Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Core inflation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
W wielu krajach, w tym w Polsce, banki centralne przyjęły strategię w polityce pieniężnej określaną jako cel inflacyjny. Cele inflacyjne są zazwyczaj formułowane jako określony poziom wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych (Consumer Price Index - CPI). Wskaźnik ten obejmuje jednakże ceny żywności i energii, które niemal całkowicie pozostają poza oddziaływaniem decyzji polityki pieniężnej. Wydaje się więc uzasadnione uwzględnianie w kształtowaniu reakcji polityki pieniężnej inflacji bazowej (z wyłączeniem cen żywności i energii). (abstrakt oryginalny)
Scharakteryzowano problem obliczeń inflacji bazowej w warunkach polskich. W Raporcie o inflacji za rok 1998 NBP podał cztery miary inflacji bazowej (wskaźnik po wyłączeniu cen o największej zmienności, po wyłączeniu cen kontrolowanych, medianę i 15 proc. średnią obciętą uzyskaną ze zdezagregowanego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych) i zapowiedział badania celem wyłonienia najlepszych miar. Stąd w roku 1999 przytoczono już tylko trzy. W Raporcie za II kwartał 2000 roku dołączono zaś inflację netto.
Lata dziewięćdziesiąte przyniosły ogromny wzrost zainteresowania inflacją bazową. Równolegle ze zwracaniem się w kierunku bezpośredniej kontroli inflacji, wiele banków centralnych zauważyło potrzebę prac nad miarą wzrostu cen, która najlepiej służyłaby ich celom. Na popularność bezpośredniego celu inflacyjnego wpłynęły głównie doświadczenia inflacyjne lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych i związane z nimi efekty w sferze realnej. Możliwość kontrolowania stabilności poziomu cen, jak również stabilności tempa ich wzrostu, czyli inflacji, stała się perspektywą bardzo atrakcyjną.(abstrakt oryginalny)
Inflacja jest procesem ciągłego wzrostu ogólnego poziomu cen. Stopień ogólności definicji owego procesu jest dosyć duży, nie ma zatem wśród ekonomistów zgody, jak należałoby go mierzyć w praktyce. Najczęściej stosowaną miarą, choć niedoskonałą, jest wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych (CPI). Jedną z wad tego wskaźnika jest brak odporności na przejściowe szoki, np. o charakterze sezonowym. Dlatego na podstawie CPI konstruowane są miary tzw. inflacji bazowej, eliminującej tę wadę. Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych własności statystycznych szeregów czasowych inflacji mierzonej bezpośrednio CPI, a także własności pięciu miar inflacji bazowej. Analizowany jest również związek pomiędzy poziomem inflacji a jej zmiennością, roczny schemat przebiegu inflacji w ujęciu miesiąc do miesiąca, a także badana jest stacjonarność szeregów czasowych. Dokonano ponadto oceny wskaźników inflacji bazowej. Najlepszą miarą okazała się inflacja bazowa po wyłączeniu cen o największej zmienności.
Inflację bazową można definiować jako część inflacji rejestrowanej, która służy do oceny średnio- i długookresowego trendu wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w gospodarce. Zazwyczaj przyjmuje się, że inflacja bazowa jest związana z oczekiwaniami inflacyjnymi i presją popytową oraz jest niezależna od szoków podażowych. Wskaźniki inflacji bazowej umożliwiają pogłębioną ocenę procesów inflacyjnych w gospodarce, a zatem są pomocne w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych i monetarnych w średnim i długim okresie. Można wyróżnić wiele miar inflacji bazowej. W związku z tym w artykule zostały zaprezentowane wybrane metody wyznaczania inflacji bazowej(abstrakt oryginalny)
Traktat z Maastricht, ustanawiając unię gospodarczą i walutową, nałożył na kraje-sygnatariuszy tej umowy obowiązek wdrożenia standardów, zasad oraz instrumentów umożliwiających wprowadzenie wspólnej waluty (euro) i przeniesienie polityki pieniężnej na szczebel wspólnotowy. Jednym ze wstępnych warunków członkostwa w Unii Europejskiej była niezależność narodowych banków centralnych oraz włączenie tych banków do Europejskiego Systemu Banków Centralnych. Celem niniejszego opracowania jest analiza głównych etapów reform systemu bankowego, w wyniku której Polska spełniła kryterium konwergencji prawnej, przekształcając monobank, jakim był NBP w okresie realnego socjalizmu, w autonomiczną instytucję, spełniającą wszelkie warunki pełnego uczestnictwa w ESBC.(abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia wyniki badań dotyczące wpływu inflacji na względną zmienność cen na podstawie danych z Polski z okresu 2011 Q3-2020 Q4. W celu zbadania tego związku wykorzystywano dane CPI dla 12 głównych grup koszyka inflacyjnego. Estymacje wykazały, iż w przypadku inflacji nieoczekiwanej zauważalny jest jej znaczący wpływ na ruchy RPV, czego z kolei nie można dostrzec w przypadku inflacji oczekiwanej. Co więcej, forma funkcjonalna wskazuje na zależność w kształcie litery "U" w przypadku relacji RPV i inflacji nieoczekiwanej. Wykorzystanie ankietowych miar prognozowanej inflacji pozwala na uzyskanie kompleksowego spojrzenia na zjawisko pomiędzy RPV a inflacją.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Inflacja w Polsce
63%
Inflacja jest wskaźnikiem makroekonomicznym, który budzi największe kontrowersje, gdyż dotyka obywateli w bezpośredni sposób powodując obniżenie siły nabywczej pieniądza. Inflacja to jednak korzystna tendencja wzrostu cen dla gospodarki, pod warunkiem, że znajduje się pod kontrolą banku centralnego. Celem niniejszego opracowania jest prezentacja najważniejszych informacji dotyczących inflacji, w tym jej istoty i zasad pomiaru, rodzajów oraz tendencji w jej kształtowaniu w ostatniej dekadzie. Artykuł zawiera także analizę przyczyn obecnego wzrostu cen w gospodarce polskiej. (abstrakt oryginalny)
We wrześniu 1998 r. Rada Polityki Pieniężnej ogłosiła "Średniookresową strategię polityki pieniężnej". Określono, iż będzie się ona kierowała regułą bezpośredniego celu inflacyjnego (BCI). Omówiono problem kanału oczekiwań inflacyjnych, są one niestety w dużym stopniu formułowane w sposób adaptacyjny, czyli rosną wraz ze wzrostem bieżącej inflacji. Podano przykład, który wskazał jednoznacznie, iż bardzo trudno jest ograniczyć oczekiwania inflacyjne za pomocą podwyżki stóp procentowych. Podano tabelę zmian oczekiwań otrzymanych z nachylenia krzywej dochodowości w dniu ogłaszania inflacji CPI przez GUS. Dalej przedstawiono wykres przyczynowości Grangera. Mechanizm transmisji przez kanał kursu walutowego jest stabilny i najsilniej oddziałujący na inflację spośród wszystkich możliwych kanałów transmisji (kredytowego, stóp procentowych, oczekiwań inflacyjnych). Przedstawiono analizę kanału kursu walutowego za pomocą wektora autoregresji. Dalej omówiono kanał kredytowy i wpływ stóp procentowych na inflację.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.