Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 86

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Creative economy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
W ostatnich dekadach badania nad współpracą międzyorganizacyjną zyskują rosnące zainteresowanie. Choć stanowiła ona obszar badań w różnych sektorach, to jak dotąd nie była szerzej analizowana w sektorach kreatywnych. W szczególności w kontekście sektora sztuk performatywnych należy do zagadnień bardzo słabo rozpoznanych. Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki tej współpracy oraz wskazanie perspektyw badawczych z wykorzystaniem metodyki krytycznego przeglądu literatury.(abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Determinants and Measurement of Smart Growth : Evidence from Poland
100%
The paper deals with smart growth as a new economic category. The first part presents the theoretical aspects of this concept. The second part shows the results of smart economy development measuring for Poland based on the creative economy index (CEI) in the period of 2005-2014. Polish economy in the years 2005-2014 improved the conditions for smart growth - its CEI increased by 47%. This outcome consists of the results in four intermediate composite indicators, i.e.: inventive economy (IE), political institutions (PI), business regulations (BR) and fiscal institutions (FI). At the time, the largest percentage increase was recorded for the political institutions subindex (263%), followed respectively by the business regulations subindex (189%) and then inventive economy subindex (26%). During the same period fiscal institutions subindex decreased by 30%. (original abstract)
3
Content available remote Creative Economies in Romania - Spatial Projections and Trends
100%
Creative economies are at the heart of the knowledge-based economy. The main objectives of the study are to present the spatial design of the regional systems of creativity in Romania and to identify the evolutionary trends, by creating spatial models for key economic indicators, specific to such economic activities. This paper focuses on how creative economies are concentrated in the national network of settlements and how they differentiate in terms of regional profile. Consequently, a yearly nationwide database was created for 2000-2012, which includes four-digit creative economic activities, according to the Classification of National Economy Activities, for each administrative unit in Romania. The analyses, conducted for the same period, show a concentration of creative economies as a national polycentric network which includes the capital city and cities with over 300,000 inhabitants, as well as their structured territorial systems emerging around them, representing the local and regional polycentric networks. The analysis of the economic profiles highlights the growing share of creative economies in the national economy that tends to contribute more and more to the increase of the operational complexity of the local and regional economies. (original abstract)
W artykule przeanalizowano wsparcie instytucjonalne dla warunków rozwoju przemysłu kulturalnego i kreatywnego na Ukrainie oraz określono wiodącą rolę ekspertów UE w tym procesie. Zidentyfikowano i scharakteryzowano podstawowe tendencje rozwoju gospodarki kreatywnej oraz nakreślono czynniki utrudniające jej efektywność. Przedstawiono propozycje wzmocnienia strategicznego kursu kraju w celu przyspieszenia rozwoju gospodarki kreatywnej na podstawie doświadczenia Unii Europejskiej i potencjału twórczego ludności.(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono procesy i zjawiska, które towarzyszą kształtowaniu się nowego ładu gospodarczego. Scharakteryzowane zostały sieci gospodarcze, pojęcie globalizacji, gospodarki opartej na wiedzy oraz gospodarki kreatywnej. Ponadto w artykule wskazano na różnice między GOW a gospodarką kreatywną.(abstrakt oryginalny)
The concept of the creative economy in the modern global world is filled with new meanings and acquires many qualitatively new features and properties. The article describes the development of creative economy models. A comparative analysis of the characteristics of the creative economy in EU countries and Ukraine was carried out. Through statistical analysis of creative activities in the economy of Ukraine, we determined the list of growth parameters. Using analysis of the studies on the creative economy in Ukraine, we determined the peculiarities and problems of its formation to formulate the principles and priorities of the state policy for the development of the creative economy in Ukraine. The modern model of the creative economy of Ukraine is proposed to be supplemented by the development of creative human potential.(original abstract)
7
Content available remote Luka kreatywności
75%
Społecznym celem gospodarki kreatywnej jest - znane już z historii myśli ekonomicznej - dążenie do "ukreatywnienia" jak największego wolumenu czasu jak największej liczby osób. Czas pracy wypełnia wykonywanie czynności zawodowych przewidzianych dla danego zawodu/specjalności. To one (a dokładniej zawody i specjalności ujęte w najnowszej polskiej klasyfikacji: KZiS 2016, opartej na Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08, rekomendowanym do badań w krajach UE przez Eurostat) stanowią obiekt badań. Celem badawczym (poznawczym) jest wykazanie, iż istnieje "luka kreatywności", tzn. wiele zawodów/specjalności z tej klasyfikacji nie ma charakteru kreatywnego, czyli nie jest zorientowanych na tworzenie wartości poznawczych i/lub estetycznych i/lub pragmatycznych (utylitarnych), zarówno wyróżnianych w psychologii twórczości, jak i uwzględnianych w raportach dotyczących ekonomii kreatywności. Cel metodyczny stanowi opracowanie sposobu pomiaru tak zdefiniowanej "luki kreatywności". Jako metodę badawczą zastosowano analizę treści wszystkich zawodów/specjalności z KZiS 2016 (w liczbie 2455, ujętych w 10 wielkich grup zawodów i specjalności, 43 dużych, 133 średnich i 445 elementarnych) oraz 15 obszarów gospodarki kreatywnej (reklama, architektura, rynek sztuki, rzemiosło artystyczne, wzornictwo przemysłowe, moda, film, muzyka, sztuki performatywne, przemysł wydawniczy, badania i rozwój, oprogramowanie, zabawki i gry analogowe, radio i telewizja, gry elektroniczne), wyodrębnionych przez J. Howkinsa - jednego z najważniejszych autorów rozważanej problematyki. W przypadku możliwości dokonania przyporządkowania zawodu/ specjalności do któregoś z tych obszarów określano rodzaj tworzonych wartości. W wyniku analizy stwierdzono, iż rodzaje tych wartości (poznawcze, estetyczne, pragmatyczne) niejednokrotnie współwystępują. Następnie przeprowadzono analizę ilościową. Przedstawiono autorską propozycję zoperacjonalizowania "luki kreatywności" jako różnicy pomiędzy 100% a wyrażonym w procentach udziałem zawodów/specjalności kreatywnych (w różnych obszarach) dla grupy wielkiej w KZiS 2016, do której zostały one zaszeregowane. Okazało się, iż tego rodzaju zdefiniowanie "luki kreatywności" jest bardzo użyteczne i dostarcza wiarygodnych wyników. Luka ta dla wszystkich zawodów/specjalności KZiS 2016 wynosi 87,5%. W przypadku aż sześciu grup wielkich: pierwszej (przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy), piątej (pracownicy usług i sprzedawcy), szóstej (rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy), ósmej (monterzy), dziewiątej (pracownicy wykonujący prace proste), dziesiątej (siły zbrojne), stwierdzono, że "luka kreatywności" wynosi 100%. Najniższa jej wielkość występuje dla grupy wielkiej siódmej (78,9%), drugiej (79,2%) i trzeciej (85,8%), czyli dla: robotników przemysłowych i rzemieślników; specjalistów; techników i innego średniego personelu. Najbardziej "nasyconym" kreatywnymi zawodami/specjalnościami jest rzemiosło artystyczne (22,1-procentowy udział w ogólnej liczbie kreatywnych zawodów/specjalności), przemysł wydawniczy (20,8%) oraz badania i rozwój (19,5%). Z pewnością tok przeprowadzonego postępowania badawczego może być doskonalony. Warto byłoby - ze względu na poznawcze walory porównywania wyników w czasie w związku ze stałymi aktualizacjami klasyfikacji zawodów i specjalności - ten tok wystandaryzować, tym bardziej iż określanie kreatywnych zawodów/specjalności jest ważne dla statystyki zatrudnienia w gospodarce kreatywnej, a także - dla poradnictwa zawodowego (kształtowania świadomości osób podejmujących decyzje zawodowe na temat zróżnicowania udziału kreatywnych treści w poszczególnych zawodach/specjalnościach).(abstrakt oryginalny)
W centrach miast aglomeracji górnośląskiej zachodzą współcześnie bardzo dynamiczne procesy. Niektóre z nich przyczyniają się do pogorszenia sytuacji gospodarczej, inne natomiast decydują o aspiracjach centrotwórczych, a nawet metropolitalnych, które próbują urzeczywistniać władze lokalne. W centrach miast tkwi bowiem ciągle duży potencjał, którego przejawem są przestrzenie i obiekty o znacznych walorach dziedzictwa kulturowego, przemysłowego i przyrodniczego. Celem artykułu jest, po pierwsze, zidentyfikowanie procesów zachodzących w przestrzeni miast poprzemysłowych oraz ich konsekwencji dla gospodarek miejskich oraz po drugie, przedstawienie wyzwań, przed którymi stoją obecnie centra miast, i rekomendacji w zakresie koncepcji rewitalizacji będących odpowiedzią na owe wyzwania. (fragment tekstu)
9
Content available remote The Idea of the Creative Society and the Development of Creative Industries
75%
The article surveys the recent research on the idea of the creative society and the development of creative industries. Special attention is paid to the conceptual and factual developments that take place in regions of Central and Eastern Europe. Researchers evaluate the regions' situation in the context of global developments, suggest novel approaches to society and research practice and provide their recommendations. The relation between individual and communal aspects of creation emerges as a major problem. The tendency is to move from individualistic and elitist strategies of creation toward market-based practices and communal approaches based on the concepts of creative environment and networks of creation. Authors recommend that heads of institutions and researchers give up the overly romantic attitude toward creative activity, transcend the limits of individual perspective and move towards a cooperation among different fields of creativity. (original abstract)
10
Content available remote Culture Potential In Creative Economy
75%
The purpose of this study shall be to present a new approach to the role of culture potential in the process of stimulation of economical development. It includes analysis and assessment of: the place of culture potential in the contemporary concepts of development, essence of economy and creative economy, positions of the European Committee and the European Parliament concerning the role of creativity and culture in the process of stimulation of regional development, positioning culture aspects in the latest Polish documents outlining long-term challenges and development priorities(original abstract)
Na zagadnienie ekonomiki kreatywności zwrócił uwagę David Throsby w dziele Ekonomia kultury i po święcił mu nawet cały rozdział tej znakomitej książki. Sam podkreślił pionierski charakter swojego zainteresowania t ą tematyką, tym bardziej, że, jak twierdził, ekonomiści się nią prawie w ogóle nie zajmują. Istotnie, o ile kreatywność jest coraz częstszym tematem studiów i badań z dziedziny psychologii, socjologii, pedagogiki, nauk o kulturze, ba, nawet zarządzania - o tyle można powiedzieć, że w dziedzinie ekonomii pozostaje nadal w tej dziedzinie raczej "głuche milczenie". Jeżeli kreatywność pojawia się gdzieś w ekonomicznym dyskursie, dotyczy najczęściej tylko psychologicznego spiritus movens innowacji, która z kolei powoduje powstawanie ważnej ekonomicznie technologicznej zmiany. Zagadnieniem centralnym w ekonomice kreatywności jest określenie źródeł procesu twórczego. Oczywiście, dotychczas źródłami kreatywności i twórczości zajmowali się głównie psychologowie, przyjmując w tym zakresie (może nieco na wyrost) nadmiernie monopolistyczną pozycję. Zauważmy jednak, że w aspekcie jednostkowym źródła decyzji o podjęciu pracy czy dokonaniu zakupu s ą również psychologiczne. A przecież ekonomia zajmuje się niczym innym, jak skutkami (a także obiektywnymi uwarunkowaniami) takich decyzji. (fragment tekstu)
Cel artykułu: Celem pracy jest określenie rozwoju przemysłów kreatywnych w Polsce.Materiały i metody: W badaniach posłużoną się metodą desk research. Wykorzystano bogaty dorobek krajowej i zagranicznej literatury przedmiotu, której kryterium doboru była wysoka jakość, oryginalność oraz aktualność. W badaniach empirycznych obejmujących lata 2010-2018 wykorzystano dane pochodzące z publikacji Rola gospodarki kreatywnej w Polsce, która została przygotowana przez Polski Instytut Ekonomiczny.Rezultaty: Kwerenda literatury przedmiotu umożliwiła przeprowadzenie charakterystyki przemysłów kreatywnych i określenie ich znaczenia w procesie rozwoju gospodarki. Omówione zostały uwarunkowania teoretyczne przemysłów kreatywnych. Kolejno podjęto zagadnienia: pojęcia i istoty przemysłów kreatywnych; ekonomicznych i pozaekonomicznych aspektów ich rozwoju; roli kultury w procesie rozwoju przemysłów kreatywnych. W obszarze empirycznym pracy przedstawiono wyniki analizy rozwoju przemysłów kreatywnych w Polsce w latach 2010-2018. Wnioski: Wśród wszystkich działów PKD działalność firm centralnych; doradztwo związane z zarządzaniem to dominująca pozycja w aspekcie partycypacji działu w wartości dodanej brutto ogółem w gospodarce oraz jako segmentu gospodarki kreatywnej. Najwyższą dynamiką wzrostu we wspomnianych aspektach charakteryzowały się badania naukowe i prace rozwojowe, natomiast największym spadkiem - działalność wydawnicza. Badania naukowe i prace rozwojowe to także działy, w których odnotowano największą dynamikę wzrostu liczby firm i osób pracujących. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Paradygmat sektora kreatywnego w ujęciu teoretycznym
75%
Od przełomu XX i XXI wieku nastąpił widoczny wzrost zainteresowania zjawiskiem kreatywności, co jest między innymi spowodowane wyłaniającym się paradygmatem gospodarki kreatywnej. Wypiera on obecnie w coraz większym stopniu paradygmat gospodarki opartej na wiedzy (GOW). W ekonomicznej literaturze przedmiotu funkcjonuje już termin gospodarka oparta na twórczości (GOT), a zasadnicze różnice występujące między GOW a GOT są przedmiotem analiz zarówno na gruncie polskim, jak i międzynarodowym. Współcześnie główną kompetencją są zdolności twórcze poszczególnych osób. Już angielski badacz John Howkins w swojej pracy The Creative Economy pisał, że ludzie, którzy są dziś właścicielami pomysłów, mają o wiele większy potencjał od tych, których własnością są dobra materialne. Posiadanie samej wiedzy i umiejętności jej matematycznej analizy jest już kwestią drugorzędną. W tych realiach wskazuje się na powstanie nowej subdyscypliny ekonomii, jaką jest ekonomia kreatywności. Zdaniem Lipki można ją odnieść szerzej do tzw. nowej ekonomii, w której tworzenie wartości jest zdeterminowane przez aktywa niematerialne, w tym głównie wiedzę i kreatywność. Dubina, Carayannis i Campbell słusznie twierdzą, że powstanie ekonomii kreatywności stanowi logiczne rozwinięcie koncepcji gospodarki kreatywnej, która opiera się na sektorach kreatywnych i na tzw. klasie kreatywnej w ujęciu Floridy. Z drugiej strony podkreśla się, że dyscyplina ta częściowo wyewoluowała z ekonomii kultury, na co wskazują chociażby Throsby [2010], Towse, Ilczuk oraz Noga. Z powyższego wynika, że stosowanie sformułowania "paradygmat sektora kreatywnego" jest uzasadnione, ponieważ sektory kreatywne stanowią obszar zainteresowania ekonomii kreatywności i są przedmiotem licznych badań i analiz. Praca ma charakter przeglądowy. Jej celem jest skrótowe przedstawienie wybranych aspektów teoretycznych paradygmatu sektora kreatywnego. (fragment tekstu)
14
Content available remote Conceptualizing Creative Economy
75%
In the present papers, the authors analyse the new phenomenon in the global economy, which is creative economy. It is only since 1998, when the Ministry of Culture of Great Britain announced "the map" of creative industries in Great Britain, the world-wide professional economic literature has launched intensive studies over the entirety of creative economy, the foundation of which were cultural industries. Creative industries constitute a sharply delineated economic structure, referred to by the authors as a structural entity which yield itself to structural analysis. The aim of the paper is an attempt to define creative economy as a structural entity, which would entail certain consequences in an economic theory as well as in the practices of both domestic and global economy. (original abstract)
Firmy z sektora kreatywnego coraz częściej podejmują współpracę w ramach klastrów, które umożliwiają im dostęp do brakujących zasobów. Klastry kreatywne, które dążą do dalszego rozwoju i pozyskiwania nowych członków, decydują się na szersze wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych. Zastosowanie ICT prowadzi do częściowej wirtualizacji działań. Biorąc jednak uwagę specyfikę oraz cechy charakterystyczne klastrów, ich przekształcenie w organizację wirtualną wydaje się niemożliwe. Kluczowym wyzwaniem staje się natomiast identyfikacja tych procesów wewnątrz klastra, które mogą być usprawnione przy wykorzystaniu narzędzi informatycznych.(abstrakt oryginalny)
16
Content available remote Research Review of Creative Class Segmentand its Relevance to Economic Development
75%
Celem tego artykułu jest zaprezentowanie kreatywnych miast i przemysłów kreatywnych oraz ich znaczenia dla gospodarki kreatywnej. Elementy gospodarki kreatywnej są silnie połączone i wpływają na segment kreatywny. Na podstawie danych uzyskanych z Eurostatu i raportu ONZ na temat kreatywności, przedstawiono udział przemysłów kreatywnych w gospodarce kreatywnej w odniesieniu do ośmiu krajów europejskich(abstrakt autora)
"These times are riven with anxiety and uncertainty" asserts John O'Donohue."In the hearts of people some natural ease has been broken. ... Our trust in the future has lost its innocence. We know now that anything can happen. ... The traditional structures of shelter are shaking, their foundations revealed to be no longer stone but sand. We are suddenly thrown back on ourselves. At first, it sounds completely naïve to suggest that now might be the time to invoke beauty. Yet this is exactly what ... [we claim]. Why? Because there is nowhere else to turn and we are desperate; furthermore, it is because we have so disastrously neglected the Beautiful that we now find ourselves in such a terrible crisis." Twenty-first century society yearns for a leadership of possibility, a leadership based more on hope, aspiration, innovation, and beauty than on the replication of historical patterns of constrained pragmatism. Luckily, such a leadership is possible today. For the first time in history, leaders can work backward from their aspirations and imagination rather than forward from the past. "The gap between what people can imagine and what they can accomplish has never been smaller." Responding to the challenges and yearnings of the twenty-first century demands anticipatory creativity. Designing options worthy of implementation calls for levels of inspiration, creativity, and a passionate commitment to beauty that, until recently, have been more the province of artists and artistic processes than the domain of most managers. The time is right for the artistic imagination of each of us to co-create the leadership that the world most needs and deserves.(original abstract)
18
75%
Punktem wyjścia opracowania jest założenie, że w XXI wieku głównymi komponentami gospodarki i warunkami przetrwania na rynku są: kreatywność, wyobraźnia i innowacje. Ze względu na rosnącą rolę kapitału kreatywnego, umożliwiającego optymalne wykorzystanie zasobów informacji, coraz częściej podkreśla się, że gospodarka oparta na wiedzy ustępuje miejsca gospodarce kreatywnej, którą, najogólniej rzecz biorąc, identyfikuje kreatywność w powiązaniu z elektroniką. Takie stanowisko nie deprecjonuje rangi gospodarki opartej na wiedzy, eksponuje raczej potrzebę jej modyfikacji.(fragment tekstu)
Celem publikacji jest analiza międzynarodowego handlu produktami kreatywnymi, ze szczególnym uwzględnieniem pozycji Polski w tej wymianie. Na początku przedstawione są definicje kreatywnych produktów/ przemysłów oraz koncepcja gospodarki kreatywnej. Następnie omówiona jest klasyfikacja produktów kreatywnych w statystykach handlu międzynarodowego oraz problemy związane ze zbieraniem danych dotyczących międzynarodowego handlu produktami kreatywnymi. W dalszej pracy przeprowadzona jest analiza empiryczna międzynarodowej wymiany produktami kreatywnymi. Ta część pracy podzielona została na dwie części. Celem pierwszej części jest wskazanie głównych tendencji oraz najważniejszych uczestników międzynarodowej wymiany produktami kreatywnymi. Natomiast celem drugiej części jest analiza pozycji Polski w tej wymianie. Analiza empiryczna oparta jest na pierwszej bazie danych oraz raporcie dotyczących międzynarodowej wymiany produktami kreatywnymi, opublikowanych w 2008 roku przez UNCTAD. (abstrakt oryginalny)
Sektor kreatywny postrzegany jest jako akcelerator postępu, a jednocześnie wskaźnik potencjału rozwoju gospodarczego. Problem określenia charakteru oddziaływania gospodarki kreatywnej zarówno na wyniki działalności indywidualnych podmiotów gospodarczych, jak i tempo rozwoju gospodarczego państw jako całości ma obecnie zasadnicze znaczenie. Celem opracowania jest ukazanie relacji pomiędzy aktywnością kulturową mieszkańców a rozwojem gospodarki narodowej w oparciu o analizę porównawczą statystycznych wskaźników dla Ukrainy i Polski. Sześciowymiarowy model kultury narodowej autorstwa Geerta Hofstede, Gerta Jana Hofstede i Michaela Minkova został wykorzystany dla określenia miejsca ukraińskiej kultury na ścieżce transformacji gospodarki centralnie planowanej. Zdefiniowano specyfikę aktywności kulturowej ludności Ukrainy i Polski oraz odniesiono ją do dynamiki PKB. Obliczenia wskaźników korelacji pozwalają dość dokładnie oszacować zależności między poziomem kultury i wynikami gospodarczymi kraju. Wyniki analizy porównawczej zostały zaprezentowane z wykorzystaniem formuł opracowanych dla każdego z analizowanych państw. W artykule przedstawiono ponadto analizę porównawczą wzorców wydatków w UE, Polsce i Ukrainie oraz określono charakter i dynamikę struktury wydatków na kulturę. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.