Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 645

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 33 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Cohesion policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 33 next fast forward last
1
Content available remote Polityka spójności a obszary górskie na przykładzie programu "Alpine Space"
100%
Obszary górskie ze względu na problemy rozwojowe spowodowane specyficznymi cechami geograficznymi od wielu lat stanowią przedmiot szczególnej troski polityki spójności Unii Europejskiej. Jednakże mimo podjętych działań do dziś nie udało się opracować definicji obszarów górskich i jednolitych kryteriów ich delimitacji. Artykuł posiada charakter opisowy i sprawozdawczy. Jego celami są pokazanie praktycznego podejścia Unii Europejskiej do realizacji założeń polityki spójności w regionie alpejskim na przykładzie programu "Alpine Space" oraz próba odpowiedzi na pytanie, jakie założenia polityki spójności 2014-2020 będą sprzyjać rozwojowi obszarów górskich.(abstrakt oryginalny)
Czechy, Polska, Słowacja i Węgry starają się z sobą współpracować w ramach Grupy Wyszehradzkiej (V4). Jednocześnie przechodziły transformację systemową i stały się członkami UE. Pomimo zbliżonych problemów, wdrażanie i efekty polityki spójności w państwach V4 okazują się mieć nie tylko podobieństwa, lecz także różnice. Dotyczy to też percepcji opinii publicznej co do efektów wsparcia. Analiza realizowanych programów polityki spójności w krajach V4 w okresie 2004-2020 pokazuje, że ich potrzeby i wyzwania stojące przed polityką spójności zaczynają się coraz bardziej różnicować. Jednak ogólne zadania i potrzeba utrzymania obecnej skali wsparcia to wspólny cel V4. Celem artykułu jest określenie, czy państwa V4 mają wspólne interesy w zakresie kształtu polityki spójności po roku 2020. Artykuł powstał w oparciu o studia literaturowe i analizę danych o wykorzystaniu środków UE w krajach V4 w latach 2005-2017(abstrakt oryginalny)
W uzgodnionej przez szefów państw unijnych wersji budżetu przewidziano znacznie mniejsze wsparcie na dostosowywanie i wdrażanie regulacji unijnych w nowych państwach unijnych oraz państwach aspirujących do Unii. Z ogólnej sumy 307 mld euro przeznaczonych na spójność 12 nowych państw - łącznie z mającymi zostać niebawem przyjętymi Rumunią i Bułgarią - dostanie tylko 51,4% tej kwoty. Żaden kraj nie skorzysta w ramach nowej polityki spójności bardziej niż Polska. To do nas trafi co piąte euro z wydatków strukturalnych Brukseli. W latach 2007-2013 dostaniemy 59,65 mld euro na rozwój biednych regionów. Tym samym, będziemy głównym beneficjentem pomocy Unii. (fragment tekstu)
Artykuł traktuje o wpływie polityki spójności terytorialnej na inne polityki i jej znaczeniu dla przyszłości krajów Unii Europejskiej. Przedstawiono w nim dotychczasowe dokonania organów unijnych, a także stanowisko Polski w sprawie spójności terytorialnej. Mimo że od wielu lat zagadnienie to znajduje się w centrum debat, to wciąż nie stworzono precyzyjnej definicji tego pojęcia, a także odpowiednich instrumentów jego implementacji.(abstrakt oryginalny)
5
Content available remote Rola NGO we wdrażaniu polityki spójności. Teoria a praktyka
80%
Spójność jest warunkiem koniecznym do osiągnięcia trwałego i zrównoważonego rozwoju. Jej wieloaspektowość sprawia, że musi się ona odnosić zarówno do sfery ekonomicznej, społecznej, przestrzennej, jak i środowiskowej. Istotną rolę w kształtowaniu polityki spójności powinny mieć organizacje pozarządowe. Organizacje te wpływają przede wszystkim na sferę społeczno-gospodarczą, ale pośrednio mogą także kształtować sferę przestrzenno-środowiskową. Celem niniejszego opracowania jest odpowiedź na pytanie, czy w praktyce potwierdzają się teoretyczne założenia dotyczące roli organizacji pozarządowych w kształtowaniu polityki spójności. Badania zostały przeprowadzone na podstawie kwestionariusza ankietowego wśród 40 lokalnych liderów opinii i oraz 40 urzędów gmin Dolnego Śląska(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest diagnoza i określenie koniecznych zmian w zakresie zwiększenia skuteczności funkcjonowania administracji publicznej w Polsce oraz możliwości ich wdrażania w ramach polityki spójności 2014-2020. Działania mające na celu poprawę skuteczności funkcjonowania administracji publicznej w Polsce były podejmowane w latach 2007-2013 przy wykorzystaniu finansowania ze środków Unii Europejskiej. Wciąż jednak jest jeszcze wiele do zrobienia. W nowym okresie programowania ranga i cele polityki spójności dają nadzieję na udaną kontynuację tych działań. (abstrakt oryginalny)
W kontekście procesów globalnych coraz częściej podnoszoną kwestią staje się znaczenie kulturowych uwarunkowań rozwoju miast. Miasta są dziś najważniejszym podmiotem polityki kulturalnej, są bowiem centrami kapitału ludzkiego, twórczości, infrastruktury kulturalnej, edukacyjnej i informatycznej. Na ich terenie występuje także największe nasycenie dziedzictwem kulturowym. W latach 2007-2013 planowane wydatki Unii Europejskiej przeznaczone na kulturę w ramach polityki spójności wynoszą ponad 6 mld euro. W projektach przeszłej pespektywy finansowej brak jest jak dotąd wyraźnych zapisów dotyczących możliwości wsparcia infrastruktury kulturalnej, przemysłów kultury czy edukacji kulturalnej w ramach podstawowych instrumentów. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje główne zmiany w systemie programowania i wdrażania polityki spójności UE zapowiedziane we wnioskach legislacyjnych Komisji Europejskiej przedstawionych 6 października 2011 r. Omówienie koncentruje się na zapisach rozporządzenia podstawowego, wspólnego dla wszystkich funduszy polityki spójności, polityki rolnej i rybołówstwa i wskazuje na nowe propozycje co do: wysokości środków w ramach wieloletnich ram finansowych i sposobu ich podziału (kategorie regionów, wysokość współfinansowania), strategicznego i zintegrowanego programowania (hierarchia dokumentów programowych), koncentracji na rezultatach i efektywności (mechanizmy oceny i warunkowość), wzmocnienia wymiaru terytorialnego (narzędzia angażujące społeczności lokalne i obszary miejskie) oraz innowacyjnych instrumentów finansowych. Przygotowana przez Komisję Europejską reforma jest głęboka i wielokierunkowa. Wiele z zaproponowanych rozwiązań wymaga jednak dopracowania, a niektóre diametralnej przebudowy. Najbliższe dwa lata będą czasem trudnych negocjacji między instytucjami UE i państwami członkowskimi, ale chodzi o to, aby ich wynik w optymalny sposób zaspokajał potrzeby wszystkich szczebli zaangażowanych w realizację polityki spójności - od unijnego po lokalny. (abstrakt oryginalny)
Uwzględnienie wymiaru terytorialnego w realizacji strategii Europa 2020 jest szeroko dyskutowaną koncepcją wzmocnienia roli strategicznego programowania rozwoju w Unii Europejskiej. Podstawową przyczyną poszukiwania nowych rozwiązań we wdrażaniu strategii rozwojowej jest konieczność zapewnienia jej większej skuteczności w osiąganiu postawionych celów. Niniejsza praca rozpoczyna się od ogólnego przedstawienia systemu implementacji obowiązującej dziś strategii Europa 2020. Następnie opisano dwie wybrane koncepcje rozumienia ukierunkowanego terytorialnie zintegrowanego podejścia do rozwoju Unii Europejskiej. Na tej podstawie wskazano na podstawowe różnice między nimi ze względu na rolę, którą przypisuje się Agendzie Terytorialnej Unii Europejskiej 2020 oraz polityce spójności.(abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Krytyka polityki spójności z punktu widzenia teorii monetaryzmu
80%
W artykule skoncentrowano się na różnicach między założeniami teorii monetaryzmu a podejściem Unii Europejskiej do polityki regionalnej na tle debaty dotyczącej jej przyszłości. Na podstawie analizy prac i wypowiedzi monetarystów, takich jak Milton Friedman, Krzysztof Rybiński czy Leszek Balcerowicz, spróbowano odpowiedzieć na pytanie, dlaczego, zgodnie z poglądami monetarystów, pomoc finansowa dla słabiej rozwiniętych regionów nie jest konieczna w Unii Europejskiej, a raczej stanowi czynnik hamujący łączny wzrost i rozwój gospodarczy jej terytoriów. Artykuł wskazuje na wysoką niezgodność teorii monetaryzmu i poglądów jego przedstawicieli z polityką spójności.(abstrakt oryginalny)
Rozwój sieci transportowych w Polsce stymulowany jest w ramach polityki spójności UE i polityki transportowej państwa przez wsparcie finansowe europejskich funduszy strukturalnych i Funduszy Spójności oraz środki pochodzące z budżetu centralnego, budżetów poszczególnych województw oraz budżetów lokalnych.(fragment tekstu)
Po kilku latach funkcjonowania Strategii Lizbońskiej dostrzeżono niewystarczające efekty wdrażania jej celów. Zdecydowano więc o odnowieniu postanowień Strategii. Nowe wytyczne zobligowały państwa UE do przygotowania krajowych programów reform (KPR), tj. programów realizacji celów Strategii na poziomie narodowym. Zawężono również listę celów do dwóch głównych: osiągnięcia zrównoważonego wzrostu gospodarczego oraz trwałego wzrostu zatrudnienia. Podstawowym narzędziem realizacji odnowionej Strategii stała się zreformowana polityka spójności, której celem jest wspieranie działań prowadzących do wyrównania warunków ekonomicznych i społecznych we wszystkich regionach Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
Obserwowane procesy pogłębiania się nierówności społeczno-ekonomicznych w większości krajów, będące jednym z najważniejszych źródeł napięć na drodze do zrównoważonego rozwoju stają się wyzwaniem zarówno dla jedności społeczeństw, jak i Unii Europejskiej. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie powiązań między spójnością społeczną a nierównościami społeczno-ekonomicznymi. Artykuł jest opracowaniem przeglądowym o charakterze teoretycznym. Oceniając spójność społeczną poprzez pryzmat jej celów, a więc posiadanej przez społeczeństwo zdolności zapewnienia dobrobytu wszystkim jego członkom, minimalizowania rozbieżności między nimi i unikania polaryzacji, szczególnego znaczenia nabiera właśnie eliminacja nierówności społeczno- ekonomicznych, bowiem w dwóch z trzech aspektów odnosi się właśnie do ich ograniczania.(abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Podstawowe problemy polityki spójności w Unii Europejskiej po roku 2013
80%
Polityka spójności, oprócz wspólnej polityki rolnej, jest najważniejszą polityką wspólnotową dla Polski i wszystkich nowych członków Unii Europejskiej. Ma ona na celu wyrównywanie dysproporcji w poziomach rozwoju poszczególnych regionów oraz zmniejszanie dystansu w rozwoju społeczno-gospodarczym, jaki dzieli te kraje od wyżej rozwiniętych gospodarczo krajów Unii. W okresie europejskiego kryzysu finansowego i gospodarczego polityka ta nabiera szczególnego znaczenia dla dalszego rozwoju całej Unii. Autor podjął analizę możliwości rozwoju polityki spójności po 2013 r. Praca składa się z dwóch części: w pierwszej przedstawiono zagrożenia dla polityki spójności w kontekście obecnego kryzysu finansowego i gospodarczego, w drugiej natomiast omówiono możliwości i bariery jej realizacji w kontekście propozycji pakietu kohezyjnego i wieloletnich ram finansowych UE na lata 2014-2020. Wnioski z analizy kierowane są do decydentów gospodarczych i politycznych w Polsce i Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Economic Trends Analysis of Latvia in EU Cohesion Policy Conditions
80%
Artykuł dotyczy tendencji występujących w sytuacji społeczno-ekonomicznej Łotwy w okresie ostatnich 10 lat po wejściu do Unii Europejskiej. Analizowane w artykule problemy pojawiły się w związku ze zmianą systemu gospodarczego Łotwy i jej wejściem do UE. Są to: problemy demograficzne, kryzys ekonomiczny, rozwarstwienie społeczeństwa, ekspansja administracji państwowej, gwałtowne ubożenie społeczeństwa oraz w konsekwencji wysoki współczynnik migracji do bogatszych krajów UE. W artykule omawiana jest rola polityki spójności w rozwoju społeczno-ekonomicznym Łotwy - od jej wejścia do UE do 2013 roku.(abstrakt oryginalny)
Przedmiot i cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie możliwości i ocena wykorzystania wsparcia inteligentnych specjalizacji w ramach polityki spójności UE 2014-2020 w województwie lubelskim. Zadania badawcze to: klasyfikacja projektów realizowanych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego 2014-2020 (RPO WL) w zależności od ich dopasowania do kluczowych inteligentnych specjalizacji województwa oraz określenie wielkości wsparcia rozwoju inteligentnych specjalizacji regionu w podziale na kluczowe inteligentne specjalizacje. Materiały i metody: Materiał badawczy stanowi baza danych projektów współfinansowanych z funduszy UE na lata 2014-2020, do analiz wybrano projekty realizowane w ramach osi 1 RPO WL. Wyniki: Łączna wartość dofinansowania inteligentnych specjalizacji regionu wyniosła 194 mln złotych. Najwięcej projektów realizowały przedsiębiorstwa w ramach specjalizacji informatyka i automatyka, a najmniej energetyka niskoemisyjna i medycyna i zdrowie. Około 20% środków na badania i rozwój pozyskały podmioty spoza branż inteligentnych specjalizacji regionu. Wnioski: RPO WL stanowi istotne narzędzie wspierania działalności badawczo-rozwojowej w województwie lubelskim(abstrakt oryginalny)
Na bazie koncepcji kapitału społecznego budowana jest polityka spójności Unii Europejskiej, która odwołuje się do solidarności, współpracy i partnerstwa w szerokim wymiarze terytorialnym i ponadnarodowym. Spójność jest bowiem zarówno celem, jak i efektem europejskiej integracji w wymiarze nie tylko politycznym i gospodarczym, ale także społecznym. Polityka spójności jest podstawą wyznaczania kierunków inwestycyjnych i podziału funduszy strukturalnych UE. Od kilkunastu już lat jest monitorowana i oceniane są jej efekty w zakresie konwergencji w rozwoju krajów członkowskich. Cele dotyczące osiągania spójności społecznej, także przez budowanie kapitału społecznego, zostały wpisane do aktualnie opracowanej polskiej strategii rozwoju kraju i rozwoju regionalnego. Przyjęto, że wspieranie rozwoju kapitału społecznego stanowi jedno spośród 11. strategicznych wyzwań przyszłego rozwoju Polski. (fragment tekstu)
Artykuł przedstawia zagadnienie niepewności wynikającej z ekonomicznej nierówności państw członkowskich w Unii Europejskiej. Autor opiera się na perspektywie centro-peryferyjnej i stawia tezę, że nierówność potencjału państw i regionów w UE wynika ze zróżnicowania historycznego o charakterze społeczno-gospodarczym. Współczesny dyskurs wokół koncepcji "Europy wielu prędkości" jest próbą nadania kwestii centro-peryferyjnej w Europie konkretnych ram politycznych i instytucjonalnych. Koncepcja ta jest krytykowana w nowych krajach członkowskich UE, które obawiają się peryferyzacji i pozostają zależne od europejskiej polityki spójności. W analizie wykorzystano także ustalenia z zakresu studiów nad bezpieczeństwem ekonomicznym i rozwojem. (abstrakt oryginalny)
19
80%
Celem opracowania jest wskazanie na istniejące zróżnicowania międzyregionalne, instrumenty i kierunki wsparcia ze środków pochodzących z budżetu UE w Republice Czeskiej i na Słowacji w nowym okresie programowania 2007- 2013. (fragment tekstu)
20
Content available remote Efektywność polityki spójności UE i jej wpływ na rozwój regionów
80%
Głównym celem artykułu jest ocena wpływu polityki spójności UE na gospodarkę regionów i nierówności gospodarcze oraz sformułowanie zaleceń, które zwiększą jej efektywność. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 33 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.