Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 68

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Credit agreement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Przez umowę będziemy rozumieć dowolny, jednak wyraźnie sprecyzowany ze względu na czas trwania, kontrakt finansowy. Stronami umowy mogą być np. osoby fizyczne, przedsiębiorstwa czy też szeroko rozumiane instytucje finansowe, w dalszej części opracowania najczęściej określane podmiotami. Istotniejsze od określenia rodzaju kontraktu jest założenie o możliwości ewentualnego niedotrzymania warunków umowy przez jedną ze stron. W takiej sytuacji analizie może podlegać prawdopodobieństwo niedotrzymania warunków umowy oraz czas trwania do nastąpienia takiego charakterystycznego zdarzenia. W związku z tym wybranie modeli intensywności jako gruntu teoretycznego jest uzasadnione. Ze względu na fakt, iż modele intensywności w sposób szczególny służą do modelowania ryzyka wynikającego z zawarcia umów kredytowych, kontrakty w niniejszej pracy mogą być traktowane jako umowy kredytowe. Nie jest to jedyne możliwe podejście. Ograniczono się do rozważenia sytuacji, w której jeden nadrzędny podmiot, np. kredytodawca, zawiera jednocześnie n umów z n różnymi podmiotami-kredytobiorcami. Dodatkowo owe podmioty są ze sobą powiązane, w konsekwencji czego ewentualne momenty niedotrzymania warunków przez każdy z podmiotów są skorelowane. Zależności mogą wynikać przede wszystkim z przynależności do takich samych grup ryzyka. Z perspektywy nadrzędnego podmiotu, który zawiera wiele umów na raz istotne jest oszacowanie prawdopodobieństwa, że wszyscy (lub wybrani) jego kontrahenci nie dotrzymają warunków swoich umów. Ten problem jest głównym tematem niniejszego opracowania. (fragment tekstu)
Glosa porusza problematykę tzw. kredytów frankowych na gruncie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-260/18 Dziubak vs. Raiffeisen Bank. Autorzy dokonują analizy wniosków płynących z wymienionego wyżej orzeczenia, biorąc pod uwagę także orzecznictwo krajowe. W konkretnych okolicznościach danej sprawy klauzula indeksacyjna może być uznana za niedozwolone postanowienie umowne. Autorzy czynią rozważania w zakresie konsekwencji abuzywności, zagadnień związanych z ewentualnym dalszym związaniem stron umową kredytową bądź uznaniem jej w całości za nieważną, a także wynikających z tego implikacji.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zbadanie strategii udzielania kredytu przez bank ING Bank Śląski oraz zaprezentowanie zasad spłat kredytu i odsetek przy równych ratach kapitałowo-odsetkowych. W trakcie badań znaleziono szereg nowych modeli kapitalizacji o łagodniejszym wzroście rat kapitałowych w czasie t, co jest korzystne zwłaszcza w przypadku pożyczek długoterminowych. Zaproponowano też nowy model kapitalizacji KOSS, który ze względu na wysoką dokładność uzyskanych dzięki niemu obliczeń może zastąpić stosowane dotychczas modele kapitalizacji. Wykorzystywane do tej pory modele kapitalizacji są bardzo często niekorzystne dla kredytobiorców, gdyż w stosunkowo krótkim czasie powodują zbyt gwałtowny wzrost rat kapitałowych. Model kapitalizacji KOSS można w przyszłości wykorzystać, z korzyścią zarówno dla banku, jak również dla klienta.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zbadanie strategii udzielania kredytu przez bank PEKAO SA oraz zaprezentowanie zasad spłat kredytu i odsetek przy równych ratach kapitałowo-odsetkowych. W trakcie badań znaleziono szereg nowych modeli kapitalizacji o łagodniejszym wzroście rat kapitałowych w czasie t, co jest korzystne zwłaszcza w przypadku pożyczek długoterminowych. Zaproponowano też nowy model kapitalizacji KOSS, który ze względu na wysoką dokładność uzyskanych dzięki niemu obliczeń może zastąpić stosowane dotychczas modele kapitalizacji. Używane do tej pory modele kapitalizacji są bardzo często niekorzystne dla kredytobiorców, gdyż w stosunkowo krótkim czasie powodują zbyt gwałtowny wzrost rat kapitałowych. Model kapitalizacji KOSS można w przyszłości stosować z korzyścią zarówno dla banku, jak i dla klienta(abstrakt oryginalny)
W artykule dokonano próby wyjaśnienia przyczyn tego, że standardowa umowa kredytowa jest tak powszechnie spotykanym kontraktem dłużnym. Rozumowanie oparto na kilku ważniejszych modelach finansowych zaliczanych do grupy modeli kosztownej weryfikacji. W rozważanych modelach wykazuje się - za pośrednictwem formalnego - dowodu, że kredyt jest optymalną umową dłużną w warunkach kosztownej weryfikacji przez kredytodawcę rzeczywistych wyników przedsięwzięcia inwestycyjnego. Szczegółowej analizie poddano cztery modele opisujące relację kredytodawca - kredytobiorca: model pełnej symetrii informacyjnej, model kosztownej weryfikacji w warunkach asymetrii informacji, model kosztownego wymuszenia płatności oraz model heterogenicznych ocen zwrotu z przedsięwzięcia. Okazuje się, że standardowa umowa kredytowa jest efektywna zarówno ex ante, jak i ex post w warunkach asymetrii informacji, kosztownej weryfikacji wyników przedsięwzięcia oraz kosztownego wymuszenia sądowego. Muszą być jednak spełnione określone warunki, aby była to optymalna umowa dłużna. (abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Odwrócona hipoteka w Polsce na tle rozwiązań europejskich
75%
Odwrócona hipoteka umożliwia osobom starszym dostęp do kapitału pochodzącego z nieruchomości bez konieczności sprzedaży i wyprowadzenia się z niej. Jest to możliwe w przypadku zawarcia umowy kredytowej pomiędzy właścicielem nieruchomości a bankiem (lub inną instytucją finansową). Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie europejskich rynków equity release oraz scharakteryzowanie odwróconego kredytu hipotecznego z uwzględnieniem regulacji prawnych w Polsce. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu są wybrane zagadnienia dotyczące rozliczenia nienależnych świadczeń w związku z nieważnością umowy kredytu, w tym kredytu indeksowanego czy kredytu denominowanego. W szczególności celem artykułu jest obrona stanowiska o zasadności tzw. teorii dwóch kondykcji, przy konieczności - co do zasady - uwzględnienia zmniejszenia lub nawet braku wzbogacenia strony tam, gdzie również ona spełniła świadczenie w wykonaniu nieważnej umowy, a nie przysługuje jej roszczenie o zwrot tego nienależnego świadczenia, którego mogłaby skutecznie dochodzić. Ponadto artykuł broni stanowiska, zgodnie z którym kredytobiorca jest stosownie do art. 405 w zw. z art. 410 k.c. obowiązany nie tylko do zwrotu kwoty zaciągniętego kredytu, ale i do zwrotu wartości korzyści, jaką stanowiła możliwość korzystania przez niego ze środków pieniężnych udostępnionych mu zgodnie z treścią nieważnego zobowiązania.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem niniejszej, drugiej części artykułu jest zagadnienie istnienia roszczenia kondykcyjnego banków o zwrot kosztów z tytułu bezumownego korzystania przez kredytobiorców z kapitału pieniężnego udostępnionego przez banki w przypadku stwierdzenia nieważności (ex tunc) umowy kredytu. Kwestia ta powstała na gruncie orzecznictwa dotyczącego umów kredytów hipotecznych denominowanych albo indeksowanych do waluty obcej. W tej części artykułu omówiono powstałe wątpliwości, bazując na - co wymaga wyraźnego zastrzeżenia - dorobku orzecznictwa, a także proponując konkretne rozwiązania. Takie ujęcie zagadnienia wynika stąd, że będący przedmiotem niniejszego opracowania problem powstał na gruncie orzecznictwa sądowego (został niejako zainicjowany wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 20.02.2020 r., sygnatura: I ACa 635/19) i ma charakter stricte praktyczny; tym samym jego rozwiązanie powinno być niejako zaczerpnięte z dotychczasowego dorobku judykatury. W rezultacie rozważania doktrynalne, jak i analiza dorobku doktryny zostaną tutaj ograniczone do niezbędnego minimum.(abstrakt oryginalny)
9
75%
W Polsce nie wykształciła się jednolita linia orzecznicza, tak co do przesłanek i podstaw unieważnienia umowy kredytu, jak i co do uznania niektórych tylko warunków umownych za nieuczciwe, a w efekcie tego - również co do stosowania terminów przedawnienia wobec żądania zwrotu świadczenia wypłaconego na podstawie uznanej za abuzywną klauzuli bądź nieważnej czynności prawnej. Sytuacji tej nie zmienił wyrok TSUE z 3.10.2019 r. (C-260/18 Dziubak vs. Raiffeisen). Pożądane i konieczne jest tymczasem, aby krajowe sądy zaczęły rozstrzygać sprawy tzw. "frankowe" w duchu regulacji unijnych, bo to w ich ramach przyjęto ideę pełnej ochrony prawnej konsumenta, zasadniczo wedle której realizacja roszczenia restytucyjnego nie może być uzależniona od terminu przedawnienia. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy skutek restytucyjny obejmuje - obok dawnego stanu prawnego - przywrócenie stanu materialnego kontrahentów? Udzielenie odpowiedzi na to pytanie jest niezbędne dla ustalenia, czy sądowe uznanie warunków umowy za nieuczciwe może zostać ograniczone co do rodzaju skutku. Powyższe legło u podstaw sformułowania następującej tezy badawczej: ustalenie w postępowaniu sądowym nieuczciwości warunku umownego zawsze będzie miało charakter i skutek ex tunc wobec uprawnień majątkowych oraz niemajątkowych, i to bez względu na to, czy rozstrzygnięcie w tym przedmiocie jest konstytutywne czy deklaratoryjne. Przedstawiona materia zdeterminowała układ i treść artykułu, w którym wieloaspektowo omówiono problematykę terminów przedawnienia (ujętą w pytaniach prejudycjalnych oraz orzecznictwie TSUE), przedstawiono podział orzeczeń na konstytutywne i deklaratoryjne, a także wyjaśniono istotę i funkcję materialnych terminów przedawnienia. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zbadanie strategii udzielania kredytu przez bank PEKAO SA oraz zaprezentowanie zasad spłat kredytu i odsetek przy równych ratach kapitałowo-odsetkowych. W trakcie badań znaleziono szereg nowych modeli kapitalizacji o łagodniejszym wzroście rat kapitałowych w czasie t, korzystnych zwłaszcza w przypadku pożyczek długoterminowych. Zaproponowano też nowy model kapitalizacji "KOSS", który pozwala na opisanie odpowiednich szeregów czasowych z teoretyczną dokładnością. (abstrakt oryginalny)
Łatwo pożyczyć, trudniej oddać. Zwłaszcza świąteczne oferty kredytodawców mogą wciągnąć klientów w pułapkę finansową. Warto pomyśleć, zanim nastąpi dramat. W ubiegłym tygodniu pisaliśmy o sposobie działania firmy Provident. Nie jest to jednak jedyna firma na rynku, oferująca pożyczki łatwe do zaciągnięcia, a trudniejsze do spłacenia. Lepszą opinię ma Profireal, acz i w tej spółce nieostrożny klient może wpaść w finansowy potrzask. (abstrakt oryginalny)
Według Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów klient banku, czyli słabsza strona umowy, był i wciąż jest uwikłany w nie całkiem uczciwe, wieloletnie umowy kredytowe. Truizm? Niekoniecznie. Wszystkie zbadane wzorce umowne (aż 300), stosowane przez 19 czołowych banków, zawierały zakwestionowane przez UOKiK klauzule. (abstrakt oryginalny)
Cel - Przedmiotem artykułu było zbadanie strategii udzielania kredytu przez bank Pekao SA, związanego z nim ryzyka kredytowego oraz przedstawienie zasad spłat kredytu i odsetek przy równych ratach kapitałowo-odsetkowych. Metodologia badania - W trakcie przeprowadzanych badań empirycznych znaleziono wiele nowych modeli kapitalizacji o łagodniejszym wzroście rat kapitałowych w czasie t, co jest korzystniejsze zwłaszcza w przypadku pożyczek długoterminowych. Zaproponowano też nowy model kapitalizacji - KOSS. Wynik - Ze względu na wysoką dokładność uzyskanych obliczeń, model kapitalizacji KOSS może zastąpić stosowane dotychczas modele kapitalizacji. Oryginalność/wartość - Model kapitalizacji KOSS, ze względu na swoją oryginalność, można w przyszłości wykorzystać, z korzyścią zarówno dla banku, jak też dla klienta. (abstrakt oryginalny)
Autor opisuje kwestię ubezpieczenia kredytowego. Przedstawia rekomendację wydaną przez Związek Banków Polskich w sprawie dobrych praktyk w zakresie ubezpieczeń finansowych powiązanych z produktami bankowymi zabezpieczonymi hipotecznie.
15
75%
Rating jest powszechnie wykorzystywanym narzędziem na rynku finansowym. Obok zastosowania go dla celów tworzenia portfela inwestycyjnego czy określenia wymogów kapitałowych coraz szersze staje się wykorzystanie ratingu w umowach prywatnych między dawcą i biorcą kapitału, tzw. klauzulach rating triggers. Zasadniczym celem opracowania jest przedstawienie dowodów na prawdziwość tezy, iż klauzule te, tworzone w celu ochrony kapitału kredytodawcy, mogą de facto prowadzić do poważnych zagrożeń zarówno dla kredytodawcy, kredytobiorcy, a w określonych warunkach nawet dla stabilności całego rynku. W niniejszym opracowaniu autorka wyjaśnia czym są klauzule rating triggers, dokonuje klasyfikacji podstawowych rodzajów wyzwalaczy ratingowych ze względu na konsekwencje, jakie niosą dla kredytobiorców oraz opisuje jedno z najpoważniejszych zagrożeń związanych z tymi klauzulami, a mianowicie zjawisko credit cliff. Artykuł kończy się analizą przypadków credit cliff potwierdzających destrukcyjny wpływ aktywowania się tego rodzaju klauzuli zarówno na podmiot je podpisujący jak i na rynek jako całość. (abstrakt oryginalny)
Tematem opracowania jest przedstawienie głównych argumentów zawartych w wyroku Trybunału Sprawiedliwości zapadłym na skutek zapytania prejudycjalnego sądu polskiego (sprawa C-260/18, Kamil Dziubak i Justyna Dziubak przeciwko Raiffeisen Bank International AG) przemawiających za ewentualnym stwierdzeniem nieważności umowy kredytu denominowanego lub indeksowanego zawierającej klauzule nieuczciwe. Autorzy wskazali też na warunki, które Trybunał Sprawiedliwości uważa za konieczne do spełnienia, aby taka umowa została utrzymana w mocy. Możliwe jest to w dwóch sytuacjach. Po pierwsze, jeśli luki powstałe w umowie na skutek usunięcia z nich klauzul abuzywnych można zastąpić przepisami dyspozytywnymi lub innymi, na co strony się zgadzają. Drugi taki przypadek zachodzi wówczas, gdy konsument godzi się na związanie umową zawierającą klauzule nieuczciwe, bo jest to dla niego korzystniejsze niż stwierdzenie jej nieważności. W ostatniej części artykułu autorzy stawiają do dyskusji temat ewentualnych innych podstaw, które mogłyby posłużyć stwierdzeniu nieważności umowy.(abstrakt oryginalny)
W drugiej połowie XIX wieku na Ukrainie, podobnie jak w Europie Zachodniej, zaczęto tworzyć spółdzielnie kredytów. Pierwsza spółdzielnia powstała już w 1869 roku w miejscowości Gadjacz koło Połtawy. Funkcjonowała ona w oparciu o niemiecki model spółdzielni kredytowej Hermana Schulze-Delitzscha. Pod koniec XIX wieku na Ukrainie zaczęto zakładać także spółdzielnie kredytowe typu Raiffeisena. (abstrakt oryginalny)
Autor pokazał, w jaki sposób uwarunkowania nowej umowy kapitałowej mogą wpłynąć na ceny kredytów w Polsce. Przeanalizował tylko wymagania kapitałowe z tytułu ryzyka kredytowego, przy zastosowaniu metody standardowej oraz możliwość obniżenia kosztów kredytu, gdy stosowane są zabezpieczenia.
W praktyce obrotu gospodarczego wielokrotnie dochodzi do wypowiedzenia przez banki umów kredytu, których to umów kredytobiorcy albo nie wykonują, albo wykonują je nienależycie. Jednak ustawodawca wymaga, aby w przypadku opóźnienia się ze spłatą zobowiązania wypowiedzenie to poprzedzone zostało mechanizmem tzw. restrukturyzacji zadłużenia, która musi mieć charakter rzeczywisty, a nie pozorny. Naruszenie tej reguły skutkować może nawet sankcją bezskuteczności oświadczenia banku o wypowiedzeniu umowy kredytu i brakiem uznania wymagalności roszczenia z umowy kredytu i dochodzenia zapłaty w postępowaniu egzekucyjnym. Zagadnienie to ma istotne znaczenie praktyczne dla sporów cywilnych pomiędzy bankami i kredytobiorcami, zarówno w przypadku kredytów niskokwotowych, jak i dużych kredytów w wysokich wolumenach, albowiem zastosowanie przepisów w obu przypadkach jest analogiczne. Liczba tego typu spraw w sądach powszechnych rośnie, a i liczba aktualnych orzeczeń odnoszących się do tego obszaru ukazuje istotę przybliżanego zagadnienia.(fragment tekstu)
20
Content available remote Wybrane teorie umów kredytowych - przegląd badań
75%
W praktyce gospodarczej jednakże nie spotyka się powszechnie umów uzależniających wysokość spłaty zadłużenia od stanów natury, czyli wyników przedsięwzięcia. Najczęściej zawieranym kontraktem dłużnym jest standardowa umowa kredytowa o stałej, z góry określonej kwocie spłaty, brak której prowadzi do przejęcia składników majątku dłużnika przez wierzyciela. Okazuje się, że na gruncie teorii agencji, w warunkach asymetrii informacyjnej i kosztów egzekwowania kontraktów, standardowa umowa kredytowa jest optymalną formą umowy dłużnej. Na realizację tej umowy wpływają dodatkowo: wartość zabezpieczenia, możliwość renegocjacji i długookresowość relacji kredytodawca-kredytobiorca. Celem artykułu jest przegląd badań teoretycznych z zakresu umowy kredytowej. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.