Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Credit instruments
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
W związku z wieloaspektowym wpływem kredytowych instrumentów pochodnych na rynek finansowy oraz coraz większym zainteresowaniem derywatami kredytowymi w Polsce, przeprowadzono badanie ankietowe wśród pracowników departamentów skarbu oraz departamentów oceny ryzyka kredytowego banków zarejestrowanych w Polsce, której celem było wskazanie aktualnego zakresu i możliwości wykorzystania kredytowych instrumentów pochodnych na polskim rynku. Wnioski z badania wskazują między innymi na: wysoki deklarowany poziom znajomości kredytowych instrumentów pochodnych, zastosowanie zarówno w celach zabezpieczających, jak i inwestycyjnych (choć dominuje pierwszy rodzaj wykorzystania), marginalny wpływ Nowej umowy Kapitałowej na rozwój rynku derywatów kredytowych w Polsce oraz wciąż istotne bariery rozwoju w postaci niskiej płynności, problemów z adekwatną wyceną, niewielkim zainteresowaniem klientów oraz niedorozwojem kasowego rynku długu. (abstrakt oryginalny)
2
Content available remote Kredytowe instrumenty pochodne - wyzwanie dla polskiego systemu finansowego
100%
Artykuł przedstawia charakterystykę kredytowych instrumentów pochodnych z punktu widzenia prawa i warunków zawierania tego typu transakcji na rynkach finansowych. Ze względu na innowacyjność tematu w artykule celowo zostały zawarte przykładowe schematy przebiegu transakcji opartych na aktywach kredytowych i możliwości ich wykorzystania. Kredytowe instrumenty pochodne zrewolucjonizowały myślenie o ryzyku kredytowym i otworzyły ogromne możliwości dla zarządzających portfelem długu. Obecnie wciąż trwa dyskusja na temat ich wpływu na rynki finansowe, szczególnie w ostatnich latach recesji i częstego występowania bankructw znanych podmiotów gospodarczych. Celem poniższego artykułu jest również podjęcie próby znalezienia możliwości rozwoju derywatów kredytowych w warunkach polskich. (abstrakt oryginalny)
Prezentowanie opracowanie jest próbą wyjaśnienia powiązań formalnych, istniejących między strukturalnie różnymi modelami spłat zobowiązań kapitałowych. Tematy zawarte w artykule to: kapitał a czas, podstawowe formy kredytowania, różne spojrzenia na kredyt, zagadnienie równoważności konwencji oraz typy kredytów.
Do istotnych symptomów zmian zachodzących na rynkach finansowych należy pojawienie się nowych instrumentów zarządzania ryzykiem kredytowym i rozwój rynku transferów ryzyka kredytowego (credit risk transfer – CRT). Obecnie banki oprócz tradycyjnych instrumentów zarządzania ryzykiem kredytowym, takich jak zabezpieczenia prawne spłaty kredytów, ubezpieczenie należności bankowych i tworzenie konsorcjów w przypadku dużych kredytów, mogą korzystać także z derywatów kredytowych. Instrumenty te obok strukturyzowanych produktów, a więc asset backed securities (ABS) i obligacji zabezpieczonych określonymi należnościami kredytowymi, czyli collateralized loan obligations (CLOs), należą do najbardziej znaczących narzędzi transferu ryzyka kredytowego. (abstrakt oryginalny)
Zestawiając w jednym szeregu wyniki przeprowadzonej analizy na temat metod niwelowania wahań w saldzie bilansu handlowego, jakie były zastosowane na przestrzeni lat 90. XX w. w trzech krajach EŚW, można przedstawić następujące wnioski: • We wszystkich krajach miała miejsce koncentracja uwagi i działań w zakresie środków kontroli importu i tym samym osiągano w tej dziedzinie znacznie lepsze rezultaty niż w obszarze pobudzania eksportu. • Podstawowe narzędzia stosowane przez analizowane kraje to podatek importowy i depozyty importowe w połączeniu ze znaczną dewaluacją waluty. • Tylko Węgry były w stanie spożytkować napływ BIZ jako stały czynnik napędowy wzrostu eksportu. • Skutki podejmowanych działań nie mają jednak charakteru stałego i tendencja do obniżki deficytu bilansu handlowego wygasała zawsze po ok. 2 latach. • Gwałtowne środki ograniczania importu przyczyniły się do znacznie większej zmienności w przypadku węgierskiego i czeskiego salda bilansu handlowego, niż to miało miejsce w Polsce, i może to stanowić czynnik zniechęcający wobec niektórych szczególnie wrażliwych na ryzyko inwestorów zagranicznych. Przedstawione wnioski wskazują na konieczność monitorowania zakresu zmienności salda bilansu handlowego w powiązaniu ze strumieniami BIZ w krajach transformacji gospodarczej w celu dalszego udoskonalania środków polityki handlowej stosowanych w tym obszarze. (abstrakt oryginalny)
Artykuł analizuje problem derywatów kredytowych w Europie Środkowo-Wschodniej. Do najbardziej rozpowszechnionych instrumentów kredytowych należą: total return swap (TRS), default swap, credit-linked note (CLN), credit options. Wartość globalnego rynku derywatów kredytowych szacowana jest obecnie na od 140 do 325 mld USD.
Handel derywatami kredytowymi, tak jak innymi rodzajami instrumentów pochodnych, wywołuje określone konsekwencje. Główne implikacje ich stosowania to przede wszystkim wzrost podaży kredytów oraz ryzyka kredytowego i systemowego w systemie finansowym. Ponadto, pojawia się dodatkowe ryzyko operacyjne, prawne oraz cenowe w działalności inwestorów handlujących na rynku derywatów kredytowych. Pochodne instrumenty kredytowe dają dodatkowe możliwości inwestycyjne na rynkach produktów ryzykownych oraz przyczyniają się do wzrostu wolumenu transakcji krótkiej sprzedaży na rynku instrumentów dłużnych (w sposób syntetyczny). Niewątpliwie derywaty kredytowe oddziałują też na efektywność zarządzania ryzykiem kredytowym w instytucjach finansowych, które ich używają - może to być wpływ zarówno pozytywny, jak i negatywny. (abstrakt oryginalny)
Wprowadzone na początku tego roku dwie istotne regulacje KNB oraz ZBP umożliwiły polskiemu środowisku bankowemu wejście w nowoczesne procesy zarządzania kapitałem regulacyjnym. Jednak wdrożenie kredytowych transakcji terminowych do polskiej praktyki bankowej w dużej mierze jest uzależnione od aktywności grupy pasjonatów oraz przychylności regulatorów.
Spośród potencjalnych zastosowań pochodnych instrumentów kredytowych autor przedstawia te związane z redukcją i podejmowaniem za ich pomocą ryzyka, zarządzaniem portfelowym ryzykiem kredytowym, alternatywnym w stosunku do tradycyjnego sposobem zabezpieczania płynności finansowej i arbitrażem kosztów finansowania działalności.
This study examines the effect deposit money banks credit accessibility on SMEs performance in Kwara State, Nigeria. The population of the study consists of three hundred and eighty-two (382) respondents and one hundred and ninetyeight (198) were randomly selected as the sample size of the study. Data were drawn from the primary source to elicit responses from SME owners/managers. Descriptive statistics and Partial least square - Structural Equation Model (PLS-SEM) estimation techniques were employed to analyse the data collected. The study revealed that deposit money banks credit accessibility has a positive significant effect on SME performance (T=10.795, β=0.043) at 5% significance level and credit related charges (interest) also has a positive significant effect on SME performance (T=10.690, β =0.458). This implies that provision of finance by deposit money banks at relatively low cost play an important role in boosting the performance of SMEs. The study therefore concluded that SMEs in Kwara State are faced with the problem of access to finance as they are not fully benefiting from the credit facilities of the deposit money banks. The study therefore recommended that deposit money banks should put in place a more SME friendly credit administration system for SMEs to enable them access fund easily and affordably. (original abstract)
Celem niniejszego artykułu jest analiza struktury i kierunków przeznaczenia pomocy publicznej udzielanej za pośrednictwem instrumentów "miękkiego kredytowania" w Polsce. Powyższa analiza ma prowadzić do weryfikacji tezy, że w ramach wypełniania zaleceń Strategii Lizbońskiej odnośnie do polityki pomocy publicznej prowadzonej przez państwa członkowskie i Komisję Europejską, wartość udzielanej pomocy przez polskie władze publiczne systematycznie maleje, następuje reorientacja celów z sektorowych na horyzontalne i regionalne oraz wzrasta intensywność stosowania kredytów preferencyjnych i warunkowo umorzonych, jako aktywnych form wsparcia na rzecz ograniczania uszczuplenia wpływów do budżetu w postaci odroczenia i rozłożenia na raty płatności określonych danin publicznych. (fragment tekstu)
Rozpoznanie motywów udzielania kredytu handlowego wydaje się ważną kwestią z punktu widzenia kształtowania skutecznej polityki kredytowej przedsiębiorstwa. Kredyt handlowy umożliwia bowiem elastyczne rozliczanie transakcji kupna-sprzedaży, zmniejsza zapotrzebowanie na środki pieniężne utrzymywane z motywów "ostrożnościowych", stwarza możliwość rozszerzenia oferty cenowej, tworząc zachętę do dokonania zakupów, wpływa na wzrost zainteresowania ofertą przedsiębiorstwa, przyczynia się do wzrostu popytu na jego dobra. Kredyt handlowy jest również narzędziem selekcji pozwalającym uzyskać informacje o sytuacji finansowej odbiorcy i ryzyku jego niewypłacalności, stanowi jednocześnie wyraz zaufania dostawcy względem odbiorcy. Kredyt handlowy ułatwia także przepływ kapitału między jednostkami gospodarczymi, a dla wielu z nich jest znaczącym jego źródłem. Rozpoznanie motywów udzielania kredytu handlowego, ich gradacji, wagi znaczenia, jakie przywiązują przedsiębiorstwa w polskiej praktyce gospodarczej do poszczególnych ich rodzajów, a także rozpoznanie zróżnicowania motywów ze względu na wielkość przedsiębiorstwa, branżę, rodzaj prowadzonej działalności, lokalizację itp. będzie stanowiło przedmiot dalszych badań empirycznych. (fragment tekstu)
|Celem arytkułu jest ocena wpływu polityki kredytu handlowego stosowanej przez małe przedsiębiorstwa na ich przychody ze sprzedaży towarów i usług. W badaniach przyjęto tezę, iż oddziaływanie instrumentów polityki udzielania kredytu handlowego na wartość przychodów ze sprzedaży jest zróżnicowana w grupie małych przedsiębiorstw. Estymilacji dokonano na postawie wyników 231 mikroprzedsiębiorstw oraz 137 małych przedsiębiorstw zatrudniających powyżej dziewięciu osób, uzyskanych w toku badania ankietowego.Populację celu stanowiły przedsiębiorstwa w Polsce z regionu Pomorza Środkowego. Objęto nim dane przedsiębiorstw dotyczące 2005 roku. Kryterium wielkości ustalono agodnie z definicją zawartą w ustawie o swobodzie działąlności gospodarczej.(fragment tekstu)
Pozytywnym skutkom rozwoju pochodnych instrumentów kredytowych towarzyszy pojawienie się nowych obszarów ryzyka zagrażających stabilności finansowej. Ze względu na fazę rozwoju rynku (barierami rozwoju były ograniczenia regulacyjne, proceduralne i technologiczne) zagrożenia związane z PIK w Polsce nie ujawniły się w takim stopniu, jaki zaobserwowano w krajach rozwiniętych. Zmniejszeniu skali ryzyka mają służyć ostatnie zmiany w sferze regulacyjnej, m.in. rozporządzenie EMIR i rozporządzenie w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów w zakresie swapów ryzyka kredytowego oraz rozpowszechnianie standardów ISDA dotyczących umów bilateralnych. Osiągnięcie tego celu pozwoli ograniczyć negatywne zjawiska, jakie ujawniły się w ostatnich latach, umożliwi stabilny rozwój rynku oraz zwiększy szanse na skuteczną alokację ryzyka przy wykorzystaniu omawianej kategorii instrumentów w Polsce. Niektóre z przyjętych rozwiązań mogą jednak mieć negatywne następstwa: nowe wymogi w zakresie tworzenia i funkcjonowania CCP nie sprzyjają przejrzystości obrotu pochodnymi, a potencjalny skutek zakazu handlu "nagimi swapami" to wzrost premii za ryzyko. Będzie to szczególnie odczuwalne dla krajów o słabszym potencjale ekonomicznym i finansowym, do których należy Polska. (abstrakt oryginalny)
W historii rynku instrumentów pochodnych bardzo często pojawienie się danego rodzaju ryzyka (np. procentowe, walutowe) implikowało powstanie narzędzi zarządzania tym ryzykiem. Podobnie w przypadku kredytowych instrumentów pochodnych, w literaturze dominuje pogląd, iż zjawiska kryzysowe, np. kryzysy na rynkach wschodzących 1997-1998 i inne spektakularne bankructwa były podstawowymi czynnikami sprzyjającymi rozwojowi rynku pochodnych kredytowych. Jednakże jest kilka argumentów wskazujących na to, że ten czynnik mógł mieć znaczenie drugoplanowe. (fragment tekstu)
Amerykański kryzys wywołał skutki globalne, które wynikają głównie z inwestowania w papiery dłużne, których podstawą emisji były należności związane z kredytami subprime. Nośnikiem kryzysu były w szczególności papiery sekurytyzacyjne, powszechnie nabywane przez banki, czy też fundusze inwestycyjne. Warto zauważyć, że w 2006 roku, spośród wyemitowanych w USA instrumentów sekurytyzacyjnych opartych o mieszkaniowe kredyty hipoteczne (RMBS) tylko 26 proc. dotyczyło kredytów typu prime (czyli o najwyższej jakości), pozostałe były zabezpieczone kredytami o gorszej jakości: subprime (44 proc.) oraz Alt-A (30 proc.). (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono ryzyko kredytowe oraz prewencję kredytową. Następnie przedstawiono badanie płynności finansowej kredytobiorcy.
Artykuł stanowi próbę znalezienia odpowiedzi na pytanie, jak bank centralny może wpływać na stabilność finansową za pomocą klasycznej funkcji, jaką jest funkcja kredytodawcy ostatniej instancji. Artykuł został podzielony na cztery części. W pierwszej zdefiniowano pojęcie stabilności finansowej. Drugą część poświęcono omówieniu celów, jakie stawiają przed sobą banki centralne i jakie miejsce pośród tych celów zajmuje stabilność finansowa. Trzecia część prezentuje zagadnienie związane z teoretycznymi uwarunkowaniami spełniania przez bank centralny funkcji kredytodawcy ostatniej instancji. Czwarta część stanowi prezentację praktycznego podejścia do realizowania funkcji kredytodawcy ostatniej instancji na przykładzie działań podejmowanych w tej kwestii przez Narodowy Bank Polski. Opisano tutaj także najważniejsze działania, jakie Narodowy Bank Polski podjął w ramach wypełniania tej funkcji w czasie ostatniego kryzysu finansowego. (fragment tekstu)
W ostatnich latach zaobserwowano dynamiczny wzrost ilości transakcji zakupu nieruchomości i towarzyszący temu boom kredytów hipotecznych.Banki od dłuższego już czasu przewidując dobrą koniunkturę przygotowywały się do obsłużenia zwiększonej akcji kredytowej. Aby wykorzystać koniunkturę przygotowały one "fabryki kredytów" - zespoły specjalnych procedur, które na celu miały zekonomizować udzielanie kredytów, przez upodobnienie go do procesu produkcji. "Fabryki" są omówione w artykule.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.