Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Consumer policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
We współczesnej gospodarce walka toczy się o satysfakcję konsumenta. Zadowolony klient wraca do firmy, wygłasza na jej temat pochlebne opinie, dokonuje większych zakupów, przyprowadza swoich bliskich - staje się jej "ambasadorem". Aby tak się stało, muszą być honorowane jego prawa, musi być on spokojny, iż naturalne przyczyny jego słabości nie są wykorzystywane, że otrzymuje rzetelne informacje i dobry produkt.Mimo znacznych dokonań w zakresie polityki ochrony praw konsumenta w Unii Europejskiej, istnieje jednak jeszcze wiele problemów czekających na rozwiązanie. Wciąż trwają prace na rzecz osiągnięcia wyższego poziomu bezpieczeństwa produktów i usług oraz lepszej informacji rynkowej; należy przyspieszyć procedury reagowania na potrzeby konsumentów, stale zwiększając im możliwości wyboru; lepiej chronione muszą być konkurencja i stabilne prawo; ze względu na znaczne poszerzenie Unii ważne są wysiłki skierowane na rzecz wyrównania poziomu i jakości życia. (fragment tekstu)
2
Content available remote Model ochrony konsumentów w Unii Europejskiej
100%
Państwa demokratyczne długo nie widziały potrzeby ustanowienia odrębnych praw ochrony konsumentów. Zaważyła na tym wiara w zalety wolnego rynku oraz zaufanie do koncepcji suwerenności konsumenta. Polityka konsumencka pojawiła się dopiero na początku lat 70. XX wieku w Stanach Zjednoczonych, natomiast w UE znacznie później. Jej początki były oparte na prawie miękkim i dopiero wpisanie zadań z zakresu ochrony konsumentów do prawa traktatowego stworzyło jej formalne podstawy. Pokazanie ułomności teorii ekonomii z punktu widzenia pozycji konsumenta na rynku, przyczyn późnego pojawienia się polityki konsumenckiej w UE i analiza głównych elementów modelu tej polityki są celami prezentowanego artykułu.(abstrakt oryginalny)
Polityka konsumencka stanowi od lat obszar aktywnych działań rządów państw o rozwiniętej gospodarce rynkowej. Jej istotą jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i interesów ekonomicznych konsumentów, a także wspieranie ich prawa do informacji, edukacji i reprezentacji. Potrzebę ochrony tłumaczy asymetria pozycji rynkowej konsumenta wobec profesjonalnych uczestników obrotu gospodarczego i wynikające stąd zagrożenia jego interesów.
Zaprezentowano założenia polityki ochrony konsumentów w Unii Europejskiej, a następnie regulacje prawne i projekty polityki konsumenckiej w Polsce.
Artykuł ma na celu dokonanie syntezy uwarunkowań funkcjonowania współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego w Unii Europejskiej. Przedstawiono genezę oraz istotę rozwoju społeczeństwa konsumpcyjnego w Europie. Wskazano na definicję społeczeństwa konsumpcyjnego w ujęciu ekonomiczno-politycznym i socjologiczno-filozoficznym. Na uwarunkowania współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego Unii Europejskiej wpływają procesy prawotwórcze w zakresie ochrony bezpieczeństwa ekonomicznego konsumentów, w tym bezpieczeństwa towarów, w zakresie informacyjnym i edukacyjnym oraz w zakresie systemu dochodzenia roszczeń, ze szczególnym uwzględnieniem zakupów transgranicznych. W artykule zdefiniowano pojęcie etyki konsumenckiej oraz określono, że wraz z rozwojem społeczeństwa konsumenckiego w Unii Europejskiej wykształciły się specyficzne normy etyczne związane z procesem nabywczym.(abstrakt oryginalny)
Rozważań nad problematyką alternatywnego rozstrzygania sporów (tzw. ADR - Alterantive Dispute Resolution) w Unii Europejskiej nie sposób prowadzić w oderwaniu od określenia kontekstu lokalnego i próby zlokalizowania miejsca tej problematyki w rzeczywistości konkretnego kraju, co oczywiście odnosi się też do Polski - jednego największego z nowoprzyjętych państw członkowskim Unii Europejskiej. Takie podejście dyktuje zarówno istota systemów ADR, niejako wynikających z gruntu danej kultury organizacyjnej, czy systemu prawnego, jak również istoty zasady subsydiarności organizującej polityki UE. Istotnym zadaniem, stojącym przed polskim systemem ochrony konsumentów jest przystosowanie istniejących instytucji oraz instrumentów zaangażowanych w rozstrzyganie spraw konsumenckich do wymogów Wspólnego Rynku, a także powołanie nowych, tak aby były skuteczne na poziomie nie tylko krajowym ale i europejskim/wspólnotowym. (fragment tekstu)
Celem opracowania było zwrócenie uwagi na istotne czynniki y które wywierają wpływ na prawidłowe kształtowanie się marż handlowych. Problem ten jest szczególnie ważny dla przedsiębiorstw handlowych obecnie, w związku z pojawieniem się kategorii marż umownych. Jak wynika z opracowania, w procesie prawidłowego kształtowania marż handlowych należy uwzględnić szereg czynników. Nie sposób pominąć dwóch, jak się wydaje najistotniejszych w naszej rzeczywistości, a mianowicie pracochłonności obrotu, wyrażającej się gospodarczo i społecznie uzasadnionym poziomem kosztów oraz celów polityki konsumpcji. Oparcie się na pracochłonności stwarza przesłanki do podejmowania przez przedsiębiorstwa handlowe działań zgodnych z zasadami racjonalnego gospodarowania. Natomiast realizacja założeń polityki konsumpcji pozwoli uwzględnić preferencje społeczne, zwłaszcza w zakresie spożycia dóbr o daleko sięgających następstwach takich, jak: alkohol, książki, lekarstwa. (fragment tekstu)
Wydane w ostatnim czasie orzecznictwo Prezesa UOKiK dotyczące modyfikowania warunków umów zawartych z konsumentami przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych wskazuje, że kwestia ta budzi wątpliwości, pomimo rozbudowanej regulacji zawartej w Prawie telekomunikacyjnym. Niniejszy artykuł omawia problemy związane z wykładnią oraz stosowaniem tych przepisów, zestawiając je z odpowiednimi przepisami Prawa energetycznego określającymi tryb modyfikowania umów przez przedsiębiorstwa energetyczne. Wspólnotowe źródło obu regulacji, w postaci postanowień dyrektyw 2002/22/WE, 2003/54/WE i 2003/55/WE, pozwala na sformułowanie dla nich wspólnych wniosków. W szczególności, dotyczy to ich relacji z art. 3841 KC, którego stosowanie - jako przepisy szczególne - wyłączają. Jednocześnie, zakres zastosowania przepisów sektorowych, zwłaszcza w odniesieniu do warunków jednostronnego modyfikowania essentialia negoti oraz umów na czas oznaczony, determinuje regulacja nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich. Jak bowiem wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE (sprawy Invitel, RWE Vertrieb, Alexandra Schulz) umowy zawierane z konsumentami przez przedsiębiorstwa telekomunikacyjne i energetyczne w istotnym zakresie jej podlegają. Jednocześnie analiza przepisów sektorowych wskazuje na to, że obowiązki związane z modyfikacją warunków umownych są dla tych przedsiębiorców do pewnego stopnia tożsame. Jak się wydaje, bardziej szczegółową regulację zawartą w prawie telekomunikacyjnym (określającą np. różne sposoby powiadamiania konsumenta) przedsiębiorstwa energetyczne mogą wykorzystywać na zasadzie analogii, w drodze wprowadzenia tych rozwiązań do swoich umów.(abstrakt oryginalny)
Dekada członkostwa Polski w Unii Europejskiej skłania do refleksji, jak ten okres zapisał się w dziedzinie ochrony polskich konsumentów. Celem rozważań jest odpowiedź na dwa zasadnicze pytania: jak polityka konsumencka realizowana na poziomie Unii Europejskiej przekłada się na ochronę konsumenta w Polsce i czy polski konsument jest bardziej świadomy swoich praw, kompetentny, dochodzi swoich roszczeń? Artykuł ma charakter teoretyczno-empiryczny. Przedstawione wyniki badań wskazują, że Polacy coraz lepiej postrzegają politykę konsumencką, ale wiedza konsumencka Polaków nie zawsze pozwala im na bycie partnerem wobec biznesu. Kwestia ochrony konsumenckich stanowi ważny element realizowanej polityki gospodarczej, ale także pełni ważną rolę społeczną. (abstrakt oryginalny)
Ochrona prawna konsumenta na rynku unijnym wzbudza wiele kontrowersji. Dotyczą one już etapu definiowania pojęcia konsument (węższego) i zakresu jego funkcji na rynku. Ma to miejsce m.in. w postaci odniesień do pojęcia klient (szerszego). W artykule przyjęto, że konsumentem są osoby fizyczne dokonujące zakupów na własny, prywatny, niezwiązany ze wykonywanym zawodem bądź działalnością gospodarczą użytek. Klienci to z kolei wszelkie osoby dokonujące zakupów. Również metody tworzenia systemu "ochrony konsumenta", w domniemaniu słabszej strony umowy handlowej, wzbudzają kontrowersje. Wynikają one z nierównomiernego dostępu do informacji produktowej. Unijna polityka konsumencka ma też swe "odniesienia ogólne". I. Sowa [2007, s. 29-65] zwrócił uwagę na fakt powiązania unijnej polityki konsumenckiej z integracją rynku wewnątrzunijnego oraz, co jest logicznym tautologizmem, ze zwiększaniem uprawnień konsumentów na rynku. Bez wątpienia każda osoba jest klientem, ale, z drugiej strony, nie każda operacja handlowa jest operacją "konsumpcyjną". W tym sensie pojęcie klient nie jest tożsame z pojęciem konsument. W sensie formalnoprawnym klient jest pojęciem szerszym, a różnica sprowadza się do zakresu uprzywilejowania (objęcia określoną gamą praw i przywilejów w transakcjach na rynku). Konsument jest więc klientem uprzywilejowanym na rynku w stosunku do pozostałej grupy podmiotów swej kategorii. Pojęcie to jest jednak nieostre, nie wyjaśnia, jakie grupy podmiotów-klientów mają być uznane za konsumentów. Ten aspekt wzbudza poważne kontrowersje przy ustalaniu wytycznych odnośnie do zakresu mającego obowiązywać prawa konsumenckiego w poszczególnych państwach członkowskich UE. (abstrakt oryginalny)
Artykuł oparty na analizie aktów prawa unijnego oraz literatury przedmiotu, ma na celu przedstawienie uwzględniania zjawiska zakupów transgranicznych na politykę konsumencką po 2007 r. Omówione zostały wybrane regulacje prawa unijnego, dotyczące transgranicznych umów konsumenckich. W artykule wskazano na niebezpieczeństwa, z jakimi spotkać się może konsument, dokonując zakupów poza granicami swojego kraju. W kolejnej części określono wpływ zagwarantowania ochrony konsumentom podczas transgranicznego procesu zakupowego na współczesną politykę konsumencką UE. Zaznaczono, że na bezpieczne zakupy transgraniczne wpływa świadomość konsumentów w zakresie dochodzenia swoich roszczeń oraz odpowiednia informacja i świadomość konsumencka. Ostatnia część artykułu pełni rolę konkluzji i zawiera rozważania na temat faktycznego bezpieczeństwa konsumentów podczas dokonywania umów transgranicznych. Wskazano w niej, iż bariery handlowe, takie jak trudności w nabywaniu produktów z innego kraju członkowskiego przez Internet czy problem z reklamacją towaru, powodują, że handel konsumencki nadal odbywa się w większości w obrębie granic krajowych. (abstrakt oryginalny)
Artykuł ma na celu analizę polityki konsumenckiej Unii Europejskiej w kontekście prawa konsumentów do reprezentacji. Rozważania koncentrują się w szczególności na analizie poszczególnych programów i strategii polityki konsumenckiej Unii Europejskiej w kontekście prawa konsumentów do reprezentacji. Rozwój prawa konsumentów do reprezentacji był tożsamy z umożliwieniem konsumentom udziału w tworzeniu i realizacji polityki konsumenckiej. Wiązał się ze wspieraniem finansowym, organizacyjnym i edukacyjnym zrzeszeń konsumenckich w Unii Europejskiej, na płaszczyźnie krajowej i międzynarodowej. (abstrakt oryginalny)
Opracowanie przedstawia podstawy teoretyczne polityki konsumenckiej, a mianowicie niedoskonałość konkurencji, asymetrię informacyjną, występowanie kosztów transakcyjnych i nierówności partnerów umów konsumenckich oraz wady podejmowania decyzji przez samych konsumentów. Dodatkowym argumentem za prowadzeniem polityki konsumenckiej są szybkie zmiany na rynkach konsumenckich, w następstwie deregulacji i globalizacji. Rozszerzają one możliwości wyboru przez konsumentów, ale jednocześnie narażają ich na zwiększone ryzyko. Argumentem są także nielojalne praktyki handlowe, wykorzystujące decyzyjne ograniczenia konsumentów. Opracowanie zawiera ponadto przegląd narzędzi polityki konsumenckiej używanych w krajach OECD i sposobu ich dostosowania do konkretnych warunków społeczeństwa i gospodarki, w jakich mają być wykorzystywane. Przedstawia ono także wieloetapowy proces podejmowania decyzji związanych z reagowaniem na problemy pojawiające się na rynkach dóbr konsumpcyjnych. (abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Survey the Effective Political Factors on Nationalism Consumption Development
63%
The current article is done with the aim of determining the effect of political factors level on nationalism consumption of Sanandaj county consumers in 133. The method of this article is exploratory - measurement. The objective society, consist of Sanandaj Islamic Azad and governmental university experts in the field of marketing that is a kind of limited society and all society members. The information collection tool includes a substantiative questionnaire with the Likret spectrum. For analyzing data, the SPSS statistic software and for surveying the level of criterion and precaution effective variables, the Nonparametric Binomial test was used. The analysis results showed that the effective political indexes on nationalism consumption development includes: the boycott position, the animus of governmental undertakers, revision in fiscal rules, the aperture level of country borders, the economic handicap of government in the political conferences and the prophecy of cultural system and media, that all these six indexes (factors) have an effect on nationalism consumption. (original abstract)
Artykuł poświęcony jest problematyce ochrony konsumentów i roli, którą może odegrać edukacja w podnoszeniu świadomości konsumentów na temat przysługujących im praw i dochodzenia roszczeń. Omówiono priorytety polityki konsumenckiej Unii Europejskiej na lata 2014-2020 na tle realizowanej strategii polityki przyjętej na lata 2007-2013. Ważne miejsce w skuteczności wdrażania polityki konsumenckiej odgrywa świadomość konsumencka. W artykule przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego na potrzeby projektu badawczego Ochrona i edukacja konsumentów na wybranych rynkach usług. Jak wynika z badań, poziom świadomości polskich konsumentów jest niski, co skutkuje brakiem należytego zainteresowania prawami konsumentów, nieznajomością instytucji i organizacji konsumenckich, a także niedocenianiem roli szkół na poziomie podstawowym i gimnazjalnym w edukowaniu konsumentów. (abstrakt oryginalny)
Celem ocenianego opracowania było określenie roli, jaką odgrywa ryzyko w wyborach i zakupach dokonywanych przez konsumentów. Jego realizacja wymagała: - usystematyzowania dorobku naukowego w zakresie decyzji nabywczych konsumentów, teorii postrzeganego ryzyka oraz w zakresie źródłowych i metodycznych podstaw badań ryzyka konsumentów. Autor przytoczył nazwiska i dorobek wielu znanych ekonomistów, by wymienić A. Smitha, A. Marshalla, T.B. Veblena, G.B. Beckera postrzeganego jako twórcę nowej "ekonomii rodziny", - określenia profilu ekonomiczno-demograficznego polskich konsumentów, - dokonania identyfikacji i interpretacji pojęcia ryzyka w decyzjach nabywczych konsumentów, - eksploracji postrzeganych przez konsumentów rodzajów ryzyka, a następnie określenia wpływu, jakie mają one na ich decyzje nabywcze, - poznania siły i znaczenia poszczególnych czynników determinujących poziom ryzyka postrzeganego przez konsumentów, - identyfikacji sposobów oceny poziomu ryzyka przez konsumentów oraz strategii redukcji nieakceptowanej lub nietolerowanej jego wielkości. Książka składa się z 5 rozdziałów, które w sposób logiczny i interesujący przybliżają Czytelnikowi poszczególne obszary badawcze związane z podjętą problematyką.(fragment tekstu)
Celem Komisji Europejskiej jest doprowadzenie do takiego stanu, aby do 2013 r. każdy obywatel UE wiedział, że może dokonywać zakupów w całej Unii w formie tradycyjnej i wirtualnej i miał poczucie skutecznej ochrony, a także każdy sprzedawca detaliczny wiedział, że może dokonywać sprzedaży na terenie Unii na podstawie jednego prostego zestawu przepisów. Co roku, z okazji Europejskiego Dnia Konsumenta (15 marca), Komisarz ds. Ochrony Konsumentów będzie wygłaszał przemówienie, w którym przedstawi osiągnięte postępy. Będzie również regularnie informować Radę, Parlament Europejski i państwa członkowskie o realizacji celów zapisanych w Strategii Polityki Konsumenckiej na lata 2007-2013. Do marca 2011 r. Komisja przedstawi sprawozdanie śródokresowe, a do grudnia 2015 r. opracuje sprawozdanie z oceny ex post. (abstrakt oryginalny)
Zdaniem autorki, monitorowanie różnych aspektów funkcjonowania konsumenta na jednolitym rynku przyczyni się do wyrównywania poziomu ochrony i edukacji konsumenckiej, a prowadzenie wspólnej polityki konsumenckiej wymaga współpracy i zrozumienia we wszystkich krajach członkowskich. Tymczasem, jak dowodzą wyniki badań, wewnętrzny rynek detaliczny UE jest daleki od integracji. Podobnie, w wielu obszarach, i to w stopniu zasadniczym, różni się otoczenie konsumenta w poszczególnych krajach członkowskich. Autorka zauważa jednak, że instytucje europejskie przywiązuje dużą wagę do problematyki konsumenckiej.
Organizacje konsumenckie swoją aktywnością wspierają i uzupełniają działania organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego. Stanowią niezbędny i niezastąpiony element polityki konsumenckiej państwa w Unii Europejskiej. Przyczyniają się do realizacji wszystkich interesów i praw konsumentów zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Punktem wyjścia tego artykułu jest zwięzła prezentacja ewolucji światowego, europejskiego i polskiego konsumeryzmu, aby stworzyć kontekst dla ukazania roli i zadań organizacji konsumenckich współpracujących z samorządem terytorialnym w służbie ochrony konsumentów. W dalszej części tekst traktuje o uprawnieniach organizacji konsumenckich wynikających z ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Ostatni wątek dotyczy Europejskiej Grupy Konsultacyjnej ds. Konsumentów jako forum współpracy europejskich organizacji konsumenckich. Konkluzja potwierdza tezę początkową o istotnej i wzrastającej roli organizacji pozarządowych w realizacji polityki konsumenckiej zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym. (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Ochrona konsumentów na polskim rynku bankowym według regulacji Unii Europejskiej
63%
Wraz z rozwojem usług bankowych i wykorzystywanych w nich nowoczesnych technologii istnieje potrzeba edukacji konsumentów w zakresie efektywnego i bezpiecznego korzystania z oferowanych produktów. Celem artykułu jest ukazanie prowadzonych przez Unię Europejską i państwo Polskie działań zapobiegających zagrożeniom dla uczestników rynku. Omówiono również efekty prowadzenia europejskiej polityki konsumenckiej oraz poziom wiedzy konsumentów na temat rynku finansowego. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.