Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Szczyt Rady Europejskiej w Laeken - konkluzje prezydencji Belgii

100%

Jasiński F.

Wspólnoty Europejskie

|

2002

|

nr 1 (124)

4-9

Przedstawiono kwestie, nad którymi debatowała Rada Europejska w Laeken: przyszłość Unii Europejskiej, europejska polityka bezpieczeństwa i obrony, rozszerzenie Unii Europejskiej, działania UE po atakach na USA z 11 września 2001 r., zagadnienia gospodarcze i społeczne, wzmocnienie obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, oraz stosunki zewnętrzne.

2

Teoretyczne wyjaśnienia Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony

100%

Czaputowicz J.

Stosunki Międzynarodowe

|

2013

|

48

|

nr 2

9-25

Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (EPBiO) została zainicjowana przez prezydenta Francji Jacques'a Chiraca i premiera Wielkiej Brytanii Tony'ego Blaira na spotkaniu w St. Malo w grudniu 1998 r. Od tego czasu koncepcja bezpieczeństwa europejskiego zmieniła się wraz ze zmianą rozumienia tego, co konstytuuje zagrożenia oraz jakie środki są właściwe dla rozwiązywania konfliktów. EPBiO ewoluowała pod względem zakresu oddziaływania - od ściśle europejskiej do globalnej - oraz pod względem rodzaju operacji - od koncentracji na militarnych operacjach zarządzania kryzysowego do długookresowych operacji cywilnych - stabilizacyjnych, zwalczania terroryzmu i przeciwdziałania proliferacji broni masowego rażenia. Znaczna część misji prowadzonych była w oddaleniu od granic Europy, w Czadzie, Somalii, Afganistanie i Gruzji. Ważnym krokiem było przyjęcie w 2003 r. Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa. Traktat z Lizbony wprowadził klauzulę o wzajemnej pomocy w razie agresji zbrojnej oraz klauzulę solidarności, która zakłada pomoc w wypadku, gdyby jakieś państwo członkowskie stało się przedmiotem ataku terrorystycznego lub katastrofy naturalnej. "Europejska" polityka bezpieczeństwa i obrony została zastąpiona przez "wspólną", chociaż zachowała charakter międzyrządowy. (fragment tekstu)

3

EU Common Security and Defence Policy and China: A Case Study of Coopetition

100%

Litwin B.

Przegląd Europejski

|

2020

|

nr 3

107-123

Poprzez UE-Chiny perspektywę strategiczną na 2019 rok, UE ponownie potwierdziła swoje podwójne spojrzenie na Chiny jako partnera do współpracy i konkurenta strategicznego. Jak dotąd rozważania dotyczące Chin w obrębie Unii Europejskiej i jej państw członkowskich koncentrowały się głównie na kwestiach gospodarczych. Ale ponieważ polityka zagraniczna Chin staje się coraz bardziej asertywna i widoczna dzięki rozmieszczeniom wojskowym w geopolitycznym sąsiedztwie UE, Unia musi stawić czoła temu wyzwaniu, udzielając odpowiednich i konkretnych odpowiedzi politycznych również w kontekście geostrategicznym. W oparciu o koncepcję "koopetycji" niniejszy artykuł zawiera analizę i kolejne zalecenia dotyczące tego, w jaki sposób UE może włączyć "czynnik Chin" do swojej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, zachowując jednocześnie równowagę współpracy i konkurencji w polityce wobec Chin. (abstrakt oryginalny)

4

Wybrane aspekty polityki oraz Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej

100%

Mroczko F.

Prace Naukowe Wałbrzyskiej Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości

|

2009

|

13 (2) Refleksje społeczno-gospodarcze

11-21

W opracowaniu przedstawiono istotę bezpieczeństwa państwa w rozumieniu leksykalnym. Odniesiono się do głównych aspektów polityki bezpieczeństwa Polski bez dokonywania jej oceny. Istotną część opracowania stanowi przedstawienie generalnych celów, zadań i sposobów realizacji polityki bezpieczeństwa ujętych w najnowszej (aktualnie obowiązującej) Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej (2007). Opracowanie ma charakter dydaktyczny. (abstrakt oryginalny)

5

Dostęp do broni palnej w Polsce - wybrane problemy

75%

Nakielski G., Tokarski A., Górecka M., Janiak R.

Prace Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości z siedzibą w Wałbrzychu

|

2017

|

40 (1)

49-65

Problematyka dostępu do broni palnej w Polsce jest często dyskutowana i od czasu do czasu poddawana ocenie publicznej, można powiedzieć, że jest ciągle ważna i aktualna. Dynamicznie zmieniające się otoczenie jest coraz bardziej niebezpieczne, dotyczy to tak bezpieczeństwa państwa, jak i jednostki czyli obywatela. W dyskusji nad poprawą bezpieczeństwa jednostki tzw. bezpieczeństwa personalnego zawsze pojawia się pytanie: czy łatwiejszy dostęp obywatela do broni palnej poprawia jego bezpieczeństwo, czy nie, a może wręcz pogarsza bezpieczeństwo jednostki. W swoim referacie zamierzamy podzielić się wynikami badań ankietowych przeprowadzonych w środowisku akademickim Zielonej Góry oraz wynikami analizy informacji o powyższej tematyce z ogólnodostępnych źródeł. Przedstawimy w dużym skrócie jak wygląda sprawa dostępu do broni w wybranych krajach europejskich i świata. Referat zawiera: wstęp, trzy rozdziały i wyniki badań wraz z wnioskami końcowymi. W pierwszym rozdziale opisujemy podstawy prawne i procedury uzyskania dostępu do broni palnej w Polsce, drugi zawiera informacje jakie są rozwiązania dostępu do broni palnej w wybranych krajach europejskich. Rozdział trzeci dotyczy problematyki dostępu do broni palnej w wybranych krajach pozaeuropejskich w tym głównie w Stanach Zjednoczonych, a całość kończy się podsumowaniem. (abstrakt oryginalny)

6

Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony : dokumenty z lat 2000-2001

75%

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

2001

|

nr 27, cz. 1

57

7

Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony : dokumenty z lat 2000-2001

75%

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

2001

|

nr 27, cz. 2

38

8

Mobilność wojsk w Unii Europejskiej

75%

Czekaj A., Usewicz T.

Unia Europejska.pl

|

2018

|

nr 2 (249)

44-48

Artykuł dotyczy działań Unii Europejskiej zmierzających do zwiększenia transgranicznej mobilności wojsk państw członkowskich na terenie Unii. Prace nad usprawnieniem procesu przerzutu personelu i sprzętu wojskowego w celu zwiększenia ich zdolności do szybkiego reagowania zostały włączone, jako jeden z projektów, do Stałej Współpracy Strukturalnej (PESCO) Unii Europejskiej. W marcu 2018 r. przedstawiono plan działania w przedmiotowej kwestii. W artykule wskazano potencjalne korzyści i ryzyka wynikające z wdrożenia tego projektu.(abstrakt oryginalny)

9

Perspektywy utworzenia wspólnej armii europejskiej a kryzys funkcjonowania Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku

75%

Lasoń M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2017

|

nr 1 Kryzys funkcjonowania oraz roli międzynarodowej Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku. Część 1, Zagrożenia, wyzwania i przyszłość unijnej polityki bezpieczeństwa

69-85

Celem artykułu "Perspektywy utworzenia wspólnej armii europejskiej a kryzys funkcjonowania Unii Europejskiej w drugiej dekadzie XXI wieku" jest przedstawienie renesansu idei budowy armii europejskiej. Autor wskazuje na przyczyny tego zjawiska i związane z tym stanowiska wybranych państw. Ponadto rozważa możliwości jej realizacji w czasie kryzysu Unii Europejskiej. Stawia szereg pytań dotyczących nie tylko jej zasadności, ale i adekwatności do procesu integracji europejskiej. Nie pozostawia wątpliwości, że ewentualne powstanie armii europejskiej jest procesem długim. Wymaga od państw członkowskich pogodzenia ich interesów narodowych i odpowiedzi na pytanie o to, czy Unia Europejska ma być w pełnym tych słów znaczeniu mocarstwem globalnym, czy jedynie sektorowym. (abstrakt oryginalny)

10

Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony : dokumenty z lat 1998-2000

75%

Zawistowska M. w. i. o.

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

2000

|

nr 26, cz. 2

55

Praca zawiera zbiór podstawowych materiałów i dokumentów dotyczących ESDP (Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony), tj. stosownych postanowień Traktatu z Maastricht i Amsterdamu. Zamieszczone dokumenty pochodzą z okresu 1998-2000 i przedstawiają podstawy podejmowanych działań oraz główne nurty myślenia i dyskusji europejskiej związane z dążeniem UE do stworzenia własnego systemu bezpieczeństwa i obrony.

11

Koncepcja sieci węzłów transportowych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej

75%

Czekaj A., Usewicz T.

Unia Europejska.pl

|

2017

|

nr 3 (244)

37-41

Artykuł dotyczy kluczowych założeń koncepcji sieci węzłów transportowych na potrzeby Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Prace nad przedmiotową koncepcją zostały zainicjowane w ramach Europejskiej Agencji Obrony, natomiast w marcu 2017 roku podpisane zostało porozumienie w przedmiotowej kwestii. W artykule wskazano potencjalne korzyści i ryzyka wynikające z wdrożenia projektu.(abstrakt oryginalny)

12

Wpływ wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej na wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony UE

75%

Kubin T.

Przegląd Europejski

|

2018

|

nr 1

103-122

Wyjście Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej (tzw. Brexit) to jedno z najważniejszych wydarzeń w procesie integracji europejskiej. Wiąże się z wieloma doniosłymi konsekwencjami - zarówno dla UE, jak i dla samej Wielkiej Brytanii. Brexit m.in. wpłynie na bezpieczeństwo i Zjednoczonego Królestwa, i UE. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze: jak wyjście Wielkiej Brytanii z UE wpłynie na wspólną politykę bezpieczeństwa i obrony UE? Aby odpowiedzieć na tak postawione pytanie, dokonana zostanie identyfikacja czynników, które są najistotniejsze z punktu widzenia znaczenia Zjednoczonego Królestwa dla polityki bezpieczeństwa i obrony UE. Pozwoli to pokazać, jak zmieni się potencjał UE w zakresie polityki bezpieczeństwa i obrony, gdy Wielka Brytania znajdzie się poza tą organizacją. Najważniejsze wnioski zawarto w podsumowaniu.(abstrakt oryginalny)

13

Konferencja komitetu wojskowego NATO w Warszawie: wyzwania organizacyjne, przygotowanie, przebieg, wnioski

75%

Dziedzic J.

Systemy Logistyczne Wojsk

|

2019

|

z. 50

33-63

W artykule przedstawiono problematykę związaną z przygotowaniem i przeprowadzaniem wyjazdowego posiedzenia Komitetu Wojskowego NATO. Wskazano na wymagania organizacyjne, które należy spełnić w sprawnym przygotowaniu tego typu zamierzenia. W podsumowaniu wskazano na główne obszary prac zespołu zadaniowego organizatora oraz sformułowano wnioski końcowe.(abstrakt oryginalny)

14

Uprawnienia kontrolne Bundestagu w perspektywie udziału Niemiec we Wspólnej Polityce Bezpieczeństwa i Obrony

75%

Malinowski K.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2020

|

nr 2 Świat - Europa - Niemcy : historyczne i współczesne problemy stosunków międzynarodowych. Część 2, Europa - Niemcy

95-111

Postępująca integracja militarna UE może stać się impulsem do podjęcia działań na rzecz zwiększenia zakresu partycypacji parlamentów krajowych państw członkowskich w procesach decyzyjnych dotyczących delegowania sił zbrojnych. W systemie decyzyjnym w Niemczech wyraźnie wykształcone konstytucyjne kompetencje kontrolne posiada Bundestag, co jest rezultatem specyficznej kultury polityczno-militarnej i nadal powściągliwego stosunku do użycia armii. Parlamenty państw członkowskich dysponują także dodatkowymi możliwościami kontrolnymi na podstawie swoich uprawnień dotyczących kontrolowania procesów decyzyjnych w UE. Bundestag ma ograniczoną rolę w weryfikowaniu procesu decyzyjnego WPBiO tą drogą z różnych powodów. Realizacja politycznego celu integracji europejskiej w dziedzinie obronnej (zarówno w formie operacji militarnych, jak i unii obronnej) wymagałaby zmodyfikowania uprawnień kontrolnych Bundestagu. Zmiana systemu decyzyjnego jest ważna ze względów legitymizacyjnych oraz pragmatycznych, jeśli Niemcy zamierzają kontynuować rozbudowę WPBiO. (abstrakt oryginalny)

15

Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony : dokumenty z lat 1998-2000

75%

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

2000

|

nr 26, cz. 1

55

Praca zawiera zbiór podstawowych materiałów i dokumentów dotyczących ESDP (Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony), tj. stosownych postanowień Traktatu z Maastricht i Amsterdamu. Zamieszczone dokumenty pochodzą z okresu 1998-2000 i przedstawiają podstawy podejmowanych działań oraz główne nurty myślenia i dyskusji europejskiej związane z dążeniem UE do stworzenia własnego systemu bezpieczeństwa i obrony.

16

The Evolution of the German Concepts of Military Cooperation in Europe

75%

Żurek M.

Przegląd Europejski

|

2019

|

nr 4

11-29

Współpraca wojskowa Niemiec z partnerami europejskimi podejmowana jest albo w ramach Unii Europejskiej, albo poza jej strukturami. Współpraca w ramach Unii Europejskiej odbywa się głównie na dwóch poziomach: międzyrządowym i ponadnarodowym. Z kolei współpraca poza UE skoncentrowana jest także na dwóch poziomach: bilateralnym i multilateralnym. Zamiarem Autora jest zidentyfikowanie kierunku ewolucji niemieckich koncepcji współpracy wojskowej w Europie w okresie rządów kanclerz Angeli Merkel z jednoczesnym wykorzystaniem wielopoziomowego podejścia. Koncepcje współtworzone bądź współrealizowane przez Niemcy zakładają, że silna i zjednoczona Europa może odeprzeć zagrożenia zewnętrzne, gdy będzie rozwijała własny komponent wojskowy.Wyraźnie widać asymetrię koncepcyjną, dlatego jest więcej koncepcji międzyrządowych (misje wojskowe, PESCO, wzmocniona WPBiO, EI2) niż koncepcji ponadnarodowych, z których można mówić właściwie o jednej, czyli o koncepcji armii europejskiej. Wpływ na ewolucję koncepcji niemieckich może mieć integralny federalizm, jakiemu to państwo hołduje, i który implementował po drugiej wojnie światowej do ustroju politycznego i administracyjnego, czyli oparty o wielopoziomowość i współdziałanie władz system, który się sprawdził, przynosi efekty, więc także może przynieść efekty w wielopoziomowej współpracy wojskowej w UE.(abstrakt oryginalny)

17

Raisons d'État. EU Security and Defence Policy Framework in the Context of Polish and German Interests. An Analysis

75%

Miszczak K.

Stosunki Międzynarodowe

|

2016

|

52

|

nr 4

51-65

The asymmetry of the cultures of security and different levels of perception of security interests in their direct international environment remains (for now) an insurmountable obstacle for Germany and Poland. Europe is facing new challenges, the establishment of new powers and the decline of traditional state structures, which is confronting it with threats aimed at weakening the European value system, democratic frameworks, the rule of law and the protection of human rights. Europe is losing to the rest of the world in terms of demographics, economy and politics, and faces more and more obstacles in establishing alliances for the purpose of the development and maintenance of prosperity. For the European Union, this is a source of potential internal and external conflicts. Differences in the external activities of the European Union will hinder it from playing the role of a unified, responsible, international force in the future. It will therefore not be able to create enough political will to establish a European Foreign, Security and Defence Policy. On the contrary, the possibility of degradation of the achieved potential for unification in the form of the EU's Common Foreign, Security and Defence Policy must be taken into account. In such case, could Poland and Germany take the lead on European defence policy?(original abstract)

18

Europejska Służba Działań Zewnętrznych - postęp czy regres w politycznej integracji Europy?

75%

Chojan A.

Myśl Ekonomiczna i Polityczna

|

2012

|

nr 1 (36)

142-179

Celem artykułu jest analiza powołanej decyzją Traktatu z Lizbony unijnej dyplomacji w postaci Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ). W artykule poruszono takie elementy, jak teoretyczne rozróżnienie często mylonej w opracowaniach publicystycznych polityki zagranicznej od dyplomacji, genezę tworzenia unijnej służby zagranicznej wraz ze zdefiniowaniem jej charakteru i podstawowych zadań. Treść artykułu obejmuje także ukazanie roli, jaką ESDZ odgrywa w zakresie Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Ważnym z punktu widzenia bieżącego funkcjonowania ESDZ jest jej położenie międzyinstytucjonalne będące także przedmiotem analizy niniejszego artykułu. Artykuł kończą rozważania związane z rolą Wysokiego Przedstawiciela ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, a także rolą państw członkowskich w bieżącym funkcjonowaniu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. (abstrakt oryginalny)

19

Unia Europejska w polityce bezpieczeństwa USA w XXI w.

75%

Zając J.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2014

|

nr 4 Strategiczny wymiar współpracy transatlantyckiej w XXI w.

29-40

Współczesny system międzynarodowy jest niezwykle złożony, zarówno pod względem liczby występujących w nich elementów, jak i zachodzących między nimi relacji. Wielowymiarowe interakcje aktorów państwowych i pozapaństwowych przeplatają się wzajemnie, tworząc obraz niezwykle skomplikowany i złożony. Wciąż jednak to państwa pozostają aktorami dominującymi, a istota stosunków między nimi, zgodnie z twierdzeniami Kennetha Waltza, pozostaje niezmienna. Anarchiczność struktury systemu międzynarodowego powoduje, że najważniejszym celem państw pozostaje zapewnienie sobie bezpieczeństwa. W XXI w. wyraźnie zmienia się jednak rozkład sił w świecie, co implikuje przewartościowania w transatlantyckim systemie bezpieczeństwa. Artykuł odnosi się wprawdzie do miejsca i roli w amerykańskiej polityce bezpieczeństwa Unii Europejskiej, będącej organizacją międzynarodową, ale polityka bezpieczeństwa i obrony UE pozostaje w formule międzyrządowej, co oznacza, że tym wymiarze jest ona składową państw członkowskich, a Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony wypadkową ustaleń i kompromisów między nimi zawartych.(fragment tekstu)

20

Przyczyny stagnacji i szanse ożywienia polityki obronnej Unii Europejskiej w kontekście stosunków transatlantyckich

75%

Zięba R.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2014

|

nr 4 Strategiczny wymiar współpracy transatlantyckiej w XXI w.

13-28

Stworzeniem zdolności wojskowych zajęła się powołana w 2004 r. Europejska Agencja Obrony. Podjęła działania na rzecz zdynamizowania integracji europejskiego rynku uzbrojenia; w 2007 r. podjęła prace nad trzema europejskimi strategiami tworzenia bazy przemysłowo-technologicznej, badań i uzbrojenia. Ponieważ generowanie zdolności wojskowych przebiegało powoli, w czerwcu 2004 r. Rada UE zdecydowała się przyjąć nowy Cel operacyjny/zasadniczy 2010. Tworzone w tym grupy bojowe osiągnęły pełną zdolność do działania na początku 2007 r., lecz nie były używane w żadnych operacjach zagranicznych UE. Generalnie więc wyglądało na to, że budowana od 1999 r. w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, Europejska Polityka Bezpieczeństwa i Obrony, ma duże szanse rozwoju, tym bardziej, że od początku 2003 r. w jej ramach prowadzono kilka cywilnych i wojskowych operacji reagowania kryzysowego. Tym bardziej zaskakujące jest, że polityka ta znalazła się w stagnacji lub nawet w ocenie wielu polityków w kryzysie. Jakie są zatem przyczyny tego stanu?(fragment tekstu)