Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Model postępowania apelacyjnego w sprawach karnych. Po 1 lipca 2015r.

100%

Filipek Ł.

Młoda Palestra. Czasopismo Aplikantów Adwokackich

|

2015

|

nr 1

8-21

Artykuł omawia najważniejsze zmiany w postępowaniu odwoławczym po 1 lipca 2015 r. Intencją ustawodawcy było zwiększenie kontradyktoryjności postępowania oraz poszerzenie możliwości orzekania reformatoryjnego przez sąd II instancji. Najistotniejsze zmiany to obowiązek wskazania zarzu- tów apelacji także przez podmioty nieprofesjonalne, obowiązek rozpozna- nia przez sąd sprawy w granicach zaskarżenia i podniesionych zarzutów, rezygnacja z tzw. totalnej kontroli odwoławczej, ograniczenie możliwości formułowania niektórych zarzutów, ograniczenie możliwości odwracania kierunku środka odwoławczego i możliwości prowadzenia postępowania dowodowego w szerszym zakresie oraz likwidacja jednej z reguł ne peius. Zmiany te dokonują reformy apelacji o charakterze modelowym.(abstrakt oryginalny)

2

Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 maja 2016 r. (II AKz 219/16)

75%

Kosowski J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

Vol. 26, nr 3

151-156

Glosa dotyczy kwestii doręczeń oraz doręczeń zastępczych. Autor analizuje zmiany wprowadzone w 2015 r. z perspektywy orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 2016 r., które odnosi do doręczeń zastępczych przez tzw. awizo. Wskazano możliwe konsekwencje takiego rodzaju doręczenia oraz odniesiono się do możliwych kierunków rozwoju doręczeń w procesie karnym, tj. doręczeń elektronicznych. (abstrakt oryginalny)

3

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 28.11.2019 r., VII AGa 727/19. Wadliwy wybór przewodniczącego walnego zgromadzenia i jego skutki

75%

Modrzejewski J.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

nr 12

55-58

W artykule przedstawiono rozważania dotyczące prawidłowości wyboru przewodniczącego walnego zgromadzenia i jego wpływu na ważność uchwał podejmowanych przez walne zgromadzenie. Celem artykułu jest prezentacja i ocena rozwiązań prawnych przyjętych przez sądy w omawianej sprawie oraz dokonanie komentarza istotnych kwestii dotyczących wadliwego wyboru przewodniczącego zgromadzenia. Na marginesie rozważań omówione zostało zagadnienie znaczenia rejestracji akcjonariusza na walnym zgromadzeniu dla jego prawa do udziału w walnym zgromadzeniu.(abstrakt oryginalny)

4

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 9 marca 2016 r., I AC a 817/151

75%

Nesterowicz M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 3

77-80

Do obowiązków lekarzy należy także prawidłowe postępowanie pooperacyjne, zwłaszcza wtedy, gdy podczas zabiegu wystąpiły powikłania wymagające dalszych czynności medycznych. 2. O dpłatność czy nieodpłatność zabiegów medycznych nie może mieć wpływu na stopień staranności lekarzy w postępowaniu diagnostycznym, leczniczym i rehabilitacyjnym. 3. Ubezpieczyciel szpitala (lekarza) jako interwenient uboczny w procesie odszkodowawczym, wytoczonym przez pacjenta, może podnosić wszelkie zarzuty, takie, jakie może podnieść pozwany (np. co do błędu sztuki lekarskiej, szkody doznanej przez powoda, przyczynienia się poszkodowanego, wysokości zadośćuczynienia, przedawnienia roszczeń).(fragment tekstu)

5

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2012 r. (VI ACa 1321/11) dotyczącego postanowień niedozwolonych we wzorcach umownych wykorzystywanych przez kancelarie odszkodowawcze

75%

Ziemiak M. P.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2014

|

nr 1

123-128

Za niedozwolone w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. uznano w glosowanym orzeczeniu następujące postanowienia wzorca umownego wykorzystywanego przez kancelarię odszkodowawczą w obrocie z udziałem konsumentów: - "W razie wątpliwości przyjmuje się, że każde uzyskanie odszkodowania z tytułu określonego w § 1 od dnia podpisania niniejszej umowy jest wynikiem działań Zleceniobiorcy i stanowi podstawę do naliczania wynagrodzenia w wysokości, określonej w § 3 ust. 3 i 4 umowy"; - "W przypadku rozwiązania umowy przez Zleceniobiorcę z powodu naruszenia przez Zleceniodawcę postanowień § 2 ust. 1, zapłaci On Zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości określonej § 3 ust. 3 i 4 niniejszej umowy".(abstrakt oryginalny)

6

Środki zwyczajne zaskarżania orzeczeń sądów administracyjnych

63%

Kołodziejska A.

Przedsiębiorczość i Zarządzanie

|

2019

|

t. 20, z. 3, cz. 2 Zarządzanie zasobami ludzkimi Jednostka jako podmiot ochrony prawnej

31-40

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2.04.1997 r. w art. 78 gwarantuje obywatelom prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w I instancji. W państwie prawa obywatel ma prawo domagać się od organów władzy publicznej przeprowadzenia kontroli rozstrzygnięć w indywidualnej sprawie (sprawie administracyjnej) przez inny organ. Zasada dwuinstancyjności daje stronom poczucie sprawiedliwości, równego traktowania, daje pewność, że sprawa zostanie rozstrzygnięta prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Środki zaskarżenia dzieli się na środki zwyczajne, które przysługują od orzeczeń nieprawomocnych i mają na celu uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia, oraz środki nadzwyczajne, które z kolei stosuje się do orzeczeń prawomocnych i które mają na celu obalenie tych orzeczeń. (fragment tekstu)

7

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn., I ACa 760/161

63%

Nesterowicz M.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2018

|

nr 1

79-83

Niektóre prawa pacjenta są w bardzo ścisły sposób powiązane z procesem leczenia, nakładają określone obowiązki na podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych. Chodzi tu przede wszystkim o prawo pacjenta do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością, prawo pacjenta do informacji, co implikuje zgodę objaśnioną, stanowiącą także prawo pacjenta. Przywołane prawa pacjenta nierozerwalnie wiążą się z procesem leczenia i z niego wynikają, gdyż pacjent ma prawo do uzyskania pełnej i udzielonej w przystępnej formie informacji o stanie swojego zdrowia, postawionym rozpoznaniu, proponowanych metodach leczenia, dających się przewidzieć następstwach leczenia. Z kolei tylko w przypadku przekazania tego rodzaju informacji możliwym jest udzielenie zgody objaśnionej przez pacjenta na zabieg, czy leczenie, co wszak wyłącza bezprawność działania lekarza i prowadzi do przejęcia przez pacjenta ryzyka niepowodzenia medycznego. Zatem nie jest możliwe oddzielenie wskazanych praw pacjenta od procesu leczenia, a zaniechania w tym zakresie należy kwalifikować jako zaniechania powiązane z procesem leczenia.(fragment tekstu)

8

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865)

63%

Budyn-Kulik M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius

|

2018

|

65

|

nr 2

355-366

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (II AKa 221/14, LEX nr 1602865) stwierdził, że używanie przemocy, groźby bezprawnej lub znieważanie wyłącznie z powodu czyjejś przynależności narodowej, etnicznej, rasowej albo wyznaniowej nie może znajdować żadnego racjonalnego i powszechnie akceptowanego wytłumaczenia. Jest to w rozumieniu art. 115 § 21 k.k. działanie bez powodu, względnie z oczywiście błahego powodu. Zdaniem sądu kwalifikacja czynu z art. 119 § 1 k.k. lub z art. 257 k.k. nie wyklucza zastosowania przepisu art. 57a § 1 k.k. Autorka wyjaśnia pojęcia "powód", "błahy powód" oraz "bez powodu", a także "motywacja zasługująca na szczególne potępienie". Krytycznie odnosi się do głosowanej tezy, uznając, że ustawodawca, czyniąc z omawianych powodów znamię typu, uznaje je za istotne. Braku racjonalnego uzasadnienia zachowania sprawcy nie można utożsamiać z błahym powodem lub jego brakiem. (abstrakt oryginalny)

9

Problem wytyczenia konstytutywnych cech zorganizowanej grupy przestępczej : glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 3 października 2018 r. (II AKa 68/18)

63%

Michalska-Warias A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2022

|

Vol. 31, nr 3

293-306

Glosa dotyczy problematyki elementów, których wystąpienie jest konieczne do uznania, że dana zbiorowość ludzi stanowi zorganizowaną grupę przestępczą w rozumieniu art. 258 Kodeksu karnego. Autorka podziela pogląd wypowiedziany przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku, że do konstytutywnych cech zorganizowanej grupy przestępczej nie należy zaliczać mechanizmów wymuszania posłuszeństwa, istnienia kierownictwa czy istnienia systemu nagród i kar dla członków grupy. W glosie wskazano na minimalne elementy konieczne do ustalenia istnienia zorganizowanej grupy przestępczej, a także przedstawiono pogłębioną argumentację przemawiającą za słusznością glosowanej tezy. Wskazano także na stopniową ewolucję poglądów na temat koniecznych cech charakterystycznych zorganizowanych grup przestępczych w świetle art. 258 Kodeksu karnego. (abstrakt oryginalny)

10

Decyzja kasacyjna w ogólnym postępowaniu administracyjnym

63%

Zaręba-Teterycz B.

Przegląd Prawa Publicznego

|

2018

|

nr 11

90-101

Każde postępowanie administracyjne jest postępowaniem indywidualnym. Jest to sekwencja czynności proceduralnych podjętych w celu przeanalizowania i rozstrzygnięcia konkretnego przypadku w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja merytorycznie kończy postępowanie zarówno w I, jak i II instancji. Decyzje wydane przez organ odwoławczy określane są jako decyzje kasacyjne. Przeprowadzenie postępowania odwoławczego w formie kasacji jest możliwe, gdy zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie kluczowych okoliczności rozstrzygnięcia. Organ odwoławczy nie może orzekać w innym zakresie, niż wcześniej zostało to zrobione. W szczególności zmiana materialnej podstawy prawnej decyzji organu odwoławczego, a także orzeczenie w sprawie, która nie została rozpoznana w postępowaniu w pierwszej instancji, narusza tożsamość sprawy, a w konsekwencji zasadę dwuinstancyjności. (abstrakt oryginalny)

11

Wybrane orzeczenia Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych (opublikowane w II półroczu 1996 r.)

63%

Reps S., Reps J.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

1997

|

nr 3-4

57-65

Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1996 r. III CZP 184/95. "Po wejściu w życie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. nr 59, poz. 344 ze zm.), w procesie o naprawienie szkody powstałej w wyniku wypadku komunikacyjnego, nie występuje współuczestnictwo konieczne między zakładem ubezpieczeń a posiadaczem lub kierowcą pojazdu mechanicznego".(fragment tekstu)

12

An Unlawful Threat as a Statutory Feature of Criminal Offences Under Article 245 of the Polish Criminal Code. Considerations Connected with the Supreme Court and Appellate Courts Jurisprudence

63%

Górski A., Michalak K., Klonowski M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2018

|

Vol. 27, nr 2

37-51

Celem niniejszego artykułu jest dokonanie wykładni znamienia groźby bezprawnej występującego na gruncie art. 245 k.k. We wskazanym zakresie brak jest jednolitości w orzecznictwie Sądu Najwyższego, sądów apelacyjnych oraz w doktrynie. Zasadniczy problem wiąże się z kwestią zawierania się w pojęciu groźby bezprawnej skutku w postaci wzbudzenia uzasadnionej obawy spełnienia groźby. Skutek ten został określony w art. 190 k.k. opisującym przestępstwo tzw. groźby karalnej, do którego odsyła definicja ustawowa groźby bezprawnej określona w art. 115 § 12 k.k. W ocenie autorów skutek polegający na powstaniu uzasadnionej obawy spełnienia groźby należy do elementów groźby bezprawnej we wszystkich trzech przypadkach, tj. w przypadku groźby popełnienia przestępstwa, spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia informującej wiadomości. (abstrakt oryginalny)

13

Skład sądu drugiej instancji w postępowaniu cywilnym

63%

Łazarska A.

Ius Novum

|

2022

|

16

|

nr 2

130-151

Celem artykułu jest omówienie skutków nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, wprowadzonych Ustawą z dnia 28 maja 2021 r. w zakresie zmiany składu sądu w postępowaniu apelacyjnym. Nowe rozwiązania budzą liczne kontrowersje i w wielu aspektach ingerują w niezawisłość sędziowską. Po pierwsze, odwracając zasadę składów kolegialnych na rzecz jednoosobowych, nie zapewniono wystarczających gwarancji kontynuacji tak zwanych starych spraw w niezmienionym składzie, co może naruszać zasadę niezmienności składów. Po drugie, powierzając wyłącznie czynnikowi administracyjnemu prezesowi sądu decydowanie o składzie sądu, nie zapewniono wystarczających gwarancji poszanowania niezawisłości sędziowskiej. Sprzeciw budzi decydowanie przez prezesa sądu o tym, czy zachodzi potrzeba wyznaczenia składu z uwagi na szczególną zawiłość lub precedensowy charakter sprawy. Nie jest rzeczą prezesa ocenianie charakteru sprawy, którą rozstrzyga sędzia. Kwalifikowane przesłanki zaś do ustanowienia składu kolegialnego sprawią, że przedmiotowa regulacja będzie niezwykle rzadko stosowana. (abstrakt oryginalny)

14

Uprawnienie Zastępcy Prokuratora Generalnego do Spraw do Wojskowych do wnoszenia kasacji w sprawach karnych oraz wykroczeniach

63%

Kijańska K.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2019

|

nr 48

27-37

Przedmiotowy artykuł poddaje analizie uprawnień procesowych Zastępcy Prokuratora Generalnego do Spraw Wojskowych do wnoszenie kasacji w sprawach karnych oraz wykroczeniowych. W niniejszym opracowaniu autorka zestawia przepisy odnoszące się do regulacji związanych z legitymacją procesową podmiotów kwalifikowanych do wnoszenia kasacji z art. 521 k.p.k. oraz art. 110 k.p.s.w. wraz ze szczególnym podkreśleniem najnowszego stanowiska Sądu Najwyższego w tym zakresie. W rezultacie określono uprawnienie do wnoszenie kasacji przez Zastępcę Prokuratora Generalnego do Sprawa Wojskowych w sprawach wykroczeniowych oraz rozbieżność poglądową, co do jego uprawnień w sprawach karnych.(abstrakt oryginalny)

15

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2017 r. (II AKa 341/17)

63%

Michalska-Warias A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2018

|

Vol. 27, nr 2

165-172

Glosa odnosi się do kwestii minimalnego czasu uczestnictwa w zorganizowanej grupie przestępczej. Autorka zgadza się z Sądem Apelacyjnym we Wrocławiu, że ustawodawca nie określił minimalnego czasu takiego udziału, a skoro sprawca nie musi podjąć żadnych szczególnych działań w zorganizowanej strukturze, czas jego udziału może rzeczywiście być nawet bardzo krótki. Zostaje jednak podkreślone, że czas minimalnego udziału sprawcy w grupie należy odróżnić od minimalnego czasu istnienia samej grupy. Ten ostatni, choć znowu ustawodawca nie wyznacza żadnych formalnych limitów, powinien w większości przypadków, choćby z powodów dowodowych, być dłuższy. Podkreślono też, że istnienia zorganizowanej grupy przestępczej nie można domniemywać na podstawie faktu, iż wielu sprawców popełniło dane przestępstwo wspólnie. Autorka aprobuje opinię wyrażoną w glosowanym orzeczeniu, że zorganizowana grupa przestępcza może mieć na celu popełnienie tylko jednego przestępstwa. (abstrakt oryginalny)

16

Glosa do postanowienia Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2016 r. (II AKz 321/16) - w kwestii trybu ścigania przestępstw przeciwko mieniu, gdy czyn został popełniony w stosunku do mienia znacznej wartości (art. 294 § 1 k.k.)

63%

Poniatowski P.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

Vol. 29, nr 3 Axiology of Judicial Discretion. Theoretical and Practical Aspects

289-300

Glosowane postanowienie dotyczy ważnego w praktyce, a szerzej nieomawianego w doktrynie ani orzecznictwie, problemu trybu ścigania przestępstw przeciwko mieniu, gdy czyn został popełniony w stosunku do mienia znacznej wartości (art. 294 § 1 k.k.). Autor zgadza się z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Krakowie, jednocześnie jednak uważa, że kwestia trybu ścigania przestępstw wskazanych w art. 294 k.k. powinna zostać wyraźnie uregulowana przez ustawodawcę. (abstrakt oryginalny)

17

Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 26 kwietnia 2017 r. (II AKa 191/16, LEX nr 2295144)

63%

Budyn-Kulik M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2018

|

Vol. 27, nr 2

145-152

Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 kwietnia 2017 r. (II AKa 191/16, LEX nr 2295144) przyjął, że sprawca popełnił zabójstwo z zamiarem bezpośrednim. Uznał, że zabicie bliskiej osoby, z chęci zysku, mieści się w znamieniu motywacji zasługującej na szczególne potępienie. Glosa ma charakter mieszany: po części aprobujący, po części krytyczny. Na aprobatę zasługuje trafne uznanie motywacji ekonomicznej ( in abstracto ) za zasługującą na szczególne potępienie oraz próba odniesienia się przez sąd do całego tła motywacyjnego. Część krytyczna dotyczy kwestii podstawowych, związanych z procesem decyzyjnym sądu, zmierzającym do odtworzenia strony podmiotowej i przypisania jej sprawcy. Glosowany wyrok stanowi przykład braku umiejętności radzenia sobie sądów z uzasadnianiem przypisywania strony podmiotowej, (abstrakt oryginalny)

18

Prawnokarna charakterystyka dozwolonego ryzyka gospodarczego

51%

Korzeniak M.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2019

|

nr 48

114-131

Celem artykułu jest szczegółowe omówienie instytucji dozwolonego ryzyka gospodarczego, którego przekroczenie, z punktu widzenia standardów ponoszenia odpowiedzialności karnej za szeroko rozumiane przestępstwa gospodarczego, stanowi podstawę przypisania odpowiedzialności represyjnej. Opracowanie porusza nie tylko kwestie związane z teoretyczno-dogmatycznym kształtem omawianej konstrukcji prawnej ale zawiera również obraz jej funkcjonowania w orzecznictwie sądowym - w szczególności Sądu Najwyższego i Sądów Apelacyjnych. (abstrakt oryginalny)

19

Między dobrem dziecka a literą prawa: ustalanie treści aktu urodzenia dziecka urodzonego przez trans-ojca : rozważania na tle postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 7 marca 2016 r., sygn. I ACa 1830/15

51%

Szeroczyńska M.

Ius Novum

|

2017

|

11

|

nr 3

182-197

Artykuł omawia postanowienia Sądu Okręgowego i Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu wydane w pierwszej w Polsce sprawie sporządzenia aktu urodzenia dziecka przez osobę będącą z prawnego punktu widzenia mężczyzną. Autorka wskazuje na nieprzystosowanie obowiązujących w Polsce przepisów prawa rodzinnego do sytuacji prawnej transpłciowych ojców. Wykazuje również, jak trzymanie się literalnie takich niedostosowanych do realiów przepisów, prowadzi do naruszenia praw podmiotowych, zarówno dziecka, jak i transpłciowego ojca, co ma znaczenie nie tylko doktrynalne, ale przede wszystkim - co w przedmiotowej sprawie widać bardzo silnie - wywiera bezpośredni wpływ na decyzje ludzkie, a wręcz ich życie. (abstrakt oryginalny)

20

Z dużej chmury mały deszcz?

45%

Ziomek J.

Bank

|

2015

|

nr 2

64-66

Po wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie (sygn. akt. IC 554/14) wielu dziennikarzy i kredytobiorców odtrąbiło porażkę banku i unieważnienie kredytu we frankach szwajcarskich. Tymczasem kwestią kluczową w niniejszej sprawie nie była treść samej klauzuli, która nakazywała przeliczanie zobowiązania w dniu wymagalności według stawek określonych w tabelach kursowych, lecz brak regulaminu określającego, w jaki sposób i dlaczego mogą się zmieniać kursy walut, bądź wyraźnego wskazania tych czynników w umowie. (fragment tekstu)