religii, choć jak dowodzą niektórzy jedynie pozorne (por. Casanova 2005). Z drugiej strony okazuje się, że kościół jako budowla jest centrum przestrzeni religijnej i to również, dla tych którzy deklarują, że ich związek z religią nie jest mocny. Na przestrzeni ostatnich lat zmieniły się oczekiwania wobec Kościoła i jego roli w życiu społecznym. Gdy mówimy o całej Polsce to z jednej strony pojawia się dojrzały katolicyzm - rośnie wskaźnik communicantes, relatywnie duża jest liczba osób upatrujących w kościele wartości nadrzędnych, z drugiej strony mamy do czynienia odrzuceniem Kościoła jako podmiotu życia politycznego. W Łodzi obraz jest bardziej spójny. Mieszkańcy nie są religijni, a Kościół jako instytucja i nośnik wartości marginalizowany. Ciekawym jest zatem jak ta sytuacja przekłada się na obecność Kościoła w przestrzeni miasta. Otoczenie istniejących budowli nową tkanką miejską i dopasowanie nowych kościołów do istniejącego krajobrazu zależy od poczucia estetyki architekta i inwestora, czyli proboszcza. Te niestety często są rozbieżne, i gotowe budynki mają niewiele wspólnego z pierwotnymi projektami. M. Grymin (2009) pisząc o lokalizacji zespołów parafialnych po 1945 r. wydziela kilka ich typów widocznych w aglomeracji. Są to lokalizacje: peryferyjne, w obszarach zieleni, w miejscach eksponowanych (węzłowych), w obszarach zwartej zabudowy, przy placach i w strefach międzyosiedlowych. Autor zauważa, że ze szkodą dla tworzenia przestrzeni miejskiej jest "wyrzucenie" kościołów z centrów osiedli. Mogą one mieć jego zdaniem funkcje centrotwórcze, ale tylko zaledwie jeden nowy łódzki kościół ma taką lokalizację - pw. Św. Faustyny na Placu Niepodległości. W opozycji do części postulatów architekta i dziedzictwa historycznego pozostają opinie Łodzian. Na pytanie gdzie powinien znajdować się kościół większość osób odpowiada - tam gdzie łatwo dotrzeć lub że nie ma to żadnego znaczenia. Na najładniejsze, czy eksponowane miejsce wskazywało nie więcej niż po 3% badanych. Ciekawie mieszkańcy miasta określają funkcje przestrzenne budowli sakralnych. Dla dwóch trzecich respondentów to przede wszystkim ozdoba architektoniczna i urozmaicenie krajobrazu. Co trzeci Łodzianin stwierdził, że kościoły pozwalają na określenie własnego położenia i są miejscem orientacji w terenie. Wynika z tego, że w ocenie użytkowników przestrzeni miasta świątynie stanowią jednak dominanty. Potwierdza to stwierdzenie o konieczności wyróżniania się z otoczenia obiektów kultu religijnego. Relatywnie niska religijność Łodzian nie powoduje, że wykluczają oni ze swojego otoczenia obiekty kultu religijnego, przeciwnie kościoły stanowią prawdziwe axis mundi sfery sacrum. Jak udowadniają badania taki proces może nastąpić z powodów bardziej prozaicznych - o lokalizacji kościołów często decyduje dostępność działek i konieczność uzupełnienia o funkcje religijne istniejących obszarów zabudowy mieszkaniowej.(abstrakt oryginalny)

7

Miasto-ogród jako przestrzeń zamieszkania, pracy i rekreacji - dawniej i dziś

75%

Szczepańska M.

Studia Periegetica

|

2011

|

nr 6 Rekreacyjne i zdrowotne aspekty turystycznej aktywności człowieka

77-89

W dziewiętnastowiecznej Europie dokonywały się intensywne przemiany społeczno-gospodarcze. Dynamicznie postępująca industrializacja i gwałtowny wzrost demograficzny, spowodowany migracją ludności wiejskiej do miast, przyczyniły się do licznych patologii w rozwoju przestrzeni miejskich: przeludnienia, bezdomności, upadku higieny, zagrożenia epidemiami. Strefa podmiejska zaczęła w sposób niekontrolowany narastać, pogorszyła się jakość życia, niewydolne stały się szlaki komunikacyjne i zaopatrzenie w wodę. Niezbędne okazało się rozbudowanie struktury administracyjnej i oświatowej. Standard życia w mieście stawał się coraz niższy, mimo że wielu jego mieszkańców bogaciło się. Kryzysowa sytuacja w mieście stała się impulsem do opracowania nowych koncepcji urbanistycznych i rozwiązania problemów społecznych. Zaistniała konieczność stworzenia przestrzeni, która zapewni mieszkańcom pracę, mieszkanie i miejskie wygody, a jednocześnie umożliwi wypoczynek i kontakt z przyrodą. Pionierem nowego sposobu myślenia o mieście był Ebenezer Howard, twórca koncepcji miasta-ogrodu, opartej na teorii "trzech magnesów". Howard pragnął po- łączyć zalety życia w mieście i na wsi, eliminując jednocześnie ich wady. Przykładem realizacji idei Howarda jest miasto-ogród Hellerau niedaleko Drezna. Obecnie Hellerau, dzięki swej interesującej historii i niezwykłej kompozycji przestrzennej, stało się celem dla międzynarodowej turystyki kulturalnej. Niestety, brak odpowiednich narzędzi prawnych do ochrony istniejących obiektów oraz brak możliwości ingerencji w projekty obiektów nowo powstających może stanowić niebezpieczeństwo dla harmonijnego krajobrazu Hellerau. Kwintesencją modernistycznego podejścia do "urbanistyki z ludzką twarzą" była Karta Ateńska uchwalona w 1933 roku na Międzynarodowym Kongresie Architektury Nowoczesnej. (abstrakt oryginalny)

8

Propozycja zagospodarowania terenów po dawnych szkółkach na obszarze zespołu folwarcznego w Gdyni Orłowie

75%

Iwińska K.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2020

|

nr 17/1

8-27

Jedną z najstarszych części Gdyni jest założenie dworsko-parkowe Kolibki. Posiada ono bogatą historię, a jego początki sięgają XIV stulecia. Na przestrzeni wieków park przeszedł wiele zmian, które zawdzięcza swoim niezwykłym właścicielom. Jest to bardzo atrakcyjny obszar, zlokalizowany przy zboczu klifowym, znajdujący się na granicy z Sopotem. Ukształtowanie terenu parku jest zróżnicowane, co sprawia, że za każdym zakrętem można odkrywać nowe, piękne widoki. Obecnie organizowane są w nim różne wydarzenia skierowane do mieszkańców Trójmiasta, takie jak koncerty, targi czy wystawy psów. Niestety park jest częściowo zaniedbany i może się wydawać mało atrakcyjny dla użytkowników, a jego potencjał nie jest w pełni wykorzystany, dlatego w artykule zaproponowane zostały rozwiązania, których celem jest nadanie przestrzeni nowych funkcji, interesujących zarówno dla mieszkańców, jak i turystów. Pomysł zakłada również poprawienie bezpieczeństwa parku. W tym celu zaproponowane zostały elementy małej architektury, takie jak: oświetlenie oraz stojaki rowerowe, które jednocześnie podniosą walory estetyczne przestrzeni parkowej. Zaproponowane zostało również stworzenie kawiarni, która będzie przyciągała do siebie rowerzystów i spacerowiczów. Wszystkie zmiany są bezpieczne dla przyrody i uwzględniają cykl dobowy zwierząt zamieszkujących park. Poniższy artykuł przedstawia historię i problematykę miejsca. Na podstawie własnych analiz i obserwacji, autor proponuje rozwiązania, które uatrakcyjnią przestrzeń i jednocześnie nie zaburzą historycznego charakteru Kolibek. (abstrakt oryginalny)

9

Rewitalizacja i krajobraz miejski - kwestia społecznej odpowiedzialności

75%

Kaczmarek S.

Studia Miejskie

|

2010

|

nr 1

283-290

Procesy rewitalizacyjne terenów poprzemysłowych - przeprowadzane w Europie coraz liczniej - przekształcają krajobraz miejski. Zmiany te mają charakter wielowymiarowy: materialny, funkcjonalny, społeczny i symboliczny. Nowy krajobraz zrewitalizowanych fragmentów miasta odbierany jest kontekstualnie przez mieszkańców i użytkowników. W artykule omówione zostaną relacje bezpośrednie i pośrednie występujące w krajobrazie miejskim zrewitalizowanych terenów poprzemysłowych. Na podstawie wybranych studiów przypadku zaproponowany zostanie model wykorzystania tego typu analiz do monitoringu i oceny skuteczności dokonanej rewitalizacji w kontekście jej społecznej odpowiedzialności.(abstrakt oryginalny)

10

Wybrane aspekty oceny krajobrazu obszarów metropolitalnych

75%

Marciniak M.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2015

|

nr 259

159-174

Opracowanie zawiera propozycję zastosowania wskaźników krajobrazowych do opisu następstw wynikających z rozwoju obszarów metropolitalnych. Przedstawione ujęcie prezentuje możliwości prowadzenia oceny występujących zmian krajobrazu niezależnie od skali obserwowanych zjawisk. Dotyczy sposobu interpretacji w zakresie jakościowym, wobec którego istotne znaczenie ma płynność zachodzących procesów i ich wymiar czasowy. W stosunku do terenów podlegających silnej presji inwestycyjnej umożliwia równoważenie kryteriów przyrodniczych i ekonomicznych w planowaniu przestrzennym. Przedstawiona propozycja opisu krajobrazu sygnalizuje możliwy zbiór zagadnień obejmujący praktyczną ocenę zjawisk związanych z rozwojem obszarów metropolitalnych z punktu widzenia identyfikacji cech krajobrazu i jego ochrony.(fragment tekstu)

11

Ozdobnie kwitnące jodły i świerki na miejskich terenach zieleni

75%

Renda J.

Aura

|

2015

|

nr 4

10-13

Rośliny iglaste są popularnym składnikiem ogrodów i zieleni miejskiej ze względu na zimotrwałość i odporność na niskie temperatury, a także wielką różnorodność barw, kształtów i pokroju. Najczęściej są to jodły i świerki. Najokazalszym ich elementem dekoracyjnym są szyszki. Jednak wśród iglaków jest coraz więcej odmian, które na wiosnę wytwarzają barwne, zwracające uwagę kwiaty. Jest to oryginalny element ozdobny terenów zieleni. Autorka daje przegląd kwitnących barwnie odmian świerków i jodeł. (abstrakt oryginalny)

12

Identyfikacja jednostek krajobrazu miejskiego w planowaniu przestrzennym a metodologia audytu krajobrazowego

75%

Sochacka-Sutkowska E.

Biuletyn Polska Akademia Nauk. Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju

|

2016

|

nr 261

53-72

Wprowadzony w 2015 r. Ustawowy wymóg sporządzania audytów krajobrazu obejmuje także miasto. Miasto tworzy bardzo specyficzny rodzaj krajobrazu, skomplikowany wizualnie, funkcjonalnie i symbolicznie, z dominującym stopniem konwersji substancji naturalnej i wysoką dynamiką zmian. Czy proponowana procedura audytu jest adekwatna do specyfiki krajobrazu miejskiego i czy może być skutecznym narzędziem planowania, zarządzania i ochrony? Analiza procedur audytu wskazuje na jego znaczną specyfikę i wstrzemięźliwość, ale także potwierdza założony uniwersalizm. Model identyfikacji i rozgraniczenia jednostki krajobrazu zunifikowanej i zredukowanej jedynie do czynnika wizualnego okazuje się zbyt arbitralnym rozwiązaniem w stosunku do miast, które fałszowałoby ich tożsamość. Określenie jednostek krajobrazu miejskiego wymaga uwzględnienia, oprócz struktur materialnych, czynników determinujących ich wykorzystanie i postrzeganie przestrzeni - determinanty tożsamości krajobrazowej - które kształtują warunki funkcjonalne, społeczne i symboliczne. Autor proponuje opracowanie dwóch nowych kryteriów delimitacji jednostek miejskich, którymi są identyfikująca spójność i komplementarność funkcjonalna.(abstrakt oryginalny)

13

Determinanty wizerunku miasta

75%

Stanowicka-Traczyk A.

Samorząd Terytorialny

|

2009

|

nr 10

5-15

Celem artykułu jest wskazanie głównych determinant wizerunku miasta, które powinny stać się punktem wyjścia w budowaniu strategii kształtowania wizerunku miasta. Autorka wyróżnia determinanty związane z makrootoczeniem miasta, jego potencjałem wewnętrznym, cechami obsługiwanego segmentu rynku i psychologicznymi cechami nabywców. Podkreśla też znaczenie procesów komunikacji oraz kontaktów interpersonalnych odbiorców oferty miejskiej. Zaznacza ponadto, że odpowiednio zaplanowana kompozycja marketingu może skutecznie oddziaływać na pożądany wizerunek miasta. (abstrakt oryginalny)

14

Ocena dostępności zieleni dla mieszkańców Poznania - porównanie stanów z lat 1940 i 2012

75%

Dudzińska A., Szpakowska B.

Studia Periegetica

|

2022

|

nr 3(39)

59-72

Układ zieleni w Poznaniu tworzy system pierścieniowo-klinowy, w którym kliny są zlokalizowane wzdłuż Warty i dwóch jej dopływów: Bogdanki i Cybiny, a pierścienie przebiegają wzdłuż pozostałości średniowiecznych murów miejskich i systemu fortyfikacji. Taki układ został zaprojektowany na początku XX w. Od tego czasu administracyjny obszar miasta się powiększył, pochłaniając znaczną część istniejących terenów otwartych: łąk, pól czy nieużytków. System zie********leni jest jednak nadal czytelny. Celem przeprowadzonego badania było porównanie miejskich te********renów zieleni urządzonej w 1940 r. (kiedy powstawał unikatowy system pierścieniowo-klinowy) i w 2012 r. (w okresie dynamicznych zmian przestrzennych miasta). Oceny zmian, jakie nastąpiły w ciągu analizowanego okresu, dokonano na podstawie modelu stworzonego za pomocą analizy ArcGIS. W pracy przedstawiono także analizę ciągłości terenów zieleni urządzonej w 2012 r., wskazując obszary o największej ciągłości przestrzennej.(abstrakt oryginalny)

15

Studnia miejska na bieruńskim rynku - wyjątkowy ślad aktywności człowieka

75%

Lasek G.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2018

|

nr 13/1

73-84

W pracy zaprezentowano badania dotyczące analizy studni miejskiej zlokalizowanej na płycie rynku w Bieruniu. Zrealizowane zostały w kontekście postrzegania jej jako elementu szczególnego w otoczeniu, posiadającego znamiona wyjątkowości i unikatowości wynikające z ważności i różnorodności wpisanych w nią treści - ideografii - które wpłynęły na jej powstanie. Ślady aktywności człowieka, zawierające się w jej strukturze funkcjonalno - przestrzennej, odczytano na następujących płaszczyznach: kultury, sztuki, historii, techniki oraz zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym pod wpływem działalności człowieka i działań natury. Stwierdzono, że studnia jest wyróżnikiem miejsca lokalizacji, nośnikiem informacji historycznych i kulturowych. Jest obiektem małej architektury, który poprzez dominującą na niej grupę rzeźbiarską Utopców, w sposób zmaterializowany wprowadza w jedną z najważniejszych przestrzeni publicznych miasta - rynek - legendy i podania przekazywane z pokolenia na pokolenie. Może być także odbierana/odczytywana na płaszczyźnie swoistej syntezy, upamiętnienia nieistniejących i/lub zdegradowanych obiektów budowlanych oraz cech środowiska naturalnego i jego przekształceń. (abstrakt oryginalny)

16

Struktura i percepcja krajobrazu turystycznego Zwierzyńca

75%

Skowronek E., Tucki A., Jóźwik M. J.

Barometr Regionalny

|

2014

|

12

|

nr 4

61-70

Ze względu na wybitne walory środowiska przyrodniczego i kulturowe, Zwierzyniec jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych przez turystów miast położonych na Roztoczu. Tradycje miejscowości wypoczynkowej wywodzą się z XVI w., kiedy powstała tutaj wiejska rezydencja Zamoyskich. W ciągu kolejnych stuleci miejscowość pełniła jeszcze inne funkcje: administracyjną i przemysłową, z czym wiązały się kolejne etapy rozwoju jej krajobrazu. Prowadzone działania gospodarcze nie przyczyniły się jednak do zniszczenia wielkoprzestrzennej kompozycji miasta. Współcześnie o atrakcyjności Zwierzyńca decyduje przede wszystkim unikalny krajobraz naturalny, wynikający z położenia na granicy dwóch odmiennych subregionów - lessowego Roztocza Zachodniego i wapienno-piaszczystego Roztocza Środkowego, obecność malowniczych dolin rzek Wieprza i Świerszcza, stawów Echo, zalewu Rudka oraz otoczenie w postaci lasów kosobudzko-zwierzynieckich (objętych ochroną prawną jako Roztoczański Park Narodowy od 1974 roku). Wpływają one na rozwój jego funkcji turystycznej. Jej przejawem jest charakterystyczny krajobraz wyposażony w walory i atrakcje oraz niezbędne elementy zagospodarowania turystycznego, który wzbudza zainteresowanie i powoduje, że każdego roku przybywa tutaj ponad 100 tysięcy turystów. W artykule na przykładzie Zwierzyńca dokonano analizy składowych krajobrazu turystycznego oraz przeprowadzono badania jego percepcji wśród mieszkańców i turystów. (abstrakt oryginalny)

17

Managing Suburban Area Using Landscape Evaluation and Valorisation Methods

75%

Łukowiak M., Szopińska E., Kuriata Z.

Economic and Environmental Studies

|

2017

|

nr 4

923-934

Strefa podmiejska jest obszarem niezwykle konfliktowym, na którym dochodzi do bardzo dynamicznych zmian. Z roku na rok tereny podmiejskie stają się coraz bardziej popularne. Gwałtowny wzrost gęstości zaludnienia oraz rosnące saldo migracji z miast na tereny wiejskie powodują zmianę charakteru tych obszarów pod względem przestrzennym, estetycznym i społecznym. Dlatego też bardzo ważnym zadaniem jest zarządzanie strefą podmiejską i odpowiednie planowanie dotyczące ochrony jak i kształtowania jej krajobrazu. Narzędziem, które można do tego celu wykorzystać jest waloryzacja krajobrazu. Metod waloryzacji jest bardzo dużo, dlatego też należy stosować je w sposób umiejętny, wybierając elementy najważniejsze oraz odrzucając te, które mogą niekorzystnie wpływać na ocenianą przestrzeń, zachowując jednocześnie podejście jak najbardziej obiektywne. (abstrakt oryginalny)

18

Tworzenie Smart City a usługi krajobrazowe na przykładzie miasta Kielce

75%

Strzyż M.

Problemy Rozwoju Miast

|

2021

|

72(2)

Koncepcja tworzenia inteligentnego miasta Smart City w przypadku istniejących już od setek lat ośrodków miejskich wymaga, w początkowej fazie tworzenia inteligentnego miasta, stworzenia zbiorów danych danego ośrodka miejskiego i jego otoczenia zewnętrznego w celu utworzenia baz referencyjnych o określonej tematyce. Istotnym elementem inwentaryzacji istniejącego potencjału rozwojowego miasta jest również określenie jego potencjału krajobrazowego, w tym realne możliwości wykorzystania potencjału usług krajobrazowych. Usługi te stanowią nową formę utylitarnego zastosowania badań krajobrazowych jako kompleksowego podejścia do badania potencjału rozwojowego środowiska miejskiego na poziomie podstawowym. Na przykładzie miasta Kielce dokonano analizy możliwości rozwoju koncepcji Smart City w warunkach wykorzystania potencjału usług krajobrazowych.(abstrakt oryginalny)

19

Using LiDAR Data to Assess the Character of Landscape in the Suburban Zone of Poznań

75%

Dudzińska A., Gałecka-Drozda A., Szpakowska B.

Barometr Regionalny

|

2017

|

15

|

nr 3

103-108

Zwiększająca się dynamika zmian, które zachodzą w krajobrazie wiejskim znajdującym się w zasięgu oddziaływania wielkich aglomeracji miejskich, skłania do poszukiwania nowych precyzyjnych metod, które pozwolą na określenie najważniejszych cech krajobrazu. Celem badań było wyznaczenie, charakterystyka i ocena struktury jednostek krajobrazowych w oparciu o dane wysokościowe. Badania przeprowadzono w województwie wielkopolskim, na terenie wsi Napachanie, która mimo położenia w strefie podmiejskiej Poznania zachowała wiejski charakter krajobrazu z rozłogiem pól, założeniem parkowo-pałacowym i folwarkiem. Znajdują się tam również cenne elementy przyrodnicze w postaci lasów, zadrzewień śródpolnych, oczek wodnych czy też doliny rzeki Samicy. W pracy zostało wykorzystane połączenie technik analizy GIS z tradycyjną metodą badania krajobrazu: Landscape Character Assessment (LCA). Dane wykorzystane do analizy struktur krajobrazu wiejskiego zostały pozyskane z lotniczego skaningu laserowego (LIDAR). Na ich podstawie wydzielono 16 jednostek krajobrazowych o odmiennym charakterze, który został określony uwzględniając specyficzne elementy krajobrazu oraz powiązania widokowe i kompozycję. Wykorzystując chmurę punktów opracowano także wizualizację wyznaczonych jednostek. Model przestrzenny krajobrazu pozwolił na jednoznaczną delimitację poszczególnych jednostek krajobrazowych, będąc uzupełnieniem badań terenowych. Wizualizacje umożliwiają zobrazowanie najważniejszych cech krajobrazu - takich jak ukształtowanie terenu, układ roślinności wysokiej, ilość i rozkład zabudowy. Model przestrzenny pozwala także na wstępną analizę kompozycji krajobrazu, w postaci zasięgów widoków oraz stopnia zwartości wnętrz krajobrazowych. (abstrakt oryginalny)

20

The Tourism Landscape and Tourist Space of the City

75%

Włodarczyk B.

Folia Turistica / Akademia Wychowania Fizycznego im. B. Czecha w Krakowie

|

2011

|

nr 25 The Master Classes

265-282

The author attempts to define the term 'tourism landscape.' It is treated as an important attribute of tourism space, therefore, apart from its definition, the author presents its characteristic features and various types of such spaces with differing tourism landscapes. The landscapes of tourism space are treated not only as tourism assets or attractions, but also as the consequences of tourism activity in the natural and cultural environment. The article regards tourist space, understood as a part of geographical space in which the phenomenon of tourist traffic is observed. The subject of this space is a human being called the tourist, and the working elements of the tourist infrastructure it contains define its character. Tourist space may be studied on several cognitive planes, including the following: the system plane, which treats the space and its elements as a system; the morphological plane, describing its structure and the relations between its components; the functional plane, based primarily on the studies of tourist traffic; the metaphorical plane, largely referring to the non-material elements of space; and the landscape plane, which is a combination of the afore-mentioned planes. It should be remembered, however, that only comprehensive studies, taking into consideration some or all of the listed planes, lead to the full understanding of the phenomenon. This paper was prepared by using: Włodarczyk B. (2009b), Krajobrazy przestrzeni turystycznej [The landscapes of tourism space], [in:] Turyzm, 19 (1-2): 89-97 (in Polish and English), and B. Włodarczyk (2011), Miasto i przestrzeń turystyczna [The city and tourism space], [in:] Księga jubileuszowa w 70. rocznicę urodzin Profesora Stanisława Liszewskiego, t. Turystyka, pp. 103-120 (in Polish). (original abstract)