Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Kumulacja kar umownych - zagadnienia konstrukcyjne

100%

Drapała K.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2021

|

nr 4

8-16

Problematyce kumulacji kar umownych, będącej coraz częściej przedmiotem wypowiedzi judykatury, nie poświęcono dotąd w polskiej doktrynie zbyt wielu rozważań. Niniejsze opracowanie stanowi próbę pogłębionej i usystematyzowanej analizy przesłanek dopuszczalności i skutków dochodzenia przez wierzyciela łącznie kilku kar umownych zastrzeżonych w ramach jednego stosunku zobowiązaniowego, z uwzględnieniem zakresu interesów wierzyciela chronionych przez poszczególne kary.(abstrakt oryginalny)

2

Reprezentacja pokrzywdzonej gminy w postępowaniu karnym

100%

Lewandowska K., Lewandowski M. J.

Samorząd Terytorialny

|

2014

|

nr 5

75-82

W świetle obecnie obowiązujących przepisów za podmiot reprezentujący gminę można uznać wyłącznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Upoważnienie rady gminy do występowania w imieniu gminy jest działaniem contra legem i nie zasługuje na akceptację. Potrzeba zmiany przepisów, najlepiej treści art. 28g ustawy o samorządzie gminnym poprzez upoważnienie zastępcy wójta do reprezentacji gminy w każdej sytuacji, gdy wójtowi przedstawiono zarzut działania na szkodę gminy, jest konieczna i zdaje się stanowić jedyne sensowne remedium na omawiany problem. Do tego czasu jednak - jak dobitnie podkreślają autorzy - należy opowiedzieć się za zastosowaniem art. 28g u.s.g. per analogiam. (abstrakt oryginalny)

3

Civil Liability of Public Administration For Unlawful Conduct or Omission or Causing Personal Injury in Polish Law

100%

Południak K.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2015

|

nr 31

65-71

Niniejsze opracowanie ma na celu zaprezentowanie podstawowych kwestii związanych z odpowiedzialnością administracji publicznej w ujęciu cywilnoprawnym - odpowiedzialność władzy publicznej za działania lub zaniechania powodujące szkodę. Wskazane zostały podstawy prawne odpowiedzialności władzy publicznej, a także zakres przedmiotowy i podmiotowy zastosowania przedmiotowych norm. Podjęta została tak- że szkicowa analiza współczesnych tendencji orzeczniczych i dorobku doktryny na gruncie polskim. Powyższe stanowiło podstawę do oceny, czy obecny kształt regulacji pozwala na skuteczne dochodzenie naprawienia szkody powstałej wskutek działania lub zaniechania organu niezgodnego z prawem lub/i prowadzącego do powstania szkody oraz na dokonanie wstępnej weryfikacji zgodności polskich tendencji orzeczniczych ze standardami europejskimi. (abstrakt oryginalny)

4

Zasada pełnego odszkodowania - uwagi praktyczne

100%

Wąchal P. M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2015

|

nr 13 (3)

95-99

Artykuł ten omawia problem odszkodowań wypłacanych przez ubezpieczycieli. Nawiązując do podstawowych zasad, celem świadczeń z ubezpieczeń OC jest przywrócenie majątku poszkodowanego do pierwotnego stanu. Uszczerbek majątkowy powinien być liczony według porównania stanu majątkowego przed i po zdarzeniu, co pozwolić ma na pełną kompensację uszczerbku. Pomimo, że problem zakresu kompensacji nie jest czymś nowym to nadal zagadnienie to wymaga praktycznych rozważań dla poprawnego funkcjonowania w praktyce. (abstrakt oryginalny)

5

Roszczenia przysługujące wywłaszczonemu w sytuacji nieterminowej wypłaty ustalonego odszkodowania

100%

Wiecha A.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2010

|

nr 3(20)

166-182

The article contains discussion of an issue belonging to disputable matters in courts' judicial decisions, i.e. a legal character of claims, vested to an expropriated person in a situation of unpunctual payment of damages for taken over or limited real rights in property. There were presented contrary standpoints consolidated in the judicature. The first of them includes performance of raising the amount and interest for delay in payment of compensation to the regime of civil law, simultaneously indicating civil proceedings before a civilian court as a way of asserting such entitlement. According to the second conception the discussed claims have the administrative-legal character, and therefore organs of administration should decide about them in the administrative-legal course. The Author of this article declares also for the second standpoint.(original abstract)

6

Problemy w likwidacji szkody w pojeździe z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych

100%

Wojtkowiak M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 1

77-89

Likwidacja szkody powstałej w następstwie uszkodzenia pojazdu w ramach ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych stanowi problem często podejmowany w doktrynie i orzecznictwie. Niniejszy artykuł podejmuje problematykę naprawienia szkody rzeczywistej (straty). Z uwagi na zastosowanie ogólnego prawa odszkodowawczego do odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczyciela, podstawowego znaczenia nabiera właściwe zdefiniowanie pojęcia straty. W zależności od stanu faktycznego, stratę może stanowić ubytek wartości rynkowej pojazdu lub poniesione koszty restytucji. Obowiązek naprawienia szkody powstaje już w chwili jej wyrządzenia, co jednak nie powoduje, iż ma ona charakter obiektywny. Działania poszkodowanego przekładają się bezpośrednio na stan jego aktywów, tym samym decydując o dynamicznym charakterze szkody. Z tego powodu straty niemożna określić w sposób obiektywny, bez odnoszenia się do faktycznego działania poszkodowanego. Stosowana powszechnie w praktyce ubezpieczeniowej kosztorysowa metoda ustalania odszkodowania stanowi wadliwą obiektywizację szkody. (abstrakt oryginalny)

7

Rozszerzenie odpowiedzialności za czyn nieuczciwej konkurencji na spółkę dominującą

84%

Mackiewicz M., Maliszewska P.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2020

|

nr 1

49-57

Przedmiotem rozważań w ramach niniejszego opracowania jest wykładnia pojęcia "przedsiębiorca" w kontekście ustalenia kręgu podmiotów ponoszących odpowiedzialność odszkodowawczą za naruszenie prawa konkurencji na gruncie ustawy z 21.04.2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji. Analiza dotyczy przede wszystkim dopuszczalności przypisania odpowiedzialności spółce dominującej za szkodę wyrządzoną przez działanie jej spółki zależnej. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej możliwość przypisania takiej odpowiedzialności nie budzi wątpliwości, natomiast na gruncie przepisów prawa krajowego jest wątpliwa. W przypadku szkód wynikających z naruszenia krajowego i unijnego prawa konkurencji (art. 101 lub 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) wskazany brak spójności w wykładni stawia pod znakiem zapytania zasadę skuteczności i równoważności. (abstrakt oryginalny)

8

Kancelarie odszkodowawcze - problem nie tylko legislacyjno-prawny

84%

Zelwiański R.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2(9)

120-123

W dniu 16 listopada 2010 r., w ramach obchodów 15-lecia ustanowienia Rzecznika Ubezpieczonych została zainicjowana i przeprowadzona dyskusja poświęcona usytuowaniu faktycznym i prawnym różnych podmiotów działających często na podstawie "zarejestrowania działalności gospodarczej", a świadczących usługi prawne związane z procesem przysługujących roszczeń od sprawców szkód. Działalność ta jest prowadzona najczęściej w tzw. "Kancelariach odszkodowawczych", a także indywidualnie przez różne osoby. W praktyce działalność, o której mowa, sprowadza się - w większości - do usług prawnych związanych z uzyskiwaniem odszkodowań i zadośćuczynień od zakładów ubezpieczeń świadczących za sprawców posiadających ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC) w związku ze szkodami wyrządzonymi ruchem pojazdu mechanicznego. Popyt na tego rodzaju usługi został spowodowany zachowaniami wielu ubezpieczycieli mnożącymi żądania składania przez poszkodowanych rożnych "dowodów", zaniżania należnych odszkodowań, a także nie informowania poszkodowanych o ich prawach do świadczeń, hołdując zasadzie, że zakres odszkodowania czy zadośćuczynienia jest przyjmowany tylko wedle roszczeń samych poszkodowanych, a jeśli należności swoich nie umieją określić - to już ich strata. (fragment tekstu)

9

Zasady i tryb ustalania zadośćuczynienia za ból i cierpienie dla ofiar wypadków drogowych i członków ich rodzin na gruncie prawa angielskiego

84%

Watson H.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2 Zadośćuczynienie po nowelizacji art. 446 Kodeksu cywilnego na tle doświadczeń europejskich

94-98

Ustalanie wysokości odszkodowania za szkody na osobie jest, na gruncie prawa angielskiego, oparte na systemie prawa precedensowego uzupełnionego w niektórych obszarach ramową regulacją ustawową. W ciągu ostatnich dwudziestu lat metody ustalania wysokości odszkodowania stały się w prawie angielskim precyzyjniejsze i zmatematyzowane, przez co obecnie jest to bardziej nauka niż sztuka. Dziś prawnik poszkodowanego i prawnik reprezentujący ubezpieczyciela sprawcy, są w stanie obliczyć odszkodowanie z na tyle rozsądną dokładnością, że w wielu przypadkach strony mogą dzięki temu osiągnąć porozumienie w drodze negocjacji bez potrzeby odwoływania się do rozstrzygnięcia sądowego. Umożliwia to także ubezpieczycielom ustanawianie na początku postępowania realistycznych rezerw na dane roszczenie. W niniejszym opracowaniu przedstawiamy zasady ustalania wysokości roszczeń z tytułu bólu i cierpienia: po pierwsze, w przypadku żądań wysuwanych przez bezpośrednio poszkodowanego oraz, po drugie, w przypadku odszkodowań orzekanych dla członków rodziny.(abstrakt oryginalny)

10

Sprawiedliwe odszkodowanie za przymusowe przejęcie własności nieruchomości

84%

Czarnik Z.

Administracja : teoria, dydaktyka, praktyka

|

2013

|

nr 1(30)

23-39

Wydaje się, że pośród istotnych kwestii związanych z ochroną własności nieruchomości na pogłębioną analizę zasługuje ustalenie treści konstytucyjnego pojęcia słusznego odszkodowania za przejęcie własności modelu kontroli trybu ustalania tego odszkodowania, bo w ostateczności to on decyduje o ocenie rozwiązań funkcjonujących w prawie polskim. Zatem dalsze rozważania skoncentrują się na tych problemach. (fragment tekstu)

11

Kompensata państwowa dla ofiar przestępstw - krytyczna analiza polskiej ustawy kompensacyjnej

84%

Kolendowska-Matejczuk M.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2014

|

nr 4

147-159

12

Zadośćuczynienie w razie śmierci osoby najbliższej

84%

Strus Z.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2 Zadośćuczynienie po nowelizacji art. 446 Kodeksu cywilnego na tle doświadczeń europejskich

13-46

Temat konferencji organizowanej przez Polską Izbę Ubezpieczeń wymaga zastrzeżenia, że wieloznaczny w języku potocznym wyraz zadośćuczynienie będzie tu ograniczony do świadczenia pieniężnego wypłacanego w wypadkach przewidzianych przez ustawę, jako postaci naprawienia szkody niemajątkowej wyrządzonej osobie. W art. 24 § 1 kc w zdaniu pierwszym ustawodawca zrezygnował z bliższego określania charakteru czynności, którą spełnić powinna osoba odpowiedzialna za naruszenie dobra osobistego innej osoby.(fragment tekstu)

13

Modele regulacji zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej w wybranych krajach europejskich

84%

Bagińska E.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2010

|

nr 2 Zadośćuczynienie po nowelizacji art. 446 Kodeksu cywilnego na tle doświadczeń europejskich

47-59

Jeżeli zapytać, czy prawo do życia (lub "do przeżycia") jest chronione normami prawa deliktowego, pozytywna odpowiedź nasuwa się sama, nie ma bowiem nic cenniejszego do stracenia niż życie1. Nie zmienia to jednak faktu, że wiele systemów prawnych do dziś zmaga się ze znalezieniem wystarczająco silnego powiązania między sprawcą śmierci a osobą trzecią podnoszącą z tego tytułu roszczenie o zadośćuczynienie pieniężne. Powstaje zatem pierwsze fundamentalne pytanie - jaki, majątkowy czy niemajątkowy oraz czyj interes, w sensie prawnym, narusza zdarzenie sprawcze, jakim jest uśmiercenie człowieka. Majątek pozostaje bowiem zawsze pod ochroną prawa, natomiast czy możemy mówić o interesie majątkowym w odniesieniu do życia, tak jak to rozumie się przy posiadaniu mienia, skoro życia (samemu) się nie posiada?(fragment tekstu)

14

Kilka uwag o uwzględnieniu utraconych korzyści w odszkodowaniu za wywłaszczenie

84%

Suchar T.

Samorząd Terytorialny

|

2013

|

nr 1-2

72-78

Kwestia odszkodowania za wywłaszczenie stanowi część problematyki odpowiedzialności za tzw. szkody legalne. Na jej gruncie, w odróżnieniu od odpowiedzialności odszkodowawczej w prawie cywilnym, panuje zasada ustawowego ograniczenia odszkodowania do wartości utraconej rzeczy (prawa). Zgodnie z terminologią cywilistyczną rekompensata obejmuje rzeczywiste straty (damnum emergens), z wyłączeniem utraconych korzyści (lucrum cessans). W artykule autor podaje argumenty za oraz przeciw uwzględnieniu w odszkodowaniu za wywłaszczenie utraconych korzyści. (abstrakt oryginalny)

15

Szkody łowieckie jako szczególny rodzaj szkód w środowisku

84%

Szwejkowska M., Truszkowski W.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomiczno-Społecznej w Ostrołęce

|

2017

|

nr 27

244-258

Gospodarka łowiecka wiąże się z koniecznością zadośćuczynienia za szkody łowieckie powodowane przez zwierzynę. Finansowe odszkodowania za zniszczenia dokonane przez należący do Skarbu Państwa zasób środowiska budzą wiele kontrowersji. Dlatego celem jest analiza przepisów prawnych, głównie ustaw - Prawo łowieckie w kształcie nadanym nowelizacją z czerwca 2016 r., ustawy o ochronie przyrody oraz aktów wykonawczych. W artykule przedstawiono charakterystykę szkód łowieckich, wskazując kryteria wyodrębnienia przez ustawodawcę tego rodzaju szkód spośród ogółu szkód w środowisku, szczególne przesłanki odpowiedzialności za ten rodzaj szkód i krąg podmiotów zobowiązanych do jej naprawienia. Dotychczasowy system rodził niezadowolenie producentów rolnych. Zgłaszano zastrzeżenia zarówno do wysokości odszkodowań jak i sposobu ich ustalania. Zapowiedziano powołanie funduszu celowego. Wprowadzenie tego rozwiązania jest ciągle przekładane. (abstrakt oryginalny)

16

Polemicznie o polemice - o pasywach i aktywach w kontekście odszkodowawczym

84%

Szlęzak A.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2020

|

nr 8

34-38

Autor krytycznie omawia artykuł Marcina Łolika, stanowiący polemikę w stosunku do wcześniejszego opracowania autora dotyczącego tytułowej kwestii. Marcin Łolik jest zdania, że gdy szkoda w postaci przyrostu aktywów przekształca się w szkodę w postaci ubytku aktywów, to chodzi wtedy nie o nową szkodę i nowe roszczenie odszkodowawcze, ale o tę samą szkodę i o to samo roszczenie. Wobec tego bieg terminu przedawnienia należy liczyć od chwili powstania szkody w postaci przyrostu pasywów, chociażby poszkodowany o naprawienie takiej szkody osobno nigdy nie wystąpił. Autor uważa powyższe stanowisko za nietrafne. Gdy przyczyną różnych szkód są odrębne zdarzenia, oddzielone w czasie, każda z takich szkód jest samodzielna i objęta jest osobnym roszczeniem, zaś bieg terminu przedawnienia każdego z takich roszczeń liczy się dla każdej szkody z osobna. W przeciwnym razie doszłoby do niedopuszczalnej sytuacji, gdzie roszczenie o naprawienie szkody wynikłej z ubytku aktywów mogłoby przedawnić się, zanim by powstało, bo termin przedawnienia liczono by od chwili powstania szkody w postaci przyrostu pasywów.(abstrakt oryginalny)

17

Problematyka odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną zalaniem lokalu położonego na niższej kondygnacji - analiza problemu ze szczególnym uwzględnieniem uchwały Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2013 r.

84%

Młynarski T.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2013

|

nr 2(15)

59-70

Uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2013 r. (III CZP 63/12) została podjęta na wniosek Rzecznika Ubezpieczonych. Celem wniosku było rozstrzygnięcie przez Sąd Najwyższy istniejących w orzecznictwie sądów rozbieżności co do wykładni prawa w odniesieniu do odpowiedzialności za naprawienie szkody spowodowanej zalaniem mieszkania z lokalu znajdującego się na wyższym piętrze. Kontrowersje dotyczyły przede wszystkim tego, czy odpowiedzialność za tego typu szkodę kształtuje się na zasadzie winy (art. 415 k.c.) czy też na zasadzie ryzyka (art. 433). Problem ten jest niezwykle istotny w praktyce i przekłada się bezpośrednio na kwestię dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od właściciela lokalu, z którego doszło do zalania, albo też od zakładu ubezpieczeń, z którym właściciel zawarł umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Niniejszy artykuł zawiera omówienie dotychczasowej linii orzeczniczej Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, poglądów doktryny prawa cywilnego oraz stanowiska zajętego przez Rzecznika Ubezpieczonych. Ponadto przedstawione zostały wnioski płynące z uchwały Sądu Najwyższego, w której uznano, że odpowiedzialność za szkodę powstałą na skutek zalania lokalu położonego na niższej kondygnacji opiera się na zasadzie winy. Zdaniem autora tego typu rozstrzygnięcie znacząco utrudnia poszkodowanym dochodzenie naprawienia szkody od sprawcy i wiąże się z wieloma praktycznymi problemami. (abstrakt oryginalny)

18

Evaluating the Correctness of Evidence Theses Ordering an Expert Opinion from a Valuer in Compensation Proceedings Regarding RUAs

84%

Tomecki M.

Świat Nieruchomości

|

2020

|

nr 4(114)

80-99

The purpose of this publication is critical evaluation of the formulation of evidence theses ordering an expert opinion from a valuer with a view to establishing compensation for the value impairment of residential properties located in airport RUAs under Art. 129(2) in conjunction with Art. 135 ELA, in the context of the adopted assumptions of the state intervention. The article contains considerations of theoretical nature, made in two areas: law and economy. The whole is summarized by the results of the empirical research carried out in the years: 2019-2020.The results point to defective practice of the adjudicating courts in compensation matters for value impairment of properties located in airport RUAs as regards the formulation of evidence theses for expert witnesses, which precludes implementation of the adopted purpose of state intervention, that is reduction of transaction costs in the property market. The research was carried out for five national airports, namely: Gdańsk Airport (PL), Katowice AP, Cracow AP, Poznań AP, Warsaw AP, using the case study method. For the purpose of the research, the airports provided documentation for thirty-three court proceedings, covering, among others, the total of 49 evidentiary rulings. The implemented research provides practical conclusions addressed to airports, courts adjudicating in compensation matters and valuers. (original abstract)

19

Projektowane zmiany w Kodeksie karnym odnoszące się do ustalania m.in. zadośćuczynienia i nawiązki (art. 46 k.k., art.47 § 3 k.k., art.48 k.k.)

84%

Zych J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2014

|

nr 2

3-12

Autor omawia i krytykuje projekt zmiany Kodeksu karnego w zakresie uregulowania prawa do dochodzenia odszkodowania, zadośćuczynienia lub nawiązki w razie obrażeń ciała doznanych na skutek popełnienia przestępstwa przez kierowcę lub inną osobę albo w razie śmierci poszkodowanego będącej następstwem popełnionego przestępstwa. W artykule wskazuje się, że zasądzając odszkodowanie, zadośćuczynienie lub nawiązkę na podstawie art. 46 k.k., sąd powinien kierować się przepisami Kodeksu cywilnego.(abstrakt oryginalny)

20

Prawne aspekty odpowiedzialności odszkodowawczej Państwa z tytułu czasowego ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej spowodowanego COVID-19. Wybrane zagadnienia

84%

Bednarczyk-Płachta A., Kumela-Romańska M.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2020

|

nr 11

37-54

Wprowadzenie w marcu bieżącego roku stanu epidemii wywołało nieodwracalne skutki w szczególności dla przedsiębiorców, którzy zostali zmuszeni do zawieszenia prowadzenia działalności. Konsekwencją było poniesienie szkody w postaci strat materialnych. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie istnienia związku takiej szkody z deliktem legislacyjnym oraz ocena prawnych możliwości uzyskania od Państwa odszkodowania. W Polsce obowiązywały dwa rozporządzenia Ministra Zdrowia, których regulacja wykraczała poza umocowanie ustawowe, a następnie w trzech obowiązujących po sobie rozporządzeniach Rady Ministrów wprowadzono ograniczenia wolności działalności gospodarczej w zakresie sprzecznym z interesem publicznym. Ponadto należy także zwrócić uwagę na podobieństwo sytuacji prawnej pomiędzy podmiotami, które prowadzą działalność gospodarczą w sytuacji stanu epidemii oraz stanu klęski żywiołowej. Z powyższych powodów przeanalizowana zostanie zarówno sytuacja, gdy szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą - jak i przypadek, gdy mimo dyspozycji przepisu prawa akt normatywny nie został wydany. (abstrakt oryginalny)