Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Currency board
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Celem niniejszego artykułu będzie bliższe omówienie systemu curreny board (CB) na przykładach wybranych krajów oraz próba identyfikacji przyczyn, dla których zdecydowały się one właśnie na zarząd walutą. Zostanie też podjęta próba identyfikacji czynników decydujących o sukcesie bądź klęsce CB w poszczególnych krajach. (fragment tekstu)
Artykuł prezentuje system currency board. Omawia podstawowe zasady, na których system się opiera, mechanizm działania oraz wymagania, jakie currency board nakłada na politykę gospodarczą: przede wszystkim konieczność prowadzenia bardzo odpowiedzialnej polityki fiskalnej, uelastycznienia płac i cen w gospodarce oraz posiadanie stabilnego systemu bankowego. Wskazuje też, że currency board jest systemem o bogatej historii. Był on rozpowszechniony zwłaszcza w latach 1850-1950. W latach 90. XX w. odżyło zainteresowanie systemem currency board, jako dobrym narzędziem w osiąganiu stabilności makroekonomicznej, zwłaszcza w krajach, które miały złe doświadczenia z własną polityką pieniężną.
System currency board (CB) jest rozwiązaniem kursowym, w ramach którego następuje sztywne powiązanie waluty krajowej z określoną walutą rezerwową i zabezpieczenie wielkości emisji narodowej waluty (bazy monetarnej) rezerwami walutowymi kraju. System ten ukształtował się w połowie XIX wieku, najszersze zastosowanie znajdował w latach 50-tych XX wieku. Obecnie CB jest rozwiązaniem, które stosuje niewiele krajów. W artykule przedstawiono mocne i słabe strony CB na podstawie analizy jego funkcjonowania w wybranych krajach. Autorzy szukają odpowiedzi na pytanie, czy system ten ma rację bytu we współczesnej polityce monetarnej państwa(abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Interbank Market under the Currency Board: case of Lithuania
75%
Chapter 14 is devoted to interest rate modeling and studies the liquidity effect under a currency board in Lithuania. It is found that overnight interest rates tend to be higher at the beginning and lower at the end of the reserve holding period. The findings contrast the empirical findings in the literature. Banks tend to accumulate required reserves early in the period being reluctant to minimize excess reserves at the end of reserve holding period. This result can mainly be attributed to a currency board arrangement and only partially to the developing nature of the Lithuanian interbank market. It is argued that falling variability of the overnight interest rates is not a good signal for increased financial stability. (fragment of text)
Autor omawia historię pieniądza fiat, czyli nieposiadającego żadnego parytetu wymiany, ani też sygnowanego na jakimkolwiek wartościowym tworzywie. Jest ona, wbrew powszechnemu mniemaniu, bardzo długa; sięga tysiąca lat. Autor stara się wyjaśnić, dlaczego pieniądz fiat w Chinach utrzymywał się tak długo, podczas gdy żadne państwo europejskie nie było w stanie utrzymać dłużej tej formy pieniądza. Jednocześnie przedstawione zostały przyczyny powszechnego odejścia od pieniądza kruszcowego w XX wieku, choć przez tysiące lat spełniał on dobrze, w tej postaci, swoje funkcje. W końcowej części przedstawiono argumenty wskazujące na nieuchronność pozostania przy formule fiat i wybitnie systemowy charakter pieniądza w ogóle. Nie może być on, w mniemaniu autora, emitowany na podstawie przesłanek spoza danego systemu gospodarczego. Rozwiązania typu currency board, sliding peg mogą być pomocne przy wychodzeniu z hiperinflacji i przywracaniu zaufania do pieniądza krajowego. Na dłuższą metę nie dają jednak szans na utrzymanie stabilnego rozwoju ekonomicznego. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono historię reżimu izby walutowej w Argentynie. Doświadczenia tego kraju z lat 80. uzasadniały wprowadzenie daleko idących zmian strukturalnych i wdrożenie radykalnego planu stabilizacyjnego. W 1991 r. system pieniężny Argentyny oparto na zasadzie izby walutowej, co oznaczało zniesienie autonomii polityki pieniężnej i kursowej, w zamian za pełną wiarygodność banku centralnego. Dzięki podjętym działaniom Argentyna zaczęła odnosić sukcesy gospodarcze i rozwijała się w szybkim tempie do czasu wystąpienia kryzysu w Meksyku, który ujawnił wrażliwość systemu izby walutowej na zaburzenia zewnętrzne. Kryzys walutowy i kryzys systemu bankowego w 1995 r. w następstwie "efektu tequili" wymusiły na banku centralnym Argentyny podjęcie działań w celu zapewnienia płynności i łagodzenia efektów wycofywania się kapitału zagranicznego.
Autor odnosi się do propozycji rządowej dotyczącej dewaluacji złotego i ustanowienia zarządzu nad walutą, w kontekście perspektyw wejścia do EMU.
Artykuł przedstawia przyczyny kryzysu w Argentynie w latach 1999-2002. Część pierwsza omawia alternatywne wyjaśnienia przyczyn kryzysu, do których zaliczono błędy w polityce monetarnej i fisklanej (głównie wprowadzony ustawą system izby walutowej - currency board - który ustanowił sztywne powiązania wartości pieniądza krajowego z dolarem amerykańskim), złą strukturę sektora bankowego, jak również szoki polityczne i zewnętrzne (głównie kryzys w Brazylii, aprecjacja dolara względem euro oraz spadek terms of trade Argentyny). Część druga artykułu przedstawia działania, których podjęcie mogło zmniejszyć ryzyko kryzysu, a których zaniechano z różnych przyczyn. Niewykorzystanie środków zaradczych spowodowało kryzys, który przerodził się w społeczną i gospodarczą katastrofą.
Celem niniejszego rozdziału jest przedstawienie, na przykładzie doświadczeń krajów bałtyckich, ryzyka, jakie wiąże się z wyrzeczeniem się możliwości prowadzenia polityki pieniężnej na skutek zastosowania systemu izby walutowej. Doświadczenia związane ze stosowaniem systemu izby walutowej mają znaczenie uniwersalne. Mówią one o tym, jakie konsekwencje powstają w sytuacji, gdy bank centralny kraju, który nie jest członkiem unii walutowej zostaje pozbawiony możliwości wykorzystywania polityki pieniężnej do kontrolowania inflacji i przeciwdziałania narastaniu nierównowagi zewnętrznej. (fragment tekstu)
Po ataku spekulacyjnym na argentyńskie peso w styczniu 2002, rząd Argentyny zrezygnował z systemu zarządzania walutą (currency board arrangement). Upadek systemu kursu walutowego Argentyny zainicjował dyskusję zwolenników i przeciwników zarządzania walutą. Co było przyczyną tego kryzysu? Czy odłonił on uwarunkowania jakie muszą być spełnione aby zarząd walutą funkcjonował dobrze? Jakie wnioski należy wyciągnąć z przypadku Argentyny w odniesieniu do krajów Europy Środkowej i Wschodniej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.